همخواب رقیبانی و من تاب ندارم

بی‌تابم و از غصهٔ این خواب ندارم

ساقی می صافی به حریفان دگر ده

من درد کشم ذوق می ناب ندارم

(وحشی بافقی)

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین

کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

(حافظ)

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد؟

ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد

ای بوی آشنایی دانستم از کجایی

پیغام وصل جانان پیوند روح دارد

(سعدی)

دیشب صدای تیشه از بیستـون نــیامـد
 
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

رحــم از بر اسیری کـز گرد دام زلفـت
 
 با صد امـیدواری نـاشـاد رفتــه باشـــد

پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا
 
مجنون گذشتـه باشـد فرهـاد رفتـه باشـد

(حزین لاهیجی)

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نِه‌ای جانِ من خطا این جاست

(حافظ)

هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده وگر هنرمند از دولت بیفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است، هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند.

(سعدی)

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

با من راه نشین باده مستانه زدند

(حافظ)

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

(شهريار)

در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت

این عوعو سگان شما نیز بگذرد

آن کس که اسب داشت غبارش فرو نشست

گرد سم خران شما نیز بگذرد

(سیف فرغانی)

پیری آن نیست که بر سر بزند موی سپید

هر جوانی که به سر عشق ندارد پیر است

(صائب تبریزی)

کاور آهنگ قدم بزن از سامان جلیلی

Hias🌹❤️

هر کسی را همدم غم ها و تنهایی مدان

سایه همراه تو می آید ولی همراه نیست!

(مولانا)

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم

باید اول به تو گفتن ک چنین خوب چرایی

<سعدی>

کتاب 24 تمرین برای گیتار
اثر: اسکار هررو
سطح متوسط
این کتاب آموزشی فلامنکو هستش اما برای تقویت و پیشرفت تکنیکی مناسبه

@guitaristirani

این قطعه در دستگاه گرانایینا ساخته شده
و جزو با احساس ترین و زیباترین کارای پاکو د لوسیاست

@guitaristirani

رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن

یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن

(قاآنی)

ما به دنیا نه پی ناز و نعم آمده ایم

بهر تحصیل غم و درد و الم آمده ایم

دامن از ما مکش ای ساحل امید که ما

به زمین بوس تو از بحر عدم آمده ایم


صائب تبریزی

دوش دیدم که ملایک درِ میخانه زدند
گِلِ آدم بِسِرشتَند و به پیمانه زدند

ساکنانِ حرمِ سِتْر و عِفافِ ملکوت
با منِ راه نشین بادهٔ مستانه زدند

آسمان بارِ امانت نتوانست کشید
قرعهٔ کار به نامِ منِ دیوانه زدند

جنگِ هفتاد و دو ملت همه را عُذر بِنِه
چون ندیدند حقیقت رَهِ افسانه زدند

شُکرِ ایزد که میانِ من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغرِ شکرانه زدند

آتش آن نیست که از شعلهٔ او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

کس چو حافظ نَگُشاد از رخِ اندیشه نقاب
تا سرِ زلفِ سخن را به قلم شانه زدند


(حافظ)

به تو خو کرده ام مانند سربازی به سربندش
تو معروفی به دل کندن مونالیزا به لبخندش

تو تا وقتی مرا سربار می بینی، نمی بینی
درخت میوه را پرُبار خواهد کرد پیوندش!

به تو تقدیم کردم از همان اول، دلت را زد...
بهای شعر هایم را بپرس از آرزومندش!

به دنیا اعتباری نیست، این حاجی بازاری
نه قولش قول خواهد شد نه پا برجاست سوگندش

گریزی نیست جز راه آمدن با مردم پابند
همیشه کفش تقدیرش گره خوردست با بندش

به غیر از رفتنت چیزی اگر هم بوده، یادم نیست
چنان شعری که میماند به خاطر آخرین بندش

چه حالی داشتم با رفتنت؟ "سربسته" می گویم
شبیه حال مردی شاهد اعدام فرزندش... 


(حسین زحمتکش)