"تنهایی" به اندازه‌ی دخانیات باعث مرگ و میر می‌شود!
بر اساس این مطالعه هاروارد
تنهایی و نداشتن دوست با افزایش سطح فیبرینوژن که میتونه منجر به لخته شدن خون و سکته بشه ارتباط داره
بیاید با هم دوست باشیم😉
@laviinacom
بر اساس این مطالعه هاروارد
تنهایی و نداشتن دوست با افزایش سطح فیبرینوژن که میتونه منجر به لخته شدن خون و سکته بشه ارتباط داره
بیاید با هم دوست باشیم😉
@laviinacom
گفت: پیلی را آوردند بر سر چشمه‌ای که آب خورد،
خود را در آب می‌دید و می‌رمید
او مى‌پنداشت که از دیگری می‌رمد ، نمی‌دانست که از خود می‌رمد!
همه اخلاق بد ، از ظلم و کین و حسد و حرص و بی‌رحمی و کبر ، چون در توست ، نمی‌رنجی!
چون آن را در دیگری می بینی
می‌رمی و می‌رنجی!
مولانا
فیه ما فیه
@laviinacom
خود را در آب می‌دید و می‌رمید
او مى‌پنداشت که از دیگری می‌رمد ، نمی‌دانست که از خود می‌رمد!
همه اخلاق بد ، از ظلم و کین و حسد و حرص و بی‌رحمی و کبر ، چون در توست ، نمی‌رنجی!
چون آن را در دیگری می بینی
می‌رمی و می‌رنجی!
مولانا
فیه ما فیه
@laviinacom
کودک درون بخشی از شخصیت ماست که تو دوران کودکی ممکنه دچار آسیب بشه و پیامدهایی در برزگسالی داشته باشه
بنابراین با جملاتی مانند موارد زیر با کودک درون به گفتگو بنشینید:
می‌دانم که تاکنون از تو دور بودم و تحقیرت می‌کردم
می‌دانم نیاز به توجه داشتی
می‌دانم از طرف دیگران در کودکی و یا الان سرزنش شده ای
می‌دانم …..
ولی
امروز آمده‌ام که با تو صحبت کنم و بگویم:
تو دوست داشتنی هستی
از این به بعد همیشه در کنارت هستم
حتی اگر ناراحت هم شدم به تو حرفی نخواهم زد
اگر هم اشتباهی کردی تو را سرزنش نمی‌کنم
و…
هدف از تمرین بالا کسب آگاهی از نیاز درونی است و همچنین آگاهی
از اینکه باید سرزنش‌های درونی را رها کنیم و به خودمان امید دهیم و کار را شروع کنیم.
یادتان باشد که شکست یا موفقیت یا هر چیز دیگری فقط یک عادت ذهنی هستند. اگر ذهن ما چندبار شکست بخورد کم کم به شکست عادت می‌کنیم و اگر چندبار پیروز شود به پیروزی عادت می‌کند. بنابراین از اکنون هر موفقیتی که به دست آوردید آن را گرامی بدارید و از آن لذت ببرید و خود را برای موفقیت‌های دیگر تشویق کنید.
@laviinacom
بنابراین با جملاتی مانند موارد زیر با کودک درون به گفتگو بنشینید:
می‌دانم که تاکنون از تو دور بودم و تحقیرت می‌کردم
می‌دانم نیاز به توجه داشتی
می‌دانم از طرف دیگران در کودکی و یا الان سرزنش شده ای
می‌دانم …..
ولی
امروز آمده‌ام که با تو صحبت کنم و بگویم:
تو دوست داشتنی هستی
از این به بعد همیشه در کنارت هستم
حتی اگر ناراحت هم شدم به تو حرفی نخواهم زد
اگر هم اشتباهی کردی تو را سرزنش نمی‌کنم
و…
هدف از تمرین بالا کسب آگاهی از نیاز درونی است و همچنین آگاهی
از اینکه باید سرزنش‌های درونی را رها کنیم و به خودمان امید دهیم و کار را شروع کنیم.
یادتان باشد که شکست یا موفقیت یا هر چیز دیگری فقط یک عادت ذهنی هستند. اگر ذهن ما چندبار شکست بخورد کم کم به شکست عادت می‌کنیم و اگر چندبار پیروز شود به پیروزی عادت می‌کند. بنابراین از اکنون هر موفقیتی که به دست آوردید آن را گرامی بدارید و از آن لذت ببرید و خود را برای موفقیت‌های دیگر تشویق کنید.
@laviinacom
بیدار که شوی ؛
دیگرعلاقه ای به قضاوت درباره ی کسانی که خواب هستند نداری. اگر هنوز قضاوت میکنی بدان که خوابی...!
@laviinacom
دیگرعلاقه ای به قضاوت درباره ی کسانی که خواب هستند نداری. اگر هنوز قضاوت میکنی بدان که خوابی...!
@laviinacom
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چیزایی که میتونه جدایی رو پیش بینی کنه!
@laviinacom
@laviinacom
برای کشتن یک پرنده، یک قیچی کافیست.
لازم نیست که آن را در قلبش فرو کنی
یا گلویش را بشکافی.
پرهایش را بزن...
خاطره ی پریدن با او کاری می کند که
خودش را به اعماق دره ها پرت می کند!
هنگامی که دری از خوشبختی به روی ما بسته می شود، دری دیگر باز می شود ولی ما اغلب چنان به در بسته چشم می دوزیم که
درهای باز را نمیبینیم.
#هلن_کلر
@Laviinacom
لازم نیست که آن را در قلبش فرو کنی
یا گلویش را بشکافی.
پرهایش را بزن...
خاطره ی پریدن با او کاری می کند که
خودش را به اعماق دره ها پرت می کند!
هنگامی که دری از خوشبختی به روی ما بسته می شود، دری دیگر باز می شود ولی ما اغلب چنان به در بسته چشم می دوزیم که
درهای باز را نمیبینیم.
#هلن_کلر
@Laviinacom
یه مقاله psycology today که راجع به بخشیدن پدر و مادره واقعا قشنگه اگه وقت داشتین و حس میکنین از دست پدر و مادرتون عصبانی هستین و نمیتونین ببخشینشون، این خلاصه مقاله رو بخونین👌
-بخشیدن ادمها راحت تره اگه غریبه باشن، مثلا یکی که توی ترافیک جلوی شما پیچیده. ولی وقتی میرسه به بخشش والدین، مخصوصا اونهایی که همه دستاوردهای شما رو میذارن به پای زحمتی که براتون کشیدن ولی هیچکدوم از چالشهای شما رو از تربیت خودشون نمیبینن، شرایط پیچیده تره. مخصوصا اگه اهل کتک زدن نبودن و همه اونچه در توان داشتن برای خانواده‌شون انجام دادن.
-اینا ممکنه درست باشه ها، ولی شما هم ممکنه والدینی رو به خاطر بیارین که همیشه مضطرب و عصبانی بودن، با همدیگه دعوا میکردن، حتی از شما به عنوان مهره وسط استفاده میکردن یا از همدیگه پیش شما بدگویی و گله میکردن.
-ممکنه یکی از والدینتون اهل داد زدن بوده وقتی شما گریه میکردین. شاید اهل مقایسه کردنتون با خواهر برادر یا بچه های فامیل بوده. ممکنه شما احساس کمبود محبت و توجه داشتین ولی دائم بهتون میگفتن: من هر کاری میکنم برای توه، من زندگیم رو فدای تو کردم.
-یا اینکه شما ممکنه در حالتی بزرگ شده باشین که فکر کردین زندگی نرمال همینه، همه والدین با بچه ها اینجورین، و الان که بزرگ شدین، در گوشه و کنار نشونه هایی میبینین، اضطرابهایی که معلوم نیست ریشه‌شون کجاست، افکار پراکنده دارین، یه روز حالتون خوبه یه روز همه چی رو مختونه، رابطه‌هاتون به هم میخوره چون بهتون میگن شما خیلی وابسته، کنترل گر، یا از نظر عاطفی غیر قابل دسترس هستین و در اخر، هیچی خوشحالتون نمیکنه.
-علت رفتارها رو دقیقا نمی‌دونین ولی میدونین که باید ریشه در کودکی داشته باشه چون هروقت پیش والدینتون هستین حس غالبتون خشمه.
-شما احتمالا تلاش کردین با والدینتون حرف بزنین، ولی جوابی که گرفتین بدترتون کرده. یا بهتون احساس گناه داده:«اره خوب، ما ننه بابای بدی بودیم، هیچ کاری برات نکردیم!»
یا کلا حس و چیزی که شما یادتون میاد رو رد میکنن: «اینجوری که تو یادت میاد نبوده، اغراق میکنی، اصلا این رو که میگی اتفاق نیفتاده!» یا اینکه:«این مال سالها پیشه گیر دادیا» یا «میدونی زندگی من چقدر بدتر از الان تو بود؟»
-ممکنه همه بهتون بگن باید ببخشین. برای ارامش خودتون بیخیال این دلخوری و خشم بشین. ولی شما نمیتونین، دلتون یه عذرخواهی میخواد.
فکر میکنین اگه بدون عذرخواهی ببخشین، اجازه دادین از زیر مسئولیت کارایی که کردن فرار کنن. یا ناراحت هستین از اینکه واقعا متوجه نیستن چه ضربه و اسیبی به شما زدن.
مشکل اینجاست که اونا معذرت نمیخوان، زندگیشون همونجوری که هست ادامه پیدا میکنه ولی شما توی قفس نبخشیدن و خشم باقی میمونین و امیدوارانه انتظار میکشین که یه روزی با معذرت خواهیشون رها بشین.
-اینجای مقاله است که میگه شما ممکنه برین تراپی، برای اینکه راه حلی پیدا کنین که اونا رو مجبور کنین به قبول مسئولیت و معذرت خواهی، ولی با تراپی رفتن شما یه ادم دیگه عوض نمیشه. احتمالا وقتی میفهمین که باید رو خودتون کار کنین، بیشتر هم ناراحت میشین که چرا به خاطر رفتارهای یه ادم دیگه حالا شما باید درمان بشین.
مقاله راه حلهایی داده مثل اینکه احساساتتون رو شناسایی کنین و بهشون فضای لازم رو بدین. اگه والدینتون دائما بهتون گفتن که اونا هرکاری میتونستن برای شما کردن، ممکنه شما الان به خاطر خشمی که ازشون دارین عذاب وجدان داشته باشین. خودتون رو قضاوت نکنین.
یه کم تحقیق کنین. شاید والدین شما هم کودکی و گذشته بدی داشتن، شاید با دونستنش بتونین رفتار اونها رو یه کم بیشتر بفهمین. همدردی با اونها به این معنی نیست که احساسات شما درست نیست، شما میتونین همزمان با درک اونها ازشون عصبانی باشین.
شاید شما احتیاج دارین که اونها درباره زمان،مکان و اینکه دقیقا چی گفتن یا چی کار کردن با شما توافق داشته باشن. ولی در واقع تمام چیزی که شما میخواین اینه که اونا ببینن شما اسیب دیده و زخمی هستین، که حالا هر اتفاقی به هر نحوی افتاده باعث شده شما غمگین باشین یا حس رها شدگی بکنین. شاید به جای چونه زدن راجع به جزئیات بتونین ازشون بخواین که این درد رو در شما ببینن و تایید کنن.
@laviinacom
-بخشیدن ادمها راحت تره اگه غریبه باشن، مثلا یکی که توی ترافیک جلوی شما پیچیده. ولی وقتی میرسه به بخشش والدین، مخصوصا اونهایی که همه دستاوردهای شما رو میذارن به پای زحمتی که براتون کشیدن ولی هیچکدوم از چالشهای شما رو از تربیت خودشون نمیبینن، شرایط پیچیده تره. مخصوصا اگه اهل کتک زدن نبودن و همه اونچه در توان داشتن برای خانواده‌شون انجام دادن.
-اینا ممکنه درست باشه ها، ولی شما هم ممکنه والدینی رو به خاطر بیارین که همیشه مضطرب و عصبانی بودن، با همدیگه دعوا میکردن، حتی از شما به عنوان مهره وسط استفاده میکردن یا از همدیگه پیش شما بدگویی و گله میکردن.
-ممکنه یکی از والدینتون اهل داد زدن بوده وقتی شما گریه میکردین. شاید اهل مقایسه کردنتون با خواهر برادر یا بچه های فامیل بوده. ممکنه شما احساس کمبود محبت و توجه داشتین ولی دائم بهتون میگفتن: من هر کاری میکنم برای توه، من زندگیم رو فدای تو کردم.
-یا اینکه شما ممکنه در حالتی بزرگ شده باشین که فکر کردین زندگی نرمال همینه، همه والدین با بچه ها اینجورین، و الان که بزرگ شدین، در گوشه و کنار نشونه هایی میبینین، اضطرابهایی که معلوم نیست ریشه‌شون کجاست، افکار پراکنده دارین، یه روز حالتون خوبه یه روز همه چی رو مختونه، رابطه‌هاتون به هم میخوره چون بهتون میگن شما خیلی وابسته، کنترل گر، یا از نظر عاطفی غیر قابل دسترس هستین و در اخر، هیچی خوشحالتون نمیکنه.
-علت رفتارها رو دقیقا نمی‌دونین ولی میدونین که باید ریشه در کودکی داشته باشه چون هروقت پیش والدینتون هستین حس غالبتون خشمه.
-شما احتمالا تلاش کردین با والدینتون حرف بزنین، ولی جوابی که گرفتین بدترتون کرده. یا بهتون احساس گناه داده:«اره خوب، ما ننه بابای بدی بودیم، هیچ کاری برات نکردیم!»
یا کلا حس و چیزی که شما یادتون میاد رو رد میکنن: «اینجوری که تو یادت میاد نبوده، اغراق میکنی، اصلا این رو که میگی اتفاق نیفتاده!» یا اینکه:«این مال سالها پیشه گیر دادیا» یا «میدونی زندگی من چقدر بدتر از الان تو بود؟»
-ممکنه همه بهتون بگن باید ببخشین. برای ارامش خودتون بیخیال این دلخوری و خشم بشین. ولی شما نمیتونین، دلتون یه عذرخواهی میخواد.
فکر میکنین اگه بدون عذرخواهی ببخشین، اجازه دادین از زیر مسئولیت کارایی که کردن فرار کنن. یا ناراحت هستین از اینکه واقعا متوجه نیستن چه ضربه و اسیبی به شما زدن.
مشکل اینجاست که اونا معذرت نمیخوان، زندگیشون همونجوری که هست ادامه پیدا میکنه ولی شما توی قفس نبخشیدن و خشم باقی میمونین و امیدوارانه انتظار میکشین که یه روزی با معذرت خواهیشون رها بشین.
-اینجای مقاله است که میگه شما ممکنه برین تراپی، برای اینکه راه حلی پیدا کنین که اونا رو مجبور کنین به قبول مسئولیت و معذرت خواهی، ولی با تراپی رفتن شما یه ادم دیگه عوض نمیشه. احتمالا وقتی میفهمین که باید رو خودتون کار کنین، بیشتر هم ناراحت میشین که چرا به خاطر رفتارهای یه ادم دیگه حالا شما باید درمان بشین.
مقاله راه حلهایی داده مثل اینکه احساساتتون رو شناسایی کنین و بهشون فضای لازم رو بدین. اگه والدینتون دائما بهتون گفتن که اونا هرکاری میتونستن برای شما کردن، ممکنه شما الان به خاطر خشمی که ازشون دارین عذاب وجدان داشته باشین. خودتون رو قضاوت نکنین.
یه کم تحقیق کنین. شاید والدین شما هم کودکی و گذشته بدی داشتن، شاید با دونستنش بتونین رفتار اونها رو یه کم بیشتر بفهمین. همدردی با اونها به این معنی نیست که احساسات شما درست نیست، شما میتونین همزمان با درک اونها ازشون عصبانی باشین.
شاید شما احتیاج دارین که اونها درباره زمان،مکان و اینکه دقیقا چی گفتن یا چی کار کردن با شما توافق داشته باشن. ولی در واقع تمام چیزی که شما میخواین اینه که اونا ببینن شما اسیب دیده و زخمی هستین، که حالا هر اتفاقی به هر نحوی افتاده باعث شده شما غمگین باشین یا حس رها شدگی بکنین. شاید به جای چونه زدن راجع به جزئیات بتونین ازشون بخواین که این درد رو در شما ببینن و تایید کنن.
@laviinacom
مراقب همنشینای خودتون باشید، سلولهای عصبی خاصی در مغز هست به نام نورون های آینه ای که وظیفه‌شون تقلید ناآگاهانه از رفتار دیگرانه، مثل خمیازه.
نورون های آینه ای مغزتون بدون آگاهی خودتون شما رو شبیه اطرافیانتون می کنن، با هر شخصی توی یک محیط نباشید، هر شخصی رو به حریم امنتون راه ندید.
@laviinacom
ما رو در اینستاگرام هم دنبال کنید👌
نورون های آینه ای مغزتون بدون آگاهی خودتون شما رو شبیه اطرافیانتون می کنن، با هر شخصی توی یک محیط نباشید، هر شخصی رو به حریم امنتون راه ندید.
@laviinacom
ما رو در اینستاگرام هم دنبال کنید👌
آنچه مهم است این است که تاب بیاوریم .
صبر کنیم تا به چشم خود ببینیم که استعداد بی همتای انسان در اوج تلاش و کوشش ، چگونه یک پایان غم انگیز را به پیروزی عظیم ؛ و یک وضعیت بحرانی را به فتحی پیروزمندانه بدل می کند...
#ویکتور_فرانکل
@laviinacom
صبر کنیم تا به چشم خود ببینیم که استعداد بی همتای انسان در اوج تلاش و کوشش ، چگونه یک پایان غم انگیز را به پیروزی عظیم ؛ و یک وضعیت بحرانی را به فتحی پیروزمندانه بدل می کند...
#ویکتور_فرانکل
@laviinacom
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 کتابخوانی در لاوینا
قرار هست دور هم جمع بشیم و باهم کتاب مواهب نقص رو بخونیم و تحلیل کنیم!
@laviinacom
قرار هست دور هم جمع بشیم و باهم کتاب مواهب نقص رو بخونیم و تحلیل کنیم!
@laviinacom