‍ ▪️کوین کاستنر نخستین قسمت از فیلم‌های «افق» را در کن به نمایش درآورد. و با تشویق حضار در پایان فیلم بسیار احساساتی شد. اما به رغم هفت دقیقه تشویق منتقدان به این فیلم ۱۸۰ دقیقه روی خوشی نشان ندادند. و این قابل پیش‌بینی بود. «افق» یک فیلم وسترن تمام عیار است که به غرب آمریکا می‌پردازد. نقدهای هالیوود ریپورتر، اسکرین دیلی، گاردین و پلی‌لیست کاملا منفی است و منتقدان د رپ، تلگرف و توتال فیلم ریویوهای مثبتی درباره «افق» نوشتند.

🔹کاستنر، ۶۹ ساله که خود نقش اصلی فیلم را ایفا می‌کند تا دقیقه ۶۰ روی پرده آفتابی نمی‌شود. ابتدا قرار بود «افق: یک حماسه آمریکایی-فصل اول» به مینی‌سریال تبدیل شود. اما کاستنر تصمیم گرفت که آن را به فیلم تبدیل کند. کمپانی نیولاین/ برادران وارنر پخش فیلم را برعهده دارند.

🔹کوین کاستنر همراه با پنج فرزندش روی فرش قرمز جشنواره کن حاضر شد. کاستنر هفت فرزند دارد اما پنج فرزند او آنی (۴۰ ساله) ، کیدن (۱۷ساله) ، گریس (۱۳ ساله) ، لیلی (۳۷ساله) و هیس (۱۵ ساله) پدرشان را روی فرش قرمز حمایت کردند. کاستنر دراین باره گفت که «من هرگز این خاطره را فراموش نمی‌کنم. همه فرزندانم، خیلی زیبا و خیلی خوش‌لباس، دختر و پسر ظاهر شدند. آنها بسیار خوش‌تیپ هستند.»

#جشنواره_کن
@dtonline

‍ ▪️دیمن وایز-ددلاین
مترجم:اردوان وزیری
🔹آیا تا به حال آرزو کرده‌اید نسخه بهتری از خودتان باشید؟ کورالی فارگیت با دومین فیلم خود نه تنها به این سوال می‌پردازد بلکه با یک فیلم تریلر-هارور شبیه رویا و شورشی که با یک سمفونی دلپذیر خونین و هذیانی از نمایش دل و روده و امعا و احشا تمام می‌شود تبعیض جنسیتی و تبعیض‌هایی که به واسطه سن بالا در صنعت سرگرمی اعمال می‌شود هدف قرار می‌دهد.تصور کنید جاده مالهالند دیوید لینچ با یک تله‌پاد از فیلم شباهت کامل(Dead Ringers) دیوید کراننبرگ ترکیب شود،سپس تیم دوتایی دمی مور و مارگارت کوالی که در کنار هم پویایی خارق‌العاده‌ای ایجاد می‌کنند را اضافه کنید،آن را از طریق پالت رنگی فوق‌العاده سرزنده و رنگارنگی که حاصل تخیلات فوق اشباع‌ شده فارگیت است پردازش کنید،کمی از جی.جی بالارد به آن اضافه نمایید تا به فیلمی که به معنای واقعی کلمه متعلق به ژانری است که در چارچوب آن ساخته شده و در عین حال استثنایی و عالی هم هست برسید.


مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️دیوید رونی-هالییود ریپورتر
مترجم:اردوان وزیری

🔹یک نکته قابل توجه درباره اولین فیلم انگلیسی زبان فیلم‌ساز ایرانی-دانمارکی که شهرتش در کن را مدیون فیلم‌های «مرز» و «عنکبوت مقدس » است این است که مخاطب این فیلم چه کسی خواهد بود.آیا هر دو طرف مایل به تماشای آن هستند؟بدون قرارداد توزیع و نمایش در ایالات متحده تا الان،این موضوع همچون یک راز باقی مانده.این فیلم که توسط گابریل شرمن روزنامه‌نگار سیاسی و زندگی‌نامه نویس راجر ایلز نوشته شده بیش از هر چیزی داستان یک عهد و پیمان فاوستی است که در آن کارآموز حریص به شکلی تربیت می‌شود و آموزش می‌بیند تا ملاحظات مربوط به اخلاقیات سنتی و همدلی و اخلاق فردی را کنار بگذارد.کارآموز درنهایت از معلم مفیستوفلسی خود پیشی می‌گیرد و در یک فضای سرد عاطفی از او کناره‌گیری می‌کند.در حالی که در یک تکذیبیه اشاره می‌شود برخی از المان‌های فیلم ارتباطی با واقعیت ندارند اما بخش اعظم فیلم‌نامه شرمن با واقعیت‌های شناخته شده سر و کار دارد.این می‌تواند یک محدودیت پنداشته شود چون خیلی از مخاطبان متعجب خواهند شد که هدف از ساخت فیلمی که چیز جدیدی نمی‌گوید چه خواهد بود.لیبرال‌ها آن را به شکل خلق یک هیولای تهوع‌‌آور می‌بینند در حالی که وفاداران شعار عظمت را دوباره به آمریکا برگردانیم(MAGA) ممکن است آن را با تأئید فرد مورد علاقه‌شان اشتباه بگیرند که نظریه "موفقیت به هر قیمت" را به برند خود بدل کرد.

این در حالی است که نخواهیم بگوییم جهت‌‌گیری‌های سیاسی فیلم آشکار و روشن نیستند.اما اگر سال‌های ترامپ چیزی به ما آموخته باشد،آن نکته انعطاف‌پذیر بودن حقیقت است که در عین حال درک و دریافت ما از آن می‌تواند به هر زاویه‌ای که مصلحت‌آمیزتر باشد متمایل شود.

ادامه مطلب را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️الیور استون مستند جدیدش «لولا» را با موضوع زندگی لوییس اینیاتسیو لولا داسیلوا رییس جمهور برزیل در کن به نمایش درآورد. این فیلمساز هفتاد و هفت ساله که «نوآم چامسکی» ِ فیلمسازان آمریکایی است، در روز ششم جشنواره (بیستم ماه مه) «لولا» را در کن اکران کرد. لولا پنجمین رئیس‌جمهور برزیل است که سر از زندان درآورد و در عین حال نخستین رئیس‌جمهور این کشور است که برای فساد دستگیر شده‌است.

🔹استون از سال۱۹۸۶ تا سال۱۹۹۷ فیلم‌های مطرحی را ساخت که شامل «سالوادور» (۱۹۸۶) ، «جوخه» (۱۹۸۷) ، «وال استریت» (۱۹۸۷) ، «متولد چهارهم ژوئیه» (۱۹۸۹) ، «جی‌اف‌کی» (۱۹۹۱) و «قاتلین بالفطره» (۱۹۹۴) ، «نیکسون» (۱۹۹۵) و «دور برگردان» (۱۹۹۷) می‌شود. الیور استون از سال۲۰۱۶ و فیلم «اسنودن» که نقدهای متناقضی درباره آن نوشتند، فیلم بلندی کارگردانی نکرده است.

🔹در مصاحبه با ددلاین الیور استون تایید کرد که دارد روی فیلم بلند سینمایی کار می‌کند که به گفته او یک روایت مهم است و بیشتر داستانی سیاسی است: «من یک فیلم داستانی در ذهن دارم، اما نمی‌توانم به شما بگویم که چیست […] می‌دانم که این را خواهید پرسید. اما روایت مهمی است. به شرطی که بتوانم بسازم، دوست دارم یک فیلم بلند سینمایی دیگر در کارنامه داشته باشم. در سال آینده فیلم را خواهم ساخت، قطعا.»

🔹به نظر می‌رسد که استون برای ساخت این فیلم بلند سینمایی نیاز به تامین بودجه دارد. شاید سرمایه‌گذاران اروپایی بودجه فیلم بعدی او را تامین کنند.
#جشنواره_کن
@dtonline

🔻ویدئو از فتوکال کارآموز The Apprentice

کارگردان: علی عباسی، بازیگران:جرمی استرانگ،سباستین استن،ماریا باکالوا




اسپانسرها:
@ananne_iran
@fardaco.131
@khanekhodroshomal

@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️در جدول اسکرین دیلی فیلم «ماده» ساخته کورالی فارگیت با بازی دمی مور و مارگارت کوالی و دنیس کوئید با امتیاز 2.7 بیشترین امتیاز را از منتقدان بین‌المللی گرفته است. و پس از فیلم خانم فارگیت، بیشترین امتیاز به «اسیر امواج(گرفتار جزر و مد)» ساخته جیا ژانکه تعلق دارد که امتیازش 2.6 است. نکته جالب امتیاز بی‌ارزش منتقد لوموند به فیلم «ماده» است. در جدیدترین جدول اسکرین که امروز بیست و یکم ماه مه منتشر شده، فیلم علی عباسی را هنوز همه منتقدان بین‌المللی ندیده‌اند اما با توجه به امتیازی که بعضی از منتقدان به این فیلم دادند، در قعر جدول اسکرین دیلی با امتیاز 1.5 قرار گرفته است.

🔹 درباره فیلم ژانکه ، نقدهای نوشته شده و امتیازی که به این فیلم دادند ، چه در این جدول و چه در جدول‌های دیگری که در طول جشنواره رسانه‌ها منتشر می‌کنند، منتقدان نگاه نزدیک‌تری در مقایسه با دیگر فیلم‌های بخش مسابقه به «اسیر امواج» دارند به خصوص درباره بازیگر زن آن-ژائو تائو- تقریبا همه متفق القول هستند. در مجله لو فیلم فرانسه، منتقدان فرانسوی فیلم هموطن خود ژاک اودیار را شایسته نخل طلا می‌دانند و با توجه به امتیازهایی که به این فیلم دادند،5 منتقد ادویار را سزاور جایزه اصلی جشنواره دانستند. در جدول لو فیلم فرانسه هنوز همه منتقدان فیلم «لیمونوف» ساخته کریل سربرنیکوف و فیلم «ماده» ساخته کورالی فارگیت را که خیلی‌ها پیش از جشنواره با «تیتان» ساخته ژولی دوکورنو مقایسه‌ش می‌کردند،تماشا نکرده‌اند و جای امتیاز بعضی از منتقدان خالی است.


@dtonline
#جشنواره_کن

🔹«کارآموز» از شانس‌های جایزه است /گزارش امید معلم از  نمایش فیلم‌ «کارآموز » ساخته علی عباسی
🔻«کارآموز» به رابطه دونالد ترامپ جوان با روی کوهن می‌پردازد، در دورانی که او جوان بود و هنوز وارد عرصه سیاست نشده بود.علی عباسی پس از «کارآموز» ثابت کرد که می‌تواند در ژانرهای مختلف فیلم‌های خوبی بسازد. «کارآموز» از فیلمنامه خوبی بهرمند است و می‌تواند در شب اختتامیه برنده جایزه شود.
#جشنواره_ کن
#امید_معلم
@dtonline

🔹واکنش علی عباسی به بحث شکایت ترامپ علیه سازندگان «کارآموز» در کنفرانس مطبوعاتی (با زیرنویس فارسی)
#جشنواره_کن
#جشنواره
#ترامپ #علی_عباسی
@dtonline

‍ ▪️استفنی بنبری-ددلاین
🔹ترجمه:اردوان وزیری

🔹کارش، شخصیت مرد فیلم کفن‌ها به زنی که برای ناهار با او قرار ملاقات گذاشته می‌گوید وقتی همسرش از دنیا رفت انگیزه دیوانه‌وار و خردکننده‌ای برای پریدن به درون تابوت وی،به جای این که او را تنها بگذارد درون او زبانه می‌کشید. درعوض این کار،او تدبیری اندیشید تا از آن طریق ارتباط بین جهان مردگان و زندگان را حفظ کند.او یک قبرستان لوکس برپا کرد که در آن مرده‌ها در کفن‌های فلزی پوشانده می‌شوند که شبیه روکش‌های دوربین‌دار هستند.بالای سطح زمین،نمایش‌گرهایی روی هر قبر نصب شده که به وسیله آن شما می‌توانید تجزیه و فروپاشی عزیزان‌تان را تماشا کنید.

🔹به Graveteck در کفن‌ها جدیدترین فیلم دیوید کراننبرگ کارگردان کانادایی خوش آمدید.کراننبرگ به خاطر پیشکسوتی در فیلم‌های بادی هارور شناخته می‌شود اما حتا مشمئزکننده‌ترین فیلم‌های او نیز با قواعد و انتظارات ژانر هارور ناسازگار هستند.درعوض،فیلم‌های او در شیفته‌گی کراننبرگ به بدن ریشه دارد.به گوشت صورتی رنگ درون ما،به شیوه‌ای که بدن ما در دوران حیات‌مان حرکت می‌کند و پس از مرگ از هم می‌پاشد؛ به رنج‌ها و مصائب،عادات‌ها،انحرافات و دگرگونی‌های محتمل.این بدان معنا نیست که او نسبت به جهان بیرون بی‌اعتناست.این‌که نهادهای مختلف چطور با مردم رفتار می‌کند،و این که مردم چطور با همدیگر رفتار می‌کنند.او در هشتاد و یک سالگی ژانر متعلق به خودش را از تلفیق المان‌های ذهنی و امعا و احشایی شکل داده است،یک سبک ساده فیلم‌برداری را ادامه می‌دهد و فقدان تاثیر بر بازی‌گرانش را تشویق می‌کند که هیچ شکی برای ما باقی نمی‌گذارد که این‌ها اساسا اجزای فکری او را می‌سازند.

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.

@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️جاناتان رامنی-اسکرین‌دیلی
🔹مترجم:اردوان وزیری
شباهت بین کیارا ماسترویانی هنرپیشه فرانسوی و پدرش مارچلو ماسترویانی اسطوره سینمای ایتالیا و تاثیری که در تمام طول زندگی بر کیارا داشت نقطه پرش فیلم مارچلو میو است؛یک فیلم دوست داشتنی اما متافیکشن از نویسنده و کارگردان فرانسوی کریستوف اونوره.کیارا ماسترویانی نقش خودش (یا کاراکتر یک هنریشه زن فرانسوی به نام کیارا ماسترویانی) را بازی می‌کند که عزیزان خود از جمله مادرش کاترین دنوو(با بازی کاترین دنوو) را با تبدیل شدن به پدرش گیج و گمراه می‌کند.اشاره‌های متعدد به اسطوره خانواده ماسترویانی-دنوو و به تاریخ فیلم اروپا به خوبی می‌تواند دل سینه‌فیلم‌ها را به دست آورد.هم کیارا و هم دنوو درخششی بی چون و چرا در نقش‌آفرینی‌های فتنه‌انگیزشان دارند.اما تماشاگرانی که زیاد روی افسانه‌ها حساب نکرده‌اند به چشم اثری شاق و طاقت‌فرسا و تا حدی ارزشمند از اونوره نویسنده و کارگردان فرانسوی که اغلب الهام‌گیرنده اما بدون شک دمدمی مزاج است می‌نگرند.بنیان و اساس فیلم فقط شباهت کیارا با پدرش نیست بلکه این هم هست که او همیشه در موقعیت ناخوشایند فرزند دو خداوندگار پرده سینما بوده است.

🔹اگرچه با در نظر گرفتن فعالیت‌های حرفه‌ای برجسته او در کار با مؤلفان نام‌آوری مثل مانوئل دو اولیویرا،رائول روئیز و کلر دنی کیارا صرفا یک nepo baby(سلبریتی‌هایی که والدینشان افراد بسیار موفق و مشهوری بوده‌اند) نیست.کیارا که حس می‌کند به روح پدرش تبدیل شده به نظر می‌رسد یک بحران هویتی را از سر می‌گذراند.

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️نمایش «پارتنوپه»، جدیدترین ساخته پائولو سورنتینو که گری اولدمن نقشی کوتاه و کلیدی در این فیلم ایفا می‌کند، در نخستین شب نمایش در جشنواره کن به سنت هر شب با تشویق نه و نیم دقیقه‌ای روبرو شد. دلتا پورتا بازیگر نقش عنوان‌بخش فیلم از این استقبال اشک در چشمانش جمع شده بود و به وضوح پائولو سورنتینو هم از این استقبال تحت‌تاثیر قرار گرفته بود.


▪️سورنتینو درباره ساخت «پارتنوپه» گفته:« برای من، این فیلم ضیافتی از سفر زندگی‌ام است. من می‌خواهم از مدیر اجرایی جشنواره تی‌یری فرمو برای آغاز سفر من در سینما بیست سال پیش تشکر کنم.» فیلم «پیامدهای عشق» ساخته سورنتینو، قریب بیست سال پیش در کن به نمایش درآمد و این فیلمساز ایتالیایی و مولف از آن پس حضور چشمگیری در کن داشته. او سال 2008 برای فیلم «ایل دیوو» برنده جایزه داوران شد و در سال 2011 برای «اینجا باید همان‌جا باشد» توانست جایزه کلیسای جهانی را برنده شود.

🔹سورنتینو هفت فیلم در بخش مسابقه اصلی کن تاکنون به نمایش درآورده است. داستان فیلم جدیدش درباره زنی به نام «پارتنوپه» است که همنام شهر زادگاهش است اما او نه سیرن است و نه افسانه. علاوه بر بازیگران یاد شده چهره‌های دیگری مانند سیلیو اورلاندو، ایزابلا فررا ، لویزا رانیری و... در این فیلم مقابل دوربین رفته‌اند.

🔹سورنتینو در مصاحبه با ورایتی این فیلم را اولین «حماسه زنانه» خود نامید.

سورنتینو گفت: «من سفری را که زنان امروز انجام می دهند بسیار بیشتر از سفر حماسی و قهرمانانه انسان در گذشته می دانم. یعنی سفر بزرگ به سوی آزادی که زنان امروز به راه انداخته‌اند، از گذشته دور می‌آید. این سفری حماسی است.»
@dtonline
#جشنواره_کن

🔹«کفن‌ها» از آثار ضعیف دیوید کراننبرگ است /گزارش امید معلم از  نمایش فیلم‌ «کفن‌ها » ساخته دیوید کراننبرگ
🔻فیلم جدید دیوید کراننبرگ درباره مردی است که با فن‌آوری توانسته نحوه تجزیه اجساد و جسد همسرش را ببیند.کراننبرگ از فیلمسازان موفق تاریخ سینما است . اما این فیلم او از آثار مهم کارنامه کراننبرگ محسوب نمی‌شود و ما با فیلمی خسته‌کننده روبرو شدیم.
#جشنواره_ کن
#امید_معلم
@dtonline

‍ ▪️دیوید الریش-ایندی‌وایر
مترجم:اردوان وزیری

🔹آنورا یا آنی -اسمی که خودش آن را بیش‌تر ترجیح می‌دهد-استریپر روسی آمریکایی 23 ساله‌ای است که با خواهرش در خانه کوچک خود در برایتون بیچ زندگی می‌کند.ایوان یا وانیا- اسمی که به جای آن برای خودش انتخاب کرده-پسر 21 ساله یک میلیونر اهل مسکو است که وقتی به نیویورک می‌آید در عمارت مجلل پدرش در آن طرف بروکلین ساکن می‌شود که اگر دست خودش بود دلش می‌خواست همیشه آن‌جا زندگی کند.آنی هفت شب در هفته در کلوب استریپ منهتن کار می‌کند،جایی که تنها کسی است که به زبان روسی حرف می‌زند.درضمن کاملا روشن است که ایوان هرگز در زندگی‌اش یک روز هم کار نکرده است.آنی فرزند مادری است که در میامی زندگی می‌کند و پدری که وجود ندارد،در حالی که ایوان یک نوجوان بیش از حد کودک‌مآب است که به نظر می‌رسد هرگز به اندازه کافی بالغ نخواهد شد که به یک پسر عاقل و بزرگسال بدل شود.

🔹فیلم ظرفیت بالایی برای ساخت یک رمانتیک کمدی از این دو بچه ناهمگون دارد که یکدیگر را در یکی از اجراهای رقص میله‌ای آنی ملاقات می‌کنند و عاشق هم می‌شوند.ایوان پانزده هزار دلار به او پرداخت می‌کند تا به مدت یک هفته دوست دخترش شود.ما چقدر خوش شانس هستیم که روی زمین سبز خداوند شان بیکر که بهترین بخش فعالیت حرفه‌ایش را از طریق ساخت فیلم‌های هیجان‌انگیزی مثل نارنجی و راکت قرمز وقف زدودن باورهای غلط درباره کارگران جنسی کرده است هرگز اجازه نمی‌دهد این کاراکترها در دام چنین داستان غیر اصیلی بیفتند.حتا یک ذره.آنورا برای بیش از دو ساعت و قبل از این که واقعیت در صحنه پایانی فراموش نشدنی فیلم آشکار شود به شکل باشکوهی شاد و مسرت‌بخش است.آنورا هیچ ربطی به یک داستان عاشقانه ندارد و تقریبا تماما به اندوه و دلهره‌های طبقه کارگر اختصاص دارد که یک استودیوی مدرن هالیوودی حتا هرگز تلاش نمی‌کند آن را درست انجام دهد

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️مایک فیگیس یک مستند از پشت صحنه ساخت «مگالوپلیس» با نام «مستند مگا/Megadoc» ساخته است و هجده ماه گذشته مشغول ساخت این مستند بوده است.


🔹این مستند در مرحله تدوین است. «مگالوپلیس» به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا در جشنواره کن و در بخش مسابقه برای بالاترین جایزه جشنواره-نخل طلا- رقابت می‌کند. فیگیس گفتگویی با کاپولا را هم برای مستند ضبط کرده است. آشنایی مایک فیگیس و فرانسیس فورد کاپولا به سال‌های میانی دهه نود برمی‌گردد، پس از ‌آنکه او نیکلاس کیج (برادرزاده کاپولا) را در فیلم «ترک لاس وگاس» مقابل دوربین برد. به گفته فیگیس «مستند مگا» هرآنچه بخواهید از «مگالوپلیس» را به نمایش می‌گذارد و مصاحبه‌هایی با تعدادی از تیم بازیگری شامل آدام درایور، آبری پلازا،داستین هافمن، شایا لباف و همسر فقید کاپولا، النور دارد. النور کاپولا پیشتر مستندی به نام «قلب‌های تاریکی: آخرالزمان یک فیلمساز» را با موضوع پشت صحنه فیلم «اینک آخرالزمان» در سال 1979 ساخته بود.



🔹مایک فیگیس بخشی به مستندش اضافه می‌کند که دیگر النور در سن هشتاد و هفت سالگی درگذشته است. فیگیس باید یک نکته دیگری را هم علاوه بر درگذشت النور به مستند خودش اضافه کند، اینکه فرد روس، مسئول انتخاب بازیگر،تهیه‌کننده و مدیر تولید و دوست نزدیک خانواده کاپولا برای بیش از پنجاه سال روز یکشنبه درگذشت. فیگیس می‌گوید که فرد هشتاد و نه ساله بود اما بیشتر به یک نوجوان شباهت داشت. او به دوست نزدیک من هم تبدیل شده بود .

🔹گفتنی است که روس مسئول انتخاب بازیگر «مگالوپلیس» بود .فیگیس می‌گوید :« معمولا او را سر صحنه مگالوپلیس می‌دیدم و برای مستند از او مصاحبه گرفتم. او یکی از تهیه‌کنندگان مگالوپلیس و مسئول انتخاب بازیگر بود.»

@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️در مجموع امتیازی که منتقدان در جدول اسکرین‌دیلی به فیلم‌های بخش مسابقه دادند به طور میانگین کم‌تر از سه ستاره است و تنها «آنورا» ساخته شان بیکر توانسته در میان فیلم‌های بخش مسابقه امسال نظر منتقدان را در این جدول جذب کند و بیشتر از سه ستاره بگیرد. میانگین امتیاز این فیلم 3.3 است.

🔹«آنورا» و «پارتنوپه(پارتنوپ)» ساخته پائولو سورنتینو و «مارچلو میو» ساخته کریستف اونوره، بیست و یکم ماه مه (اول خرداد) برای نخستین بار به نمایش درآمدند. ولی فیلم‌های اونوره و سورنتینو چندان مورد توجه قرار نگرفته‌اند. دست‌کم جدول منتقدان اسکرین‌دیلی و امتیازها نشان می‌دهد که سورنتینو با میانگین امتیاز 1.6 و کریستف انوره با امتیاز 1.4 در قعر جدول در کنار پل شریدر(1.8) و علی عباسی(1.7) قرار گرفته‌اند.


🔹در جدول امتیازدهی منتقدان فرانسوی در مجله لو فیلم فرانسه واکنش‌ها به فیلم «آنورا» متوسط است و تنها منتقد مجله قدیمی «پوزیتیف» این فیلم را شایسته جایزه نخل طلا می‌داند و همه به این فیلم امتیاز نداده‌اند. شرایط امتیازدهی برای فیلم «مارچلو میو» به کارگردانی اونوره، هموطن منتقدان فرانسوی باز بهتر است هر چند که هیچ‌کدام فیلم را شایسته نخل طلا ندیده‌اند. در مورد فیلم سورنتینو ، منتقد کایه دوسینما فیلم را شایسته نخل دانسته و منتقد پوزیتیف به فیلم بی‌ارزش داده است. اما همه منتقدان فرانسوی، فیلم «پارتنوپه» را ندیده‌اند و جای بسیاری از امتیازها خالی است. با توجه به این جدول فرانسوی‌ها کماکان نخل طلا را شایسته ژاک اودیار برای «امیلیا پرز» می‌دانند.
@dtonline
#جشنواره_کن