به چکاوک امّا، نتوان گفت نخوان…

#فریدون_مشیری

چند سال پیش یه متنی رو خونده بودم که مغز فقط به ابتدا و انتهای کلمات توجه می‌کنه، برای همینه که خیلی وقت‌ها متوجه اشکالات تایپی و املایی نمی‌شیم. حتی همون متنی رو هم که گذاشته بود برای اثبات این موضوع، یه عالم غلط املایی داشت. دلیل علمیش چیه رو نمی‌دونم، شاید به خاطر اینه که این کلمات رو زیاد دیدیم.

حالا اینو بذار کنار این موضوع که چند روز پیش روی یه تکه روزنامه، «اعلام شد» رو «اعدام شد» خوندم!

من این متن رو چند روز پیش نوشتم و گذاشتم روی auto send و خب…

چقدر این جمله درد داره: "لعنتی من تورو رفیق خودم می‌دونستم".

اینکه بچه‌ت رو هزار کیلومتر دورتر به دنیا بیاری / بزرگ‌ کنی ولی اینقدر خوب فارسی صحبت کنه می‌دونی یعنی چی؟

«دلم واسه ایران هم تنگ شده بابا»

چه سرنوشت غریبی!
برایم از همه دیدارها چه کم چه زیاد
به یادگار،
خداحافظی فقط مانده‌ست...

#رضا_براهنی

خاک بر سر اون پسری که نمیاد با من دوست شه

درد دارد کـه هرچه بنویسی،
نتوانی که شرح غم بدهی!

#علیرضا_آذر

داشتم زبان می‌خوندم که…

زبان‌خوندن، غم‌انگیزشدن داره!؟

میگه: ما آدم ها رو نه برای اشتباهاتشون بلکه وقتی ازشون ناامید شدیم از زندگی‌مون خارج می‌کنیم.

‏نسل ما خونه‌ی سالمندان نمی‌خواد. اسایشگاه روانی و تیمارستان می‌خواد، ب تعداد و ظرفیت بالا.‌.

هیچ وقت خانم/آقای متاهلی که حلقه دستش نمی‌کنه رو درک نکردم.
هیچ وقت.

ازدواج کنم اینو می‌ذارم عکس پروفایلم!

اگرچه نیست وصالی
ولی خوشم به خیالت

#رهی_معیری

گاهیم پیش میاد یکی رو می‌بینم، به دلم می‌شینه، ازش خوشم میاد، چه تو مجازی چه تو واقعیت، اما فقط از دور می‌شینم و تماشاش می‌کنم. انگار ته دلم خوب می‌دونم من و اون آینده‌ای نداریم. یکی شاید بپرسه تو از کجا می‌دونی؟ و باید بگم تجربه عزیزم، تجربه. سلسله تجربه‌ها و آزمون خطاهای ناموفق این درک رو بهت می‌ده که وارد یک مسیر غلط نباید شد. مخصوصا اون حسی که بهت می‌گه این اتفاق از همون اولشم اشتباهه. پس چرا بخوام با انتخاب اشتباهم خرابش کنم؟ از دور می‌شینم و تماشاش می‌کنم. گاهی زیبایی عشق به همینه که تماشاگر خوبی باشی.

بگذار نگویم که من چگونه به جای بوسیده شدن گزیده شدم،بارها و بارها

انگار اون بچه‌‌مدرسه‌ای‌ام که شیفت عصره و چون شیفت صبحی‌ها تعطیل شدن مشق‌هاشو ننوشته و هرچی منتظر مونده که تعطیلی رو اعلام کنن، نکردن.

مامان‌بزرگم به دونه دونه بچه‌هاش زنگ زده که «خونه‌ بمونین، هوا سرده، زمین‌ها لیزه». آخرش هم گفته خانم همسایه اومده دنبالم می‌خوایم بریم بیرون!

آره عزیزان! نصیحت همیشه همین شکلی بوده، هست، خواهد بود.