AliFilmmaker

تصویربرداری زیر آب ..
جزیره زیبای کیش

@alifilmmaker

26 viewsAli Khakbaz, edited 20:35

📌ایمان عظیمی:سال‌های اخیر اقبال فیلمسازان ایرانی به روایت بُرش‌های مهم زندگی و نحوه‌ی زیست قاتلین زنجیره‌ای فزونی گرفته و این جریان با شمایل‌ خاص خود سعی در احیای دوباره‌ی سینمای ژانر داشته است. فیلم سینمایی «عنکبوت»، داکیو درام «مهین» و «طلاخون» ابراهیم شیبانی نمونه‌های جدیدتر این رویکرد تماتیک محسوب می‌شوند که در پس جذابیتی که برای مخاطب به بار می‌آورند هر کدام مقصود خاص خود را در این بین ارائه می‌دهند.

🔹سینمای ژانر در کشور ما بنا به دلایلی -که ذکر علل آن در این یادداشت نمی‌گنجد- سهم ناچیزی از تولیدات سینمایی در سال را از آن خویش می‌کند و در حقیقت در میان کمدی‌های بفروش و فیلم‌های شبه‌مصلحانه‌ی اجتماعی امکانی برای عرض اندام ندارد، به همین خاطر باید از اندک فرصت‌‌های خود کمال استفاده را ببرد تا برای تولید این قبیل فیلم‌ها به مشکل جذب سرمایه برنخورد. امّا عطش مخاطب از تماشای این آثار نمی‌تواند به سادگی برطرف شود؛ «طلاخون» ابراهیم شیبانی نیز از این قاعده مستثنی نیست و تنها از یک ایده‌ی خوب بهره‌مند شده، امّا در مرحله‌ی پرداخت به آن چیزی که در پی‌اش بوده اصلا و ابدا دست نیافته است.

🔹ناهید (بهار قاسمی) زنی در ظاهر خودساخته و مادری مهربان است که به‌خاطر بدهی دست به جنایت علیه زنان مُسن می‌زند و هشت نفر از آن‌ها را به کام مرگ می‌کشاند تا بتواند از این طریق بدهی‌های خود را به‌وسیله‌ی اموال به جا مانده از مقتولین صاف کند تا فرزندانش را با آسودگی خاطر بیشتری بزرگ کند. اثر، این ادعا را دارد که از زاویه‌دید حنانه (ترنم کرمانیان) موقعیت‌های موجود را روایت می‌کند ولی تحقق این امر نیز اتفاق نمی‌افتد و ما صرفاً با دور شدن از خط اصلی داستان با واکنش‌های دختر ناهید روبه‌رو می‌شویم تا اینکه شاهد روایت قتل‌ها از دریچه‌ی دید حنانه باشیم؛ به همین جهت نه با یک درام روانشناسانه با مایه‌های جنایی و پلیسی طرفیم و نه زنانگی موجود در رگ و پِی آن را باور می‌کنیم

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
https://s8.uupload.ir/files/photo_2023-05-15_12-42-12_mubl.jpg

30 viewsAli Khakbaz, 20:40