📌نقد سایت خبرآنلاین به دو سریالی که هنوز روی آنتن نرفته است!

🔹‏سایت خبرآنلاین برای تخریب صداوسیما آنقدر عجله دارد که سریال‌های «طلاق» و «جشن سربرون» را فاقد تأثیر و مخاطب دانسته!تحقیق پیش‌کش، اما خبرآنلاین اگر یک جستجوی ساده هم در اینترنت انجام می‌داد، متوجه می‌شد که این دو مجموعه‌ هنوز مراحل پس از تولید را طی می‌کنند و اصلا پخش نشده‌اند!

🔰
@HAFTRAH

📌کوروش زارعی دبیر جشنواره بین المللی تئاتر فجر: برخی همکاران به من می گفتند بخاطر اتفاقات اخیر در جشنواره حضور پیدا نکنیم!
اما با تمام این مشکلات با ۱۱۰ گروه نمایشی به اجرای برنامه خواهند پرداخت .
🔰
@HAFTRAH

📌گزارش تایم علیه اینفلوئنسرها و کسانی که زیاد حرف می‌زنند

🔹طرح جدید مجله‌ی تایم علیه بسیاری از اینفلوئنسرها، بلاگرها و همه کسانی است که در اینستاگرام و توئیتر و دیگر شبکه‌های مجازی مرتبا نوشته‌هایی می‌گذارند و حرف میزنند تا فالوور جذب کنند و خودی نشان دهند.

🔹در گزارش اصلی این شماره مجله تایم آمده است: «ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که زیاد حرف زدن را تشویق و تقاضا می‌کند. ما می‌توانیم یک میلیون فالوئر در توییتر جذب کنیم، در اینستاگرام اینفلوئنسر شویم، ویدیویی منتشر کنیم که وایرال شود. ما توییت می‌کنیم فقط برای آنکه توییت کرده باشیم، حرف می‌زنیم فقط برای آنکه حرف زده باشیم. با این حال بسیاری از قوی‌ترین و موفق ترین مردم دقیقا عکس آن عمل می‌کنند.به جای آنکه در جستجوى توجه باشند از کانون توجهات دوری می‌کنند. وقتی از آنها خواسته می‌شود سخن بگویند دقت می‌کنند.»
🔰
@HAFTRAH

📌برنامه هفت به شبک نمایش رفت /بهروز افخمی مجری شد/ افخمی: می‌خواهم دون‌کیشوت بازی دربیاورم

🔹بهروز افخمی به عنوان مجری برنامه سینمایی «هفت» انتخاب شد؛ سری ششم این ویژه‌برنامه همزمان با آغاز جشنواره فیلم فجر روی آنتن خواهد رفت.

🔹این کارگردان سینما با تایید خبر اجرای برنامه تلویزیونی «هفت» به ایسنا گفت:‌ این برنامه قرار است به صورت زنده از شبکه «نمایش» و احتمالا از یک شب پیش از شروع رسمی جشنواره، پخش شود.

🔹وی درباره انگیزه‌اش از پذیرش اجرای این برنامه تلویزیونی گفت: فکر کردم با جشنواره‌ی امسال و تغییراتی که کرده، خوب است یک دوره دیگر دون‌کیشوت بازی دربیاورم. برای برنامه رویکردم همان دون‌کیشوت است و با آسیاب‌های بادی می‌جنگیم.

🔰
@HAFTRAH

📌الهام امین، شایسته تقدیر جایزه جلال: ناشران کتابم را منتشر نمی‌کردند/مستندنگاری مبتنی بر واقعیت بیرونی است

🔹بیش از دو سال برای انتشار کتاب «عقیله» تلاش کردم و هیچ ناشری حاضر به انتشار آن نبود.

🔹این بسیار خوب است که آثار نسل جوان در کنار نویسندگان پخته‌تر دیده می‌شود. در واقع افق روشنی را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا بتوانند کار خود را عرضه کنند و امید داشته‌باشند که جایی دیده می‌شوند.

🔹نمی‌خواهم ارزش رمان و داستان کوتاه را کم کنم اما مستندنگاری که مبتنی بر کار پژوهشی است، فقط خیال و خیال‌پردازی نیست، مستندنگاری مبتنی بر واقعیت بیرونی است و می‌تواند به انتقال فرهنگی به نسل بعد و تبیین حوادث و مشکلات اجتماعی کمک کند.

🔹من بیش از اینکه نویسنده باشم، شاعر هستم و همیشه دنبال این بودم تا برگزیدگان و منتخب‌های این جایزه را دنبال کنم.

🔹جلال آل‌احمد نویسنده بود و همه این تصور را دارند که این جایزه باید مختص نویسندگان باشد. از طرفی در ایران جز کنگره شعر فجر که سالی یک‌بار (با جشنواره فیلم و تئاتر فجر) می‌شود، رویداد فرهنگی برجسته‌ای در حوزه شعر نمی‌بینم.

🔹دو تا سه سال نمی‌توانستم همین کتاب را توسط هیچ ناشری منتشر کنم، یعنی صرف اینکه می‌گفتند این داستان با سوژه مذهبی نوشته شده‌است، در نتیجه خواننده ندارد، کتاب را منتشر نمی‌کردند. حتی ناشران دولتی که بودجه دولتی دریافت می‌کنند، حاضر به چاپ این کتاب نبودند و نمی‌خواستند روی این کتاب سرمایه‌گذاری کنند. درناامیدترین وضعیت بودم که انتشارات به‌نشر حاضر شد با من همکاری و این کتاب را منتشر کند، این اتفاق مانند معجزه برای من بود.

🔰
@HAFTRAH

📌اسامی ۲۴ فیلم ملی بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر

🔹آنها مرا دوست داشتند محمدرضا رحمانی
🔹آه سرد ناهید عزیزی
🔹اتاقک گلی محمد عسگری
🔹استاد سیدعماد حسینی
🔹بعد از رفتن رضا نجاتی
🔹انیمیشن بچه زرنگ هادی محمدیان، بهنود نکویی و محمدجواد جنتی
🔹پرونده باز است کیومرث پوراحمد
🔹جنگل پرتقال آرمان خوانساریان
🔹چرا گریه نمی کنی علیرضا معتمدی
🔹در آغوش درخت بابک خواجه پاشا
🔹روایت ناتمام سیما علیرضا صمدی
🔹سرهنگ ثریا لیلا عاج
🔹متروپل محمدعلی باشه آهنگر
🔹شماره ده حمید زرگرنژاد
🔹عطرآلود هادی مقدم دوست
🔹غریب محمدحسین لطیفی
🔹کت چرمی حسین میرزامحمدی
🔹کاپیتان محمد حمزه ای
🔹گلهای باوارده مهرداد خوشبخت
🔹بابل تورج اصلانی
🔹های پاور هادی محمدپور
🔹هفت بهارنارنج فرشاد گل سفیدی
🔹هوک حسین ریگی
🔹یادگار جنوب پدرام دوماری و حسین امیری

🔻چهار فیلم زیر هم به‌عنوان آثار رزرو معرفی شدند؛

🔹بهشت تبهکاران به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی
🔹اخت‌الرضا»به کارگردانی مجتبی طباطبایی
🔹جان جانان به کارگردانی شادی آفرین الهیاری
🔹۴۸ ساعت به کارگردانی ابوذر حیدری

🔰
@HAFTRAH

📌آقای جبلی! تجدیدنظر کنید قبل از آنکه دیر شود

🔻محمدصادق علیزاده فعال فرهنگی نوشت: «هر کسی که توی این شرایط قمر در عقرب در وسط میدان است، من یکی کله‌اش را هم ماچ می‌کنم!» دیروز این را توی یکی از گروه‌های تلگرامی بین جمعی از دوستان گفتم وقتی بحث کشید به حرف و حدیث‌ها درباره ورود شخص رئیس صداوسیما به گیس و گیس‌کشی این روزهای ساترا و یکی از پلت‌فرم‌ها.

🔹تعارف نداریم آقا. وضعیت فرهنگ از اقتصادش گرفته تا پیچیدگی‌های مدیریتی هیچ وقت به اندازه امروز فاجعه‌بار نبوده. دولتی و حاکمیتی و خصولتی هم ندارد. فشار بی‌سابقه اقتصادی که صنعت فرهنگ را از سبد خانوار ایرانی حذف کرده، تورم بی‌سابقه هم اموات دست‎‌اندرکاران تولید را جلوی چشم‌شان ردیف کرده.

🔹حالا توی اوضاعی به این اندازه کشمشی، مدیریت فرهنگی که باید تسهیل‌گر و حامی همان معدود کنش‌گرهای باقیمانده در میدان باشد، خودش کانّه ناظم‌های مدارس، تَرکه به دست افتاده دنبال تک و توک مجموعه‌هایی که هنوز در طوفان وضعیت فعلی، ریشه‌کن نشده‌اند.

🔹نزاع اخیر ساترا با یکی از پلت‌فرم‌های غیردولتی و در ادامه هم ورود شخص ریاست سازمان صداوسیما به آن از همین زاویه محل تحلیل است و از همین زاویه هم اشتباه بودن رفتاری که در پیش گرفته شده از هفتاد فرسخی معلوم است.

🔹تاراندن کنش‌گرهای فرهنگیِ موجود در میدان که حالا دیگر باید با ذره‌بین به دنبالشان بود در وضعیت فعلی نادرست‌ترین کار ممکن است ولو آنکه به قول مدیران، اینها پدرسوخته باشند و کاسب و علیه و ماعلیه که اتفاقا نیستند و این مدیرانند که با این عبارات دارند دوپینگ عقب ماندن خودشان از واقعیات پیچیده را جبران می‌کنند‌.

🔹گیرم همین اندک‌ پدرسوخته‌ها را هم از میدان به در کردید بعدش چه؟! ریاست محترم سازمان صدا و سیما! اینکه مدیران ساترا، ناکارآمدی خودشان در تعامل با تولیدکنندگان محتوا را پشت گردن‌کلفتی بوروکراتیک و حق صداوسیما برای نظارت بر پخش فراگیر صوت و تصویر پنهان می‌کنند نباید شما را در مقام یک ناظر و مدیر کلان و استراتژیک حوزه فرهنگ دچار خطا در تحلیل کند.

🔹جناب آقای جبلی! با سیاستی که در پیش گرفته‌اید حوزه سینما و تولید محتوای فارسی به همان آفتی دچار خواهد شد که منتج شده به باکس خالیِ این شب‌های تلویزیون و شکست فاحش نظام رسانه‌ای داخل در برابر پاپاراتزی‌های فارسی‌زبان خارج از ایران در فتنه اخیر! تجدیدنظر کنید قبل از آنکه دیر شود.

🔰
@HAFTRAH

📌واکنش رییس صداوسیما به شایعات جابجایی‌اش/ارزشی ندارد به این شایعات واکنش نشان داد؛ اتفاق جدیدی نیست / دستمزد میلیاردی نداریم

🔹پیمان جبلی در واکنش به این شایعات در فضای مجازی و تغییر رئیس‌صداوسیما به تسنیم گفت: واقعاً ارزشی ندارد به این شایعات واکنش نشان داد، چون اتفاق جدیدی نیستند؛ از روز اولی که آمده‌ایم این شایعات مطرح شده‌اند و به‌انحاء مختلف ادامه دارند، همیشه این بحث‌ها بوده است اما ما کار را با قدرت ادامه می‌دهیم، این حاشیه‌‌سازی‌ها در برابر آگاهی و عزم تحول‌خواه اصحاب رسانه ملی، کارکرد مؤثری ندارند.

🔹 ما چیزی به‌نام دستمزدهای میلیاردی نه‌فقط در برنامه‌های جام جهانی بلکه در هیچ جای تلویزیون نداریم.

🔹اساساً نرخ پرداخت به مجریان و عوامل برنامه‌ها نرخ مشخصی است که تحت نظارت نهادهای نظارتی، سازمان بازرسی کل کشور است و اساساً ما امکان تخلف نداریم. برنامه‌هایی که در واقع به‌صورت سفارشی به یک مجموعه تولید برنامه سفارش داده می‌شود؛ با یک مجموعه یا یک سازمان و مؤسسه‌ای، قرارداد می‌بندیم و برنامه را به‌صورت آماده از آنها تحویل می‌گیریم و پخش می‌کنیم.
🔰
@HAFTRAH

رضا کیانیان: من جشنواره را تحریم نمی‌کنم. مثل دوران ۸۸ که تلویزیون را تحریم نکردم

بازیگر سینما و تلویزیون:
🔹باید بگویم در دهه‌های قبل جشنواره‌های فیلم فجر، کیفیت بهتری داشت و فیلم‌های بهتری تولید می‌شد

🔹من جشنواره را تحریم نمی‌کنم. مثل دوران ۸۸ که تلویزیون را تحریم نکردم. چون تلویزیون برای ماست و آن را تحریم نمی‌کنم.

🔹 من به تلویزیون می‌گفتم اگر برنامه زنده داشته باشی می‌آیم.

🔹من جشنواره فیلم فجر را تحریم نمی‌کنم و معتقدم باید بگذارم کسانی که به جشنواره اعتقاد دارند، آن را برگزار کنند.

🔹 برخی نمی‌توانند مخالف خود را تحمل کنند ولی من می‌توانم مخالف خود را تحمل کنم.

🔹برای من همه فیلم‌هایم اتفاق مهمی است. علتش هم این است که در هر فیلم کاری کردم که از روی تجربه بود.یعنی می‌توانست کل زندگی من را بر باد بدهد.

🔰
@HAFTRAH

📌واکنش تهیه‌کننده فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» به تحریم جشنواره توسط بازیگران فیلمش: شما آبروی آزادی را برده‌اید! /یکی از همین بازیگران، یک روز تا دستمزدش را نگرفت، حاضر نشد مقابل دوربین برود / بازیگری که برای پنچ جلسه ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته،چگونه دم از مردم می‌زنی؟

🔹همواره کارگردان و بازیگران یک فیلم در اختیار تهیه‌کننده هستند و این تهیه‌کننده است که برای یک فیلم تصمیم می‌گیرد. بازیگر در فیلم بازی‌اش را کرده و حق و حقوقش را هم گرفته است. این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند را تحریم نمی‌کنند؟آیا شبکه نمایش خانگی جزو سینما نیست؟ چرا فیلم‌های خودشان را تحریم نمی‌کنند؟

🔹من فیلمی ساخته‌ام که برایش زحمت کشیده‌ام و کسی حق ندارد به من بگوید که اجازه دارم کارم را به جشنواره بدهم یا ندهم!

🔹همه عوامل این فیلم تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند، کجا با رفاقت پای این کار آمده‌اید؟ من به‌هیچ عنوان نمی‌خواهم جشنواره فجر را تحریم کنم، چرا باید شما به من زور بگویید؟ این چه مدل دموکراسی است که شما از آن دم می‌زنید؟ مگر شعار آزادی نمی‌دهید؟ شما آبروی آزادی را هم برده‌اید! شما پیراهن عزتمند آزادی را به یک ذلت تبدیل کرده‌اید!

🔹اگر من گمنام بودم چرا برای ساخت این فیلم سراغ من آمدید؟ ساخت این فیلم اساساً از سوی آن‌ها به من پیشنهاد شد. حین ساخت فیلم «شهر خاموش» بودیم که باران کوثری پیشنهاد ساخت این فیلم را به من داد.

🔹شما حق ندارید برای دیگری تعیین تکلیف کنید. شما همه بازی کرده‌اید و دستمزد خود را هم گرفته‌اید. یادم نمی‌رود یکی از همین بازیگران، یک روز تا دستمزدش را نگرفت، حاضر نشد مقابل دوربین برود. حالا تبدیل به ارائه‌دهندگان دکترین انقلاب اینستاگرامی شده‌اند! هر اتفاقی هم که می‌افتد پناه می‌برند به فضای مجازی!

🔹دو نفر از همین امضاءکنندگان در حد چند پلان در فیلم حضور دارند، تو دیگر اظهارنظر نکن! بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌ای، چگونه دم از مردم می‌زنی؟ شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟

🔹کارگردان فیلم از سوی برخی از دوستان تحت فشار بود به همین دلیل پیش از این در مصاحبه اعلام کرد که فیلم ما به دلیل حضور در یک جشنواره خارجی امکان قانونی برای حضور در جشنواره فجر را ندارد. تنها موضع‌گیری آقای معتمدی تا امروز همین بوده است و برخی مواضع که به او نسبت داده می‌شود، نقل‌قول‌هایی کذب است.تا امروز آقای معتمدی هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است. نسخه نهایی فیلم را هم خودش به ما رساند که تحویل جشنواره دهیم.

🔰
@HAFTRAH

📌جدول نمایش فیلم های جشنواره فیلم فجر در سینمای رسانه
🔰
@HAFTRAH

📌 بهروز افخمی: فیلمسازی که نمی‌تواند فیلم خوب بسازد، برای جلب توجه و تبلیغ می‌رود سراغ سروصدا و تحریم

افخمی، تهیه کننده فیلم "استاد" در جشنواره فجر:
🔹️دیگران را وحشت‌زده می‌کنند که چه کسی جرات دارد سینما برود؟ کی جرات دارد داور شود؟ و از روی استیصال هم هست، وقتی دیگر کلافه می‌شوند و می‌بینند هیچ شانسی برای تاثیرگذاری ندارند.

🔹️بی بی سی و اینترنشنال دارند برای این کار حقوق می‌گیرند و باید کاری بکنند نمی توانند بیکار بنشیند...

🔹️فیلمسازی که در ۵۰ سالگی فهمیده فیلمساز خوبی نیست، یکهو تصمیم می‌گیرد رهبر سیاسی انقلاب سینمای ایران شود.
🔰
@HAFTRAH

📌 مهدی فخیم‌زاده: جشنواره فیلم فجر چراغ نفتی نیست که فوتش کنی خاموش شود/ با این فضاسازی‌ها ممکن است درجه‌اش پایین بیاید اما خاموش نمی‌شود.
🔰
@HAFTRAH

📌نگاهی به فیلم یادگار جنوب
🔻شیدایی

🔹شیدایی را در لغت‌نامه‌ها دیوانگی،عاشقی،شوریدگی و جنون معنا می‌کنند. در عالم روانشناسی اما یک اختلال شخصیتی است. در نگاه اول به «وحید» یادگار جنوب، واژه‌ای که به ذهنم می‌رسد همین شیدایی است. شیدایی که ما بین عشق و جنون مانده است و در عین حال نه این است و نه آن. این شیدایی و ترکیب عشق و جنون و البته آتش انتقام را می‌توان رد پای پدرام پورامیری و حسین دوماری در آثارشان از جمله «جان‌دار» و «یاغی» دانست.

🔹در یک سوم ابتدایی «یادگار جنوب» به نظر می‌رسد که با یک سایکودرام جذاب روبرو باشیم اما هرچه که جلوتر می‌رود و آدم‌ها به قصه اضافه می‌شوند، دست نویسنده بازتر می‌شود و فیلم از عمق به سطح می‌رسد. سطحی که در آن بازیگران «بازی» از خود نشان نمی‌دهند. شاید بعد از ضعف در فیلمنامه، عمده‌ترین مشکل «یادگار جنوب» بازی بی‌رغبت بازیگرانش است. کارگردانان این فیلم با دستی پر از بازیگران مطرح وارد میدان شدند اما نتیجه آن پوچ بود چرا که می‌توان گفت تقریبا هیچ‌کدام آن‌ها به شخصیت نزدیک نشده‌اند و کم‌عمق جلو می‌روند.

🔹«یادگار جنوب» مانند شخصیت‌هایش آشفته و جنون‌آمیز است و درست همانند آن‌ها الکی شلوغش می‌کند تا حفره‌ها دیده نشود؛ حفره‌هایی که منطق روایی را زیر سوال می‌برد. از عشق تا انتقامش همان‌قدر جنون‌آمیز است که رقص «وحید» در لحظه وصال نصفه و نیمه‌اش.

🔹فیلم یک داستان یک خطی دارد و یک پیام که آن را در بخش‌های پایانی بیان می‌کند و آن این است که عشق از کینه قوی‌تر است. نمیدانم که این جمله به زور در فیلم جا شده است یا فیلم به زور قرار است در این جمله خلاصه شود. هرچه که هست این دو در هم حل نمی‌شوند.

🔹«یادگار جنوب» یک اثری از روی هیجان با بستر و ساختاری آماده برای یک فیلم خوب است اما متاسفانه ضعف فیلمنامه به موسیقی‌ متن خوب و سازهای بومی می‌چربد و در نهایت باعث می‌شود این فیلم جان‌دار نباشد!

🔰
@HAFTRAH

📌«سازمان سیاسی بهائیت» برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی شد

🔹کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» نوشته‌ی دکتر حمیدرضا اسماعیلی، برنده جایزه بخش مستندنگاری کتاب سال جمهوری اسلامی شد.
🔹این کتاب که پاییز 1400 به همت موسسه مطالعات و پزوهش‌های سیاسی منتشر شده، چندی قبل نیز برنده‌ی جایزه مستندنگاری جایزه جلال آل‌احمد شده بود.
🔰
@HAFTRAH

📌نگاهی به فیلم #سرهنگ_ثریا
🔻مادرانگی در برهوت
🖌هانیه علی‌نژاد

🔹"مادر" در فرهنگ و سینمای ایران همواره جایگاه ویژه و قصه‌گویی داشته است. شاید به این دلیل که در کودکی همه‌‌ی ما یک مادر بوده است که برایمان قصه بگوید. "سرهنگ ثریا" اما قصه‌ای ندارد که با آن بازی کند. قصه خود ثریاست؛ قصه اساسا خود مادرانگی است.

🔹سرهنگ ثریا به کارگردانی لیلی عاج، هرچه که خوب باشد را چه در صدا و تصویر و چه در بازی بازیگران به ویژه بازی درخشان ژاله صامتی را در چنته دارد و روی میز می‌گذارد. بنابراین می‌توان گفت فیلم لیلی عاج از نظر کارگردانی یک فیلم با کیفیت و قابل قبول است.

🔹چیزی که در این فیلم محل بحث است سوژه‌هایی است که انتخاب می‌شوند و تنش‌هایی که برای خلق درام ایجاد می‌شوند اما چینش پازلی ندارند؛ یعنی یکی در پی دیگری نیست و همدیگر را کامل نمی‌کنند.
نکته مهم‌تر اما نادیده گرفته شدن سازمان منافقین است. همان‌هایی که اهالی کمپ آزادی چشم انتظار آن‌ها هستند. درواقع همه چیز در کمپ آزادی درست پیش می‌رود اما شبيه به واقعیت، درب‌های پادگان اشرف به روی ما بسته است. نویسنده هیچ آگاهی نسبت به آن چه که در پادگان اشرف و افراد آن می‌گذرد به مخاطب نمی‌دهد.
🔹اساس این فیلم بر انتظار و تکاپو در پی امید مادرانه است و اساسا قرار نیست به سراغ مجاهدین خلق برود و اطلاعاتی در باره آن‌ها به مخاطب بدهد. اساس فیلم خود ثریاست و دنیای درونی وبیرونی که بر او می‌گذرد. اما فیلم در حدی از اطلاعات دادن درمورد منافقین فراری است که اکت منافقین دربرابر خانواده‌هایشان در ما اتفاقی را رقم نمی‌زند و ما را درگیر نمی‌کند. در واقع آن رنجی که ثریا بعد از شنیدن حرف‌های امیرعلی به دوش می‌کشد، روی دوش مخاطب سنگینی نمی‌کند چرا که هیچ بینشی نسبت به آن‌ها ندارد و به آن‌ها نزدیک نشده است. هرچه که هست حتی در تصویربرداری هم محتاط است و تصاویر مربوط به منافقین تصاویری لانگ شات است و هیچ تصویر بسته‌ای به جز در موارد خاص از آن‌ها نداریم.
🔹بنابراین تناسب میان کمپ آزادی و پادگان اشرف برقرار نیست. به همین دلیل نویسنده سوژه‌هایی را که به دست می‌آورد مثل نیروی فراری از اشرف به راحتی از دست می‌دهد.

🔹دغدغه اساسی نویسنده و کارگردان همان مادرانگی و زنانگی است که از همان ابتدای فیلم با زمزمه‌های قربان صدقه ثریا آغاز می‌شود و با فریادهایی پشت بلندگو ادامه پیدا می‌کند و زیر باران و لا به لای سنگ قبرها می‌چرخد اما دفن نمی‌شود و در نهایت به موی سپید و قاب عکسی می‌رسد که لحظه‌ای از دستش رها نشده است. او تنها مادر امیرعلی خود نیست بلکه مادر تمامی فرزندان می‌شود و نام تک تک آن‌ها را فریاد می‌زند. زنانگی در بغض‌های خفته مادر و داد زدن‌هایش هویداست و همه چیز درست جلو رفته است تا این بار یک صلابت تماما زنانه را شاهد باشیم. او سرهنگی است که اسلحه‌اش عواطف مادرانه و بلندگوهایی است که صدایش را به گوش فرزند برساند.

🔹لیلی عاج هرچقدر در به نمایش گذاشتن شمایل یک مادر منتظر و مبارز موفق است در به تصویر کشیدن منافقین عاجز است و آن‌ها را بسیار سطحی ترسیم کرده است که اتفاقا نیرو و مقاومت زیادی دارند و شکست‌ناپذیرند.

🔹"سرهنگ ثریا" با تمام نواقص فیلم شریف و محترمی است که کاملا مشهود است که کارگردان کم‌کاری نکرده و هر آن چه که در توان داشته را در فیلم اولش ارائه داده است.

🔰
@HAFTRAH

📌عصبانیت محسن دریالعل مدیر مرکز فیلم و سریال «اوج» از برگزیدگان جشنواره فیلم فجر:
فیلم ناقص متروپل بهترین فیلم جشنواره
فیلم مزخرف گل‌های باوارده جایزه ویژه دبیر
🔰
@HAFTRAH

‍ 📌برادران لیلا یک تحقیر طبقاتی محض است

🖌صادق فرامرزی

🔹در این سالها کم‌وبیش دنبال‌کننده حرفه‌ای سینما بودم و به ندرت اجازه دادم فیلم‌های برجسته و جریان‌ساز تاریخ سینما از زیر دستم در برود، اما تا به حال یادم نمی‌آید از سینمای هیچ کشوری فیلمی دیده باشم که قهرمان اثر یک کشیده محکم بخواباند در گوش پدرش و مخاطب در نهایت همذات‌پنداری بگوید: «آخیش دمت گرم چه چسبید!»... احتمالا به همین دلیل دیدن چنین سکانسی در برادران لیلا سعید روستایی شوکه‌ام کرد... نفرت از پدر یا مادر در ۲اثر قبلی او هم ملموس بود(هیچ قضاوتی درباره علت و ریشه‌اش ندارم) اما آنچه در جدیدترین اثرش دیدم شرم‌آورترین سکانس سینمای ایران در بی‌حرمتی به پدر و مادر بود. این بی‌حرمتی نه راوی شکاف نسلی است نه می‌تواند مقابله با پدرسالاری باشد. این یک وقاحت تمام عیار بود، بی همه چیزی روایتی که مدعی تعهد اجتماعی است.

🔹وجه نمادین و سیاسی فیلم گل‌درشت‌تر از آن است که مخاطب متوجه مراد و منظور روستایی نشود، چه بسا تقلا برای سوار کردن این همه نماد و شعار به چنین اثر بی‌همه‌چیزی منتهی شده است(حد فاصل زمانی دلار ۳هزار تومانی تا ۳۰هزارتومانی بیش از ۵سال طول کشید اما در فیلم نهایتا ۵هفته زمان می‌برد و دهها مورد مشابه دیگر که نشان از همین دستپاچگی اثر دارد)... با این حال در همین نمادبازی هم نسخه‌ای جز انتحار و عقده‌گشایی را نمی‌توان دید.

🔹۷ سال قبل زمانی که ابد و یک روز را دیدم شیفته قابش شدم، یک جنوب شهر نه چندان کامل اما واقعی بود(برخلاف قاب کثیف و تهوع‌آور عمده سینماگران که حاشیه را به چشم گله‌ای با مغزهای کوچک زنگ زده می‌بینند)... اما برادران لیلا یک تحقیر طبقاتی محض است، گویی کارگردان هم دیگر به محله سابق خود متعهد نیست و از زاویه طبقاتی هم‌قطاران سینمایی‌اش چهره این آدم‌های مفلوک را نقاشی کرده است... جنوبشهری که مرز خوشبختی و ناکامی‌اش در خرید یا از دست دادن ۳دهانه مستراح پیش‌فروشی در شمالشهر است، هول دیدن زنانی است که ماشین گرانقیمت سوار می‌شوند، از خانه پدر سوسیس می‌دزدد، پول زور می‌گیرد و... آدم‌هایی که همان بهتر جایشان در پایین و میان جهنمی باشد که به آن تعلق دارند.

🔹شاید سعید روستایی بعدها اثری بسازد که بتوان تحسینش کرد اما عجالتا و تا اطلاع ثانوی او یک فیلمساز تمام شده تک‌اثر است. او ۳فیلم ساخته که در ۲فیلم حتی شخصیت و دعواهای ۲بازیگر فیلم اولش را ناشیانه کپی کرده!... پرخاش‌های اگزجره و بی‌منطق آدمها که حکم موسیقی متن پیدا کرده است. نمی‌دانم، شاید بهتر باشد دستها را بالا بگیرد و بگوید من به اندازه همان فیلم نخستم ایده داشتم، خداحافظ شما!

🔰
@HAFTRAH

📌جمع بی جماعت ؛ برادران لیلا

🖌محمدتقی فهیم

🔹شنیده بودم که «برادران لیلا» فیلم بدی است، اما با توجه به دو فیلم قبلی سعید روستایی، انتظار این سطح نزول را نداشتم، چرا که در آثار قبلی، روستایی حداقل از عهده دلشوره دادن به مخاطب برآمده بود، ولی در اینجا حتی همان «دل بهم زدن» را هم نتوانسته بسازد .
🔹چند فصل اولیه فیلم با تمام غلط‌های دوربینی که به محیط‌های کارگری سرک می‌کشد و تدوین «باری به هرجهت» آن، ولی مخاطب امیدوار می‌شود که بلاخره اثری کارگری و درباره کارخانجات ، استثمار و استحمار را شاهد خواهد بود، ولی طولی نمی‌کشد که «ابد و یک روز» و «متری شش و نیم» اخته شده و «علیه همه‌چیز» از راه می‌رسد تا فیلم و روایت در قالبی رادیویی اما بلاتکلیف در موضوع، دیدن ادامه فیلم را تحمل ناپذیر کند.
🔹چند بازی خوب (از جمله پورصمیمی) نمی‌تواند به داد فیلم برسد، وقتی شخصیتی در کار نیست. چند آدم «پاندول» دایم پر حرفی می‌کنند، از همه چیز و همه کس می‌گویند. بیهوشی در توالت، شاشیدن در ظرفشویی، سیلی زدن به صورت پدر، اتهام مادر به شش ماهه حاملگی در شب ازدواج و ... داستان را جلو نمی‌برد، چون قصه‌ای در‌کار نیست، همه دور هم می‌چرخند تا حرکت عرضی، عرصه را بر تماشاگر تنگ کند. فیلم می‌تواند از هر‌جایی شروع شود و پایانش فرقی نمی‌کند چقدر کش بیاید یا قیچی شود، همانطور که هر نما یا فصلی حذف شود اتفاقی نمی‌افتد. فیلم درباره همه چیز است، در عین حال راجع به هیچ چیز نیست. سطحی‌ترین بیانات مترویی و سیاست ورزی فضای مجازی و گفتگوهای خانوادگی تبدیل به شعارهایی دهان‌پرکن شده‌اند برای همین عجیب نیست که لحظه‌ای تماشاگر احساساتی هم نمی‌شود چه رسد به اینکه حس شکل بگیرد. باسمه‌ای‌تر ازاین نمی‌شد چندتا آدم را گذاشت که حرف‌های «صد من یک غاز» به ظاهر قلمبه سلمبه و مثلا برخاسته از سیاست‌های تبهکارانه اقتصادی بزنند ولی با کارنابلدی، دوربین علیه قربانیان این سیاست‌ها باشد. واقعا ازاین شلم شورباتر می‌شد چیدمان خانوادگی کرد تا ضد خانواده‌ترین کنش‌های فردی بیافریند .

🔹اينقدر لیلا قلابی است که دست و پا زدن هایش پا در هوا میماند. واقعا او با این همه هوش و درک تحلیلی از اوضاع و شرایط و بار فلسفی و آکادمیک از کجا میان این جمع «لمپن کارگر» پرتاب شده است. این فرشته ی کاریزماتیک محصول این طبقه مضمحل است؟ یا کارگردان ما با ذهن گرایی مفرط او را قامت بندی کرده تا از «زن ستایی» مبتذل دارای خواهان در جهان اول غارتگر جهان سوم عقب نماند.

🔹اسم این را هم فیلم اجتماعی گذاشته است، ولی بدجوری دم خروس ضد «قشر گرفتار» از آن بیرون میزند. یعنی دوربین روستایی این را بروز میدهد. مضمون گرایی افراطی برخاسته از ذوق زدگی «یافتم یافتم» راه حداقل رسیدن به ساختار سینمایی و فرم هنری را بسته است.

🔹خلاصه اینکه این فیلم سعید روستایی بعید است که نظر قاطبه انتلکتویل جماعت را با خود همراه کند چه برسد به جلب توجه اکثریت توده های نیازمند که فیلم علیه شان است.

🔰
@HAFTRAH