نظرآنلاین؛ رسانه پژوهشکده نظر
756 subscribers
774 photos
117 videos
2 files
1.48K links
نظرآنلاین، رسانه مطالعات‌راهبردی پژوهشکده نظر است که در زمینه‌های هنر، محیط، منظر، شهر، معماری، میراث و گردشگری فعالیت می‌کند.
Download Telegram
🔴غلتیدن رو به بالا در خیابان ولیعصر

🖋یادداشتی از سحر سلخی

🔹غلتیدن رو به پایین آسان‌تر از رفتن به بالای بلندی است، قانونی طبیعی که در خیابان ولیعصر می‌شود آن را تجربه کرد

🔹روزی از روزهای اوایل پاییز که تهران در وارونگی هوای آلوده اسیر نشده بود و گرما بار سفر بسته و رفته بود، از میدان تجریش، پیاده به سمت پایین (در خیابان ولیعصر) راه افتادم.

🔹به فکرم رسید چرا تا به آن روز پیش نیامده که این بلندترین خیابان ایران، ولیعصر را از جنوب به شمال پیاده بروم؟ چون پیاده رفتنِ سربالایی سخت بوده؟

🔹خوب فکر کردم و دیدم تا جایی که یادم مانده مسیر سربالایی را نه از روی تفنن و خوشی و قدم‌زنان، بلکه سوار بر اتوبوس یا تاکسی و با عجله و هراس از گیر افتادن در راه‌بندان و دیر رسیدن طی کرده‌ام!

شاید راز طیِ طریق در سربالاییِ طولانیِ ولیعصر، عدم تلاش برای زود رسیدن باشد. به قول «لوییزا والیزهِی»نویسنده‌ مکزیکی، پیاده بالا رفتن از شیب طولانیِ خیابان، نیاز به ارائه دلایلی محکمه‌پسند داشته باشد و مقصدی ذهنی. 
🔹والتر بنیامین» متفکری بود که در مواجهه با رشد شهرها و ظهور خیابانها و پاساژها و مغازه‌های رنگارنگ از واژه «فِلانور» به معنای «پرسه‌زنِ شهری» استفاده کرد.

🔹به نظر او «پرسه‌زن» در تودۀ جمعیتِ شهری، در میان خیابان‌ها مدام در حال پرسه‌زدن است و در نفسِ پرسه‌زنی‌اش هم انگیزه‌ای برای لذت بردن از دیدن مناظر(در تقابل با گشت‌وگذار توریستی) یا احیاناً خرید‌ کردن ندارد، بیشتر کاشف دوباره شهر است.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@nazarac
شماره ۱۴ نشریه گردشگری فرهنگ منتشر شد

🔻مقالات پژوهشی شماره جدید نشریه گردشگری فرهنگ(وابسته به پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر)

◀️گردشگری درمانی نوشته مهرنوش بسته نگار

◀️ادراک معانی و عوامل معناساز خانه‌های سنتی دورۀ قاجار یزد با رویکرد نشانه‌شناسی فرهنگی نوشته زینب دامیار؛ لیلا زارع؛ آویده طلایی؛ سید مصطفی مختاباد

◀️استراتژی، راهبردها، چالش‌ها و پیامدهای صنایع دستی مبتنی بر توسعۀ گردشگریبا استفاده از روش داده‌بنیاد نوشته

◀️عباس قنبری؛ فاطمه عزیزآبادی فراهانی؛ علی اکبر رضایی؛ سید رضا صالحی امیری

◀️دریچه ای نو در برساخت تجربۀ گردشگری نوشته امیرمحمد معززی مهرطهران؛ مهدی فاطمی

◀️تأثیر منظر آیینی بر ذهنیت مردم در جهت ارتقاء گردشگری پل هفت‌چشمه و آیین نواوسی در اردبیل نوشته نسرین محمدی ایرلو؛ وحید حیدرنتاج

و ….

@nazarac
🔴مقصرین شکست طرح جامع تهران به جای حساب کشی مدح می شوند!

👤سیدامیر منصوری استاد دانشگاه تهران و رییس پژوهشکده نظر در واکنش به مراسم سالگرد طرح جامع تهران:

🔹در جلسه سالگرد تصویب طرح جامع ۸۶ تهران که ۷ آذر ۱۴۰۲ در شورای شهر تهران برگزار شد، سوال اصلی آن بود که علت تحقق تنها ۲۷ درصد طرح پس از گذشت ۱۶ سال از تصویب آن چه بوده است؟
🔻مدیران نهاد تازه تاسیس طرح جامع برنامه‌ای تدارک کرده بودند که نشان می‌داد تحلیل درستی از مسئله اصلیِ موضوع ماموریت خود ندارند.

🔻در کلیپ مصاحبه با مسئولان تهیه و تصویب کننده طرح‌ جامع، مصاحبه‌شوندگان افاضه فرمودند که ما چه شاهکاری کردیم. دستمان درد نکند. دردناکتر از همه، سخنان مشاور تهیه‌کننده طرح بود که در موضع طلبکاری خیانت خود در طرح جامع را به شرایط بیرونی و پس از طرح نسبت داد. سخنرانان برنامه همان شخصیت‌های کلیپ بودند.

⁉️دو شخصیت کلیدی طرح‌ جامع ۸۶ در کلیپ و جلسه غایب بودند : قالیباف و حبیب‌اللهیان. چرا؟

🔹اعضای شورای جدید و صارمی معاون شهرسازی شهرداری علیرغم حضور در جلسه مجال اظهارنظر نیافتند. جلسه دو سخنران جدید شامل زاکانی شهردار و شاکری نماینده مجلس نیز داشت که حرف مسموع گفتند. اولی از ضرورت بازخوانی روح تهران برای طرح‌اندازی کالبد شهر گفت و دومی از ضرورت شناخت عواملی که مانع اجرای طرح جامع شدند.

🔻اگر همین دو کار بخواهد انجام شود، باید از آنها که طرح معیوب را تهیه و تصویب کردند حساب‌کشی شود. در یک دادگاه عادل بعید است نوبت به عوامل فرعی برسد.

🔻مهمترین علت شکست طرح جامع ضعف درونی و علمی آن بود که همان موقع نیز از سوی متخصصان و اساتید دانشگاه گفته شد اما مسوولانی که تصویبش کردند حاضر به شنیدن نشدند.

🔹طرح جامع از طریق شگردی بنام پهنه‌بندی و ابزاری بنام کمیسیون توافقات، بی‌قانونی را قانونی کرد. پس از این شگرد هرگز تراکم‌فروشی و تغییر کاربری در تهران تخلف محسوب نشد.

🔻در جلسه سالگرد نیز همان‌ها دوباره در مدح خود سخنرانی کردند و مقصر شکست طرح جامع را به بیرون طرح حواله کردند تا در مراسم سالگرد تصویب طرح جامع ۸۶، شاهد فرار به جلو مقصران اصلی شکست آن باشیم.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@nazarac
🔻توسعه با رویکرد مرکزگرا موفق نخواهد بود

👤دکتر مختار نوری در نشست «توسعه جامعه محور»:
🔹توسعه‌ی جماعت‌محور یا اجتماع‌محور، ضمن آشکارسازی زخم‌ها و مداخلات دولتی تمایل دارد جامعه را آغازگر و محرک توسعه از پایین بداند که به نوعی یک توسعه‌ی اجتماع‌محور با مداخلات مردمی شکل بگیرد.

🔹شما نمی‌توانید در توسعه جامعه محور مشارکت مردمان محلی و بومی ساکن منطقه را نادیده بگیرید و بگویید که با مرکزنشینی می‌خواهید توسعه را در کوهدشت یا هر نقطه از کشور ایجاد کنید.

🔹دستور کار اینست‌که برنامه باید از پایین به بالا باشد نه از بالا به پایین. 

🔹نقش دولت در توسعه جامعه‌محور این است که تسهیل‌گر باشد. 
🔹باید از نگرش‌های مرکزنشین به توسعه عبور کرد و به سمت نوعی جامعه‌محوری به سراغ مردمان بومی و محلی به دلیل شناختی که از موقعیت جغرافیایی، موقعیت محلی، موقعیت اقتصادی، موقعیت فرهنگی و … رفت تا بتوانیم به توسعه متوازن و پایداری برسیم.

🔹طرح هادی در راستای توسعه برنامه‌ای است که عمدتا رویکردی از بالا به پایین دارد. در خصوص نقش مکان در فرآیند برنامه‌ریزی طرح هادی روستایی درست است که طرح هادی در روستاها اجرا می‌شود ولی باز دولت‌محور هستند یعنی باید در طرح‌های هادی خود مردم هم درگیر شوند.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@nazarac
◀️شکل گیری شهر مشهد در ۳ دوره تاریخی/ بخش اول

🔻دوره اول: از آغاز شکل‌گیری تا دوره تیموری

🔹با مدفون شدن امام رضا (ع) در باغ حمید بن قحطبه در قرون سوم هجری قمری در قریۀ سناباد نوغان، نطفۀ اولیۀ مشهد بسته شد و به مرور با ساکن‌شدن شیعیان و مجاوران حضرت در قرون بعد، شهر مشهد شكل گرفت

🔹پیش از آن، در مجاورت مشهد شهر مهم «نوغان» قرار داشت که یکی از چهار شهر ولایت توس و بعد از تابران بزرگترین و حتی در سده‎های اولیۀ اسلامی بزرگتر و مهمتر از تابران بود.

🔹در قرون سوم و چهارم، شیعیان و علاقمندان آل علی (ع) و مجاوران حرم مطهر «به‌تدریج خانه‌هایی در اطراف حرم ساخته‌اند و حصن و باروی یادشده در اطراف قبر حضرت رضا (ع) به‎ عنوان اولین عنصر کالبدی شهر، نقش ارگ شهر یا آخرین نقطۀ دفاعی را بازی می‌کرده است

🔹سناباد و نوغان در نیمۀ دوم قرن ششم هجری کاملاً با هم یکی شده و شهر کوچک مشهد را تشکیل داده بودند.

🔻مشهد از قرن دوم تا قرن نهم هجری قمری، توسعۀ کلانی نداشته ولی با حاکم شدن پادشاهان تیموری رفته‌رفته به کانون خراسان تبدیل شده است.

برگرفته از مقاله بررسی سیر تحولات و تغییرات سازمان فضایی شهر مشهد نوشته محمدجواد نطاق و مهدی حسین زاده در شماره ۶۳ نشریه علمی پژوهشی منظر.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید


@nazarac
🔴 میزگرد تخصصی شهرسازی  «خروج از
     بن بست شهرسازی امروز ایران؛ رویکرد واقع نگر»

🔹 دکتر  گیتی اعتماد
     🔹دکتر  پرویز پیران
      🔹 مهندس فرخ زنوزی
🔹مهندس سهراب مشهودی
🔹دکتر سید امیر منصوری

🔻 شنبه ،  هجدهم آذر ماه ۱۴۰۲ ، ساعت  ۲۰:۰۰

🔻 لینک حضور :
https://www.clubhouse.com/room/mJwz3J0o?utm_medium=ch_room_pxr&utm_campaign=YS5exS-o6YpzMGrdnRj4sQ-1013548


@Nazarac
🔻کسب رتبه نخست «پژوهشگران پر استناد ISC» توسط رییس پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر

🔹دکتر سیدامیر منصوری، رییس پژوهشکده نظر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در تازه ترین گزارش موسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام(ISC) از پراستنادترین پژوهشگران کشور  در حوزه هنر و معماری رتبه نخست را کسب کرد.

🔹دکتر ناصر براتی عضو هیات علمی پژوهشکده نظر و استاد دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین نیز رتبه پنجم این فهرست را به خود اختصاص داده است.


پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر با بیش از دو دهه فعالیت مستمر پژوهشی و تحقیقاتی دارای ۷ نشریه علمی و پژوهشی است که دو نشریه نمایه شده در WOS با نام های باغ نظر و منظر از جمله آنان می باشد.
همچنین انتشارات پژوهشکده نظر تا کنون بیش از ۵۰ عنوان کتاب در زمینه های هنر، معماری، شهرسازی، گردشگری و ... به مرحله انتشار رسانیده است.

@nazarac
◀️افول شبکه ی آبرسانی شهر سمنان، از یک زیرساخت منظرین به یک عنصر فراموش‌ شده شهری

✍🏻محمد جمشیدیان

🔹شهر سمنان به‌عنوان یکی از شهرهای فلات مرکزی ایران و با بهره‌گیری از آب رودخانۀ گل رودبار دارای یک شبکۀ آبرسانی ویژه است که بعد از تقسیم آب در پارا (آب‌پخش‌کن) آن را به سطح شهر منتقل کرده و بعد از گذشت آب از جوی‌های اصلی و فرعی درون شهر با توجه به نیازهای متنوع کشاورزان در راستای جلوگیری از هدررفت آب در استخرهایی ذخیره شده و طی برنامه‌ای منظم در زمین‌های پایین‌دست تقسیم ‌شده است.

🔹اجزای مختلف این شبکه نقش عمده‌ای در شکل‌دادن به ساختار اصلی شهر سمنان داشته‌اند. شبکۀ معابر شهر عمدتاً به‌خصوص در معابر اصلی منطبق بر جوی‌های آب اصلی شهر بوده‌اند. محل استخرهای ذخیرۀ آب مراکز محلات و به نام هر محله بخشی از هویت آن بوده و محلات شهر با توجه به فواصل و مکان‌یابی آن‌ها فرم یافته‌اند.

🔹شبکۀ آبی سمنان نه فقط یک استخوان‌بندی شهری که دارای جایگاهی ویژه در اندیشۀ شهروندان است. یکی از این مصادیق حضور در مظاهر فرهنگی شهر سمنان است.

🔹یکی از این آداب به «کله نووژا» معروف بوده است: «در مواقعی که می‌خواستند مردم (و خاصۀ کشاورزان) را در یک‌جا جمع کنند، دستور می‌دادند کله یا توپی استخر را باز نکنند. در این حال به استخربان هر استخر دستور می‌دادند که: کله نووژا (کله را از جایش بلند نکن) و چون صاحبان آب و کشاورزان مشاهده می‌کردند که آب در جوی‌ها جاری نیست به‌سوی استخرها حرکت می‌کردند و از ماوقع آگاه می‌شدند.

🔻می‌توان گفت شبکۀ آبرسانی سمنان، یک شبکۀ شهری حاوی ویژگی‌های منظر است که می‌توان آن را یک زیرساخت منظرین نامید. زیرساختی که به‌واسطۀ عمق اثرگذاری و نفوذش در لایه‌های مختلف عینی و ذهنی شهر باید بیش از هریک از اجزای منظر شهری، پویا، زنده و مانا باشد.

🔹هرچند مانایی این ساختار شاید به‌دلیل نقش حیاتی آن‌چنان‌که پیش‌بینی می‌شود و انتظار می‌رود لااقل تاکنون اتفاق افتاده و هنوز عناصر آن در جای‌جای شهر حضور دارند، اما گویا زندگی و پویایی آن‌ها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر منظر از نظر دور مانده است.

🔹برآیند تصمیمات و عملکرد مدیران و تصمیم‌گیران دربارۀ شهر در منظر شهری سمنان چنین دیده می‌شود که جز در بخش انتهایی این شبکه، که آن هم در خدمت آبرسانی و تقسیم آب بین اراضی زراعی است بقیۀ اجزا و بخش‌های این شبکه فراموش شده‌اند یا تنها به‌عنوان محلی که در شهر باقی مانده است بدان پرداخته شده است.

🔹اگر بخش‌های موجود در شهر را به سه بخش جوی‌های آب، استخرها و آب‌پخش‌کن تقسیم کنیم، جزء بعضی از استخرها، باقی بخش‌ها اجزایی فراموش شده‌اند که یا دیده نشده‌اند یا برنامه‌ریزی شهر جدید درصدد پنهان‌داشتن آن‌ها برآمده است.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@Nazarac
🔴کارگاه نظریه‌پردازی پژوهشکده نظر

          بازخوانی طرح‌جامع تهران؛
      ۱. درس از گذشته، ترسیم‌ مسیر آینده


👤دکتر سیدامیر منصوری، دانشگاه تهران
👤دکتر ناصر براتی، دانشگاه بین‌المللی قزوین

زمان: چهارشنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۲، ساعت ۱۷

📭مکان: گالری نظرگاه،
              تهران، خیابان دکترقریب، شماره ۲۳


@nazarac
   میزگرد تخصصی شهرسازی    : 

  برون رفت از از  " بن بست شهرسازی امروز ایران"  رویکرد  کل نگر 

👤سخنرانان:
        دکتر  ناصر براتی
       دکتر  عباس شیعه 
       مهندس سهراب مشهودی 
      دکتر سید امیر منصوری

📌  مدعوین ویژه : دکتر گیتی اعتماد ، دکتر پرویز پیران ، مهندس فرخ زنوزی ، دکتر ترانه یلدا

🔻 شنبه ،  بیست و پنج  آذر ماه ۱۴۰۲ ، ساعت  ۲۰:۰۰

🔻 لینک حضور :

https://www.clubhouse.com/invite/wgASgg6lezdK9LQB2jX9gqXQD8OwIL0KrQJ:BL4mR5Dj_rH0Y3-aLlM5q-IvPZEzBbA21HUWhnTFkbU

@nazarac
نظرآنلاین؛ رسانه پژوهشکده نظر
◀️شکل گیری شهر مشهد در ۳ دوره تاریخی/ بخش اول 🔻دوره اول: از آغاز شکل‌گیری تا دوره تیموری 🔹با مدفون شدن امام رضا (ع) در باغ حمید بن قحطبه در قرون سوم هجری قمری در قریۀ سناباد نوغان، نطفۀ اولیۀ مشهد بسته شد و به مرور با ساکن‌شدن شیعیان و مجاوران حضرت در قرون…
🔴شکل گیری مشهد در سه دوره تاریخی/ بخش دوم

🔻دورۀ دوم: صفوی، افشاری و قاجار

🔹مهمترین واقعۀ کالبدی مشهد تا زمان سلطنت شاه عباس احداث مجدد باروی شهر توسط شاه طهماسب بود که به‌دلیل حملات مکرر ازبک‌ها در سال ۹۲۵ ه.ق بود.
🔸علاوه بر آن از مهمترین اقدامات شاه عباس احداث بالاخیابان و پایین‌خیابان به طول سه کیلومتر در سال ۱۰۱۶ ه.ق بود. خیابانی با جهت شمال‌غربی-جنوب‌شرقی که در دو طرف به دو دروازه منتهی می‌شد
🔹 در دورۀ افشاریه، بعد از پایتخت شدن مشهد، چهارباغ حکومتی رونق گرفت و در آن باغ‌ها و کاخ‌های متعددی بنا شد. با آغاز حکومت قاجاریه، بنای حکومتی جدیدی در جنوب‌غرب شهر و در جوار باروی شهر ساخته می‌شود.

🔹در نقشۀ جامعی از مشهد که توسط کلنل جولیس دالمس۲ در دوران قاجار و در سال ۱۲۸۶ هجری قمری تهیه شده، بالاخیابان و پایین‌خیابان به ‎عنوان محور شاخص در نقشه کاملاً شهر را به دونیمۀ مجزا بدل کرده است و ارکان سازمان فضایی را از خود متأثر ساخته است. 

برگرفته از مقاله بررسی سیر تحولات و تغییرات سازمان فضایی شهر مشهد نوشته محمدجواد نطاق و مهدی حسین زاده در شماره ۶۳ نشریه علمی پژوهشی منظر.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید


@nazarac
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🚨اعلام خطر استاد دانشگاه تهران درباره شیوه بازنگری طرح جامع تهران

🔸سیدامیر منصوری استاد دانشگاه تهران:

🔻به وزیر شهرسازی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، شهردار تهران و  اعضای شورای شهر تهران اعلام خطر می کنم!

🔻ما در شرایط بسیار بحرانی و خطرناک نسبت به برنامه توسعه شهر تهران هستیم. اصلا خودتان را بخواب نزنید و ساده اندیشی نکنید!
 به نصیحت دلسوزان توجه کنید و خطای دور اول را تکرار نکنید. 

🔻طرح جامع 86 محصول یک ذهن مدیریتی بیمار بود که توسط یک گروه محلل، وجهه قانونی به خود گرفت.

🔻اگر الان جوان تهرانی نمی تواند زندگی کند و صاحب خانه شود، به خاطر طرح جامع تهران و تبعیض هایی است که در آن صورت گرفته است.

🔻متاسفانه دوباره همان آدم ها ما را نصیحت می کنند و می خواهند ما را دوباره در چاه بیندازند.

🔻مگر می شود تیمی که با نتیجه ده هیچ باخته است، دوباره راهی میدان مسابقه کرد؟ می شود به مفسدان ماجرای چای دبش بگوییم شما در مورد مبارزه با فساد برای ما حرف بزنید؟

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@nazarac
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

🔴 آلودگی هوا حاصل طرح جامع تهران است


🔻ناصر براتی عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین: ما اصلا نمی خواستیم طرح جامع با روش فعلی تهیه شود که در نهایت به اینجا برسد که مردم تهران با این همه ظلمی که متحمل می شوند کلی هم پول بپردازند!

🔻مرتب با تهیه کردن طرح جامع شهرها را بدتر کردیم. در دهه هفتاد سازمان برنامه گفت تنها 20 درصد طرح های جامع تحقق یافته است.
🔻این همه فرصت توسعه از بین می رود اما کسی چیزی نمی گوید!

🔻برخی به ما می گویند ما این نقدها را قبول می کنیم اما قانون دست و پای ما را بسته است! چرا قانون را عوض نمی کنید؟ معنی این عبارت این است که قانون به نفع شما است و نمی خواهید آن را عوض کنید.

🔹معماری ایرانی وارد اسلام شد و به تمام امپراطوری اسلام رسید یعنی ایران بود که به همه خط می داد.

🔻اگر اکنون می بینیم جهان اسلام از غرب پیروی می کند برای این است که تهران حرفی برای گفتن ندارد.


🔻ما تهران را خراب کرده ایم و به تبع آن کل ایران را نیز خراب کردیم و کل امپراطوری اسلام را هم از بین برده ایم چون آقایان می خواهند طرح جامع اجرا کنند تا منافع آن به جیب یک عده خاص برود.

@nazarac
🔴کرسی ترویجی نظریه پردازی: مطالعات مکان


🔹«رویکرد منظر به نماهای شهری تهران»

👥سخنرانان:

👤دکتر سیدامیر منصوری
👤دکتر رضا کسروی


🔻زمان: ۶ دی ۱۴۰۲ | ساعت ۱۷
🔻مکان: تهران، خیابان قریب، شماره ۲۳

🔸حضور برای عموم آزاد است


@nazarac
🔻دیوار پنجم دور تئاتر شهر

🖋یادداشت احمد صابری، عضو هیات علمی پژوهشکده نظر در روزنامه شرق:

🔹دیوار چهارم اصطلاحی ست در تئاتر به معنای دیواری خیالی که داستان را از دنیای واقعی جدا می‌کند.

🔹در تئاتر افزودن بر سه دیوار فیزیکی محصور کننده اطراف صحنه، دیوار چهارم به شکلی نامرئی میان تماشاگر و صحنه است: دیواری که عینیت آن کنار گذاشته شده، اغلب مانند آینه‌ای برای صحنه عمل می‌کند و گاه برای تغییر در فرم نمایش می‌شکند.با وجود این دیوار، مخاطب می‌تواند داستان را ببیند و درک کند، اما داستان از وجود مخاطب آگاه نمی‌شود. این روزها اما تهران با پدیده‌ای شگرف و جدید در تئاتر جهان مواجه است؛ دیوارپنجم تئاتر شهر!

🔹دیواری که علاوه بر عینیتی صلب و تفکیک کننده، معنای بسیاری را برای مخاطبان خود که اینجا تمامی شهروندان هستند به همراه می‌آورد، این دیوار از وجود مخاطب آگاه ست اما اساساً او را به رسمیت نمی‌شناسد و به بی رحمانه ترین شکل ممکن حتی بازیگران نمایش را از صحنه بیرون می‌کند.
🔹به بیان دیگر، فضای عمومی در مرکز شهر که از اساس برای زیست اجتماعی، عمومی و متکثر طرح اندازی شده است به ناگاه ناپدید شده و با بازیگران اصلی خود مرز بندی می‌کند

🔹در تجربه تحدید و ایضاً تهدید پلازای تئاتر شهر در چهارراه ولیعصر تهران، در دوره شهردار پیشین، علیرغم تشخیص لزوم بازطراحی پارک دانشجو و پلازای تئاتر شهر در قالب طرحی یکپارچه- به عنوان بخشی از راه حل معضلات اجتماعی و فضایی این محدوده- این پروژه از سطح تعریف فراتر نرفت و در دور بی عملی گرفتار شد.

🔹در تجربه تئاتر شهر گروه هنرمندان یا با سکوت خود به طور ضمنی بر این جدایی و تفاخرطلبی صحه گذاشتند یا در سطوح مدیریتی اساساً از مطالبه‌گران آن بودند. موضوع درخواست حصار برای تئاتر شهر از سوی مدیریت مجموعه نه یک موضوع دفعی و محدود به تحولات سیاسی ۳-۲ سال اخیر که امری مسبوق به سابقه در دوران گذشته نیز هست، تا جاییکه به بهانه شأنیت مجموعه تئاتر شهر، مجاورت با آسیب‌های اجتماعی پارک دانشجو و آسیب‌های احتمالی دستفروشان و معتادان به شکل متمادی خواستار حصار برای این مجموعه بوده‌اند.
🔹سوال اساسی که در خصوص همراهی همگرایانه این گروه با حاکمیت و مدیریت شهری مطرح می‌شود این است که از اساس روشنفکری که توان مواجهه و آلودن خود با واقعیت‌های اجتماعی پیرامون خود را نداشته باشد و ترجیح بدهد لبه دامن برچیند تا مبادا به واقعیت شهر آلوده نگردد، از اساس چه شانی از روشنفکری و نخبگی را داراست؟!

🔹بخش شگفت آور موضوع همراهی طراحان، معماران و شهرسازان با چنین رویکردهایی  در فضای عمومی شهر است.  گویی پزشکی بداند که روند درمان و برخورد با بیمار چگونه است، سالها در رسای آن سخرانی کند و در لحظه عمل دقیقاً بر خلاف آن عمل کند.

🔹ذکر نام معمار حصار تئاتر شهر از سوی مدیریت شهری بیش از ارج نهادن بر جامعه بی صنف و همیشه محذوف معماران، کنایه ای بر همراهی گروهی از آنها در روندهای انقباضی مدیریت شهری تهران بود.
🔹بدیهی است که در غیاب مرجعیت صنفی و رسانه‌ای معماری و شهرسازی، اقداماتی این چنین که بیشتر به طمع شهرت، مقام و یا ثروت صورت می‌گیرد، وجدان حرفه‌ای و علمی این گروه را نیز زیرسوال خواهد برد! و به سیاق تجربیات متعدد مداخلات معمارانه و شهرسازانه دهه‌های اخیر، ژست‌های ساخت شهر دموکراتیک، اجتماعی، دانش پایه و … به پای کسب منافع شخصی قربانی خواهد شد و پرده آخر این نمایش رقت انگیز را رقم خواهد زد.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید

@nazarac
📽بررسی و نقد فیلم «به سوی طبیعت وحشی» در گالری نظرگاه

🔻جلسه اکران، بررسی و نقد منظرین فیلم «به سوی طبیعت وحشی»با حضور دکتر محمدرضا مهربانی گلزار عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی قزوین و علاقه مندان رشته معماری منظر با همکاری «معمار منظر» و پژوهشکده نظر در محل گالری نظرگاه برگزار شد.



@nazarac
🔻نقش سرزمین هرمزگان در تئاتر مکبث‌زار

✍🏻یادداشتی از نگین رجب بوجانی

🔹سرزمین به مثابۀ یک کل، حاصل زیست افراد در زمین و ادراک آنان از قلمرو است. فرهنگ عنصر منظرساز سرزمین و حاصل ثانویه‌سازی انسان در روند تکامل او در محیط است. منظر فرهنگی، منظری متشکل از اجزا فرهنگی است که میراث ناملموس هر قوم تلقی می‌شود و زمین را به سرزمین مبدل میکند.

🔹هنرهای نمایشی به‌عنوان تداومی از منظر آیینی جلوه‌ای از منظر فرهنگی است که اقسام مختلف نمایش از سنت‌های نمایشی نخستین تا اشکال مدرن تئاتر و نمایش را شامل می‌شود. هنرهای نمایشی برای سرزمین هرمزگان نیز به مثابۀ یک سرمایه عمل میکند. حفاظت از منظر دریاپایه و توسعۀ فرهنگی سواحل مستلزم حفاظت از منظر فرهنگی دریاپایه است.

🔹تئاتر مکبث‌زار به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم پشت‌کوهی نمونه‌ای از آثار تلفیق شده با فرهنگ و آیین بومی است که در تلاش برای تبلور مفهوم «آنیت اجرا و ابدیت ایده» در تئاتر با خوانشی نو از شاهکار نویسندۀ انگلیسی –شکسپیر- است.

🔻این تئاتر برداشتی آزاد از رمان مکبث شکسپیر و تلفیق شده با آیین‌ زار و عناصر فرهنگی هرمزگان است. مکبث پادشاه اسکاتلندی در سودای بابازار شدن به جنون کشیده شده است. پشت‌کوهی در این اثر با فرم‌گرایی و استفاده از شیوه‌های اجرایی شرقی و غربی به‌ردنبال ارائۀ شکل جدیدی از اثر باشکوه شکسپیر است.

🔹یین‌زار جلوه‌ای از منظر فرهنگی هرمزگان با درون مایه‌ای نمایشی است که به‌مثابۀ یک درمان تلقی می‌شود. این آیین نوعی آیین پری‌گیری و به‌دنبال نوعی ارتباط مسألمت‌آمیز با باد است.

🔹در این آیین باد به‌عنوان یک اسطوره در جایگاه یک پری در جان ساحل‌نشینان حلول و در شمایل یک حال غریب بروز پیدا می‌کند و بابازار به‌عنوان یک درمانگر تلاش می‌کند با ترکیب رقص، موسیقی و ارتباط جمعی حال بیمار را بهبود بخشد.

🔹 تئاتر مکبث‌زار تئاتری چندصدایی است که برای تطبیق با مخاطب روز، ایده‌ای قدیمی را با شکلی جدید ارائه می‌دهد اما با نگاهی سوبژکتیو به سرزمین، چیستی هرمزگان را به نمایش گذاشته اما به معرفت‌شناسی اکتفا کرده و صرفاً با برداشت‌های جزنگرانه فرهنگ هرمزگان را به داستان مکبث تزریق کرده است.

برای مشاهده متن کامل اینجا کلیک کنید



@nazarac