آب مقاومت نمیکند. جاری میشود.
وقتی دستت را درونش فرو میبری، فقط احساس نوازش میکنی. آب دیواری سخت نیست، تو را متوقف نمیکند.
آب همیشه هرجا بخواهد میرود و در نهایت هیچچیز نمیتواند در مقابلش بایستد.
آب شکیباست. قطرههای آب سنگ را میساید.
یادت باشد فرزندم. یادت باشد تو نیمه آبی.
اگر نمیتوانی از مانعی رد بشوی، دورش بزن.
آب اینگونه است.
#پنلوپیاد
#مارگارت_اتوود
@KanoonTaiChi
کانون هستی
وقتی دستت را درونش فرو میبری، فقط احساس نوازش میکنی. آب دیواری سخت نیست، تو را متوقف نمیکند.
آب همیشه هرجا بخواهد میرود و در نهایت هیچچیز نمیتواند در مقابلش بایستد.
آب شکیباست. قطرههای آب سنگ را میساید.
یادت باشد فرزندم. یادت باشد تو نیمه آبی.
اگر نمیتوانی از مانعی رد بشوی، دورش بزن.
آب اینگونه است.
#پنلوپیاد
#مارگارت_اتوود
@KanoonTaiChi
کانون هستی
نکته ای، از کتابی
از چشمهایتان طوری استفاده کنید که گویی فردا دچار نابینایی خواهید شد
و همین شیوه را میتوان برای سایر حواس به کار گرفت.
صداهای موسیقی، آواز پرنده و نغمههای پرشور ارکستر را بشنوید؛ چنان که گویی فردا دچار ناشنوایی خواهید شد.
هر چیزی را که میخواهید، لمس کنید، گویی که فردا حس لامسه خود را از دست خواهید داد.
عطر گل ها را بو کنید و مزه غذاها را با هر لقمه بچشید، چنان که گویی فردا هرگز نمیتوانید بو کنید یا هر چیزی را بچشید.
.از هر حس بیشترین استفاده را ببرید!
#سه_روز_برای_دیدن
#هلن_کلر
@KanoonTaiChi
از چشمهایتان طوری استفاده کنید که گویی فردا دچار نابینایی خواهید شد
و همین شیوه را میتوان برای سایر حواس به کار گرفت.
صداهای موسیقی، آواز پرنده و نغمههای پرشور ارکستر را بشنوید؛ چنان که گویی فردا دچار ناشنوایی خواهید شد.
هر چیزی را که میخواهید، لمس کنید، گویی که فردا حس لامسه خود را از دست خواهید داد.
عطر گل ها را بو کنید و مزه غذاها را با هر لقمه بچشید، چنان که گویی فردا هرگز نمیتوانید بو کنید یا هر چیزی را بچشید.
.از هر حس بیشترین استفاده را ببرید!
#سه_روز_برای_دیدن
#هلن_کلر
@KanoonTaiChi
در دورانی زندگی میکنیم که اکثرمان بهحال خودمان واگذاشته نشدهایم و مکالمات تلفنی، پیغامهای نوشتاری، توئیتر، فیسبوک و اسکایپ ضامن ارتباط و تعاملمان با دیگران هستند.
دسترسی به خلوت و انزوا نادرتر و دشوارتر از پیش شده است، علیالخصوص بهاین دلیل که ما خودمان انتخابمان این بوده است که معاشرتها را جایگزین خلوت و خلوتگزینی کنیم.
شاید بزرگترین مسئله دوران ما احساس تنهایی مفرط نیست بلکه فقدان خلوت و انزواست.
•فلسفه تنهایی|لارس اسونسن
دسترسی به خلوت و انزوا نادرتر و دشوارتر از پیش شده است، علیالخصوص بهاین دلیل که ما خودمان انتخابمان این بوده است که معاشرتها را جایگزین خلوت و خلوتگزینی کنیم.
شاید بزرگترین مسئله دوران ما احساس تنهایی مفرط نیست بلکه فقدان خلوت و انزواست.
•فلسفه تنهایی|لارس اسونسن
در فلسفهی #ذن، هفت اصل زیباییشناختی در دستیابی به وابی سابی وجود دارد که عبارتند از:
کانسو – سادگی
فوکینسی – عدم تقارن یا بی نظمی
شیبومی – زیبایی عاری از مبالغه
شیزن – طبیعی بودن بدون تظاهر
یوگن – محبت بزرگ
داتسوزوکو – آزادی
سیجاکو – آرامش
📚کتاب #وابیسابی : هنر کامل نبودن در زندگی!
نوشتهی 🖌 #نوبوئو_سوزوکی
«وابی سابی» که هم در «ذن» و هم در «مراسم چای ژاپنی» ریشه دارد، به مخاطبین یاد می دهد که زیبایی را در عدم کمال ببیند، ارزش سادگی را درک کنند، و ماهیت گذرای همه چیز را بپذیرند.
@KanoonTaiChi
کانسو – سادگی
فوکینسی – عدم تقارن یا بی نظمی
شیبومی – زیبایی عاری از مبالغه
شیزن – طبیعی بودن بدون تظاهر
یوگن – محبت بزرگ
داتسوزوکو – آزادی
سیجاکو – آرامش
📚کتاب #وابیسابی : هنر کامل نبودن در زندگی!
نوشتهی 🖌 #نوبوئو_سوزوکی
«وابی سابی» که هم در «ذن» و هم در «مراسم چای ژاپنی» ریشه دارد، به مخاطبین یاد می دهد که زیبایی را در عدم کمال ببیند، ارزش سادگی را درک کنند، و ماهیت گذرای همه چیز را بپذیرند.
@KanoonTaiChi
«به هر سویی که میخواهی
شرق، غرب، شمال یا جنوب برو؛
اما هر سفری را که آغاز میکنی،
سیاحتی به درون خود بدان.
آن کس که به درون خود سفر کند
تمام ارض را طی میکند.»
•شمس تبریزی
@KanoonTaiChi
شرق، غرب، شمال یا جنوب برو؛
اما هر سفری را که آغاز میکنی،
سیاحتی به درون خود بدان.
آن کس که به درون خود سفر کند
تمام ارض را طی میکند.»
•شمس تبریزی
@KanoonTaiChi
ایستادهام بر بام اسفند، با چشمانی خیره به روزهایی که تلخ و شیرین گذشت و خاطره شد.
حالا بهار در راه است، لبریز از عطر بهارنارنج، سرشار از شکوه علفزار با کولهباری از شکوفههای عشق، سبزههای امید و ابرهایی که آبستن باراناند.
شاید خدا خواست و این بهار درخت آرزوهایمان جوانه زد!
آمین
T.me/KanoonTaiChi
حالا بهار در راه است، لبریز از عطر بهارنارنج، سرشار از شکوه علفزار با کولهباری از شکوفههای عشق، سبزههای امید و ابرهایی که آبستن باراناند.
شاید خدا خواست و این بهار درخت آرزوهایمان جوانه زد!
آمین
T.me/KanoonTaiChi
Telegram
کانون هستی
کانون آرامش و تندرستی
روش و نگرشی برای زندگی
دمی رها از هیاهوی روزمرگی،
لختی آسایش در اینجا و اکنون.
کانال استاد #داودی_پناه
آب را باید از سرچشمه نوشید.
Www.KanoonTaiChi.ir
www.Instagram.com/kanoontaichi
روش و نگرشی برای زندگی
دمی رها از هیاهوی روزمرگی،
لختی آسایش در اینجا و اکنون.
کانال استاد #داودی_پناه
آب را باید از سرچشمه نوشید.
Www.KanoonTaiChi.ir
www.Instagram.com/kanoontaichi
تا از خودت شروع نكنی، بهار را تجربه نخواهی كرد حتی اگر صدها بهار در بيرون از تو بيايد و برود و همه به هم و از جمله به تو، آن را هزاران بار شادباش گويند.
بهار واقعى بايد در درون تو متولد شود
و بهار را تجربه نخواهی كرد مگر آن كه رخت آگاهی ات نو شود.
تا آگاهی ات رشد نكند و جوانه های فهم در تو نشكفد، درخت ذهن ات بارور نمی شود و آرامش، ميهمان منزل ات نمی گردد.
بهار درون توست و اکنون بهترین زمان برای هماهنگی درون با جریان هستی است.
@KanoonTaiChi
بهار واقعى بايد در درون تو متولد شود
و بهار را تجربه نخواهی كرد مگر آن كه رخت آگاهی ات نو شود.
تا آگاهی ات رشد نكند و جوانه های فهم در تو نشكفد، درخت ذهن ات بارور نمی شود و آرامش، ميهمان منزل ات نمی گردد.
بهار درون توست و اکنون بهترین زمان برای هماهنگی درون با جریان هستی است.
@KanoonTaiChi
و در کدام بهار
درنگ خواهی کرد
و سطحِ روح پر از برگ سبز خواهد شد ؟ ...
#سهراب_سپهری
نوروز فرخنده
T.me/KanoonTaiChi
درنگ خواهی کرد
و سطحِ روح پر از برگ سبز خواهد شد ؟ ...
#سهراب_سپهری
نوروز فرخنده
T.me/KanoonTaiChi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به قول استاد اسلامی ندوشن:
وقتی با حيوانات سر و کار نداشته باشید، صدای مرغ و گوسفند نشنوید، جان را در جسمِ جُنبندگان تماشا نکنید، اندک اندک روحِ شما چرم میشود. به این علّت است که شهرنشینان غالباً عبوس و تُرشرو هستند و تا پای نفعی در کار نباشد چهرهشان باز نمیشود. در بعضی از شهرها پارکهای زیبایی درست شده، ولی این تصنّع است، خود را به طبیعتِ برهنه و بیغش سپردن چیز دیگری است.
ما گمشدهای داریم و خودمان هم نمیدانیم که آن چیست، آن بازگشت به زندگیای است که با سِرشت انسان سازگاری داشته باشد
وقتی با حيوانات سر و کار نداشته باشید، صدای مرغ و گوسفند نشنوید، جان را در جسمِ جُنبندگان تماشا نکنید، اندک اندک روحِ شما چرم میشود. به این علّت است که شهرنشینان غالباً عبوس و تُرشرو هستند و تا پای نفعی در کار نباشد چهرهشان باز نمیشود. در بعضی از شهرها پارکهای زیبایی درست شده، ولی این تصنّع است، خود را به طبیعتِ برهنه و بیغش سپردن چیز دیگری است.
ما گمشدهای داریم و خودمان هم نمیدانیم که آن چیست، آن بازگشت به زندگیای است که با سِرشت انسان سازگاری داشته باشد
بهار، پیش از آنکه حادثهای در طبیعت باشد، حادثهایست در قلب آدمی. و پیش از آنکه در طبیعت، محسوس باشد، در حسی انسانی وقوع مییابد.
این، در بهاران گل نیست که باز میشود، گرههای روح انسان است.
•نادر ابراهیمی
@KanoonTaiChi
این، در بهاران گل نیست که باز میشود، گرههای روح انسان است.
•نادر ابراهیمی
@KanoonTaiChi
پیوستگی با مادر زمین
نزدیک خونه یک زمین چمن بزرگ هست که گاهی آخر هفتهها توش بازی میکنند اما بیشتر اوقات خالی افتاده
چند وقت پیش مقالهای خوندم در اهمیت ارتباط با زمین و انرژیهای اون
Grounding.
من از اون آدمها هستم که اگر بخوام درختی رو بغل کنم چند بار اطرافم رو نگاه میکنم و اگر کسی نباشه خیلی با احتیاط از درخت اجازه میگیرم تا سرم رو روی تنه چوبیش بگذارم.
بار اول خیلی یواش روی نیمکت کفشم رو کندم و روی چمن قدم گذاشتم. توی یک لحظه حس نرمی و زبری و بوی خاک و هزار حال دیگه رو تجربه کردم. میدونید که کف پا هم مثل دست پر از گیرندههای حسی است.
کم کم اما حسهای سطحی عادی شد و اون موقع برای اولین بار زمین رو زیر پام حس کردم. محکم و گرم و زنده بود. قلبش میتپید. همه چیز از او شروع شده بود و جزئی از او بود و به آن بر میگشت.
زیر لب گفتم مادر! اشکهای قدردانی سرازیر شد. این همه سال روی زمین راه رفته بودم و هیچ وقت ازش قدردانی نکرده بودم.
الان ماههاست که هر روز عصر روی این چمنها راه میرم و حسهای مختلفی رو تجربه میکنم که به کلام نمیاد.
در یک کلمه شاید بشه گفت "اتصال". برای اولین بار در زندگی به چیزی وصلم، چیزی بزرگتر از خودم که هیچ کس نمیتواند آن را از من بگیرد.
شما هم کافیست کفشها را بکنید و کمی روی خاک راه بروید تا روحتان تازه شود. کاش تازگی خاصیت روح ما باشد. زمین تازه میشود و زمان هم. فصلها از پی هم میآیند و میروند.
برای خودم و خودتان اتصالی دائم با سرمنشا حیات آرزو میکنم.
نوروز بر شما فرخنده باد.
@KanoonTaiChi
نزدیک خونه یک زمین چمن بزرگ هست که گاهی آخر هفتهها توش بازی میکنند اما بیشتر اوقات خالی افتاده
چند وقت پیش مقالهای خوندم در اهمیت ارتباط با زمین و انرژیهای اون
Grounding.
من از اون آدمها هستم که اگر بخوام درختی رو بغل کنم چند بار اطرافم رو نگاه میکنم و اگر کسی نباشه خیلی با احتیاط از درخت اجازه میگیرم تا سرم رو روی تنه چوبیش بگذارم.
بار اول خیلی یواش روی نیمکت کفشم رو کندم و روی چمن قدم گذاشتم. توی یک لحظه حس نرمی و زبری و بوی خاک و هزار حال دیگه رو تجربه کردم. میدونید که کف پا هم مثل دست پر از گیرندههای حسی است.
کم کم اما حسهای سطحی عادی شد و اون موقع برای اولین بار زمین رو زیر پام حس کردم. محکم و گرم و زنده بود. قلبش میتپید. همه چیز از او شروع شده بود و جزئی از او بود و به آن بر میگشت.
زیر لب گفتم مادر! اشکهای قدردانی سرازیر شد. این همه سال روی زمین راه رفته بودم و هیچ وقت ازش قدردانی نکرده بودم.
الان ماههاست که هر روز عصر روی این چمنها راه میرم و حسهای مختلفی رو تجربه میکنم که به کلام نمیاد.
در یک کلمه شاید بشه گفت "اتصال". برای اولین بار در زندگی به چیزی وصلم، چیزی بزرگتر از خودم که هیچ کس نمیتواند آن را از من بگیرد.
شما هم کافیست کفشها را بکنید و کمی روی خاک راه بروید تا روحتان تازه شود. کاش تازگی خاصیت روح ما باشد. زمین تازه میشود و زمان هم. فصلها از پی هم میآیند و میروند.
برای خودم و خودتان اتصالی دائم با سرمنشا حیات آرزو میکنم.
نوروز بر شما فرخنده باد.
@KanoonTaiChi
⭕️جایگزین بخشی از واژههای #پارسی بجای واژگان تازی(عربی):
واژه تازی - واژه پارسی
عید 👈 جشن
تبریک 👈 شادباش
تهنیت 👈 شادباد
مبارک 👈 فرخنده ، خجسته ، همایون
سعید-مسعود 👈 فرخنده ، خجسته
میمنت 👈 فرخندگی ، خجستگی
ایام 👈 روزها ، روزگار
تشکر 👈 سپاس
ممنون 👈 سپاسگزار
عافیت 👈 تندرستی
سلامتی 👈 تندرستی
موفق 👈 پیروز ، کامیاب ، کامروا
موفقیت 👈 پیروزی ، کامیابی ، کامروایی
استقبال 👈 پیشواز ، پیشباز
تقدیم 👈 پیشکش
صمیم 👈 پاک ، ناب
صمیمی 👈 راستین ، یکرنگ
صمیمیت 👈 یکرنگی
صحیح 👈 درست
صحت 👈 درستی
مرحمت 👈 مهربانی
نشاط 👈 شادمانی
مسرت 👈 شادمانی
مسرتبخش 👈 شادیبخش
عمر 👈 زندگی ، زندگانی
قرین 👈 نزدیک
مخصوص 👈 ویژه
تحول 👈 دگرگونی ، دگرگشت
خالص 👈 ناب ، بیآلایش
محترم 👈 ارجمند ، بزرگوار
احترام 👈 ارج ، ارزش
آری،
زبان پارسی، این یادگاران نیاکان ایرانیمان را همچو مرز و بوم، ارج و والایش شماریم و برای ارزش و پاسداشت فرهنگ ایرانزمین، زبان پارسی را پاس بداریم
واژه تازی - واژه پارسی
عید 👈 جشن
تبریک 👈 شادباش
تهنیت 👈 شادباد
مبارک 👈 فرخنده ، خجسته ، همایون
سعید-مسعود 👈 فرخنده ، خجسته
میمنت 👈 فرخندگی ، خجستگی
ایام 👈 روزها ، روزگار
تشکر 👈 سپاس
ممنون 👈 سپاسگزار
عافیت 👈 تندرستی
سلامتی 👈 تندرستی
موفق 👈 پیروز ، کامیاب ، کامروا
موفقیت 👈 پیروزی ، کامیابی ، کامروایی
استقبال 👈 پیشواز ، پیشباز
تقدیم 👈 پیشکش
صمیم 👈 پاک ، ناب
صمیمی 👈 راستین ، یکرنگ
صمیمیت 👈 یکرنگی
صحیح 👈 درست
صحت 👈 درستی
مرحمت 👈 مهربانی
نشاط 👈 شادمانی
مسرت 👈 شادمانی
مسرتبخش 👈 شادیبخش
عمر 👈 زندگی ، زندگانی
قرین 👈 نزدیک
مخصوص 👈 ویژه
تحول 👈 دگرگونی ، دگرگشت
خالص 👈 ناب ، بیآلایش
محترم 👈 ارجمند ، بزرگوار
احترام 👈 ارج ، ارزش
آری،
زبان پارسی، این یادگاران نیاکان ایرانیمان را همچو مرز و بوم، ارج و والایش شماریم و برای ارزش و پاسداشت فرهنگ ایرانزمین، زبان پارسی را پاس بداریم
.
🪻برای دوستی که از ۶۵ سالگی عبور کردهنوشتم که چه نوع تغییراتی در خود احساس می کند؟.... او برای من این مطلب را فرستاد:
1. پس از محبت به پدر و مادرم، خواهر و برادرم، همسرم، فرزندانم و دوستانم، اکنون شروع به دوست داشتن خودم کردهام
2. متوجه شدهام که «اطلس» نیستم که دنیا را روی شانههایم حمل نمایم. من تنها انسانی هستم مثل بقیه انسانها!
3. من از چانه زنی با فروشندگان سبزی و میوه دست کشیدهام. چند سکه بیشتر مرا ورشکسته نمیکند اما ممکن است به فردی کمک کند که برخی از هزینههای زندگیش را کم کند ، یا بتواند کیف و کفشی برای مدرسه دختر یا پسرش بخرد
4. من یک انعام بزرگ به پیشخدمت میدهم. پول اضافی ممکن است لبخندی بر لبان او بیاورد. او برای امرار معاش بسیار زحمت میکشد
5. من به هیچ سالمندی نمیگویم که آنها قبلاً آن داستان را بارها و بارها برای من گفتهاند . این موضوع باعث میشود که آنها در خط خاطراتشان قدم بزنند و گذشته خود را مرور کنند!
6. من یاد گرفتهام که افراد را حتی زمانی که میدانم اشتباه میکنند اصلاح نکنم.مسئولیت کامل کردن همه افراد بر عهده من نیست. آرامش با ارزشتر از کمال است
7. من آزادانه و سخاوتمندانه به دیگران احترام میگذارم و از ایشان تعریف میکنم. تعریف نه تنها برای گیرنده، بلکه برای من نیز باعث تقویت روحیه میشود.و یک نکته کوچک؛ اگر کسی از شما تعریف کرد؛ هرگز و هرگز آن را رد نکنید، فقط بگویید "متشکرم"
8. من یاد گرفتهام که در مورد چروک یا خال روی پیراهنم ناراحت نباشم.شخصیت بلندتر از ظاهر صحبت می کند.
9. از افرادی که برای من ارزش کمی قائل میشوند دوری میگزینم ، زیرا ممکن است که آنها ارزش من را ندانند، اما من قدر خود را خوب میدانم.
10. دیگر یاد گرفتهام که از احساساتم خجالت نکشم. این احساسات من است که از من انسانی میسازد که هستم
11.آموختهام که بهتر است خود را از برخی رابطهها کنار بکشم، تا مجبور نباشم آنها را قطع نمایم....هرچند که میدانم؛ منیت، مرا از خود دور نگه میدارد، در حالی که با داشتن روابط با دیگران، هرگز تنها نخواهم بود.
12.یاد گرفتهام که هر روزم را طوری زندگی کنم که انگار آخرین روز است. چراکه شاید هم آخرین روزم باشد!
13. بالاخره من کاری را انجام می دهم که خوشحالم می کند. چراکه من مسئول خوشبختی خودم هستم و آن را به خود مدیون هستم... نهایتاً؛ خوشحالی یک انتخاب است.
شما هم می توانید در هر زمانی شاد باشید، فقط انتخاب کنید که باشید!
چرا باید صبر کنیم تا 60 یا 70 یا 80 ساله شویم، چرا در هر مرحله و سنی نمیتوانیم این را تمرین کنیم؟
@KanoonTaiChi
🪻برای دوستی که از ۶۵ سالگی عبور کردهنوشتم که چه نوع تغییراتی در خود احساس می کند؟.... او برای من این مطلب را فرستاد:
1. پس از محبت به پدر و مادرم، خواهر و برادرم، همسرم، فرزندانم و دوستانم، اکنون شروع به دوست داشتن خودم کردهام
2. متوجه شدهام که «اطلس» نیستم که دنیا را روی شانههایم حمل نمایم. من تنها انسانی هستم مثل بقیه انسانها!
3. من از چانه زنی با فروشندگان سبزی و میوه دست کشیدهام. چند سکه بیشتر مرا ورشکسته نمیکند اما ممکن است به فردی کمک کند که برخی از هزینههای زندگیش را کم کند ، یا بتواند کیف و کفشی برای مدرسه دختر یا پسرش بخرد
4. من یک انعام بزرگ به پیشخدمت میدهم. پول اضافی ممکن است لبخندی بر لبان او بیاورد. او برای امرار معاش بسیار زحمت میکشد
5. من به هیچ سالمندی نمیگویم که آنها قبلاً آن داستان را بارها و بارها برای من گفتهاند . این موضوع باعث میشود که آنها در خط خاطراتشان قدم بزنند و گذشته خود را مرور کنند!
6. من یاد گرفتهام که افراد را حتی زمانی که میدانم اشتباه میکنند اصلاح نکنم.مسئولیت کامل کردن همه افراد بر عهده من نیست. آرامش با ارزشتر از کمال است
7. من آزادانه و سخاوتمندانه به دیگران احترام میگذارم و از ایشان تعریف میکنم. تعریف نه تنها برای گیرنده، بلکه برای من نیز باعث تقویت روحیه میشود.و یک نکته کوچک؛ اگر کسی از شما تعریف کرد؛ هرگز و هرگز آن را رد نکنید، فقط بگویید "متشکرم"
8. من یاد گرفتهام که در مورد چروک یا خال روی پیراهنم ناراحت نباشم.شخصیت بلندتر از ظاهر صحبت می کند.
9. از افرادی که برای من ارزش کمی قائل میشوند دوری میگزینم ، زیرا ممکن است که آنها ارزش من را ندانند، اما من قدر خود را خوب میدانم.
10. دیگر یاد گرفتهام که از احساساتم خجالت نکشم. این احساسات من است که از من انسانی میسازد که هستم
11.آموختهام که بهتر است خود را از برخی رابطهها کنار بکشم، تا مجبور نباشم آنها را قطع نمایم....هرچند که میدانم؛ منیت، مرا از خود دور نگه میدارد، در حالی که با داشتن روابط با دیگران، هرگز تنها نخواهم بود.
12.یاد گرفتهام که هر روزم را طوری زندگی کنم که انگار آخرین روز است. چراکه شاید هم آخرین روزم باشد!
13. بالاخره من کاری را انجام می دهم که خوشحالم می کند. چراکه من مسئول خوشبختی خودم هستم و آن را به خود مدیون هستم... نهایتاً؛ خوشحالی یک انتخاب است.
شما هم می توانید در هر زمانی شاد باشید، فقط انتخاب کنید که باشید!
چرا باید صبر کنیم تا 60 یا 70 یا 80 ساله شویم، چرا در هر مرحله و سنی نمیتوانیم این را تمرین کنیم؟
@KanoonTaiChi