اعتبار بخشی و مجال بروز به هنرمند زنده ، به مفهوم هنرمندی که توانایی کار و خلق دارد و نه هنرمندی که فقط تنفس می کند و غذا و آب می خورد ، در ایران ما امری مرموز و تو در توست ... لااقل مرگ استاد #نادر_گلچین این مفهوم را به تلخی به من فهمانید و البته اشارت عزیزی ، جرقه ی  درک این مفهوم را در ذهنم زد و اندیشیدم که چگونه یک هنرمندی تا قدرت اجرا دارد باید خون جگر بخورد تا کار کند و همین که پیر می شود و قدرت اجرایی اش را از دست می دهد ، آن گاه است که سیل اعطای مجال به سمتش سرازیر می شود .. بزرگداشت و دعوت و عکس و فیلم و جایزه و .. نمی خواهم زحمات کسانی را که برای هنرمندان از کار افتاده ی ما کاری می کنند را زیر سوال ببرم که این نیز به نوبه ی خودش بسیار ارزش دارد ، هرچند که معتقدم ، قدر گذاشتن به هنرمندان و استادان پیر ، قدرگذاری خویش است ؛ اما کاش وقتی هنرمند جوان است و یا در اوج پختگی و تجربه است از او تجلیل کنند ، نه زمانی که روی تخت بیمارستان می افتد و قدرتش را از دست می دهد .. تجلیل واقعی یک هنرمند زمانی ست که متولیان فرهنگ او را ببینند و نامش را بر زبان آوردند و برایش مجال بروز فراهم کنند و سنگ در کارش نیندازند و برایش کنسرت و نمایشگاه و نمایش و فیلم ترتیب دهند و تبلیغ او و کارش را کنند و خود در صف اول بینندگان حاضر باشند و نگاهشان هم این نباشد که هنرمند برای ما چه خدمتی کرده است ... وگرنه بزرگداشت پیکری بی جان و یا جسمی از توان افتاده سودی به حال هنرمند ندارد .. یک اصل مغفول در این میان همواره وجود داشته است ؛ این که هنرمند ، کارش خدمت به فرهنگ است ؛ خدمت به موجودیت و داشته ی ایران است نه خدمت به یک سیستم خاص ... هنرمند ، آدم ایران است نه آدم دسته ای و تیمی خاص ..
#علیشاپور
#حسین_علیشاپور
#قدردانی
#هنرمند
#موسیقی