♦در مبنای فکری آیت‌الله مصباح، انتخابات حتی جنبه تزئینی هم ندارد/

♦انتخابات در دو تراز می‌تواند برگزار شود؛ یکی از آن ترازی که متفکرینی مانند شهید بهشتی در تدوین قانون اساسی داشتند و دیگری در ترازی که امثال آیت‌الله مصباح گفتند و الآن به عنوان یک نظریه حاکم وجود دارد/

♦امروز اندیشه و فکر آیت‌الله مصباح پشتوانه‌ای برای تغذیه فکری انتخابات است/

♦اینها منتظر هستند آرام آرام اساسا انتخابات با این وضع که عموم مردم در آن شرکت و رئیس جمهور یا نماینده مجلس انتخاب می‌کنند را از اصل و بیخ حل کنند/

♦تعبیر آیت‌الله مصباح این است که «اعتبار انتخابات رئیس جمهوری به رضایت او است»؛

♦در مراحل هشت‌گانه‌ نظریه ایشان که بنده اینجا فهرست کردم، هیچ کجا بالاصاله حق مردم برای انتخاب کردن وجود ندارد/

♦بر اساس این مقدمات می‌تواند انتخابات را محدود کند و حتی می‌تواند اگر مصلحت نداند، انتخابات را تعطیل کند.

♦از نظر شهید بهشتی ضرورت اتکاء بر آراء عمومی در مراحل مختلف ناشی از این است که بهترین نوع حکومت و اداره حکومتی است که قدرتش را از حمایت مردم بگیرد/

متن کامل سخنان آیت‌الله سروش محلاتی در جلسه انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه امروز اندیشه و فکر آیت‌الله مصباح پشتوانه‌ای برای تغذیه فکری انتخابات است، گفت: ماهیت برگه رأی و انتخابات در این سیستم این است که هر جا هر رأیی نوشتید، ذیلش این است که است الامر الیکم؛ یعنی شما صاحب اختیار هستید. اگر این مبنای فکری درست باشد، انتخابات حتی جنبه تزئینی هم ندارد؛ کسی که انتخابات را اینگونه ببیند، انگیزه‌ای برای فعال بودن ندارد؛ مگر اینکه عنوان دیگری باشد.

آیت‌الله محمد سروش محلاتی در نشست انجن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها با عنوان «انتخابات، امری دینی یا عرفی؟»، گفت: با توجه به اینکه در آستانه برگزاری انتخابات قرار داریم، انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها پیشنهاد کردند تا بحثی درباره انتخابات به لحاظ مبانی شرعی و فقهی ارائه شود و بحث امشب ما مربوط به همین موضوع هست. البته نیاز به توضیح نیست که این بحث اختصاصا با انتخاباتی که پایان این هفته برگزار می‌شود، ارتباطی ندارد؛ و جنبه کلی و بر مبنای فقه اسلامی موضوع انتخابات مطرح می‌شود.

استاد حوزه علمیه قم تأکید کرد: قهرا نمی‌توان این بحث کلی را ناظر به جریان و حادثه خاصی در این شرایط موجود دانست. ولی به هر حال هر دوره‌ای که در جمهوری اسلامی انتخابات داریم، با برخی از مسائل فکری و فقهی مواجه می‌شویم. پرسش‌هایی مطرح می‌شود و قهرا در این مناسبت خوب است که درباره این پرسش‌ها تأملی صورت بگیرد.

وی اظهار داشت: بحثی که بنده در این زمینه ارائه می‌کنم، با توجه به موضوعی که مطرح شده، «انتخابات، امری دینی یا عرفی؟»، نگاه به انتخابات بر اساس مبانی فقهی است. به طور کلی موضوعاتی که فقه درباره آنها ورود پیدا می‌کند و سخن از حکم شرعی درباره آنها می‌رود، چند قسم است. قسم اول موضوعاتی است که خود شرع این موضوعات را پدید می‌آورد؛ موضوعاتی که در محیط شریعت اتفاق می‌افتد و اگر از این محیط خارج شویم، در میان عرف و عقلا چنین موضوعاتی شناخته شده نیست. عناوینی که درباره عبادات وجود دارد، از این قسم اول است.
ادامه در:
https://modaresinpress.ir/political/4247/
@anjomanemodaresin

چگونه «امید» به ناامیدی رسید؟

دنیای اقتصاد: محمود صادقی، نماینده سابق تهران در مجلس شورای اسلامی که در فراکسیون امید مجلس دهم عضویت داشت در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» که به سبک تاریخ شفاهی انجام شده، اتفاقاتی را که فراکسیون امید در مجلس دهم رقم زد و موجب ناکامی‌های این فراکسیون شد، تشریح کرد. در این گفت‌و‌گو محمود صادقی به اتفاقات پیش آمده بعد از شکست محمدرضا عارف در انتخابات ریاست مجلس اشاره می‌کند. آن‌طور که این نماینده عضو مجلس دهم می‌گوید در آن زمان و بعد از شکست عارف او قصد کناره‌گیری از ریاست فراکسیون را هم داشت و از سوی دیگر در اجلاسیه اول در انتخابات ریاست فراکسیون برخی افراد قصد رقابت با عارف را داشتند که بعدا منصرف می‌شوند.
قرار بود در انتخابات مجلس دهم شرکت نکنیم

کارنامه مجلس دهم در حوزه تقنینی و نظارتی منتشر شده است و مجموع آنها باید دیده شود و سپس با مجالس قبل و بعد مقایسه شود تا قضاوت واقع‌بینانه‌ای به‌طور کلی از عملکرد مجلس دهم و به‌طور خاص از فراکسیون امید به دست بیاید. در مجموع فراکسیون امید اقدامات خوب هم داشت. البته سعی کردیم در قالب شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان کمیته پایش عملکرد فراکسیون و اعضای فراکسیون را به نوعی استخراج و ارزیابی کنیم و کار تا نیمه انجام شد، اما به سرانجام نرسید؛ به دلیل اینکه انتخابات ۹۸ انتخابات سردی بود، کار این کمیته و شورا تداوم پیدا نکرد. ولی نیاز است که به‌طور دقیق و تفصیلی موضوع بررسی شود. اما باید به چند نکته توجه داشت یک اینکه راهبرد اصلاح‌طلبان در سال ۹۴ در انتخابات مجلس دهم گویای خیلی از مسائل است.

در همان انتخابات هم رد صلاحیت گسترده‌ای صورت گرفت و چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبان تقریبا همه به استثنای چند نفری رد صلاحیت شدند. تصمیم ابتدایی تقریبا بر این بود که اصلاح‌طلبان در انتخابات شرکت نکنند و فهرست ندهند، چون کاندیداهایشان رد صلاحیت شده بودند. اما این ایده مطرح شد که با توجه به همزمانی این انتخابات و این مجلس با دولت آقای روحانی و فشارهایی که مجلس نهم به دولت آقای روحانی می‌آورد؛ تلاش شود با استفاده از حداقل ظرفیت‌ها ترکیب مجلس تغییر کند و مجلسی روی کار بیاید که تعامل بهتری با دولت داشته باشد. بنابراین تصمیم گرفته شد و فراخوانی را منتشر کردند بر این مبنا که هر کسی که نزدیک به اصلاح‌طلبان هستند در آن فراخوان شرکت کنند. من جزو رد صلاحیت‌شدگان بودم که با اعتراض و پیگیری در دقیقه نود صلاحیتم تایید شد.

۲۰۰ نفر در تهران در آن فراخوان شرکت کردند که با یک فرآیندی که اما و اگر دارد، ۳۰ نفر برای حضور در فهرست امید انتخاب شدند و آن ۳۰ نفر با رای بالا برگزیده شدند. این فهرست شامل اصولگرایان میانه‌رو هم می‌شد و مجموعا حدود ۱۸۰ نفر با لیست امید رای آوردند. اصلاح‌طلبان با راهبردی در انتخابات شرکت کردند به عنوان انتظارات حداقلی و مشارکت حداکثری. یعنی با این حال که واقف بودند رد صلاحیت گسترده‌ای صورت گرفته، انتظارات را به حداقل و مشارکت را به حداکثر رساندند؛ آن هم با افرادی که اکثرا جزو نیروهای ذخیره و بعضا افراد ناشناخته و تعدادی اصولگرایان میانه‌رو بودند. به عنوان مثال در فهرست تهران افراد نزدیک به آقای لاریجانی یعنی آقای نعمتی و جلالی در فهرست امید قرار گرفتند و در قم آقای لاریجانی مورد حمایت قرار گرفت و در سطح شهرستان‌ها هم همین روال ادامه پیدا کرد.
تعداد زیادی از لیست امید خیلی زود راهشان را جدا کردند
ادامه در:
https://modaresinpress.ir/political/4243/

🎙راه نجات کشور استقرار مردم سالاری توسعه گراست

سید محمد خاتمی روز گذشته در جمع مشاوران خود به تبیین وضعیت کشور، انتخابات و راه برون شد از بحران های پیش رو و بازگشت امید به جامعه پرداخت. وی در این نشست اظهار داشت: علاوه بر ناخشنودی و اعتراض نخبگان و بخصوص جوانان که به انحاء مختلف ابراز می شود، با توجه به آمار و اطلاعات رسمی باید گفت اکثریت ملت از وضع موجود و سامان و سازمان راهبردن جامعه نارضایتی دارند و همین امید به آینده را کمتر می کند.
رئیس جمهوری اسبق ایران مطلوب ترین راه برای رهایی از این وضع را مصالحه ملی و استقرار مردم‌سالاری توسعه‌گرا دانست و گفت در یک نظام مردم سالار انتخابات بسیار مهم است، در صورتی که "حدّ نصاب ضابطه و معیارهایی که انتخابات را انتخابات می کند“ رعایت شود. این بار تصمیم گرفتم که اگر نمی توانم کاری برای مردم بکنم همراه و همنوا با خیل ناراضیانی باشم که در عمق وجودشان بر این باورند که اگر راه نجاتی باشد راه اصلاح امور است.

🔘 در انتخابات آخر دیدیم که درصد کسانی که رأی ندادند و نیز آراء باطله از انتخابات قبلی بیشتر بود

🔘 امر مشترک میان اکثریت بالای ملت نارضایتی از وضع موجود و سامان و سازمان راهبردن جامعه است

🔘 با کمال تاسف مردم طبیعی‌ترین خواستهای طبیعی خود را برآورده نمی بینند

🔘 گفته ام و باز هم می گویم که راه نجات، استقرار مردم سالاری توسعه گراست

🔘 این بار تصمیم گرفتم که اگر نمی توانم کاری برای مردم بکنم همراه و همنوا با خیل ناراضیانی باشم که در عمق وجودشان بر این باورند که اگر راه نجاتی باشد راه اصلاح امور است

🔘 آگاهانه و صادقانه رأی ندادم تا به هیچکس دروغ نگفته باشم


متن کامل اظهارات سیدمحمد خاتمی را بخوانید.

🌐 با بازنشر این پست رسانه رسمی سیدمحمد خاتمی را به دیگران معرفی کنید‌‌‌
رسانه شمایید 📱‌‌‌

🇮🇷 @khatamimedia‌

جاناتان گلیزر کارگردان یهودی پس از دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی برای «منطقه مورد نظر»، اسراییل را به استفاده ابزاری از هولوکاست متهم‌کرد.
این فیلم به کارگردانی جاناتان گلیزر، زندگی بی دغدغه خانواده ای از نازی‌ها را روایت می کند که در ویلای آنها در مجاورت اردوگاه آشویتس نصب شده اند.

جاناتان گلیزر در سخنرانی اش هنگام دریافت جایزه گفت:

«ما اجازه نمی دهیم یهودیت ما و واقعه هولوکاست برای توجیه اشغالگری اسرائیل مورد استفاده قرار گیرد، اشغالی که چنین شمار بالایی از بیگناهان را درگیر جنگ کرده است... این فیلم همه چیز را درباره گذشته و حال ما تکان می‌دهد.»

فیلم «منطقهٔ مورد نظر» به نویسندگی و کارگردانی جاناتان گلیزر و بر اساس رمانی به همین نام اثر مارتین آمیس، به زندگی خانگی هدویگ (ساندرا هولر) و رودولف هوس (کریستین فریدل) می‌پردازد، که خانه خانوادگی آنها - که بین ریل قطار و اتاق‌های گاز قرار دارد - فاصله زیادی تا آشویتس ندارد، جایی که رودولف در آن به عنوان فرمانده خدمت می‌کند.

این فیلم در سال ۲۰۲۱ در اردوگاه آشویتس فیلمبرداری شد.

@sahandiranmehr

⭕️مقصر ماجرای مادر قمی جریانی است که این عکاسی‌ها را تئوریزه کرد

🔻پس از اعتراضات تابستان و پاییز ۱۴۰۱، گشت ارشاد جای خودش را به «جریمه» داد. لایحه حجاب که محصول مشترک دولت و مجلس انقلابی بود، عملا برای نداشتن روسری جریمه‌هایی را تعیین و آن را تبدیل به قانون کرد. با این حال این لایحه ضمانت اجرایی نداشت. چطور می‌شد کسانی را که روسری بر سر ندارند شناسایی و جریمه کرد؟

🔻ابتدا ادعا شد که تشخیص چهره از طریق «هوش مصنوعی» برای اعمال جریمه انجام می‌شود. اما اهل فن می‌دانند که چنین کاری پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. لذا برای جریمه افراد بدون روسری، و کنترل جامعه، چاره‌ای نبود که از مردم به صورت مخفیانه عکس گرفته شود و این تصاویر مبنای جریمه افراد قرار بگیرد. در نتیجه با حمایت یک جریان خاص، جریمه زنان بدون روسری به کمک عکاسی از آن‌ها آغاز شد. ماجرای عکاسی یک طلبه از مادری که در درمانگاه روسری از سرش افتاده بود را ذیل همین موضوع باید تحلیل کرد.

🔻در ماجرای مادر قمی این جریان پشت آن طلبه‌ی عکاس قایم شده است. در حالی که اتفاقا مسئول و مقصر اصلی، تفکر و جریانی است که این عکاسی را تئوریزه کرد و برای آن منافع مادی و معنوی تعریف کرد. کسانی که تصور می‌کنند «جریمه» جایگزین مناسبی برای «گشت ارشاد» است و هنوز هم بر عقاید غلط خود پافشاری می‌کنند.

🔻کسانی که مدافع این عکاسی‌ها هستند، تصور می‌کنند که منافع این کار بیشتر از گشت ارشاد و مضراتش کمتر است. آن‌ها تصور می‌کنند که از طریق جریمه، احتمال «برخورد فیزیکی» کمتر می‌شود و در نتیجه تنش کمتر رخ می‌دهد. حال آن که برای چندمین بار است که تنش بر سر عکاسی از زنان بدون روسری مشاهده می‌شود.

🔻پیش‌بینی این فرایند سخت نیست و در صورت تداوم به تنش‌های بیشتری منجر خواهد شد. شش ماه پیش که این بحث‌ها تازه در جریان بود در این رابطه نوشته بودم:

🔻این مردان و زنانی که در خیابان دوربین به‌دست از دیگران فیلم می‌گیرند تا برای حجاب جریمه‌شان کنند را درنظر بگیرید. عجیب نیست اگر روزی گروهی از مردم، برای این که فیلم‌شان ضبط نشود و جریمه نشوند، با این افراد درگیر شوند و کسی هم در این میان آسیب ببیند و آنگاه بحران جدیدی از دل آن خلق شود. این سیاست‌ها در ذات خود بحران‌ساز هستند. جامعه تغییر کرده است و نمی‌توان با ابزار زور و قانون جلوی تغییرات اجتماعی را گرفت.

🔻آن طلبه‌ی عکاس چندان مهم نیست. بلکه تفکر و جریان حامی این عکاسی‌ها مهم است؛ آن‌ها مسئول اصلی این وضع هستند.

@MohammadRahbari

🔺️افزایش فقر وضعیت ترک تحصیل دانش‌آموزان را نگران‌کننده کرده است

🔹بررسی‌ها نشان می‌دهد که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ نرخ ترک تحصیل دانش آموران در تمامی مقاطع تحصیلی افزایش یافته است.

🔹 در این سال تحصیلی نرخ ترک تحصیل دانش آموزان در مقطع ابتدایی با افزایش ۰/۲۵ درصدی به ۱/۲ درصد رسیده است. ترک تحصیل در مقطع ابتدایی موجب افزایش بی‌سوادی در آینده می شود و بسیار نگران کننده است.

🔹کارشناسان معتقدند که افزایش میزان ترک تحصیل با افزایش نرخ فقر در سال‌های گذشته رابطه تنگاتنگی دارد.

🔹در حال حاضر نرخ فقر در ایران ۳۰ درصد است. به عبارت دیگر حدود یک سوم از جمعیت ایران توانایی تهیه نیازهای اساسی خود را ندارند. در چنین شرایطی حتی اگر تحصیل رایگان باشد، هزینه‌های جانبی آن موجب می‌شود تا برخی از خانوارها از تحصیل فرزندان خود چشم بپوشند.

🔹علاوه بر این امکان آن وجود دارد که با توجه به افزایش پدیده تکدی‌گری کودکان، دانش‌آموزان ترک تحصیل کرده به چنین کارهایی مشغول شوند.

🔹 همچنین برخی از دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم به دلایلی مانند ناکامی برخی از تحصیل کردگان در یافتن شغل متناسب با تحصیلات خود، ترجیح می دهند به جای ادامه تحصیل، زودتر وارد بازار کار شوند./دنیای اقتصاد

🔸مصطفی معین: مداح استاد دانشگاه تهران می‌شود، دانشجو هم سهمیه‌ای، رو به افول می‌رویم

▫️مصطفی معین، استاد بازنشسته دانشگاه تهران و وزیر علوم در دولت اصلاحات در کافه خبر #خبرآنلاین، درباره کاهش رتبه علمی دانشگاه‌های کشور در منطقه ابراز نگرانی می‌کند.

▫️او با ابراز نگرانی از افول در وضعیت علمی دانشگاه نسبت به اخراج استادان دانشگاه و حضور مداح به عنوان استاد در دانشگاهی مثل دانشگاه تهران هشدار داد.

جزییات بیشتر در لینک زیر:

khabaronline.ir/xm37T

@KhabarOnline_IR

بسم الله الرحمن الرحیم

🔹انتخاباتِ یازدهم اسفند برگزار شد و آمارها و تحلیل‌ها میزان مشارکت را 30 تا 41 درصدِ واجدین شرایط رأی‌ تخمین زدند. این میزان مشارکت بسیار کمتر از حدی است که برگزارکنندگان انتخابات انتظار داشتند؛ آنان به مشارکتی 60درصدی و چه‌بسا بیشتر فکر می‌کردند.

🔹پس از انتخابات، عده‌ای با ابراز خوشحالی از همین میزان مشارکت، آن را نشانۀ شکست دشمن و مُشتی محکم بر دهان بدخواهانی دانستند که مشارکتی کمتر از این را پیش‌بینی می‌کردند.
بسیاری هم پیش از انتخابات برای مشارکت حداکثری تلاش کردند و تمام امکانات و ابزار تبلیغاتی را برای رسیدن به این آرزو به کار بستند و البته خیلی زود متوجه ناکامی خود در این کارزار شدند. این عده که طرفداران شیوۀ حکمرانی کنونی‌اند، در ادامۀ آنچه جهاد می‌پندارند، به جست‌وجوی علل این ناکامی پرداخته‌اند، اما متأسفانه به راهی می‌روند که آنان را به کشف و درک علل واقعی نمی‌رساند، بلکه مشکلاتِ این شیوۀ حکمرانیِ ناکارآمد را دوچندان می‌‌سازد.

🔹این گروه تبلیغات دشمنان خارجی را یکی از علل عدم مشارکتِ حداکثری معرفی می‌کنند و به اکثریت مردم این سرزمین که در انتخابات شرکت نکردند، تهمت همراهی با بدخواهانِ مُلک و ملّت و دین می‌‌زنند، و گویی توجه ندارند که با این کار به ده‌ها میلیون شهروندی توهین می‌کنند که در میانشان دانشمندان، فرهیختگان، اساتید و دانشجویان حوزه و دانشگاه، متخصّصانِ دانش و فنّ، پزشکان، مهندسان، صاحبان حرفه‌ها و مَشاغل، تجار و تولیدکنندگان و . . . نیز حضور دارند و همین علت‌یابی‌های دستوری و اهانت‌آمیز است که سبب فاصلۀ بیش از پیشِ مردم با این شیوۀ حکمرانی می‌شود.

🔹با این‌گونه تحلیل‌ها و این قبیل تبیین موضوعات و مسائل کشور و از آن جمله انتخابات، آیا اکثریت مردم حق ندارند بگویند کسانی که بر سرنوشت ما و کشور ما و هویّت ملّی و دینیِ ما حکم می‌رانند، به‌جای قبول ناکارآمدیِ خود در حکمرانی، ما را فریب‌خورده می‌خوانند و پروای اهانت هم ندارند؟!

🔹عده‌ای از شدت و گستردگی تبلیغات دشمنان علیه انتخابات سخن می‌گویند ولی با توجه به انبوه تبلیغاتی که برگزارکنندگان انتخابات و طرفدارانشان، به‌ویژه از طریق صداوسیما، برای توجیه و اقناع مردم به کار بستند -آن‌قدر زیاد که شاید گوی سبقت را از تمام انتخابات‌های پس از انقلاب اسلامی ربوده باشد- شایسته است که عدم مشارکت را به حساب هوشمندیِ مردم ایران بگذارند، نه به حساب تبلیغات دشمنان. یادآوری این نکته شاید مقبول افتد که تأمّل برای فهم درست امور، بهتر از توهین به دیگران است.

🔹آیا می‌شود از مشارکت ادعایی 40درصدی (با احتساب آرای باطله) ابراز خشنودی کرد و همین میزان مشارکت را برای همان دشمنان خارجی مایۀ شرمساری شمرد؟ بسیاری از منتقدان معتقدند که گردانندگان امور به این نتیجه رسیده‌اند که مشارکت هرچه کمتر باشد، مطلوب‌تر است؛ آیا رضایت از نتایج انتخابات اخیر به معنای تقویت و تأیید همین برداشت نیست؟ البته تصور اینکه، در دنیای هوش مصنوعی، اداره‌کنندگان کشور چنین رویکردی داشته باشند سخت و تلخ است و بر نگرانی‌ها نسبت به آینده می‌افزاید!

🔹برگزارکنندگان این انتخابات و انتخابات قبل و آن‌ها که در این دو دوره سربرآوردند گویا برای خودشان سهمی در پیدایش وضع اسفناک کنونی قائل نیستند؛ شاید هم این وضع را آنچنان اسفناک نمی‌دانند. احتمال دارد عامل تنگناهای طاقت‌فرسای کنونی را خیل عظیم مردمی بدانند که در انتخابات شرکت نکردند. از نظر کسانی‌که همواره سخن از انقلاب و ضدّانقلاب می‌گویند، گویا مردمی که پای صندوق آمدند و رأی دادند (ولو رأی باطله)، طرفدار انقلاب و بلکه انقلابی‌اند و از این منظر لابد آن 60درصد که پای صندوق نیامدند، ضدانقلاب‌اند. صاحبان این نگاه فراموش کرده‌اند که انقلاب، با حضور اکثریت قاطع مردم ایران به پیروزی رسید و اقلیتی که همراه نشدند، راه افول و زوال پیمودند.

🔹راستی چه کسانی بیشترین خسارت‌ها را به ارزش‌های متعالیِ ملی و دینی وارد می‌کنند؟ مدیران و حامیان وضع طاقت‌فرسای امروز، برای پیشبرد امور در ادارۀ کشور، به جای کاربستِ سازوکارهای علمی و عقلانی، دین و مقدّسات و معنویات را هزینه می‌کنند و در همین انتخابات، کسانی را که پای صندوق رأی حاضر نشدند، به انحراف از راه خدا و علمای اسلام و امام خمینی (رض) متهم کردند. آیا آن‌ها توجه ندارند که با این قبیل سخنان چه خسارتی به ارزش‌های معنوی یک ملت وارد می‌کنند؟ از اعتبار عالی‌ترین مقام این نظام، مراجع تقلید و حضرت امام (قُدِّس سِرُّه) هزینه کردند و دستاورد آن، مشارکتی است که هنوز حاضر نشده‌اند آمار آن را به تفصیل و تفکیک آرای معتبر از غیرمعتبر منتشر کنند و نمی‌دانند با بی اعتنایی به توصیه‌های حضرت امام در امر حکمرانی و ادارۀ امور مردم و در انتخابات‌ها چه خسارتی به این ارزش‌ها وارد کرده‌اند. از قدیم گفته‌اند انصاف چیز خوبی است، حتی اندکی از آن؛ اکنون بفرمایند چه کسانی بیشترین خسارت‌ها را به ارزش‌های متعالی ملی و دینی وارد کرده‌اند، کسانی‌که با عملکردشان بیش از 60درصد مردم را از دست داده‌اند و برای به دست‌آوردن کمتر از 40درصد تمام مقدسات و ارزش‌های ملی و معنوی را هزینه می‌کنند یا دیگران؟

🔹البته خوب و مفید است این را هم بدانند که آن اکثریت و کسانی که با آنان همراهی کردند در حقیقت به این‌گونه رفتار با مقدسات و ارزش‌ها و استفادۀ ابزاری از آن‌ها بی‌اعتنایی کردند و نه به توصیه‌های حضرت امام. آنان به این نوع رفتار با مقدساتشان بی‌اعتنایی کردند؛ امام و دیگر ارزش‌های معنوی این ملّت برای آن نیست که عده‌ای با ندانم‌کاری‌ها و با زیر پاگذاشتن تمام دستاوردهای علمی و انسانی، اکثریت مردم را از خود دور کنند و سپس برای جبران ناکامی‌ها، مقدسات و ارزش‌های معنوی را که سرمایه‌های تاریخی یک ملّت است هزینه کنند.

🔹کسانی که میوۀ درخت رنجور انتخابات را چیده‌اند و از کشتۀ خویش ناخرسندند و نمی‌خواهند بدانند که چه کرده‌اند و چه می‌کنند که کار انتخابات به اینجا کشیده شده است و مهم‌تر از آن چرا کار مُلک و ملت و دین به اینجا رسیده است، گریبان کسانی را گرفته‌اند که با اکثریت همراهی و همدلی کرده‌اند، گویی می‌خواهند دست به هر کاری بزنند تا فاصلۀ خود را با اکثریّت، که در امر حکمرانی، آرای آنان مُتّبع است، بیشتر کنند. یکی از این کارها رفتاری است که نسبت به شخصیتی مانند جناب آقای خاتمی در پیش گرفتند، شخصیتی که در انتخابات سال 1376 ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار گرفتند تا مردم به او رأی ندهند، ولی اکثریت قاطع رأی‌دهندگان او را انتخاب کردند. در دوران ریاست جمهوری او به جای آنکه حرمت انتخاب مردم را نگه دارند، هر از چندی مانعی بر سر راهش ایجاد کردند، و البته با همۀ آن کارشکنی‌ها، طبق آمار، موفقیت‌های او از آن پس تکرار نشده است. اما همان کسانی‌که نعمت‌ها و فرصت‌های الهی را قدر ندانستند، آن‌قدر بر شیوه‌های مدیریت و حکمرانی خود، که صرفاً بر اساس آرزوهایشان و بدون توجه به ظرفیت‌ها و بدون درک عنصر زمان و مکان بود، پافشاری کردند که امروز باید با اقلیتی در حد 30درصد یا کمی بیشتر از آن، تظاهر به خرسندی کنند. آن‌ها باز هم بر شخصیتی که اگر امروز محبوب‌ترین نباشد دست‌کم یکی از محبوب‌ترین‌ها است می‌تازند و نکته‌ای که از آن غافل‌اند این است که از این رفتار دور از انصاف و آدابِ انسانی با خاتمی، چه کسی زیان می‌کند. سال‌ها است که محدودیت‌های خبری و غیرخبری بر جناب آقای خاتمی اعمال می‌شود و بدگویانش از هیچ زشت‌گویی‌ای فروگذار نمی‌کنند و تنها عِرض خود می‌برند و راست این است که آنکه زیان می‌بیند نه خاتمی که کسانی‌اند که بر شیوۀ نادرست مدیریتشان بر کشور اصرار می‌ورزند و خودشان و مردم را گرفتار مشکلات روزافزون کرده‌اند و بدین ترتیب از همان سی‌واندی‌درصد هوادار خود نیز می‌کاهند. ای کاش بدانند که در امر حکمرانی، پیروزی سرانجام با اکثریّت است.

از خدای متعال مسئلت داریم که همه، به‌ویژه هم‌میهنان گرامی، ماه مبارک رمضان را با رضایت او به پایان برسانند. همه در این ماه از خدا بخواهیم که مُلک و ملّت و دین را از خطرها محفوظ بدارد.

🖋️سیدمحمد موسوی خوئینی
27 اسفند 1402