HosseinAlimohammadi | حسین علی محمدی
25 subscribers
191 photos
63 videos
4 files
199 links
Download Telegram
#رضاخان میرپنج در حالی به حکومت رسید که ویرانه‌های حاصل از شکست #انقلاب_مشروطه و جنبش های #دموکراتیک بر ضد استبداد حاکمه در گوشه و کنار ایران (از جمله #جنبش_دموکراتیک #شیخ_محمد_خیابانی در #آذربایجان  ، جنبش #کلنل_پسیان  در خراسان و.....) و سرخوردگی اجتماعی ناشی از آنها به قدرت رسید. انقلاب ضد استبدادی و ضد استعماری مشروطه و جنبش های دموکراتیک توسط ائتلاف ارتجاعی اشراف قاجار، فئودال ها، بخشی از روحانیون و امپریالیسم روسیه تزاری و انگلیس سرکوب و به بن بست کشانده شد.آرزوهای مردم برای آزادی، حکومت قانون و برابری اجتماعی با خلع سلاح و کشتار رهبران جناح انقلابی امثال ستارخان و بازگشت مجدد فئودال ها و سرمایه‌داران فرصت‌طلب به مجلس و به قدرت، به ناامیدی تبدیل شد.
ریچارد کاتم در کتاب ناسیونالیسم در ایران می نویسد:آذربایجان در دوران قاجار به دلیل تامین غله ایران و برخورداری از صنعت بومی وموقعیت جغرافیایی خاص اش یعنی قرار گرفتن بر سر #راه_ابریشم اتصال ایران به روس وعثمانی و در نتیجه غرب،از نظر بازرگانی کانونی استراتژیک و پراهمیت بوده است. بازرگانان این خطه از قدیم الایام فعال بوده و حتی قبل از روی کار آمدن رضاشاه بزرگترین طبقه متوسط کشور از نظر تعداد و درصد در ایالات آذربایجان زندگی می کردند.کاتم در ادامه می نویسد:بخش عمده غله مصرفی کشور در آذربایجان تولید می‌شود،بخاطر بارش کافی در آذربایجان،تولید محصول بهاره و پاییزه گندم بسیار بالاست تا آنجا که آذربایجان را سیلوی ایران نامیده اند.وقتی #آذربایجان با خشکسالی مواجه میشود تمامی ایران با مشکل روبروست.این خطه در شمالغربی #ایران واقع شده و راس مثلث دفاعی کشور در برابر مهاجمان ودشمنان متجاوز سنتی یعنی روس ها و عثمانی ها بوده است. سیاست رضاشاه در تمرکز سازی امور تجاری و بازرگانی کشور در تهران،بموقعیت تجاری #تبریز لطمه شدیدی وارد ساخت و نتیجه این عمل موجب افول موقعیت تجاری و سیاسی تبریز و مهاجرت عناصر فعال این مردم به تهران شد.
.
♦️بوگون قسمت اولدو آذربایجانلی شاعیر "محمد فضولی‌"نین مرقدین زیارت ائدم.
.
.
♦️ #فضولی ، #آذربایجان تورکجه‌سینده ایلک نمایشنامه یازانلاردان بیری ساییلیر.
♦️او #تورک #رومانتیک نثری یازانلارین سرآمدلریندن بیریدیر.
.
.
♦️فضولی‌نین تورکجه دیوانی ۱۸۲۸ده عاباس میرزه‌نین الی ایله تبریزده چاپ اولموش.

@barishsesi

#ملا_محمد_فضولی #فضولی_مجلیسی #فضولی_بغدادی #آذربایجانی #تبریز #لیلی_مجنون #کربلا #مفاخر_آذربایجان #مشاهیر_آذربایجان #عباس_میرزا #تورکجه

#fuzuli #leilivamajnoon #azerbaijan #azerbaijanhistory #şaeir #tabriz
به عقیده شاپور رواسانی ، خطوط ریلی در ایران باید در همان بستر جاده باستانی ابریشم و حول محور شرق به غرب ایجاد می‌شد چرا که مشهد و #تبریز پرجمعیت ترین و همچنین مولد ترین مناطق اقتصادی کشور بودند؛ و لذا این راه آهن منطقا می بایست ایران را از یکسو به بازارهای اروپایی و از سویی دیگر به کشورهای شرقی متصل می نمود. مصدق نیز در این باره گفته بود:«این راهی که فعلاً دولت در نظر گرفته بر خلاف مصالح اقتصادی است.» زمانی که طرح استفاده از راه آهن سراسری ایران، برای نخستین بار در جلسات متخصصان سیاسی و نظامی متفقین مطرح گشت، هایلتون دیپلمات کهنه کار آمریکایی که در ایران خدمت کرده بود، اظهار می کند که در سال‌های نخستین سلطنت رضاشاه، و بدنبال به مناقصه گذاشتن خط #راه_آهن ایران، همراه اللهیار صالح، مترجم سفارت ایالت متحده، به حضور شاه رفته بود. دیپلمات آمریکایی، پس از اعلام آمادگی شرکت های آمریکایی برای شرکت در طرح ساختمان راه آهن ایران، اظهار داشته بود که بر اساس بررسی‌های متخصصان، مسیر شرق به غرب، برای راه آهن ایران مناسب تر از مسیر شمال به جنوب است. آن روز، رضا شاه با عصبانیت به صالح گفته بود: «به این مردتیکه بگو من راه آهن را از اینجا (اشاره به شمال نقشه ی ایران) تا اینجا ( اشاره به کرانه ی خلیج فارس) می خواهم. دیگه فضولیش به تو نیامده.

جستاری در باب اقتصاد و جامعه #آذربایجان در عصر #رضاشاه پهلوی- آروین قائمیان، نشر اینترنتی، تابستان ۱۴۰۰. صفحه ۱۴۹
در ۱۶ اکتبر ۱۹۴۱میلادی مصادف با ۲۴ مهر 1320 هجری شمسی روزنامه The Evening Star Washington D.C، سیاست ورزی حکومت وقت ایران نسبت به توسعه ی شبکه ی راه‌آهن در آذربایجان را اینگونه توصیف نمود: ... کارشناسان انگلیسی و آمریکایی به شاه سابق ایران پیشنهاد کرده بودند که می بایست راه آهن #ایران ابتدا به رشت برسد و از آنجا به شهر تبریز امتداد یابد و از تبریز به راه‌آهن #قفقاز متصل گردد. اما شاه به دو دلیل با این پیشنهاد مخالفت کرد: نخست آنکه او به روس ها اطمینانی نداشت و می‌خواست که بین پایتخت اش، تبریز و قفقاز، راه آهنی احداث نگردد و دوم آنکه، وی مایل بود مسیر راه آهن از مناطقی که وی صاحب آن است عبور نماید. در ۲۵ آوریل ۱۹۳۸ میلادی (۵ اردیبهشت ۱۳۱۷ه.ش) هفته‌نامه ی آمریکایی Time هم درباره ی بهره وری راه آهن سراسری نوشت: ... خط راه آهن از روی احتیاط از هیچ کدام از شهرهای بزرگ ایران جز تهران رد نمی شود، در عین حال از هیچکدام از مناطق حاصلخیز و کارآمد عبور نمی کند.
روی رودخانه های پرآب پل می زنند، دل کوه هایی حتی به ارتفاع هفت هزار و دویست پا را می شکافند، چندتایی تونل حفر می کنند، به هیچ خط آهن خارجی ای متصل نمی شود.مهندسان خارجی، که سیاست و تدبیر این کشور برایشان هیچ اهمیتی ندارد، مخفیانه پوزخند می زدند که این خط آهن از «ناکجا به ناکجا» میرود. در همین فصل بهار، مهندسان اسکاندیناویایی دو شیفت کار می‌کردند تا پیش از پاییز، فاصله دویست مایلی میان دو سوی خط آهن را تکمیل نموده تا اعلیحضرت همایونی بتوانند با قطار از املاکشان در سواحل خزر به زمین هایشان در ساحل خلیج فارس برود. بودجه چند صد مایل اول، اسباب بازی گران قیمت شاهنشاه یعنی راه‌آهن، از مالیات سنگینی به دست آمده بود که دولت بر چای، نوشیدنی محبوب ایرانی‌ها اعمال کرده بود. این مالیات پول کافی برای انجام همه ی طرح راه آهن را تامین نکرد؛ بنابراین بخش هایی از ذخایر نقره ایران را هم فروختند. ریال ایران بیش از نصف ارزشش را از دست داد و همین مسئله، دولت را ملزم کرد حق انحصاری واردات و صادرات را از آن خود کند... وسرانجام، در سال‌های منتهی به دهه ۱۹۳۰میلادی و فقط کمی پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، در ژانویه ۱۹۳۹( دی 1317 ه.ش) خط راه آهن #تبریز به شبکه ی سراسری ریلی ایران متصل گردید، که به نظر می‌رسد کمک شایانی به رهایی اقتصاد آذربایجان از حصار اقتصادی شوروی نکرده باشد.

جستاری در باب اقتصاد و جامعه #آذربایجان در عصر #رضاشاه #پهلوی - آروین قائمیان، نشر اینترنتی، تابستان ۱۴۰۰. صفحه ۱50 و 151