این که چرا #موسیقی یا چیز دیگری را #حرام می دانند و اصولا چرا باید یک پدیده ای را مطلقاً نفی کرد یا مطلقاً تایید کرد یا مطلقاً پذیرفت یا مطلقاً رد کرد ، پرسش‌هایی‌ست قرمز ، که طرح آن‌ها ، بررسی آن‌ها و حتی پاسخ به آن‌ها مستلزم پرداخت تاوان است . حتی این که استادی شجاع و مقبول و بزرگ چون #محمد_رضا_شجریان ، به انحاء مختلف در جاهای مختلف طرحش کند و شجاعانه ، پای آن بایستد . به نظر من که بینش ایجاد مانع در برابر موسیقی ، بینشی ‌ست که از اندیشه‌ای مادر ، با محتوای ممانعت در برابر هرگونه اندیشه‌ورزی سازنده و پویا و اجتماع‌ساز نشات می‌گیرد و اگر دادستانی ، یا امام‌جمعه‌ای یا هر کسی دیگر با استفاده از قدرت خود ، جلوی هر گونه مثلاً تحرک موسیقایی - شما بخوانید پویش فکری - را در منطقه‌ی تحت نفوذش می‌گیرد ، او عاملی‌ست که دانسته یا ندانسته از سوی سردمداران آن اندیشه‌ی مادر به کار گرفته می‌شود . در جامعه ای که فاقد تولید فکر شده و حتی فاقد کلنجار رفتن با تولیدات فکری دیگران است ، آن‌ها که به دنبال انجام هر کاری هستند ، هر کاری ، توجه بفرمایید ، هر کاری را انجام می‌دهند . دزدها می‌دزدند ؛ قاچاقچیان قاچاق می‌کنند ؛ قانون‌شکنان قانون می‌شکنند و هیچ یک نیز معارض و مزاحمی ندارند .
پ . ن : گویا برخی مراجع قضایی دست در دست یک‌دیگر داده و انواع دزدی و هیزی و تخلفات مسوولان رنگ رنگ و قتل و باج‌گیری و .. را رها کرده و باز به سراغ کنسرت‌ها آمده‌اند . کنسرت دوست و همکار عزیزمان #علی_رضا_قربانی ، مشمول این جریان که شرح ریشه‌های آن رفت، شده‌است . کنسرت دیگر دوستان هنرمندم #وحید_تاج و #کیوان_ساکت هم از این هجوم مصون نمانده و خدا می‌داند که چه خوابی برای بقیه دیده‌اند . من در این چهل‌و‌ اندی سال عمر ، ندیده‌ام که کسانی ، تا این اندازه نسبت به هم‌کیشان ، هم‌وطنانان ، هم‌زبانان و مهم‌تر از آن ، به فرهنگ خویش متخاصم و بی‌رحم و بی‌انصاف باشند . برای #ایران و برای #ایرانیان بابت آن چه بر آن‌ها می‌رود ، متاسفم .

@hoseinalishapour

@hoseinalishapour


" آقای شجریان در حال مردن است چه اشکالی دارد که وزیر فرهنگ و ارشاد از ایشان عیادتی بکند؟ گیرم ایشان در جایی اشتباهاتی هم کرده‌اند. آقای خاتمی و کسانی که در حصر هستند هم می‌توانند به عنوان سیاستمدار کمک کنند. "
.
این ها - اگر بشود اسمش را سخن گذاشت - سخنان #الیاس_حضرتی نماینده ی مجلس است در نطق پیش از دستورش ، در مورد استاد #محمد_رضا_شجریان .
.
.
#شجریان یک موسیقی دان برجسته است .. یک آوازخوان برجسته ی موسیقی اصیل ایرانی ... سخنان حضرتی که تازه نماینده ی به اصطلاح #اصلاح_طلب مجلس است ، بازتابی ست از افکار امثال ایشان ؛ مشت است نمونه ی خروار . بقیه هم دیدگاه بهتر و محترمانه تری نسبت به استاد #شجریان یا بقیه ی موسیقی دانان ایرانی ندارند ؛ اوج محبتشان این است که بگویند شجریان در حال " مردن " است و وزیر ارشاد خوب است از ایشان عیادت کند . دوستان ! گرامیان ! عزیزان ! بنده به عنوان کوچک همه ی شما توجهتان را به همین نکته ی دم دستی جلب می کنم ... شما ملاحظه بفرمایید زمانی که کسی از محیط بیرون از مجلس کنایه ای یا سخن خاص و جهت داری خطاب به همین مجلس می زند ، چگونه فریاد نمایندگان - فارغ از سوگیری های سیاسیشان - به آسمان می رود که فلانی و فلانی شان مجلس را رعایت نکردند و به مجلس توهین شد و چگونه مراقب این هستند که کسی یا دستگاهی به نمایندگان یا مجلس سخن تند یا تحقیر آمیز نزند ؟ من نمی دانم ، واقعا چه دردی در ما درافتاده است که حتی زمانی که نامدارتر ما ، بزرگ تر ما - حالا با هر سلیقه و رویکردی - هدف تحقیر و توهین و لغو کنسرت و صدها داستان دیگر قرار می گیرد ، صدا از ما در نمی آید .. یعنی تا این حد خودمان را کوچک ، بی اهمیت و سزاوار توهین و تحقیر می دانیم و می بینیم ؟ عزیزان ! دوستان ! آن چه ما ، جماعت کم عدد موسیقی دان حرفه ای ، در قالب اختلاف نظر در میان یکدیگر داریم ، مباحث خانگی ست ... اما اگر غریبه ای بخواهد به این خانه تعدی کند ، باید بنشینیم و تماشای تحقیر کنیم ؟ اگر کسی بیاید و به هر کدام از بزرگان و یا فرق نمی کند ، کوچک ترهایی مثل بنده ، به طرز رسمی یا غیر رسمی اهانت لغوی و معنایی کند ، باید تماشایش کنیم ؟ چه چیزی را می خواهیم ازین سکوت ها برای خودمان و برای موسیقی برداشت کنیم ؟ که بگوییم سیاست داریم ؟ که بگوییم نجیبیم ؟ که بگوییم چیزی عاید ما و موسیقی می کند این سکوت ؟ که خوشحال شویم که آن یکی را می زنند و فکر کنیم جایمان گشادتر می شود ؟

@hoseinalishapour

@hoseinalishapour

غزلی از #حسین_جنتی که برای استاد #محمد_رضا_شجریان سروده است
دستگاه ماهور

@hoseinalishapour