اشراق رایانه
52 subscribers
89 photos
26 videos
2 files
132 links
آنالیز، طراحی و برنامه نویسی تحت سیستم عامل های مختلف
Download Telegram
محصول جدیدی از شرکت اشراق رایانه به بازار نرم‌افزارهای مالی ایران عرضه شد. این برنامه مخصوص حسابداری چند ارزی است و ارزیسافت نام دارد.  نرم افزار حسابداری چند ارزی ارزیسافت ادعا می‌کند: مانده‌حساب‌ها را به همان حالت ارزی نگهدارید؛ حسابداری، قیمت تمام‌شده، تعدیل و تراز را به او بسپارید. این برنامه خواهرخوانده نرم افزار حسابداری طلا فروشی است. در ادامه خلاصه‌ای از خصوصیات این برنامه آورده شده است. برای توضیحات کامل به سایت مخصوص این برنامه مراجعه کنید.

 
√ تعریف دلخواه سه واحد ارزی و یک واحد اصلی همراه با تعداد ارقام اعشار، عناوین واحدهای اصلی و فرعی و سمبول‌های آنها.
√ نگهداری جمع گردش و مانده هر چهار حساب در یک خط برای همه سرفصل‌های کل و تفصیلی.
√ وضعیت حساب ارزی و ریالی هر شخص به‌صورت جداگانه در هر لحظه معلوم است. مثلا یک شخص یک مانده حساب ریالی، یک مانده حساب یورویی، یک مانده حساب دلاری و یک مانده حساب یوآنی دارد که با یک کلیک قابل نمایش و گزارش است.
√ صندوق‌ها به تعداد نامحدود قابل تعریف‌ هستند. هر صندوق می‌تواند دارای چهار نوع موجودی ارزی باشد. جمع گردش و مانده موجودی‌ها در هر لحظه معلوم است و برای تهیه گزارش ریز حساب بدهکاری و بستانکاری، هر صندوق یک حساب دفتری دارد که به‌سرعت تهیه می‌شود.
√ کالاها گروه‌بندی می‌شوند. هر کالا می‌تواند یک واحد اصلی، یک واحد فرعی و یک زیر واحد داشته باشد که این واحدها به نسبت‌های مختلف به‌هم مربوط می‌شوند. امکان تعریف مشخصات و تصویر اجناس وجود دارد. جدولی برای ثبت قیمت فروش لحظه‌ای کالاها وجود دارد.
√ اکانت‌های اینترنتی، حسابهای بانکی و سهامداران نیز دارای یک حساب اصلی و سه حساب ارزی در سیستم حسابداری ارزی هستند.
√ ارزش دفتری هزینه‌ها و درآمدها در نرم افزار حسابداری چند ارزی به همراه حساب‌های چهارگانه ارزی به‌صورت جداگانه‌ در هر لحظه قابل تهیه است.
√ وضعیت دقیق چک‌های دریافتنی و چک‌های پرداختنی ثبت و کنترل می‌شود. چک‌ها می‌توانند وصول شوند، مرجوع شوند، از بانک برگشت بخورند، پشت‌نویسی شوند و یا مستقیما به‌صندوق واریز شوند.جابجایی پول بین بانک‌ها و صندوق‌ها با کارمزد یا بدون کارمزد ممکن است.
√ فی روز هر سه ارز هنگام تنظیم فاکتورهای فروش، خرید و مرجوعی ثبت می‌شود. از این فی برای تهیه‌ حساب ارزش دفتری سرفصل‌های حسابداری استفاده می‌شود. امکان تبدیل مانده‌حساب نهایی هر فاکتور به سایر ارزها وجود دارد. مثلا می‌توان یک فاکتور را دلاری ثبت کرده و مانده حساب نهایی را به حساب ریالی شخص وارد کرد.
√ عملیاتی تحت عنوان تبدیلات حساب اشخاص، کار انتقال مقدار یا تمامی مانده حساب بدهکاری یا بستانکاری یکی از حساب‌های چهارگانه به دیگری را انجام می‌دهد. طی عملیاتی دیگر امکان اهداء یا دریافت تخفیف ارزی وجود دارد که به زیر حساب یکی از حساب‌های چهارگانه برده می‌شود. همچنین آخرین قیمت ارزها از طریق یک جدول به‌صورت لحظه‌ای توسط نرم افزار حسابداری چند ارزی ثبت می‌شود.
√ گزارشات اتوماتیک حسابداری همراه با تبدیل مانده‌حساب‌های ارزی به زیر حساب واحد اصلی انجام می‌شود. براساس نرخ روز ارزها، پس از محاسبه حساب ارزش دفتری کلیه حساب‌های کل و تفصیلی، اختلاف آنها با ارزش روز حساب‌های ارزی محاسبه شده و سند تعدیل تهیه می‌شود. به این ترتیب سود و زیان حاصل از تعدیل یا تسعیر محاسبه می‌شود.
 
سایت مخصوص نرم افزار حسابداری چند ارزی ارزیسافت :: arzisoft.ir
نرم افزار حسابداری چند ارزی ارزیسافت
https://arzisoft.ir
📌ارائه برنامه‌های پرداخت مبتنی بر بیت‌کوین، اتریوم و ریپل توسط VISA

غول صنعت پرداخت، VISA، اقدامات جدیدی را جهت ورود به حوزه ارزهای دیجیتالی چون بیت‌کوین در شبکه پرداخت آغاز نموده است. ویزا با دسترسی به بیش از ۶۱ میلیون فروشنده در سراسر جهان، یکی از بزرگترین شرکت‌های پرداخت است که نقشه راه خود برای پذیرش ارزهای دیجیتال را ایجاد می‌کند.

🔹مشروح این خبر را در وب‌سایت سیتکس بخوانید.

🌐http://urly.ir/M8Jj3

#سیتکس
#ارزدیجیتال
#اخبار
🆔@citex
بلاک‌چین (Blockchain):

به زبان ساده، بلاک‌چین یک نوع سیستمِ ثبت اطلاعات و ارایه‌ی گزارش است که می‌تواند متمرکز یا غیرمتمرکز باشد (متمرکز یعنی فقط روی یک سرور باشد و غیرمتمرکز یعنی روی شبکه‌ی اینترنت پخش باشد). با استفاده از رمزنگاری و توزیعِ داده‌ها، امکان هک، حذف و دستکاری اطلاعاتِ ثبت‌شده، تقریبا از بین می‌رود. بلاک‌چین زنجیره‌ای از بلوک‌هاست.

مفهومِ بلاک‌چین اولین‌بار با پیدایش بیتکوین به‌وجود آمد. بیتکوین از این راهکار برای ذخیره‌ی اطلاعاتِ مربوط به دارایی کاربران به‌صورتِ غیرمتمرکز بهره می‌بَرَد. تمام تلاشِ سیستمِ بلاکچین بر این است که طرفِ ثالث در یک معامله (مثل بانک) در تراکنش‌ها را حذف کند، تا سرعت انجامِ معاملات و تراکنش‌ها بیشتر شده و هزینه‌ها کاهش یابد.

اطلاعات مختلفی در بلاک‌ها ثبت می‌شوند و بلاک‌ها با هم به صورت زنجیره‌ای مرتبط می‌شوند. هر بلاک در زنجیره‌ی بیتکوین شاملِ سه بخش است: ۱. اطلاعاتِ تراکنش‌های انجام‌شده (آدرسِ گیرنده، فرستنده، مقدار..) ۲. یک عبارتِ رمزنگاری‌شده‌ی طولانی به‌نام هَش (hash) که هویتِ بلوک و اطلاعات داخل آنرا تعیین می‌کند و با هر تغییری در اطلاعاتِ بلوک، مقدارش تغییر می‌کند ۳. هَش بلوکِ قبلی تا بلوکِ جدید بتواند از طریقِ آن به زنجیره‌ی بلاکچین متصل شود. به این‌صورت، تمامِ بلاک‌ها با هم مرتبط می‌شوند.

بیتکوین پولِ مردم است. بلاکچینِ بیتکوین، زنجیره‌ای از اطلاعات است که فقط یکجا ثبت نیست و کپی‌های زیادی از آن در اینترنت موجود است.

بیتکوین از آن جهت یک خلاقیتِ بزرگ است که توانسته‌ است با سوارشدن بر فناوری بلاکچین، باعثِ تمرکززدایی، شفافیت و امنیتِ تراکنش‌ها شود؛ درعین ِحالی که باتوجه به تعدادِ محدودِ قابلِ دستیابی، همانند ارزهای فیات قابلیت تکثیرِ بی‌پشتوانه نداشته و همه‌ی اتفاقاتِ پیرامونِ آن کاملا روشن است. همه‌ی این مسایل باعث می‌شوند که به‌مرورِ زمان به ارزشِ این دارایی افزوده شود.

ما با وبِ ۲ سیستم‌های تعاملی جدیدی مانند یوتیوپ، ویکی‌پدیا، فیسبوک و تلگرام را به‌دست آوردیم. انقلابِ بلاکچین که به وبِ ۳ معروف است باعث به‌وجودآمدنِ وبِ غیرانحصاری خواهد شد. در وبِ ۳ واسطه‌ها حذف شده، مردم، مالکِ اصلی اطلاعات خواهند بود، امنیت، همکاری و مشارکت زیاد می‌شود. به‌جایی خواهیم رسید که بدونِ نیاز به مجوز و نظارت، مالکِ شبکه‌های تعاملی خود بدون اختلال و خرابی باشیم.

#مطالعه #بلاکچین #بیتکوین
الگوریتم‌های توافق یا اجماع :

از آنجایی که بلاکچین با مردم و نهادهای فراوانی در ارتباط است، همیشه نحوه‌ی اجماعِ نظر یا توافقِ تمام افرادِ فعال در شبکه، از اهمیت و چالشِ بالایی برخوردار بوده است. الگوریتم اجماع به زبان ساده یعنی روش‌هایی برای به توافق رسیدنِ اعضای یک شبکه.

درحقیقت مهمترین بخش ساختارِ شبکه‌ی بلاک‌چین، الگوریتم‌های اجماع به‌کاررفته در آن است که با استفاده از آن، شیوه‌ی به‌توافق‌رسیدن اعضای شبکه پیرامونِ نحوه‌ی اضافه‌کردن بلوکِ اطلاعاتی به زنجیره‌ی اطلاعاتی بلوک‌ها تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، الگوریتم‌های اجماع، قوانین و پروتکل‌هایی را مشخص می‌کنند که مطابقِ آن، اعضا درباره‌ی اینکه کدام بلوک به زنجیره اضافه شود و این‌کار را چه عضوی انجام دهد به توافق می‌رسند و از شکل‌گیری ساختارهای موازی و متناقض جلوگیری می‌کنند.

مساله‌ی اجماع و البته مقیاس‌پذیری (قابلیتِ گسترش و بهبود داشتن) مهمترین چالش‌هایی هستند که به‌مرور و بعد از به‌وجود‌آمدنِ بیتکوین و بلاکچینِ اولیه مطرح شده و باعثِ بوجودآمدنِ مفاهیم و ارزهای دیجیتالیِ جدیدی شدند.

الگوریتم اجماع انواع مختلفی دارد اما چهار نوع پر کاربرد آن در بلاکچین، الگوریتم تحمل خطای بیزانس (PBFT)، الگوریتم گواه اثبات کار (PoW)، گواه اثبات سهام (PoS) و گواه اثبات سهام وکالتی (DPos) است. در حال حاضر ارزهای دیجیتالِ بیتکوین و اتریوم از PoW استفاده می‌کنند و به دلیل اینکه این روش با بالارفتنِ سختی شبکه، مصرفِ انر‌ژی را افزایش می‌دهد، این شبکه‌ها سعی دارند به سمتِ الگوریتم‌های جدیدی حرکت کنند.


#مطالعه #بلاکچین #بیتکوین
گواه اثبات کار (Proof-of-Work) :

همانطور که در بخشِ قبلی ذکر شد، از الگوریتم‌های اجماع برای به‌توافق‌رسیدنِ گروه‌های درگیر با شبکه‌های بلاکچین استفاده می‌شود. در تاریخ، هرکجا بحثِ به‌توافق‌رسیدنِ طبقات و گروه‌ها مطرح شده‌ است، فلسفه‌ها، راهکارها و راهبردهای سیاسی/اجتماعی متفاوتی بوجود آمده است. دموکراسی، نوعی سیستمِ به‌توافق‌رسیدن و اجماع‌کردن است. اتکاء به نظریات و نتایجِ علمی نوعی دیگر از راهبردِ به‌توافق‌رسیدن است. الگوریتم یا پروتکل گواهِ اثباتِ کار، که توسط ساتوشی ناکاموتو در بلاکچینِ بیت کوین به‌کار رفته است، اولین الگوریتمِ اجماعِ کارِ بلاکچین‌ها محسوب می‌‌شود.

در این الگوریتم، استخراج‌‌کنندگان برای تنظیمِ بلاک‌های جدید در زنجیره‌ی بلاکچین، باید از طریقِ حلِ مسایلِ سختِ ریاضی، اعتبار خود را اثبات کنند. در این سیستم، طولانی‌‌ترین زنجیره‌ی ایجادشده، برنده خواهد شد. این الگوریتم تا زمانی باعثِ امنیت شبکه خواهد شد که بیش از ۵۰ درصد شبکه در دست استخراج‌‌کنندگان صادقی باشد که با هم تبانی نکرده‌‌اند. مهم‌‌ترین عیبِ این الگوریتم، عملکردِ کند و ناپایداری زیست‌محیطی به‌دلیل مصرفِ بالای انرژی است.

برای اینکه بیشتر در مورد PoW بدانیم، باید با نحوه‌ی استخراجِ بیتکوین (ماینینگ) آشنا شویم. برای انجام‌دادنِ عملیات ماینینگ، بایستی حجمی از معاملاتِ تائیدشده در یک بلاک ثبت شود. عملیاتِ ماینینگ برای تاییدِ درستی تراکنش‌ها و جلوگیری از پرداخت‌های مجدد صورت می‌گیرد. بستنِ یک بلوک مشروط به حلِ یک پازل ریاضی است که فقط می‌تواند به صورت تصادفی پیدا شود. هرکسی زودتر به جواب دست یابد، برنده است و صاحب مقدارِ مشخصی بیتکوین می‌شود. برای حل این پازلِ ریاضی، میزانِ سختی معینی در نظر گرفته شده است که یک رقابت بین ماینرها ایجاد می‌کند و باعث می‌شود قدرتِ محاسباتی بیشتری به شبکه اضافه شود. با سخت‌تر شدنِ عملیات ماینینگ، ماینرها مجبور می‌شوند کارایی و اثربخشی فرایند را افزایش دهند و این امر سبب حفظِ تعادل اقتصادی شبکه می‌شود.

چندین ضعف در الگوریتم اجماع PoW وجود دارد که مهمترین آن هزینه‌های انرژی قابل توجهی است که برای استخراج، مصرف می‌شود. همچنین به‌‌دلیلِ اختلافِ زیادی که در قدرتِ CPU کامپیوترها وجود دارد، کاربرانِ دارایِ پردازنده‌های کم‌قدرت ، میدان را به ماشین‌های قدرتمند می‌بازند. این ضعف، خطرِ استخراج متمرکز (استخرهای بزرگِ پول) را افزایش می‌دهد. از دیگر معایبِ این پروتکل، تاخیرِ زمانی زیاد است.

بلوک‌های جدید تقریبا هر ۱۰ دقیقه تولید می‌شوند، در زمانِ شلوغی شبکه، انتظار برای تاییدِ یک بلوکِ تولیدشده‌ی حاوی یک تراکنش، ممکن است ساعت‌ها طول بکشد؛ چرا که یک تراکنش باید حتما توسط گره‌های موجود در زنجیره‌ی اصلی تایید شود تا اطمینان حاصل شود که بلوکِ تولیدشده، به شاخه‌ی اصلی بلاکچین اصلی متصل شده است. کم‌بودنِ حجمِ بلاک‌ها و نرخِ پائین انجامِ تراکنش‌ها در واحدِ زمانی از دیگر ضعف‌های این سیستم است.

هرچه بیتکوین محبوب‌تر شده و موردِ استفاده‌ی بیشتری قرار می‌گیرد، شبکه‌ی آن کندتر می‌شود. کاربران با انتخابِ کارمزد بیشتر، سعی در بالابردنِ سرعت انتقالِ سکه‌های خود دارند؛ اما این روش برای پرداخت‌هایی با مقدارِ کم، خیلی جوابگو نیست و فرد گاهی باید سه الی چهار روز جهتِ تایید تراکنشِ خود صبر کند. افزایشِ کارمزد در شبکه‌ی بیتکوین باعث شد که زمزمه‌هایی برای تغییرِ اندازه‌ی بلاک و ایجادِ فورکِ سخت (هارد فورک) شنیده شود.

بخشِ بعدی : بیتکوین‌کش چیست، چرا و چگونه بوجود آمد.

#مطالعه #بلاکچین #بیتکوین
لایت‌‌کوین و بیتکوین‌کش :

مطابق این جدول که در سایتِ ویکی‌پدیا قرار دارد، تاریخِ پیدایشِ ارزهای دیجیتالِ نسل اول و دوم مشخص شده است.

لایت کوین توسط چارلی لی (Charlie Lee) در ماه اکتبر سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد. این ارز باهدفِ بهینه‌سازی بیتکوین و حل برخی از مشکلاتِ آن مانند مدت‌زمان تراکنش‌ها، هزینه‌ها و استخرهای متمرکز ماینینگ طراحی شد. کاهش زمان تائیدیه هر بلاک از ۱۰ دقیقه به ۲.۵ دقیقه یکی از اهدافِ مطرح بود. حداکثر سکه‌ی قابلِ عرضه‌ی لایت‌کوین ۸۴ میلیون است. لایت مانند بیتکوین از الگوریتمِ اجماع PoW استفاده می‌کند اما برای رمزنگاری به‌جای استفاده از الگوریتم SHA-256 از الگوریتم Scrypt استفاده می‌کند.

از آنجایی که هدفِ نهایی ما از این بررسی‌ها، مقایسه‌ی الگوریتم‌های اجماع یا توافقِ ارزهای دیجیتالِ مختلف است، به همین چند خط قناعت می‌کنم اما پیشنهاد می‌کنم آشنایی بیشتری با این ارز پیشتاز و قدیمی به‌دست آورید. قبل از شروعِ مقایسه‌ی الگوریتم‌های اجماع ارزهای مختلف، خوب است درباره‌ی بیتکوین‌کش و راهکارِ سگویت نیز چیزهایی بدانیم. این مطالب می توانند برای دادنِ سرنخ‌های اولیه‌ی جستجوی بیشتر، مفید واقع شوند.

جامعه‌ی بیتکوین به‌دنبال دستیابی به راهکاری بود تا بتواند مشکلاتِ موجود در بیتکوین را حل کرده و آن‌را را کارآمدتر کند. بدین منظور آنها راهکارهای Bitcoin Unlimited و سگویت را معرفی کردند. بسیاری از توسعه‌دهندگان، مخالفِ این راهکارها بودند و می‌گفتند اجرای این موارد منجر به خارج‌شدن ماینرهای کوچک از گردونه‌ی رقابت خواهد شد و این مساله می‌تواند باعثِ متمرکزسازی کل شبکه شود. در نتیجه، پروتکلِ دیگری به اسم SegWit2x توسعه یافت. عرضه‌ی این پروتکل به معنای ذخیره‌سازی بعضی از اطلاعات در خارج از زنجیره و همچنین افزایشِ حجم بلاک‌ها به ۲ مگابایت بود. این پروتکل در تاریخ یکم آگوست ۲۰۱۷ و پس از رای مثبت دادن ۹۵ درصد ماینرها پیاده‌سازی شد.

برخی از اعضای جامعه‌ی بیت کوین از جمله Roger Ver احساس کردند که پذیرش طرح BPI91 (معروف به سگویت) بدونِ افزایشِ محدودیتِ اندازه‌ی بلاک، مقابله با مشکلِ مقیاس‌پذیری بیت‌کوین را به‌تاخیر می‌اندازد. آنها بالاخره زمینه را برای فشارهای بیشتر جهت افزایش اندازه‌ی بلاک و ایجاد هارد‌فورک فراهم کردند. این‌گونه شد که هاردفورکِ بیتکوین‌کش در یکِ آگوست انجام شد و تمام افرادی که بیتکوین داشتند به همان میزان، بیتکوین‌کش دریافت کردند. اندازه‌ی بلاک‌ها برای بیتکوین‌کش تا ۸ مگابایت افزایش یافت.

بیتکوین کش کارمزدِ تراکنشِ ارزان‌تری دارد. در سرعتِ انجام تراکنش‌ها بسیار سریع‌تر از بیتکوین است و دارای الگوریتم هشِ متفاوتی با بیتکوین است. عیبِ بزرگ بیت‌کش این است که ماینرهای زیادی ندارد، شبکه‌ی متمرکزتری دارد و معمولا خبرهایی شنیده می‌شود که ممکن است حمله‌ی ۵۱ درصدی در شبکه‌ی آن رخ دهد.

منبعِ اصلی | مطالعه‌ی بیشتر

#مطالعه #بیتکوین #بلاکچین
گواه اثبات سهام (Proof-of-Stake) :

یکی دیگر از الگوریتم‌های توافق یا اجماع، الگوریتم PoS است. پیروِ این پروتکل، بلاک‌های جدید دیگر توسط ماینرهایی که کارِ حل مسایل را انجام‌ می‌دهند، ساخته نمی‌شوند بلکه متخصصانی وجود دارند که با گروگذاشتنِ توکن‌های خود، روی این بلاک‌ها عملِ اعتبارسنجی انجام می‌دهند. تحتِ شرایط گواه اثبات سهام، گرهِ انتخاب‌شده برای ایجادِ بلاک بعدی، از طریق یک فرایند شبه‌تصادفی انتخاب می‌شود که این انتخاب به دارایی ذخیره‌شده در کیف پول (یا استخر سهام) مربوط به آن گره بستگی دارد. در این حالت، هیچ گره‌ای نمی تواند نوبتِ خود را پیش‌بینی کند. شمارِ مشخصی از سکه‌ها در استخرِ سهام نگهداری می‌شود تا شانسِ ایجاد بلاک را خریداری کنند.

برخلاف PoW که در آن به ماینرها برای حلِ پازل ریاضی با هدفِ تایید تراکنش‌ها و ایجادِ بلاک جدید جایزه داده می‌شود، در PoS این خالقِ بلاک جدید است که بسته به میزان سرمایه‌اش یک راه قطعی انتخاب می‌کند. جایزه‌ای در کار نیست و ماینرها فقط کارمزد تراکنش‌ها را دریافت می‌کنند.

استفاده از Pow یک زنجیره‌ی غیرمتمرکزتر بوجود می‌آورد و باعثِ هزینه‌بر بودنِ حمله به شبکه و بهینه‌شدن بلاکچین از‌ نظرِ مصرف وقت و انرژی می‌شود. عیبِ اصلی اجرایِ این الگوریتم اصطلاحا Nothing at Stake است. این اشکال به‌علتِ قدرتِ زیادِ ماینرها، هنگام ایجادِ فورکِ جدید در بلاکچین بوجود می‌آید. یک ماینر می‌تواند در زمانِ ایجاد فورک (Fork) با هر دو شاخه همراهی کند. این می‌تواند مانعِ شکل‌گیری اجماع بین گره‌ها شده و خطرِ دوبارخرج‌کردن (double spend) را افزایش دهد. به‌دلیلِ همین اشکال، ایجادِ فورک در بلاکچین‌هایی که با اثبات سهام کار می‌کنند نسبت به بلاکچین‌های اثبات کار، پدیده‌ی معمول و رایج‌تری است.

اتریوم در واقع از PoS استفاده نمی‌کند و یک کوین PoW است؛ ولی در مراحل نهایی اجرای اتریوم، اثبات سهام یا همان POS روی آن اجرا خواهد شد. به روز رسانی ETH 2.0 اینچنین تغییری را به همراه خواهد داشت تا با استفاده از یک پروتکل به نام کسپر، مشکل Nothing at Stake شبکه PoS حل شود. وظیفه‌ی اصلی پروتکل کسپر، توبیخِ سریعِ اعتبارسنجِ خلافکار و از بین‌بردنِ تمام سهامِ وی است.

بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین، وظیفه‌ی ایجاد و ساخت یک الگوریتم کسپر به نامِ FFG یا Casper the Friendly Finality Gadget را برعهده دارد. این الگوریتم به نوعی یک مکانیسمِ مخلوط از PoW و PoS است. در این سیستم بلاک‌ها دوباره به روش PoW استخراج می‌شوند؛ ولی هر ۵۰ بلاک توسط PoS مورد بررسی قرار می‌گیرد.

مطالعه‌ی بیشتر
فارسی: کسپر، پلاسما، شاردینگ
فارسی: درباره‌ی هاردفورک بیکن‌چین (Beacon Chain)


#مطالعه #بلاکچین #اتریوم
الگوریتم اجماع پروتکل ریپل (RPCA) :
اجماع در ریپل بر مبنای اعتماد است. هر نود به نودهای دیگر متصل است و به محض این که یک تراکنش توسط تعداد مشخصی از این نودها مورد پذیرش قرار بگیرد، در واقع در کلِ شبکه، موردِ پذیرش قرار گرفته است.

ریپل یک شرکت خصوصی است که در حال ساخت شبکه‌ی پرداخت و مبادله (RippleNet) بر روی یک پایگاه داده و دفتر کل توزیع‌شده (XRP Ledger) است. هدفِ اصلی Ripple اتصال بانک‌ها، سیستم‌های پرداخت و صرافی‌های دارایی‌های دیجیتال برای پرداخت سریع‌تر و مقرون به صرفه جهانی است. شبکه‌ی ریپل (RippleNet) در حال حاضر یک مجموعه‌ی ۳ محصولی ارایه می‌دهد که به‌عنوانِ یک سیستمِ راه‌حلِ پرداخت برای بانک‌ها و سایر موسسات مالی طراحی شده است. بر اساس کار Fugger و با الهام از ایجاد بیت کوین، ریپل دفتر کل اجماع خود (RCL) را در سال ۲۰۱۲، همراه با رمز ارز بومی خود XRP ایجاد کرد. RCL بعدا به دفتر کلXRP یا (XRPL) تغییر نام یافت. رمز ارز XRP به عنوان یک ارز واسطه برای سایر ارزها عمل می‌کند. XRP هیچ تبعیضی بین یک ارز فیات، یک رمز ارز و دیگر ارزها قایل نمی‌شود و بنابراین، تبدیل شدنِ هر ارزی به ارز دیگر را به‌راحتی میسر می‌کند.

در الگوریتمِ پروتکلِ اجماعِ ریپل که به‌شکلِ پروتکلِ پرداختِ متن‌باز طراحی شده است، تراکنش‌ها را اعضای سرویس‌گیرنده آغاز می‌کنند و اطلاعات آن را اعضای دنبال‌کننده یا تاییدکننده در سراسر شبکه انتشار می‌دهند. فرایند اجماع در ریپل را اعضای تاییدکننده پیش می‌برند که هریک فهرستی از اعضای قابل‌اعتماد را، که به آن UNL گفته میشود، در اختیار دارند. اعضای مندرج در UNL می توانند به تراکنش‌هایی که خود تایید می‌کنند، رای دهند. هنگامی‌که یک عضو تاییدکننده، پیشنهادی را از عضو همتای خود در UNL دریافت می‌کند، تراکنش‌های موجود در پیشنهاد را بررسی می‌کند و چنانکه تراکنش مذکور در فهرست تراکنش‌هایی که خود تایید کرده وجود داشته باشد، یک رای مثبت به آن اعطا می‌کند. زمانی که تراکنشی موفق به کسبِ بیش از ۵۰ درصد آرا شد، وارد دورِ بعدی می‌شود. در دور دوم، معیار غربالگری سخت‌تر می‌شود و تراکنش‌هایی که بیش از ۸۰ درصد آرای اعضا را به خود اختصاص دهند، در دفتر توزیع‌شده درج خواهند شد.

دفتر توزیع شده در ساختار ریپل، به دو شکل نگهداری می‌شود:
۱) آخرین دفتر بسته‌شده که دربردارندە‌ی تراکنش‌هایی است که بیش از ۸۰ درصد آرا را کسب کرده‌اند.
۲) دفتر باز که شامل تراکنش‌هایی است که هنوز به حدنصاب لازم برای درج‌شدن در دفتر کل نرسیده‌اند.

از قوانین شبکه‌ی ریپل دربارە‌ی فهرستِ UNL آن است که مجموعه‌ی UNLهای هر دو عضو تاییدکنندە‌ی دلخواه، باید دست‌ِکم به میزان ۲۵ درصد با یکدیگر اشتراک داشته باشند. درواقع، ریپل با تنظیم فهرست UNL، زیرشبکه‌ی امنی برای اِعمال تاب‌آوری حمله‌ی بیزانس ساخته است. برخی از محققان، کنترل بیش از حد آزمایشگاهِ مرکزی ریپل در امنیت شبکه‌ی آن را به رعایت‌نکردن حالتِ نامتمرکزِ شبکه تعبیر کرده‌اند.

ریپل در ویکی
مطالعه‌ی بیشتر
منبعِ مطالعاتی PDF


#مطالعه #بلاکچین #ریپل

اثبات سهام وکالتی (Delegated Proof-of-Stake) :
الگوریتم اثباتِ سهام وکالتی از نظر بسیاری به‌عنوانِ نسخه‌ای کارآمدتر و دموکراتیک‌تر از مکانیزم‌های PoW و PoS شناخته می‌شود. الگوریتمِ DPoS الگوریتمی اجماعی است که توسطِ Daniel Larimer در سال 2014 ساخته شد. در این مکانیزم، اعتبارسنج‌ها (ماینرها) قادر به رای‌دادن به چند نماینده (Delegate) هستند تا ایشان شبکه را ایمن کنند. این نمایندگان وظیفه‌ی اعتبارسنجی بلاک‌های جدید را برعهده دارند. بلاکچین‌هایی که از DPoS استفاده می‌کنند در مقایسه با اثبات کار و اثبات سهام مقیاس‌پذیرترند، یعنی قادر به پردازشِ معاملاتِ بیشتری در هر ثانیه هستند.

معمولا بین ۲۱ تا ۱۰۰ نماینده در سیستم‌های مبتنی بر DPoS انتخاب می‌شود. نمایندگان در شبکه به‌صورتِ دوره‌ای جابه‌جا می‌شوند و پروتکل آن‌ها را ملزم به تحویل بلاک‌هایشان می‌کند. تعدادِ کمِ نمایندگان، این امکان را به آنان می‌دهد تا به‌طور موثر سازماندهی شوند و هر نماینده قادر به تعیینِ زمانِ کافی برای انتشار هر بلاک باشد. اگر نمایندگان مرتبا بلاک‌ها را منتشر نکنند یا تراکنش‌های نامعتبر را تایید کنند، دارندگانِ توکن در شبکه به خروج آن‌ها از نمایندگی رای می‌دهند و فردِ بهتری جایگزین آن‌ها می‌شود.

در الگوریتم DPoS تاییدکنندگانِ بلاک به‌جای رقابت با یکدیگر که در Pow و PoS دیده می‌شود، برای ایجادِ بلاک با همدیگر همکاری می‌کنند. اندکی متمرکزسازی در ایجادِ بلاک‌ها، عملکرد این الگوریتم را نسبت به بقیه‌ی مکانیزم‌های اجماع سریع‌تر می‌سازد. ارزهای Lisk، Steemit، EOS و BitShares از این الگوریتم استفاده می کنند. قابل‌توجه است که ایاس موفق به ایجاد بلاک‌هایی در کمتر از ۱ ثانیه شده است.

این الگوریتم در مقایسه با گواه اثبات سهام، قدرت نظارتی بیشتری به کاربران با سهم کمتر در استیکینگ ارایه می‌دهد و در مقایسه با گواه اثبات کار به توان محاسباتی زیادی نیاز ندارد، بنابراین از لحاظِ مالی به کاربر فشار وارد نمی‌کند. از آنجایی که الزامات ورود به DPoS بسیار کم است، این مکانیزم عمدتا به عنوان غیرمتمرکزترین رویکرد به مکانیزم‌های اجماع درنظر گرفته می‌شود. شبکه‌های DPoS محافظتِ قوی در مقابِل حمله‌ی دوبار خرج‌کردن ارایه می‌دهند. با این حال سیستم‌های DPoS نسبت به متمرکزسازی آسیب‌پذیر هستند، زیرا تعدادِ شاهدان به‌شدت محدود است. همچنین بلاکچین DPoS در معرضِ نواقص و معایب رای‌گیری‌های واقعی است. برای مثال، کاربرانِ با سهم کمتر در استیکینگ به این نتیجه می‌رسند که رای آنها در مقایسه با رای سهامداران بزرگ کم‌اهمیت است.

ارز دیجیتال ترون نیز از DPoS استفاده می‌کند. پروژه‌ی ترون توسط جاستین‌سان، در جولای ۲۰۱۷ در سنگاپور تاسیس شد. پروژه‌ی ترون با ارایه‌ی یک سیستمِ مبتنی بر بلاکچین برای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، به دنبال تمرکززدایی بستر اینترنت است. بر مکانیسم DPoS ترون یک دموکراسی حاکم است که به دارندگانِ توکنِ ترونیکس TRX، این امکان را می‌دهد تا توکن‌های ترونیکس خود را بدون دستکاری نگه داشته یا به‌اصطلاح فریز کنند و سه روز بعد، امکانِ خارج‌کردن از فریز برای آنها برقرار شود. آنها از این طریق، سودِ نگه‌داشتن توکن‌های ترون در کیفِ پول خود را دریافت می‌کنند.

مطالعه‌ی بیشتر

#مطالعه #بلاکچین #ایاس #ترون
‌ ‌

استیک‌کردن (Staking) :
راهکارِ برترِ افزایشِ مشارکت و غیرمتمرکزسازی شبکه

همانطور که قبلا گفته شد، ایده‌ی اصلی PoS و قاعدتا DPoS این است که مشارکت‌کنندگان می‌توانند کریپتوی خود را قفل کنند (استیک کنند) و پروتکل به صورت تصادفی انتخاب می‌کند که کدام یک از مشارکت‌کنندگان بلاکِ بعدی را تایید کند. معمولا انتخاب‌شدن یک مشارکت‌کننده، بستگی به مقدار رمز ارزی دارد که استیک کرده است؛ هر چه مقدار بیشتری رمز ارز استیک کنید، شانسِ تولیدکردن بلاک جدید توسط شما بیشتر می‌شود.

از دارایی‌های قفل شده برای رسیدن به اجماع استفاده می‌شود، که نیازمندِ امنیتِ شبکه و اطمینان از اعتبار تراکنش‌های جدیدی است که در بلاکچین قرار می‌گیرند. کسانی که کوین‌های خود را در یک بلاک چین POS استیک می‌کنند، معمولا با نام ولیدیتور (Validator) یا تاییدکننده شناخته می‌شوند. ولیدیتورها برای خدمتی که به شبکه ارایه می‌دهند، سکه‌های جدید پاداش می‌گیرند.

برای عملکرد موثر یک بلاک چین، ولیدیتورها باید خدمات خود را به صورت امن و ثابت ارایه دهند. ولیدیتورهای بلاکچین‌ها اکثرا به صورت شکاف‌دار کار می‌کنند و یا بدکار هستند. برای راه‌اندازی یک نود، بایستی قوانینِ بلاکچین موردنظر کاملا رعایت شود و تاییدکننده به‌صورتِ تمام‌وقت فعالیت کند.

برخی بلاکچین‌ها دوره‌ی زمانی مشخصی برای استیکینگ دارند (که ولیدیتور نمی‌تواند در آن دوره کوین‌های خود را خارج کند) و همچنین میزان حداقلی برای استیکینگ تعیین می‌کنند. بسیاری از دارندگانِ دارایی‌های دیجیتالی، ترجیح می‌دهند که نمایندگی کوین‌های خود را به ولیدیتورهایی اعطا کنند، که دارای یک استخر Staking هستند. برخی بلاکچین‌ها مانند ترون یا تزوس، یک مکانیزم داخل شبکه‌ای دارند، که به کاربرانی که نمی‌خواهند تبدیل به ولیدیتور شوند، اجازه می‌دهد نمایندگی کوین‌های خود را به ولیدیتورهای داخل شبکه بدهند. سپس این ولیدیتور تمام کارها را انجام می‌دهد و پاداش را در بین تمام نمایندگان (Delegator) خود توزیع می‌کند.

هر بلاکچین POS، قوانین خاص خود را برای ولیدیتورها دارد (مثلا حداقل مقدار برای استیک‌کردن ، الگوریتم‌های انتخابِ ولیدیتورها برای تاییدکردن و نحوه‌ی توزیعِ پاداش در بین ولیدیتورها). این پاداش‌ها معمولا بر اساس مقدار استیکینگ و میزان مشارکت در مکانیزم اجماع محاسبه می‌شوند.

از معایب این موضوع می‌توان به این اشاره کرد که اگر کاربران بخواهند در این اجماع شرکت کنند، توانایی صرف و خرج سهام خود را ندارند. این در حالی است که، مشارکت کنندگان در اجماع الگوراند (Algorand) مجبور به قفل کردن دارایی خود نیستند و می‌توانند آزادانه و در هر زمانی که بخواهند سهام خود را خرج کنند. الگوراند در حقیقت یک بلاکچین کاملا غیرمتمرکز است. این بلاکچین متکی بر تعدادِ پایین کاربران مشکل‌زا و بدکار و تعدادِ بسیار زیادی از نودها برای اطمینان‌حاصل‌کردن از سیستم رای‌دهی منصفانه است. پروتکل الگوراند ۲.۰ این مشکل سه راهی را حل می‌کند؛ زیرا مکانیزم ذخیره سازی آن قادر به تولیدِ توانِ بالا، بدون ازدست‌دادنِ امنیتِ ناشی از عدمِ تمرکز است.

ویکی | مطالعه‌ی بیشتر | مطالعه‌‌ی بیشتر

#بلاکچین #مطالعه #استیکینگ

کاردانو : ریاضیستِ نسلِ سوم بلاکچین

کاردانو یک پروژه‌ی بلاکچینِ منبع‌باز و غیرمتمرکز است که به‌عنوانِ یک بلاکچینِ نسل سوم طراحی شده است. هدفِ آن حلِ مشکلاتِ مقیاس‌پذیری نسلِ یک (بیت کوین) و نسل دوم (اتریوم) است. Cardano به عنوان مقایسه، قدرتِ محاسباتی ویزا را در مستنداتِ خود ارجاع می‌دهد: گزارش شده است که این شبکه به‌طور متوسط ۱۷۳۶ تراکنش در هر ثانیه را با قابلیتِ مدیریتِ حداکثر ۲۴۰۰۰ تراکنش انجام می‌دهد. درحال حاضر کاردانو یکی از غیرمتمرکزترین شبکه‌های بازار لقب گرفته است؛ چراکه بیش از نیمی از کیف‌پول‌های کاردانو تمامِ موجودی خود را در شبکه‌ی این ارزِ دیجیتال سهام‌گذاری و استیک کرده‌اند.

کاردانو با چندین روش، بهبودِ کارایی را هدف قرار داده است. یکی از مهمترین ارکان این هدف، سازوکار الگوریتمِ PoS خود به نام Ouroboros است. Ouroboros ضمن ارایه‌ی تضمین‌های امنیتی قابلِ اثبات، هزینه‌ی انرژی را در مقایسه با PoW کاهش می‌دهد. راه‌حلِ لایه‌ی دوم کاردانو به نام هایدرا (Hydra) برای مشکل مقیاس‌پذیری استفاده می‌شود. ایده این است که با افزودن هر نودِ جدید به شبکه، توانِ عملیاتی افزایش یابد. ترکیب‌کننده‌ی هاردفورک همچنین از ویژگی‌های اصلی کاردانو است که اجازه می‌دهد تا هاردفورک بدون وقفه یا راه‌اندازی مجدد در بلاکچین انجام شود. موفقیت در بروزرسانی بدونِ مشکلِ شلی (Shelley) شاهدی بر اثربخشی این روش است.

برخلافِ سایرِ فناوری‌های بلاکچین، کاردانو هنوز نسبتا جدید است. این پروژه در سال ۲۰۱۷ راه‌اندازی شد و چندین سال اولِ خود را دردستِ توسعه گذرانده است. کاردانو پنج مرحله‌ی مشخص برای بلاکچین خود درنظر گرفته است. ۱) بروزرسانی بایرون (Byron): معماری بنیادی شبکه را ایجاد می‌کند و عملکردِ اولیه را آزمایش می‌کند تا شبکه به‌درستی کار کند. این بروزرسانی در جولای ۲۰۲۰ انجام شد. ۲) بروزرسانی شلی (Shelley): شبکه‌ی اصلی کاردانو را راه‌اندازی کرده و تمرکززدایی از شبکه‌ی بلاکچین را آغاز می‌کند. این بروزرسانی نیز در جولای ۲۰۲۰ انجام شد. ۳) بروزرسانی گوگن (Goguen): یک بسترِ قراردادِ هوشمند را پیاده‌سازی می‌کند که امکانِ ایجادِ برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کند. این بروزرسانی در مارس ۲۰۲۱ نهایی می‌شود. ۴) بروزرسانی باشو (Basho): راه‌حل‌های مقیاس‌بندی برای بهینه‌سازیي بلاکچین و بهبودِ عملکردِ آن درنظر گرفته شده است. ۵) بروزرسانی ولتر (Voltaire): سیستم‌های خزانه‌‌داری و رای‌گیری را برای ایجادِ یک شبکه‌ی مستقل معرفی می‌کند. توجه داشته باشید که هم نامِ کاردانو و هم مراحل بروزرسانی به نام ریاضیدانانِ مطرح نامگذاری شده است. پروژه‌ی کاردانو توسط یک تیمِ چند رشته‌ای از مهندسان، ریاضی‌دانان‌، دانشمندان و متخصصانِ تجارت درحالِ توسعه است.

هدفِ نهایی و فلسفه‌ی کاردانو این است که واسطه‌های مالی را حذف کرده و خدماتی را که به طورِ انحصاری در فضای مالی سنتی ارایه می‌شوند، از طریق راه‌حل‌های نوینِ بلاکچین، در دسترس عموم مردم قرار دهد. ADA کوینِ اصلی بلاکچینِ کاردانو است که به‌نام ریاضیدانِ قرن نوزدهم آدا لاولاس (Ada Lovelace) نامگذاری شده است. دارندگانِ ارز دیجیتال آدا در شبکه‌ی کاردانو سهیم هستند. این مشارکت می‌تواند در استخرهای استیکینگ برای تولیدِ پاداش‌های سهام مورد استفاده قرار گیرد. استیکینگ کاردانو از طریق Binance Earn نیز در دسترس است.

کاردانو سیستمِ دموکراسی و مشارکتی کاملی دارد. در کاردانو این ماینرها نیستند که رای می‌دهند و درباره‌ی تغییرِ پروتکل تصمیم می‌گیرند، بلکه دارندگانِ کوین ADA این وظیفه را برعهده دارند. بنابراین هنگامی که تغییر یا تحولِ جدیدی در بلاکچینِ کاردانو پیشنهاد می‌شود، دارندگانِ آن از سکه‌های خود برای رای‌دادن در موردِ این پیشنهادات استفاده می‌کنند. به‌این‌ترتیب، همه‌ی صاحبانِ ارزِ رمزنگاری‌شده در توسعه‌ی آن حرفی برای گفتن خواهند داشت.

منبع | مطالعه‌‌ی بیشتر | مطالعه‌ی بیشتر | مطالعه‌ی بیشتر

#مطالعه #بلاکچین #کاردانو
پولکادات: بلاکچینی برای بلاکچین‌ها

شبکه‌ی پولکادات یک پروتکلِ بلاکچینی نسل سوم است که شبکه‌ای از بلاکچین‌ها را به‌همدیگر پیوند داده و اجازه‌ی عملکرد دایمی و پیوسته‌ را به آنها می‌دهد. Polkadot اجازه می‌دهد داده‌های دلخواه -نه فقط توکن‌ها- از طریق بلاکچین‌ها منتقل شوند. پولکادات می‌تواند این داده‌ها را از طریق بلاکچین‌های عمومی، باز و بدون مجوز یا بلاکچین‌های مجاز و خصوصی انتقال دهد. به‌عنوان مثال، زنجیره‌ی سوابق تحصیلی مجاز و خصوصی یک مدرسه می‌تواند مدرکی را به یک "قراردادِ هوشمندِ تایید مدرک" در یک زنجیره‌ی عمومی ارسال کند. پولکادات یک محیطِ کاربردی چندزنجیره‌ای واقعی است که در آن امکاناتی مانند ثبت‌های متقابل (cross-chain registries) و محاسباتِ میان زنجیره‌ای (cross-chain computation) وجود دارد.

پولکادات از طریق مدل شاردینگِ ناهمگن خود می‌تواند تعدادِ زیادی زنجیره را در شبکه‌ی خود جمع کرده، تعامل و ارتباط بین آنها را فراهم کند. این شبکه باعث می‌شود که بلاکچین‌ها بتوانند به پردازشِ تراکنش و مبادله‌ی داده بین یکدیگر بپردازند و پولکادات امنیت لازم برای انجامِ این‌کار را به‌ بهترین‌شکل فراهم کند. هر یک از زنجیره‌ها می‌تواند عملکردِ خاص و تخصصی خود را در این شبکه داشته باشد و این شبکه به‌هیچ‌وجه مانعِ انجامِ عملکرد‌های خاصِ زنجیره‌های مختلف نمی‌شود. وجود زنجیره‌های زیاد در این شبکه که می‌توانند به طور تخصصی کار خود را انجام دهند، می‌تواند به معنی نوآوری و کاربرد‌های جدید باشد.

امروزه یک بلاکچین به‌تنهایی جوابگو نیست و به‌همین خاطر است که ایده‌ی پولکادات یک ایده‌ی هوشمندانه است. بلاکچین‌های قدیمی با مشکلاتِ زیادی در زمینه‌ی مقیاس‌پذیری روبرو بودند و تراکنش‌ها را به صورت یک‌به‌یک پردازش می‌کردند. شبکه‌ی Polkadot با استفاده از فناوری شاردینگِ خاص خود، اقدام به حل مشکلِ مقیاس‌پذیری کرده است و قرار است در آینده، این مشکل را با استفاده از طرح زنجیره‌های رله‌ی (relay) تودرتو، بیشتر هم حل کند. به این‌ترتیب تعدادِ شارد‌هایی که به شبکه اضافه می‌شوند، افزایش می‌یابد.

پولکادات شبکه‌ای از شارد‌های بلاکچینی ناهمگن با نام Parachains را به هم پیوند می‌دهد. این زنجیره‌ها به زنجیره‌ی رله‌ی Polkadot مرتبط هستند و توسطِ این زنجیره‌ی رله تامینِ امنیت می‌شوند. این زنجیره‌ها همچنین از طریق پل‌هایی با شبکه‌های خارجی ارتباط برقرار می‌کنند. زنجیره‌ی رله را می‌توان قلبِ شبکه پولکادات نامید. این زنجیره مسوول تامینِ امنیت شبکه، اجماع و تعامل بین‌زنجیره‌ای است. Parachains عملکردِ بلاکچین‌ها را برای مقاصدِ خاص بهینه می‌کند و در ارتباط با زنجیره‌ی رله می‌تواند نوعی اتصالِ همیشگی را ایجاد کند. پل‌ها در این میان به بلاکچین‌های خاصی گفته می‌شوند که به شارد‌های پولکادات اجازه می‌دهند تا به اتصال و ارتباط با شبکه‌های خارجی مانند بیتکوین و اتریوم بپردازند. چارچوب بلاکچینی پولکادات هم سابستریت (Substrate) نام دارد.

توکن DOT در این شبکه برای سه مقصد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. از این توکن برای مدیریت، استیکینگ و ایجاد پیوند استفاده می‌شود. رونمایی از زنجیره‌های موازی به پولکادات کمک می‌کند تا به هدفش که تبدیل‌شدن به بهترین پلتفرم تعامل‌پذیری و انتقال داده‌ی میان‌زنجیره‌ای است، نزدیک‌تر شود. این اقدام همچنین، به هدف بلندمدت‌ترِ آن برای ایجاد یک وب کاملا غیرمتمرکز و خصوصی که کاربران آن را کنترل کنند، کمک می‌کند.

این بلاکچین قابلیت پردازش هزاران تراکنش بر ثانیه را دارد. به‌گفته‌ی بسیاری پولکادات قاتل اتریوم است. ران نوینر، تحلیلگر معروف حوزه‌ی کریپتو چندی قبل و هنگامی که قیمتِ DOT حدود 16 دلار بود، گفته بود: خرید Polkadot(DOT) در قیمت کنونیِ 16دلار، همانند خرید Ethereum(ETH) با قیمت 90 دلار در سال 2017 است که به‌نظر گران بود. او همچنین گفته بود: راهی را که اتریوم رفت پولکادات طی یک تا دو سالِ آتی می‌تواند طی کند.

ویکی |منبع | منبع | Cross Chain | Blockchain Bridge

#مطالعه #بلاکچین #دات
اشراق رایانه pinned «https://www.aparat.com/v/VogAn. شرکت اشراق رایانه پژوه ویرا آرزومند است سال خوبی پیش روی خو داشته باشید www.mosabbeh.com. www.erpv.ir»
شرکت اشراق رایانه پژوه ویرا شما را به بازدید از غرفه خود در
نمایشگاه بین المللی طلا٫جواهر٫نقره٫گوهر سنگ ها٫ساعت و صنایع وابسته در سالن سرو غرفه A1
دعوت می نماید.

۱۹ الی ۲۲ مهرماه ۱۴۰۱
محل دائمی نمایشگاه های بین المللی شیراز
سالن سرو
📞
02177557298
09122002819

🌐
www.erpv.ir.com www.mosabbeh.com
🔸
https://www.instagram.com/erpv.ir