@hoseinalishapour
پس از حضور بنده در برنامه‌ی ساعت بیست‌وپنج و اظهارات مختلفی که درباره‌ی هنر موسیقی و هنرمندان گوناگون این عرصه داشتم ، خلاصه‌ای از این گفت‌و‌گو در رسانه‌های مختلف ، با یک تیتر مشترک منتشر شد ، مبنی بر این که " موسیقی اصیل تا پنجاه سال آینده از بین می‌رود " ؛ این عنوان ، محمل برخی گفت‌وگوها و اظهارات از سوی برخی هنرمندان ارجمند شد و به عنوان مثال روزنامه‌ی #ابتکار ، گفت‌وگویی را با استادان #کیوان_ساکت و #اردشیر کامکار انجام داد که طی آن ، دو هنرمند ارجمند در اظهاراتی ، مراتب مخالفت ضمنی خویش را با این پیش‌بینی اعلام کرده‌بودند ؛ از این روی بیان پاره‌ای نکات در این ارتباط را ضروری دیدم .
مسلما که در یک گفت‌وگوی کوتاه ، سرجمع یک ساعته ، بیان همه‌ی جزئیات یک اتفاق یا پدیده میسر نمی‌شود ؛ از این روی در بحثِ منظور ، این کوچک شاگرد عنوان نکرده‌است که اگر بنا بر از میان رفتن موسیقی اصیل باشد ، این اتفاق چگونه رخ خواهد داد و بنا به ضیق زمان و تعدد موضوعات ، تنها به بیان کلی موضوع بسنده کرده‌است . آن‌چه که عنوان گردید مسلما ، به هیچ عنوان به معنای از میان رفتن اندوخته‌های بنیادین موسیقی ایران ، هم چون ردیف و یا اجراهای اصیل استادان موسیقی و محفوظات موسیقی اصیل نیست ؛ بلکه آن چه منظور است ، جاری بودن موسیقی اصیل در اجتماع آن روز و حتی امروز است ؛ استادان عزیز ما خود واقف بر این موضوع هستند که وضعیت کنسرت‌ها و آلبوم‌های موسیقی اصیل ایرانی ، به عنوان دو مهم از مهم‌ترین مولفه‌های زنده نگاه داشتن موسیقی اصیل ایرانی در جامعه‌ی ایرانی چگونه است و کار به کدام سوی می‌رود ؛ قصد بنده در همین مقال کوتاه ، سوق دادن توجه بزرگان ، کیوان ساکت و اردشیر کامکار به این موضوع و این مفهوم است و بنده معتقدم با چنین رویکردی ، حتی کمتر از پنجاه سال دیگر هم که ما دیگر در آن زمان ، طبق قاعده‌ی طبیعت نخواهیم بود ، این موسیقی نجیب و مهربان را باید در آرشیوها و به قول برخی آقایان ، موزه‌ها جست‌وجو کرد و سالن‌های کنسرت و آلبوم‌ها تهی از موسیقی اصیل ایرانی می‌مانند ، مگر این که به قول جناب ساکت - نقل به مضمون و بنا به برداشت شخصی - با تغییراتی در ماهیت و رویکرد از سوی موسیقی‌دانان آن زمان مواجه شویم که البته دیگر اطلاق موسیقی اصیل بر آن موسیقی امری‌ست اشتباه که استاد ساکت بهتر از من می‌دانند ؛ کما این که همین اتفاق را در زمانه‌ی خویش نیز دیده و شنیده و به تماشایش نشسته‌ایم . با آرزوی سلامتی و بهروزی برای دو استاد عزیز و گرانمایه‌ی موسیقی اصیل ایرانی
#حسین_علیشاپور #مصاحبه
@hoseinalishapour
پس از حضور بنده در برنامه‌ی ساعت بیست‌وپنج و اظهارات مختلفی که درباره‌ی هنر موسیقی و هنرمندان گوناگون این عرصه داشتم ، خلاصه‌ای از این گفت‌و‌گو در رسانه‌های مختلف ، با یک تیتر مشترک منتشر شد ، مبنی بر این که " موسیقی اصیل تا پنجاه سال آینده از بین می‌رود " ؛ این عنوان ، محمل برخی گفت‌وگوها و اظهارات از سوی برخی هنرمندان ارجمند شد و به عنوان مثال روزنامه‌ی #ابتکار ، گفت‌وگویی را با استادان #کیوان_ساکت و #اردشیر کامکار انجام داد که طی آن ، دو هنرمند ارجمند در اظهاراتی ، مراتب مخالفت ضمنی خویش را با این پیش‌بینی اعلام کرده‌بودند ؛ از این روی بیان پاره‌ای نکات در این ارتباط را ضروری دیدم .
مسلما که در یک گفت‌وگوی کوتاه ، سرجمع یک ساعته ، بیان همه‌ی جزئیات یک اتفاق یا پدیده میسر نمی‌شود ؛ از این روی در بحثِ منظور ، این کوچک شاگرد عنوان نکرده‌است که اگر بنا بر از میان رفتن موسیقی اصیل باشد ، این اتفاق چگونه رخ خواهد داد و بنا به ضیق زمان و تعدد موضوعات ، تنها به بیان کلی موضوع بسنده کرده‌است . آن‌چه که عنوان گردید مسلما ، به هیچ عنوان به معنای از میان رفتن اندوخته‌های بنیادین موسیقی ایران ، هم چون ردیف و یا اجراهای اصیل استادان موسیقی و محفوظات موسیقی اصیل نیست ؛ بلکه آن چه منظور است ، جاری بودن موسیقی اصیل در اجتماع آن روز و حتی امروز است ؛ استادان عزیز ما خود واقف بر این موضوع هستند که وضعیت کنسرت‌ها و آلبوم‌های موسیقی اصیل ایرانی ، به عنوان دو مهم از مهم‌ترین مولفه‌های زنده نگاه داشتن موسیقی اصیل ایرانی در جامعه‌ی ایرانی چگونه است و کار به کدام سوی می‌رود ؛ قصد بنده در همین مقال کوتاه ، سوق دادن توجه بزرگان ، کیوان ساکت و اردشیر کامکار به این موضوع و این مفهوم است و بنده معتقدم با چنین رویکردی ، حتی کمتر از پنجاه سال دیگر هم که ما دیگر در آن زمان ، طبق قاعده‌ی طبیعت نخواهیم بود ، این موسیقی نجیب و مهربان را باید در آرشیوها و به قول برخی آقایان ، موزه‌ها جست‌وجو کرد و سالن‌های کنسرت و آلبوم‌ها تهی از موسیقی اصیل ایرانی می‌مانند ، مگر این که به قول جناب ساکت - نقل به مضمون و بنا به برداشت شخصی - با تغییراتی در ماهیت و رویکرد از سوی موسیقی‌دانان آن زمان مواجه شویم که البته دیگر اطلاق موسیقی اصیل بر آن موسیقی امری‌ست اشتباه که استاد ساکت بهتر از من می‌دانند ؛ کما این که همین اتفاق را در زمانه‌ی خویش نیز دیده و شنیده و به تماشایش نشسته‌ایم . با آرزوی سلامتی و بهروزی برای دو استاد عزیز و گرانمایه‌ی موسیقی اصیل ایرانی
#حسین_علیشاپور #مصاحبه
@hoseinalishapour