در کانی شناسی ایرانی کهن بر اساس حفاریهای علمی باستان شناسی تاریخچه استفاده و شناخت سنگ عقیق در سرزمین پارسی به هزار سوم قبل از میلاد مسیح باز میگردد.مطابق اطلاعاتی که از کتیبه کاخ داریوش در شوش به دست آمده چنین دانسته شده که در آن دوران عقیق بیشتر به عنوان زینت آلات و مهرهای سلطنتی به کار میرفته و منشا استخراج عقیق “سغد” بوده است.

نام سنگ عقیق تحت عنوان “سیکابروش” در الواح باستانی ایران ذکر شده که درآن سیکا به معنای عقیق و بروش به معنای سنگ بوده است (مرجع : کانی شناسی در ایران قدیم تالیف مهندس محمد زاوش).

در ادبیات ایران نیز اشعاری از جانب شاعران و عرفا درباره سنگ عقیق ذکر شده است.

مولوی :
گفت در گویش و گل خندانش کرد
گفت با سنگ و عقیق کانش کرد

حکیم نظامی :
دو شکر چو عقیق آب داده
دو گیسو چون کمند تاب داده

#سنگ_عقیق #جواهرشناسی #عقیق #پارس_جواهر

#parsjawaher

https://parsjawaher.com/%d8%b3%d9%86%da%af-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%ac%d8%a7%d9%85%d8%b9-%d8%b9%d9%82%db%8c%d9%82/