ماه خدا، ماه گشايش...
بار ديگر ميهمان خداى مهربان مان شديم در ضيافت رمضان؛
سپاس او را كه امسال هم توفيق حضور در اين ضيافت را به ما داد تا در لحظه هاى نورانى اين ماه او را بيشتر و بيشتر بخوانيم و ياد كنيم از ملكوت سحرگهان تا اذان شامگاهان و شب هاى نيايش و افتتاح و شب هاى قدر ...
اسلام است و رمضان ؛اسلام است و عبوديت؛اسلام است و دعا؛تهذيب ،پاكى،مغفرت و افطار با خانواده اى به وسعت جهان و جمعيتى دوميلياردى كه مى گويند:رمضان كريم،رمضان مبارك...
ما ، قدح شعبان را از دست ننهاديم تا خورشيدمان را تا عيد رمضان در آغوش گيريم كه حافظ گفت:
ماه شعبان منه از دست قدح كاين خورشيد
از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد...
@bahairesearch
بار ديگر ميهمان خداى مهربان مان شديم در ضيافت رمضان؛
سپاس او را كه امسال هم توفيق حضور در اين ضيافت را به ما داد تا در لحظه هاى نورانى اين ماه او را بيشتر و بيشتر بخوانيم و ياد كنيم از ملكوت سحرگهان تا اذان شامگاهان و شب هاى نيايش و افتتاح و شب هاى قدر ...
اسلام است و رمضان ؛اسلام است و عبوديت؛اسلام است و دعا؛تهذيب ،پاكى،مغفرت و افطار با خانواده اى به وسعت جهان و جمعيتى دوميلياردى كه مى گويند:رمضان كريم،رمضان مبارك...
ما ، قدح شعبان را از دست ننهاديم تا خورشيدمان را تا عيد رمضان در آغوش گيريم كه حافظ گفت:
ماه شعبان منه از دست قدح كاين خورشيد
از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد...
@bahairesearch
✅بررسی تطبیقی جایگاه معجزه در ادیان آسمانی و آیین بهائی
⬅️دعوت پیامبران همیشه همراه با آیات و نشانههایی بوده است. از جمله این نشانهها بینه یا معجزه است.
بینه یا معجزه امری شگفت است که فقط فرستادگان الهی، به اذن خدا، قادر به ارائه آن هستند و بهواسطه ارائه آن، ارتباط با خداوند و صدق گفتارشان ثابت میشود. رهبران بهائی وقتی در بین مردم ادعای نبوت کردند، برای اثبات پیامبری خود، در مقابل افرادی که طبق سنت انبیاء پیشین از آنان تقاضای بیّنه میکردند، از ارائه معجزات درخواستی، سرباز زدند. معجزاتی که اگر ارائه میشد، حقانیت ایشان برای مردم عادی بهراحتی اثبات میشد.
درعینحال، مبلغان بهائی در حجیت ارائه معجزه در اثبات نبوت، اصل ارائه معجزه و استناد به آن تشکیک کرده و معجزات انبیای پیشین را به اموری دیگر تأویل کردهاند. این مقاله ضمن بررسی تطبیقی میان جایگاه معجزه در ادیان ابراهیمی و بهائیت، نظرات مبلغان بهائی درمورد معجزات انبیای پیشین را مورد نقد و بررسی قرار داده است.
🔺برای خواندن ادامه این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
http://bit.ly/معجزه-در-ادیان-آسمانی-و-بهائیت
⬅️دعوت پیامبران همیشه همراه با آیات و نشانههایی بوده است. از جمله این نشانهها بینه یا معجزه است.
بینه یا معجزه امری شگفت است که فقط فرستادگان الهی، به اذن خدا، قادر به ارائه آن هستند و بهواسطه ارائه آن، ارتباط با خداوند و صدق گفتارشان ثابت میشود. رهبران بهائی وقتی در بین مردم ادعای نبوت کردند، برای اثبات پیامبری خود، در مقابل افرادی که طبق سنت انبیاء پیشین از آنان تقاضای بیّنه میکردند، از ارائه معجزات درخواستی، سرباز زدند. معجزاتی که اگر ارائه میشد، حقانیت ایشان برای مردم عادی بهراحتی اثبات میشد.
درعینحال، مبلغان بهائی در حجیت ارائه معجزه در اثبات نبوت، اصل ارائه معجزه و استناد به آن تشکیک کرده و معجزات انبیای پیشین را به اموری دیگر تأویل کردهاند. این مقاله ضمن بررسی تطبیقی میان جایگاه معجزه در ادیان ابراهیمی و بهائیت، نظرات مبلغان بهائی درمورد معجزات انبیای پیشین را مورد نقد و بررسی قرار داده است.
🔺برای خواندن ادامه این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
http://bit.ly/معجزه-در-ادیان-آسمانی-و-بهائیت
بهائی پژوهی
بررسی تطبیقی جایگاه معجزه در ادیان آسمانی و بهائیت
چکیده: دعوت پیامبران همیشه همراه با آیات و نشانههایی بوده است. از جمله این نشانهها بینه یا معجزه است.
📚«زمان و منتظران» مجموعه ای دیگر پس از مجموعه «مرزبانی مهدوی» است که به انگیزه تبیین باورهای بنیادین در زمان ما نگارش یافته است. باورهایی که ریشه در فطرت ما دارد و از دو منبع قرآن و عترت، بارور شده است. سبک داستان گونه و گفتمانی و نیز کوتاه و مستقل بودن هر موضوع، این مجموعه را به خصوص برای جوانان شیرین و خواندنی می کند.
اولین دفتر از این مجموعه "خدای ما" نامیده شده تا مباحث خداشناسی را در قالب داستان برای مخاطبین علاقه مند به نگارش دربیاورد.
🛍برای تهیه این کتاب میتوانید به فروشگاه بهائی پژوهی به نشانی breshop.ir مراجعه فرمایید
@bahairesearch
اولین دفتر از این مجموعه "خدای ما" نامیده شده تا مباحث خداشناسی را در قالب داستان برای مخاطبین علاقه مند به نگارش دربیاورد.
🛍برای تهیه این کتاب میتوانید به فروشگاه بهائی پژوهی به نشانی breshop.ir مراجعه فرمایید
@bahairesearch
📌چاپ جدید اولین کتاب از مجموعه مکتوبات بهائی پژوهی که قبلا با نام «پیدایش» در بین مخاطبان شناخته شده بود، اکنون با نام «آشنایی کوتاه با بهائیت» و تصحیح دکتر حسین رهنمایی بازنشر شد.
🛍برای تهیه این کتاب میتوانید به فروشگاه بهائی پژوهی به آدرس breshop.ir مراجعه فرمایید.
@bahairesearch
🛍برای تهیه این کتاب میتوانید به فروشگاه بهائی پژوهی به آدرس breshop.ir مراجعه فرمایید.
@bahairesearch
🔸بررسی تطبیقی عقیده مسلمانان و بهائیان در مورد امام غائب
🔹در باور شیعه دوازده امامی، حجت بن الحسن العسکری در نیمۀ شعبان سال ۲۵۵ ه.ق. در سامرا به دنیا آمدند؛ ایشان در پنج سالگی و پس از شهادت پدرشان به امامت رسیدند. پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام، امام مهدی علیه السلام غیبت اختیار کردند و فقط از طریق چهار نائب خاص با شیعیان در تماس بودند.
دوران غیبت نخستین امام مهدی ۶۹ سال بود و پس از فوت چهارمین نائب دیگر برای خود نائبی انتخاب نکردند و دوران غیبت کبری ایشان به امر خدا آغاز شد، که تاکنون ادامه دارد. به باور شیعیان، ایشان به اذن الهی ظهور خواهند کرد و زمین را از عدل و داد پر خواهند کرد.
🔹 اما بهائیان معتقدند که میرزا علی محمد شیرازی ملقب به سید باب همان موعود آخرین دیانت اسلام و دوازدهمین امام شیعیان دوازده امامی است. او در سال ۱۲۶۰ ه.ق. در شیراز ظهور کرد. بعد از بررسی و مقایسه بین امام زمان علیه السلام شیعه و میرزا علی محمد شیرازی نقاط مشترکی بین این دو ملاحظه نمیشود تا ادعای تطبیق این دو با یکدیگر، مورد پذیرش قرار گیرد.
در عین حال، جست و جوهای تاریخی از منابع بهائی در زندگی باب، نشان میدهد وی به ادعای بابیت قانع نبود و پس از آن ادعای قائمیت و پیامبری و خدایی کرد و بعد از مختصر آزاری از سوی مخالفان، دوبار توبه کرده و از ادعای خود دست کشید.
ادامه در 👇
http://bit.ly/2HjuSY3
🔹در باور شیعه دوازده امامی، حجت بن الحسن العسکری در نیمۀ شعبان سال ۲۵۵ ه.ق. در سامرا به دنیا آمدند؛ ایشان در پنج سالگی و پس از شهادت پدرشان به امامت رسیدند. پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام، امام مهدی علیه السلام غیبت اختیار کردند و فقط از طریق چهار نائب خاص با شیعیان در تماس بودند.
دوران غیبت نخستین امام مهدی ۶۹ سال بود و پس از فوت چهارمین نائب دیگر برای خود نائبی انتخاب نکردند و دوران غیبت کبری ایشان به امر خدا آغاز شد، که تاکنون ادامه دارد. به باور شیعیان، ایشان به اذن الهی ظهور خواهند کرد و زمین را از عدل و داد پر خواهند کرد.
🔹 اما بهائیان معتقدند که میرزا علی محمد شیرازی ملقب به سید باب همان موعود آخرین دیانت اسلام و دوازدهمین امام شیعیان دوازده امامی است. او در سال ۱۲۶۰ ه.ق. در شیراز ظهور کرد. بعد از بررسی و مقایسه بین امام زمان علیه السلام شیعه و میرزا علی محمد شیرازی نقاط مشترکی بین این دو ملاحظه نمیشود تا ادعای تطبیق این دو با یکدیگر، مورد پذیرش قرار گیرد.
در عین حال، جست و جوهای تاریخی از منابع بهائی در زندگی باب، نشان میدهد وی به ادعای بابیت قانع نبود و پس از آن ادعای قائمیت و پیامبری و خدایی کرد و بعد از مختصر آزاری از سوی مخالفان، دوبار توبه کرده و از ادعای خود دست کشید.
ادامه در 👇
http://bit.ly/2HjuSY3
بهائی پژوهی
بررسی تطبیقی عقیده مسلمانان و بهائیان در مورد امام غائب
چکیده:
🔷انشعابات و اختلافات در بهائیت
پیروان آیین بهائی اعتقاد به وحدت و یکپارچگی و دوستی با سایر ادیان دارند و به وسیلهی این اعتقاد و شعار زیبا، زمینهی تبلیغ آئین بهائی را فراهم میکنند.
یکی از مسائلی که میتوان در این آئین مورد بررسی قرار داد این است که آیا در بهائیت این یکپارچگی و اتحاد و عدم تفرقه وجود دارد؟
با مطالعهی آثار امری میبینیم که آیین بهائی انشعابات مختلفی دارد که هرکدام خود را دین درست میدانند.
حقیقت این است که در بازهی زمانی کوتاه 170 سال، دو آیین بابی و بهائی بیش از هر دین دیگری انشعابهایی داشتهاند که بر سر جانشینی رهبران این گروه، یعنی باب، بهاءالله، عبدالبهاء و شوقی، رخ داده است.
بهنظر میرسد این انشعابها و نتایج ناگزیر خشونتبار آن، با ادعای وحدت عالم انسانی و صلح عمومی ناسازگار است و رهبران این آیین نتوانستهاند تعالیمی را که به خداوند منتسب میکنند، اجرایی نمایند.
ادامه👇
http://bit.ly/انشعابات-و-اختلافات-در-بهائیت
پیروان آیین بهائی اعتقاد به وحدت و یکپارچگی و دوستی با سایر ادیان دارند و به وسیلهی این اعتقاد و شعار زیبا، زمینهی تبلیغ آئین بهائی را فراهم میکنند.
یکی از مسائلی که میتوان در این آئین مورد بررسی قرار داد این است که آیا در بهائیت این یکپارچگی و اتحاد و عدم تفرقه وجود دارد؟
با مطالعهی آثار امری میبینیم که آیین بهائی انشعابات مختلفی دارد که هرکدام خود را دین درست میدانند.
حقیقت این است که در بازهی زمانی کوتاه 170 سال، دو آیین بابی و بهائی بیش از هر دین دیگری انشعابهایی داشتهاند که بر سر جانشینی رهبران این گروه، یعنی باب، بهاءالله، عبدالبهاء و شوقی، رخ داده است.
بهنظر میرسد این انشعابها و نتایج ناگزیر خشونتبار آن، با ادعای وحدت عالم انسانی و صلح عمومی ناسازگار است و رهبران این آیین نتوانستهاند تعالیمی را که به خداوند منتسب میکنند، اجرایی نمایند.
ادامه👇
http://bit.ly/انشعابات-و-اختلافات-در-بهائیت
🔷گوی، ناشر آثار بهائی پژوهی در نمایشگاه قرآن 98 میزبان شماست...
ورودی 18 شبستان انتهای راهرو ناشران روبروی ضلع شرقی ستون 105، غرفه 53
@bahairesearch
ورودی 18 شبستان انتهای راهرو ناشران روبروی ضلع شرقی ستون 105، غرفه 53
@bahairesearch
📝بررسی تضادهای درونی میان گفتارها و رفتارهای باب در مسألهی امام زمان علیه السلام
میرزا علی محمد شیرازی ملقب به سیدباب یکی از متمهدیانی است که در قرن سیزدهم هجری در فضای اجتماعی و مذهبی ایران ادعای قائمیت کرده است.
او در سال ۱۲۶۰ ه.ق در شیراز حرکت خود را آغاز کرده و ابتدا خود را باب امام زمان علیه السلام خوانده است. اما پس از بروز برخی تحولات اجتماعی و سیاسی، ناگهان ادعای قائمیت کرده است.
نخستین کتابهای وی همگی در تفسیر آیات قرآن کریم به رشتهی تحریر در آمده و بررسی آنها از اعتقاد راسخ او به مبانی تشیع در سالهای ابتدایی حرکت نشان دارد.
او در سال ۱۲۶۴ ه.ق ادعای قائمیت کرده و پیروان او پس از مرگش در سال ۱۲۶۶ به دستههای مختلفی تقسیم شدهاند که بهائیان، مهمترین و فعالترین انشعاب از پیروان او هستند.
بهائیان معتقدند که باب از ابتدا دعوی قائمیت داشته است. آنان امام زمان علیه السلام را موجودی موهوم و خیالی میدانند و نواب اربعهی آن حضرت را دروغگویانی معرفی میکنند که به طمع ریاست، مردم را به گمراهی کشانده اند.
📌 بررسی مقایسهی نوشتههای باب در دو عصر دعوت او نشان دهندهی اعتقادی بر خلاف ادعای بهائیان در رابطه با اوست. او در آن دوره کاملاً به حضرت حجت بن الحسن علیه السلام چه از منظر شخصی و چه از منظر شخصیتی باور کامل داشته است. حتی در دورهی دوم دعوت نیز ردپاهایی از اعتقاد او به امام زمان وجود دارد که تحلیل و ریشه یابی آن را باید در اعتقادات خاص شیخیه نسبت به امام زمان علیه السلام جستجو کرد.
متن کامل این مقاله در سایت بهائی پژوهی👇
http://bit.ly/2HtdK36
میرزا علی محمد شیرازی ملقب به سیدباب یکی از متمهدیانی است که در قرن سیزدهم هجری در فضای اجتماعی و مذهبی ایران ادعای قائمیت کرده است.
او در سال ۱۲۶۰ ه.ق در شیراز حرکت خود را آغاز کرده و ابتدا خود را باب امام زمان علیه السلام خوانده است. اما پس از بروز برخی تحولات اجتماعی و سیاسی، ناگهان ادعای قائمیت کرده است.
نخستین کتابهای وی همگی در تفسیر آیات قرآن کریم به رشتهی تحریر در آمده و بررسی آنها از اعتقاد راسخ او به مبانی تشیع در سالهای ابتدایی حرکت نشان دارد.
او در سال ۱۲۶۴ ه.ق ادعای قائمیت کرده و پیروان او پس از مرگش در سال ۱۲۶۶ به دستههای مختلفی تقسیم شدهاند که بهائیان، مهمترین و فعالترین انشعاب از پیروان او هستند.
بهائیان معتقدند که باب از ابتدا دعوی قائمیت داشته است. آنان امام زمان علیه السلام را موجودی موهوم و خیالی میدانند و نواب اربعهی آن حضرت را دروغگویانی معرفی میکنند که به طمع ریاست، مردم را به گمراهی کشانده اند.
📌 بررسی مقایسهی نوشتههای باب در دو عصر دعوت او نشان دهندهی اعتقادی بر خلاف ادعای بهائیان در رابطه با اوست. او در آن دوره کاملاً به حضرت حجت بن الحسن علیه السلام چه از منظر شخصی و چه از منظر شخصیتی باور کامل داشته است. حتی در دورهی دوم دعوت نیز ردپاهایی از اعتقاد او به امام زمان وجود دارد که تحلیل و ریشه یابی آن را باید در اعتقادات خاص شیخیه نسبت به امام زمان علیه السلام جستجو کرد.
متن کامل این مقاله در سایت بهائی پژوهی👇
http://bit.ly/2HtdK36
بهائی پژوهی
بررسی تضادهای درونی میان گفتارها و رفتارهای باب در مسألهی امام زمان
نویسنده: مهدی هادیان چکیده:
♦️سازمان اداری بابیان در زمان اقامت میرزایحیی صبح ازل در بغداد (1269 تا 1280 ق.)
سیّد علیمحمّد شیرازی (۱۲۳۵ ـ ۱۲۶۶ ق.) که شخصی شیخیمذهب بود، در سال ۱۲۶۰ ق. خود را نماینده ویژه امام دوازدهم شیعیان، محمّدبنالحسن العسکری، دانست و به همین جهت به «باب» معروف شد.
او با تأکید بر نزدیک بودن ظهور امام دوازدهم، بر ضرورت فراهم آوردن مقدمات لازم برای ظهور او دست میگذاشت و بر همین اساس بود که دوستان و دشمنان زیادی یافت. پیروان او با تمام توان در ایران و عراق به تبلیغ دعوتش در زمینهسازی ظهور قریبالوقوع امام دوازدهم میپرداختند و مخالفانش نیز ـ که بیشتر در میان عالمان شیعه و حکام قاجار بودند ـ سعی داشتند تا گسترش دعوت او را مانع شوند.
باب در سال چهارم دعوت خود در آموزههایش تغییری اساسی داد و ضمن آنکه ظهور امام دوازدهم را در ظهور خود دانست، با نسخ آیین اسلام، خود را صاحب آیینی جدید خواند. این دعوی هرچند برخی پیروان او را ـ که در پی یاریرسانی به امام دوازدهم بودند ـ از دورش پراکنده ساخت اما دیگر پیروانش را بهسوی او کشاند و چالشی جدید در جامعهی شیعیمذهب ایران و عراق بهوجود آورد.
باب بر آن بود که سخن گفتنش همان سخن گفتن خداوند است که بدون حضور فرشته وحی انجام میشود. او خود را «صاحب ظهور کلی» که ناسخ دین اسلام است میدانست و ضمن اعتقاد بر ادامه ظهورهای بعدی تا پایان جهان، صاحب ظهور پس از خود را «من یظهره الله» (کسی که خداوند او را ظاهر خواهد کرد) نامید.
او در سال ۱۲۶۶ ق. (سال پایانی دعوت خود) جوانی نوزدهساله به نام میرزایحیی نوری را ـ که صاحب وحیی چون خود میدانست و به «اسم الله الازل» و «اسم الله الوحید» ملقبش کرده بود ـ جانشین خود دانست. این شخص در نگاه باب «صاحب ظهور جزئی» بود که ظهورش در امتداد ظهور کلی خود او قرار میگرفت. بر همین اساس بود که او از سوی باب «مرآت» (آیینه) که از «شمس حقیقت» (باب) حکایت دارد خوانده شد.
در سال ۱۲۶۸ ق. (حدود دوسال پس از اعدام باب) گروهی از بابیان به ناصرالدینشاه قاجار (قاتل باب) حمله بردند تا او را بکشند، اما ناکام ماندند. واکنش حکومت قاجار به این تعرض بسیار سخت بود و به کشتهشدن جمعی از بزرگان بابیان انجامید. پس از آن بود که میرزایحیی نوری ـ که «حضرت ازل» (صبح ازل) خوانده میشد ـ از ایران خارج شد و در بغداد زندگانی مخفیانهای را برگزید که حدود ده سال دوام یافت.
برادر او، میرزا حسینعلی نوری هم ـ که از بابیان بسیار فعال بود و در میان ایشان به «جناب بهاء» مشهور بود ـ همراه با صبح ازل در بغداد ساکن شد (او بعدها خود را بهاءالله خواند).
در پایان سال ۱۲۷۹ ق. که صبح ازل و بهاءالله و بابیان دستور یافتند بغداد را ترک کنند، بهاءالله در جمع گروهی از بابیان خود را همان صاحب ظهور کلی پس از باب (من یظهره الله) خواند و چهارسال بعد (اواخر سال ۱۲۸۳ ق.) این دعوی را در میان بابیان آشکارا اعلام کرد و با مخالفت صبح ازل روبرو شد.
به این ترتیب بیشتر بابیان بهتدریج به او پیوستند و «بهائی» نام گرفتند و گروهی که از پذیرش دعوت او سرباز زدند، گذشته از عنوان «بابی»، بهسبب جانبداری از صبح ازل، «ازلی» خوانده شدند.
⬇️ادامه این مقاله در پاسخ به این سؤال است که سازمان اداری بابیان در زمان اختفای صبح ازل در بغداد چگونه بود؟
http://bit.ly/2WwX0AB
سیّد علیمحمّد شیرازی (۱۲۳۵ ـ ۱۲۶۶ ق.) که شخصی شیخیمذهب بود، در سال ۱۲۶۰ ق. خود را نماینده ویژه امام دوازدهم شیعیان، محمّدبنالحسن العسکری، دانست و به همین جهت به «باب» معروف شد.
او با تأکید بر نزدیک بودن ظهور امام دوازدهم، بر ضرورت فراهم آوردن مقدمات لازم برای ظهور او دست میگذاشت و بر همین اساس بود که دوستان و دشمنان زیادی یافت. پیروان او با تمام توان در ایران و عراق به تبلیغ دعوتش در زمینهسازی ظهور قریبالوقوع امام دوازدهم میپرداختند و مخالفانش نیز ـ که بیشتر در میان عالمان شیعه و حکام قاجار بودند ـ سعی داشتند تا گسترش دعوت او را مانع شوند.
باب در سال چهارم دعوت خود در آموزههایش تغییری اساسی داد و ضمن آنکه ظهور امام دوازدهم را در ظهور خود دانست، با نسخ آیین اسلام، خود را صاحب آیینی جدید خواند. این دعوی هرچند برخی پیروان او را ـ که در پی یاریرسانی به امام دوازدهم بودند ـ از دورش پراکنده ساخت اما دیگر پیروانش را بهسوی او کشاند و چالشی جدید در جامعهی شیعیمذهب ایران و عراق بهوجود آورد.
باب بر آن بود که سخن گفتنش همان سخن گفتن خداوند است که بدون حضور فرشته وحی انجام میشود. او خود را «صاحب ظهور کلی» که ناسخ دین اسلام است میدانست و ضمن اعتقاد بر ادامه ظهورهای بعدی تا پایان جهان، صاحب ظهور پس از خود را «من یظهره الله» (کسی که خداوند او را ظاهر خواهد کرد) نامید.
او در سال ۱۲۶۶ ق. (سال پایانی دعوت خود) جوانی نوزدهساله به نام میرزایحیی نوری را ـ که صاحب وحیی چون خود میدانست و به «اسم الله الازل» و «اسم الله الوحید» ملقبش کرده بود ـ جانشین خود دانست. این شخص در نگاه باب «صاحب ظهور جزئی» بود که ظهورش در امتداد ظهور کلی خود او قرار میگرفت. بر همین اساس بود که او از سوی باب «مرآت» (آیینه) که از «شمس حقیقت» (باب) حکایت دارد خوانده شد.
در سال ۱۲۶۸ ق. (حدود دوسال پس از اعدام باب) گروهی از بابیان به ناصرالدینشاه قاجار (قاتل باب) حمله بردند تا او را بکشند، اما ناکام ماندند. واکنش حکومت قاجار به این تعرض بسیار سخت بود و به کشتهشدن جمعی از بزرگان بابیان انجامید. پس از آن بود که میرزایحیی نوری ـ که «حضرت ازل» (صبح ازل) خوانده میشد ـ از ایران خارج شد و در بغداد زندگانی مخفیانهای را برگزید که حدود ده سال دوام یافت.
برادر او، میرزا حسینعلی نوری هم ـ که از بابیان بسیار فعال بود و در میان ایشان به «جناب بهاء» مشهور بود ـ همراه با صبح ازل در بغداد ساکن شد (او بعدها خود را بهاءالله خواند).
در پایان سال ۱۲۷۹ ق. که صبح ازل و بهاءالله و بابیان دستور یافتند بغداد را ترک کنند، بهاءالله در جمع گروهی از بابیان خود را همان صاحب ظهور کلی پس از باب (من یظهره الله) خواند و چهارسال بعد (اواخر سال ۱۲۸۳ ق.) این دعوی را در میان بابیان آشکارا اعلام کرد و با مخالفت صبح ازل روبرو شد.
به این ترتیب بیشتر بابیان بهتدریج به او پیوستند و «بهائی» نام گرفتند و گروهی که از پذیرش دعوت او سرباز زدند، گذشته از عنوان «بابی»، بهسبب جانبداری از صبح ازل، «ازلی» خوانده شدند.
⬇️ادامه این مقاله در پاسخ به این سؤال است که سازمان اداری بابیان در زمان اختفای صبح ازل در بغداد چگونه بود؟
http://bit.ly/2WwX0AB
بهائی پژوهی
سازمان اداری بابیان در زمان اقامت میرزایحیی صبح ازل در بغداد (1269 تا
توضیح عکس: مقبره خاندان ملاعبدالوهاب دارالشفایی (پدر میرزامحمّدهادی قزوینی: از شهداء هفتگانه بیان: شهید بیان در قزوین)-تصویر از نگارنده-
عيد مبارك!
عيد عبوديت و پاكى و تقرب به خداوند مبارك باد!
فطر،عيد بازگشت به فطرت الاهى است؛رمضان وسيله اين بازگشت است؛
سى روز تمرين براى در آغوش كشيدن رحمت الاهى،زمينه ساز تقوا براى همه ايام سال؛
گوارايتان باد كه روزى نماز عيد را به امامت حجت خدا (كه جهان را به عبوديت خدا درخواهد آورد) بگزاريد و با او تهليل و تكبير گوئيد؛آن روز عيد واقعى تان خواهد بود...
@bahairesearch
عيد عبوديت و پاكى و تقرب به خداوند مبارك باد!
فطر،عيد بازگشت به فطرت الاهى است؛رمضان وسيله اين بازگشت است؛
سى روز تمرين براى در آغوش كشيدن رحمت الاهى،زمينه ساز تقوا براى همه ايام سال؛
گوارايتان باد كه روزى نماز عيد را به امامت حجت خدا (كه جهان را به عبوديت خدا درخواهد آورد) بگزاريد و با او تهليل و تكبير گوئيد؛آن روز عيد واقعى تان خواهد بود...
@bahairesearch
✅چالش رهبری در جامعه بهائی پس از مرگ عبدالبهاء
بهاءالله در زمان حیات، دو فرزند خود به نامهای عباس افندی و محمدعلی افندی را، بهترتیب، برای جانشینی پس از خود انتخاب و در لوح عهدی به همگان معرفی نمود:
▫️قد قدّر اللّه مقام الغصن الاکبر بعد مقامه انّه هو الآمر الحکیم قد اصطفینا الاکبر بعد الاعظم امراً من لدن علیم خبیر
ترجمه: به درستی كه خداوند جایگاه غصن اكبر را پس از غصن اعظم مقرر فرموده است. بهدرستی كه او حكیم و بهترین حاكم است. ما بهدرستی و براساس حكم و فرمان خداوند دانای آگاه، غصن اكبر را پس از اعظم انتخاب و اختیار نمودیم.
پس از مرگ بهاءالله، عباس افندی زمام امور جامعه بهائی را بهعهده گرفت و مدت ۲۹ سال به عنوان جانشین پدر، رهبری آیین بهائی را بهعهده داشت.
عبدالبهاء رابطه خوبی با برادر ناتنی خود محمدعلی نداشت. بهعلاوه اختلاف و كدورت بین این دو برادر را پیوسته اطرافیان دامن می زدند، تا آنكه عبدالبهاء بدون معرفی رسمی محمدعلی یا فرد دیگری بهعنوان جانشین خویش، جان به جانآفرین تسلیم كرد.
▪️طبق وصیت بهاءالله، بعد از عبدالبها، پسر دوم بهاء یعنی میرزامحمدعلی باید رهبری بهائیان را بهعهده میگرفت، لكن به دلیل اختلاف بین عبدالبهاء و محمدعلی و جنگ و دعواهای بین آنها؛ عبدالبهاء، محمدعلی و همه طرفداران اورا بهعنوان ناقضین عهد و میثاق معرفی و از جامعه بهائی طرد نمود و تا آخرعمر جانشینی برای خود معرفی نکرد.
▫️ پس از مرگ عبدالبهاء وصیتنامهای از او انتشار یافت كه براساس آن، عبدالبهاء نوه دختری خود، شوقی افندی را، در زمانی كه خردسال بود، به جانشینی پس از خود معرفی كرده بود. این وصیتنامه كه بعداً به " الواح وصایا " معروف شد، چالشهای زیادی را در جامعه بهائی ایجاد نمود و منشاء اختلاف و انشعاب در جامعه بهائی گردید.
▪️تعدادی از مخالفان شوقی افندی وصیتنامه مورد اشاره را به دلائل زیر جعلی دانسته و صحت آن را مورد تردید قرار دادند:
۱- عبدالبهاء که پدر خود را فرستاده الهی میدانست و فرمان او را لازمالاجرا تلقی میكرد، نمیتوانست نسبت به فرمان پدر بیتوجه باشد و شوقی افندی را بهجای محمدعلی به جانشینی خود تعیین نماید. بهعلاوه، وقتی بهاءالله بهعنوان مظهر ظهور و صاحب شریعت، جانشینی را، درست یا نادرست، برای خود تعیین میکند، هیچ بهائی معتقد دیگری اجازه نخواهد داشت آن انتصاب را، به هر بهانهای، نادیده گرفته و خلاف آن عمل نماید.
۲- طبق دستورات كتاب اقدس، وصیتنامه تنظیمی باید هرساله تجدید شود. بنابراین عبدالبهاء نمیتوانسته وصیتنامهای را در زمان طفولیت شوقی تنظیم كرده و در سالهای بعد آن را تجدید نكرده باشد.
۳-شوقی ربانی نه تنها فرد معروف و شناخته شدهای نبود كه بهعنوان گزینه رهبری در بین بهائیان مشهور باشد، بلكه از جهاتی خوشنام هم نبود. بهطوری كه پس از اعلام جانشینی او تعداد زیادی از اعضای خانواده عبدالبها، و یاران نزدیك و وفادار به او، از جمله عبدالحسین آیتی (آواره) ، حسن نیكو، فضل الله مهتدی (صبحی)و... پس از اطلاع از جانشینی شوقی افندی از سلک بهائیت خارج و به اسلام گرویدند. افراد دیگری چون احمد سهراب و خانم روت وایت نیز راه خود را ازشوقی افندی جدا كرده و در صف مخالفان قرار گرفتند.
۴- شوقی افندی مدت ها از حیفا دور بود و در جریان امور قرار نداشت. او، ظاهراً، از موضوع جانشینی خود نیز تا باز شدن و قرائت وصیتنامه بیاطلاع بود. بنابراین سپردن مسئولیت رهبری جامعه بهائی به چنین فرد تازهكار و ناآشنا، برای عدهای، دور ازانتظار بهنظر میرسید.
۵- برخی ادعا كردند كه رسمالخط وصیتنامه و نحوه نگارش آن متعلق به عبدالبهاء نبوده و بهطرز ماهرانهای توسط فرد دیگری جعل شده است.
۶- وصیتنامه عبدالبهاء سه سال پس از فوت او انتشار یافت. تأخیر طولانی در انتشار عمومی وصیتنامه، امكان هرگونه جابهجائی را برای ذینفعان رهبری، فراهم مینمود.
۷- تضاد روشن مفاد وصیتنامه با بیانات بهاءالله و متن كتاب آسمانی بهائیان (اقدس)، از جمله اختیارات فراوان و غیرمتعارف پیشبینی شده برای شوقی افندی و تهدیدهای مكرر به قلع و قمع مخالفان، شك و تردید در صحت وصیتنامه را دوچندان میکند.
۸- بعد از انتصاب شوقی افندی به رهبری جامعه بهائی، غیبت او برای مدت ۸ ماه و عزیمت ناگهانیاش به اروپا به بهانه « تألمات روحی حاصله از مرگ عبدالبهاء» بر تردیدها افزود و سپردن امور بهائیان به مادرش، تردیدهائی را برای اطرافیان ایجاد کرد.
۹ – افشاگریهای یك خانم امریكائی بهائی، به نام روت وایت و درج مقالات و چاپ كتاب و ادعا در مورد جعلی بودن وصیتنامه عبدالبهاء، ابهامات فراوانی را درجامعه بهائی بهوجود آورد.
ادامه در سایت بهائی پژوهی
http://bit.ly/2IekFOl
بهاءالله در زمان حیات، دو فرزند خود به نامهای عباس افندی و محمدعلی افندی را، بهترتیب، برای جانشینی پس از خود انتخاب و در لوح عهدی به همگان معرفی نمود:
▫️قد قدّر اللّه مقام الغصن الاکبر بعد مقامه انّه هو الآمر الحکیم قد اصطفینا الاکبر بعد الاعظم امراً من لدن علیم خبیر
ترجمه: به درستی كه خداوند جایگاه غصن اكبر را پس از غصن اعظم مقرر فرموده است. بهدرستی كه او حكیم و بهترین حاكم است. ما بهدرستی و براساس حكم و فرمان خداوند دانای آگاه، غصن اكبر را پس از اعظم انتخاب و اختیار نمودیم.
پس از مرگ بهاءالله، عباس افندی زمام امور جامعه بهائی را بهعهده گرفت و مدت ۲۹ سال به عنوان جانشین پدر، رهبری آیین بهائی را بهعهده داشت.
عبدالبهاء رابطه خوبی با برادر ناتنی خود محمدعلی نداشت. بهعلاوه اختلاف و كدورت بین این دو برادر را پیوسته اطرافیان دامن می زدند، تا آنكه عبدالبهاء بدون معرفی رسمی محمدعلی یا فرد دیگری بهعنوان جانشین خویش، جان به جانآفرین تسلیم كرد.
▪️طبق وصیت بهاءالله، بعد از عبدالبها، پسر دوم بهاء یعنی میرزامحمدعلی باید رهبری بهائیان را بهعهده میگرفت، لكن به دلیل اختلاف بین عبدالبهاء و محمدعلی و جنگ و دعواهای بین آنها؛ عبدالبهاء، محمدعلی و همه طرفداران اورا بهعنوان ناقضین عهد و میثاق معرفی و از جامعه بهائی طرد نمود و تا آخرعمر جانشینی برای خود معرفی نکرد.
▫️ پس از مرگ عبدالبهاء وصیتنامهای از او انتشار یافت كه براساس آن، عبدالبهاء نوه دختری خود، شوقی افندی را، در زمانی كه خردسال بود، به جانشینی پس از خود معرفی كرده بود. این وصیتنامه كه بعداً به " الواح وصایا " معروف شد، چالشهای زیادی را در جامعه بهائی ایجاد نمود و منشاء اختلاف و انشعاب در جامعه بهائی گردید.
▪️تعدادی از مخالفان شوقی افندی وصیتنامه مورد اشاره را به دلائل زیر جعلی دانسته و صحت آن را مورد تردید قرار دادند:
۱- عبدالبهاء که پدر خود را فرستاده الهی میدانست و فرمان او را لازمالاجرا تلقی میكرد، نمیتوانست نسبت به فرمان پدر بیتوجه باشد و شوقی افندی را بهجای محمدعلی به جانشینی خود تعیین نماید. بهعلاوه، وقتی بهاءالله بهعنوان مظهر ظهور و صاحب شریعت، جانشینی را، درست یا نادرست، برای خود تعیین میکند، هیچ بهائی معتقد دیگری اجازه نخواهد داشت آن انتصاب را، به هر بهانهای، نادیده گرفته و خلاف آن عمل نماید.
۲- طبق دستورات كتاب اقدس، وصیتنامه تنظیمی باید هرساله تجدید شود. بنابراین عبدالبهاء نمیتوانسته وصیتنامهای را در زمان طفولیت شوقی تنظیم كرده و در سالهای بعد آن را تجدید نكرده باشد.
۳-شوقی ربانی نه تنها فرد معروف و شناخته شدهای نبود كه بهعنوان گزینه رهبری در بین بهائیان مشهور باشد، بلكه از جهاتی خوشنام هم نبود. بهطوری كه پس از اعلام جانشینی او تعداد زیادی از اعضای خانواده عبدالبها، و یاران نزدیك و وفادار به او، از جمله عبدالحسین آیتی (آواره) ، حسن نیكو، فضل الله مهتدی (صبحی)و... پس از اطلاع از جانشینی شوقی افندی از سلک بهائیت خارج و به اسلام گرویدند. افراد دیگری چون احمد سهراب و خانم روت وایت نیز راه خود را ازشوقی افندی جدا كرده و در صف مخالفان قرار گرفتند.
۴- شوقی افندی مدت ها از حیفا دور بود و در جریان امور قرار نداشت. او، ظاهراً، از موضوع جانشینی خود نیز تا باز شدن و قرائت وصیتنامه بیاطلاع بود. بنابراین سپردن مسئولیت رهبری جامعه بهائی به چنین فرد تازهكار و ناآشنا، برای عدهای، دور ازانتظار بهنظر میرسید.
۵- برخی ادعا كردند كه رسمالخط وصیتنامه و نحوه نگارش آن متعلق به عبدالبهاء نبوده و بهطرز ماهرانهای توسط فرد دیگری جعل شده است.
۶- وصیتنامه عبدالبهاء سه سال پس از فوت او انتشار یافت. تأخیر طولانی در انتشار عمومی وصیتنامه، امكان هرگونه جابهجائی را برای ذینفعان رهبری، فراهم مینمود.
۷- تضاد روشن مفاد وصیتنامه با بیانات بهاءالله و متن كتاب آسمانی بهائیان (اقدس)، از جمله اختیارات فراوان و غیرمتعارف پیشبینی شده برای شوقی افندی و تهدیدهای مكرر به قلع و قمع مخالفان، شك و تردید در صحت وصیتنامه را دوچندان میکند.
۸- بعد از انتصاب شوقی افندی به رهبری جامعه بهائی، غیبت او برای مدت ۸ ماه و عزیمت ناگهانیاش به اروپا به بهانه « تألمات روحی حاصله از مرگ عبدالبهاء» بر تردیدها افزود و سپردن امور بهائیان به مادرش، تردیدهائی را برای اطرافیان ایجاد کرد.
۹ – افشاگریهای یك خانم امریكائی بهائی، به نام روت وایت و درج مقالات و چاپ كتاب و ادعا در مورد جعلی بودن وصیتنامه عبدالبهاء، ابهامات فراوانی را درجامعه بهائی بهوجود آورد.
ادامه در سایت بهائی پژوهی
http://bit.ly/2IekFOl
بهائی پژوهی
چالش رهبری در جامعه بهائی پس از مرگ عبدالبهاء
چکیده:
🗓 نهمین شماره از فصلنامه بهائی شناسی منتشر شد.
فهرست عناوین این شماره:
✨سرمقاله: زندگانی بهاری
✨گفت و گوی مهدوی
✨اخبار:
-شرکت در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران
-شرکت در نمایشگاه قرآن و عترت
-مصادره نوروز
-پیام عید رضوان بیت العدل و اعلان هجوم به مقدسات اسلامی مردم ایران
-دعای سحر
-روز قدس
-تخریب بقاع متبرکه
✨مصاحبه با آقای دکتر عبدالرحیم گواهی، آیین بهائی دین یا فرقه؟
✨بهائیت از دیدگاه منتقدان و روشنفکران بهائی: اریک استتسون
✨شرح مختصری از زندگی حسن نیکو
✨معرفی کتاب تفسیر سوره یوسف
✨رمزگشایی از مرگ نابهنگام شوقی افندی
✨عدم دخالت در سیاست از ادعا تا واقعیت
✨مهریه در آیین بهائی و تساوی حقوق زنان و مردان
✨علل واسپاری ادامه تشریع به بیت العدل و اشکالات آن
@bahairesearch
فهرست عناوین این شماره:
✨سرمقاله: زندگانی بهاری
✨گفت و گوی مهدوی
✨اخبار:
-شرکت در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران
-شرکت در نمایشگاه قرآن و عترت
-مصادره نوروز
-پیام عید رضوان بیت العدل و اعلان هجوم به مقدسات اسلامی مردم ایران
-دعای سحر
-روز قدس
-تخریب بقاع متبرکه
✨مصاحبه با آقای دکتر عبدالرحیم گواهی، آیین بهائی دین یا فرقه؟
✨بهائیت از دیدگاه منتقدان و روشنفکران بهائی: اریک استتسون
✨شرح مختصری از زندگی حسن نیکو
✨معرفی کتاب تفسیر سوره یوسف
✨رمزگشایی از مرگ نابهنگام شوقی افندی
✨عدم دخالت در سیاست از ادعا تا واقعیت
✨مهریه در آیین بهائی و تساوی حقوق زنان و مردان
✨علل واسپاری ادامه تشریع به بیت العدل و اشکالات آن
@bahairesearch
🔶نقد و بررسی ادعا و دلایل میسون ریمی
آیین بهائی، طرحی را برای اداره تشکیلاتش و فراتر از آن، جهان، پیشنهاد میکند که از آن، با عنوان نظم بدیع یاد میشود. این نظم دارای دو رکن مهم است که عبارتند از ولی امرالله و بیتالعدل اعظم. سازوکار ِانتخابِ ولیامرالله، بنابه وصیت عبدالبهاء موروثی بوده و قرار بود که زمام آن، بر دوش شوقی و پسر ارشدش باشد.
یکی از چالشهای بزرگ این آیین، آن است که شوقیافندی فرزندی نداشت تا بتواند او را به جانشینیِ خویش برگزیند.
ازاینرو بعد از شوقی، مسألهی رهبری در بهائیت، دچار مشکل جدی شد و با نبود یک رکن، یعنی ولی امرالله، نظم تشکیلات بهائی، با خطر فروپاشی مواجه شد. برای حل مشکل رهبری، بعد از مرگ شوقی، فردی به نام میسون ریمی، ادعا کرد جانشین شوقی و ولی امرالله است.
او برای اثبات مدعای خود، دلایل و توضیحاتی را به جامعهی بهائی ارائه داد. عدهای از بهائیان استدلالهای او را پذیرفتند؛ اما اکثریت با او مخالفت کردند.
به دنبال این مخالفت، ریمی و پیروانش شاخهای جدید در بهائیت پدید آوردند که بعدها نام بهائیت ارتدوکس بر روی آن گذاشته شد.
همچنین در این میان، بهائیان درصدد پاسخگویی به دلایل و براهین ارتدوکسها برآمدند.
نتایج تلاش آنها را علی نخجوانی خلاصه کرد و به رشتهی تحریر درآورد که اخیراً تحت عنوان ِ«پاسخ به هفت ادعای میسون ریمی»، در جزوهی رفع شبهات بهائیان، منتشر شده است.
ادامه این مقاله به نقد و بررسی ادعای ریمیها و پاسخ بهائیان به آن می پردازد.
http://bit.ly/2SYqBP0
آیین بهائی، طرحی را برای اداره تشکیلاتش و فراتر از آن، جهان، پیشنهاد میکند که از آن، با عنوان نظم بدیع یاد میشود. این نظم دارای دو رکن مهم است که عبارتند از ولی امرالله و بیتالعدل اعظم. سازوکار ِانتخابِ ولیامرالله، بنابه وصیت عبدالبهاء موروثی بوده و قرار بود که زمام آن، بر دوش شوقی و پسر ارشدش باشد.
یکی از چالشهای بزرگ این آیین، آن است که شوقیافندی فرزندی نداشت تا بتواند او را به جانشینیِ خویش برگزیند.
ازاینرو بعد از شوقی، مسألهی رهبری در بهائیت، دچار مشکل جدی شد و با نبود یک رکن، یعنی ولی امرالله، نظم تشکیلات بهائی، با خطر فروپاشی مواجه شد. برای حل مشکل رهبری، بعد از مرگ شوقی، فردی به نام میسون ریمی، ادعا کرد جانشین شوقی و ولی امرالله است.
او برای اثبات مدعای خود، دلایل و توضیحاتی را به جامعهی بهائی ارائه داد. عدهای از بهائیان استدلالهای او را پذیرفتند؛ اما اکثریت با او مخالفت کردند.
به دنبال این مخالفت، ریمی و پیروانش شاخهای جدید در بهائیت پدید آوردند که بعدها نام بهائیت ارتدوکس بر روی آن گذاشته شد.
همچنین در این میان، بهائیان درصدد پاسخگویی به دلایل و براهین ارتدوکسها برآمدند.
نتایج تلاش آنها را علی نخجوانی خلاصه کرد و به رشتهی تحریر درآورد که اخیراً تحت عنوان ِ«پاسخ به هفت ادعای میسون ریمی»، در جزوهی رفع شبهات بهائیان، منتشر شده است.
ادامه این مقاله به نقد و بررسی ادعای ریمیها و پاسخ بهائیان به آن می پردازد.
http://bit.ly/2SYqBP0
بهائی پژوهی
نقد و بررسی ادعا و دلایل میسون ریمی
چکیده آیین بهائی، طرحی را برای اداره تشکیلاتش و فراتر از آن، جهان، پیشنهاد میکند که از آن، با عنوان نظم بدیع یاد میشود. این نظم دارای دو رکن مهم است که عبارتند از ولی امرالله و بیتالعدل اعظم.
📚دفتر دوم از مجموعه "زمان و منتظران" منتشر شد
📎طرحواره «زمان و منتظران»، در پاسخ به یک نیاز پدید آمده است: بیان امروزین باورهای بنیادین... البته با ایده و طرحی نو و در شکل داستانگونه یا به شکل گفتمانی بین جوانان و دانشگاهیان.
📌تلاش نویسندگان این مجموعه بر آن بوده است که با بیانی ساده، روان، داستانگونه و گفتگو محور، مباحث مختلف اعتقادی را برای مخاطب جوان مطرح نمایند. هر کتاب شامل چهل موضوع است که مهمترین سرفصلهای قابل طرح در عنوان کتاب را پوشش دهد.
📌دفتر دوم از مجموعه «زمان و منتظران»، «پیامبر ما» نام گرفته است... چرا نیازمند راهنما هستیم؟ وحی چیست؟ پیام رسالت و ماموریت پیامبران چه بوده و ویژگیهای آنان کدام است؟....
@Bahairesearch
📎طرحواره «زمان و منتظران»، در پاسخ به یک نیاز پدید آمده است: بیان امروزین باورهای بنیادین... البته با ایده و طرحی نو و در شکل داستانگونه یا به شکل گفتمانی بین جوانان و دانشگاهیان.
📌تلاش نویسندگان این مجموعه بر آن بوده است که با بیانی ساده، روان، داستانگونه و گفتگو محور، مباحث مختلف اعتقادی را برای مخاطب جوان مطرح نمایند. هر کتاب شامل چهل موضوع است که مهمترین سرفصلهای قابل طرح در عنوان کتاب را پوشش دهد.
📌دفتر دوم از مجموعه «زمان و منتظران»، «پیامبر ما» نام گرفته است... چرا نیازمند راهنما هستیم؟ وحی چیست؟ پیام رسالت و ماموریت پیامبران چه بوده و ویژگیهای آنان کدام است؟....
@Bahairesearch
موضوع و تم کنفرانس " دیدگاه هایی درباره آینده جامعه بشری" تعیین گردیده بود.برنامه های کنفرانس به زبان عربی اجراء شد و برای غیر عرب زبانها،ترجمه همزمان ارائه گردید .
فریدون جواهری عضو پیشین بیت العدل هم به ایراد سخنرانی با موضوع " صلح جهانی و نقش افراد در تحقق آن " در کنفرانس پرداخت . ولی کمیته اجرایی کنفرانس ، برای تنوع و غنای بحث ها و بیان دیدگاه ها،از سخنرانانی از پیروان ادیان و کشورهای مختلف دعوت به عمل آورده بود.
به منظور جذابیت بخشیدن به محتوای کنفرانس ،در کنار برنامه رسمی افتتاحیه و قرائت پیام محفل ملی، عمده برنامه ها شامل ارائه موسیقی ، رقص، و غذای عربی و یک" شب فیلم " عربی بود .
با وجود تبلیغات چند ماهه در میان بهائیان برای ترغیب و تشویق انها و دوستان عرب غیربهائی، جهت حضور در کنفرانس عربی،استقبال بسیار اندکی از کنفرانس به عمل آمد و در مجموع تنها 55 نفر از 7 کشور،بعلاوه امریکا، در برنامه ها شرکت کردند .
از نکات قابل توجه کنفرانس بهائی عرب - امریکایی، رعایت پنهان کاری در ذکر عنوان بهائی در آن است. حتی در لوگو و تابلوی کنفرانس هم عنوان بهائی دیده نمی شود .
@bahairesearch
فریدون جواهری عضو پیشین بیت العدل هم به ایراد سخنرانی با موضوع " صلح جهانی و نقش افراد در تحقق آن " در کنفرانس پرداخت . ولی کمیته اجرایی کنفرانس ، برای تنوع و غنای بحث ها و بیان دیدگاه ها،از سخنرانانی از پیروان ادیان و کشورهای مختلف دعوت به عمل آورده بود.
به منظور جذابیت بخشیدن به محتوای کنفرانس ،در کنار برنامه رسمی افتتاحیه و قرائت پیام محفل ملی، عمده برنامه ها شامل ارائه موسیقی ، رقص، و غذای عربی و یک" شب فیلم " عربی بود .
با وجود تبلیغات چند ماهه در میان بهائیان برای ترغیب و تشویق انها و دوستان عرب غیربهائی، جهت حضور در کنفرانس عربی،استقبال بسیار اندکی از کنفرانس به عمل آمد و در مجموع تنها 55 نفر از 7 کشور،بعلاوه امریکا، در برنامه ها شرکت کردند .
از نکات قابل توجه کنفرانس بهائی عرب - امریکایی، رعایت پنهان کاری در ذکر عنوان بهائی در آن است. حتی در لوگو و تابلوی کنفرانس هم عنوان بهائی دیده نمی شود .
@bahairesearch
کتاب تاریخ جعفری نوشتهی شیخ محمّدمهدی شریف کاشانی (از مشروطهخواهان برجسته) است.
وی این کتاب را در شرح احوال پدر خود، ملا محمّدجعفر نراقی، نگاشته و از همین روی، تاریخ جعفریاش نام نهاده و سپس، به شرح احوال خود و مسافرتش به قبرس برای دیدار با میرزا یحیی صبح ازل پرداخته است.
ملا محمّدجعفر نراقی از شیخیانی بود که بابی شد و در زمان اقامت مخفی صبح ازل در بغداد، در میان هفت رهبر اصلی بابیان (شهداء بیان) جای گرفت.
میرزا حسینعلی بهاء الله که آن زمان در تلاش پنهان برای بسط دعوی منیظهرهاللهی خود بود، از کسانی چون نراقی بهشدت میترسید و نمیخواست ایشان از کوششهایش آگاه شوند، بنابراین، همواره نزد ایشان به کرنش و ستایش ظاهری از صبح ازل میپرداخت. پس از آشکار شدن دعوی بهاء الله، ملا محمّدجعفر نراقی از سوی صبح ازل در مقام یکی از دو رهبر اصلی بابیان معرفی شد و دستور یافت تا با دعوت او مقابله کند.
او این کار را با تمام توان انجام داد و از جمله، کتابی با عنوان تذکرة الغافلین در رد بهاء الله نگاشت.
در کتاب تاریخ جعفری، دادههای تاریخی جدیدی از بابیان و بهائیان، نهانزیستی بابیان و سابقهی دینی برخی مشروطهخواهان بابی را میتوان یافت.
نویسندهی این کتاب، بعدها، با نگارش کتاب واقعات اتفاقیه در روزگار، در میان راویان مهم جنبش مشروطیت (البته با روایتی یکجانبه) جای گرفت.
@bahairesearch
وی این کتاب را در شرح احوال پدر خود، ملا محمّدجعفر نراقی، نگاشته و از همین روی، تاریخ جعفریاش نام نهاده و سپس، به شرح احوال خود و مسافرتش به قبرس برای دیدار با میرزا یحیی صبح ازل پرداخته است.
ملا محمّدجعفر نراقی از شیخیانی بود که بابی شد و در زمان اقامت مخفی صبح ازل در بغداد، در میان هفت رهبر اصلی بابیان (شهداء بیان) جای گرفت.
میرزا حسینعلی بهاء الله که آن زمان در تلاش پنهان برای بسط دعوی منیظهرهاللهی خود بود، از کسانی چون نراقی بهشدت میترسید و نمیخواست ایشان از کوششهایش آگاه شوند، بنابراین، همواره نزد ایشان به کرنش و ستایش ظاهری از صبح ازل میپرداخت. پس از آشکار شدن دعوی بهاء الله، ملا محمّدجعفر نراقی از سوی صبح ازل در مقام یکی از دو رهبر اصلی بابیان معرفی شد و دستور یافت تا با دعوت او مقابله کند.
او این کار را با تمام توان انجام داد و از جمله، کتابی با عنوان تذکرة الغافلین در رد بهاء الله نگاشت.
در کتاب تاریخ جعفری، دادههای تاریخی جدیدی از بابیان و بهائیان، نهانزیستی بابیان و سابقهی دینی برخی مشروطهخواهان بابی را میتوان یافت.
نویسندهی این کتاب، بعدها، با نگارش کتاب واقعات اتفاقیه در روزگار، در میان راویان مهم جنبش مشروطیت (البته با روایتی یکجانبه) جای گرفت.
@bahairesearch