این زندگی فقط یک اقامت یک شبه است.
زیاد دل مشغولش نباش،
با یک شب ماندن در کاروانسرا
خیلی درگیرش نمی‌شوی
شب آنجا در آسودگی می‌مانی
و می‌دانی که صبح خواهی رفت.
نگران کاروانسرا نخواهی بود.
اما مردم گرفتار و درگیر می‌شوند
و تقلا می‌کنند.
آنها می‌خواهند دنیا نوع خاصی باشد
که آنها می‌پسندند،
دنیا باید تغییر کند.
آنها آنقدر درگیرند که نمی‌توانند بخوابند.
آنها باید دیوار کاروانسرا را رنگ کنند
و تزئین کنند،
باید رختخوابش را عوض کنند،
باید مبل و اسباب و اثاثیه کاروانسرا را
تغییر دهند
و غافلند که صبح باید برای همیشه
از آنجا بروند.
و این‌ چنین کل شب را به تعمیر و مبارزه
و تغییر دادن چیزها می‌گذرانند
و به هدر می‌دهند
این دقیقاً همان کاری است
که مردم در زندگی خود انجام می‌دهند.

اشو

@pbkar

الهی_تو_حلالم_کن

بسم الله الرّحمن الرّحیم
ایاک نعبد و ایاک نستعین
بسم الحق العظیم

الهی یا حق یا خودِ حق و نه غیر از حق
الهی مسافر حق ام و سفر حق عهدو ادعای من است
الهی مسافر حق ام و حقیقتِ این سفر حق ست
الهی مسافر حق ام و در این راه و این سفر
دلم کوله بار و علمدار و یار غار من ست
اما گاهها میشود که دلم ازپای میافتد
در راه میماند و گریه میکند
به گمانم در جیب و جای کوله من کرده هایی مخفی ست
و امانتهایی بر عهده من است که اداشان نکرده ام
و حقوقی بر ذِمّۀ منست که حلالم نکرده اند

الهی ای آنکه نگفته های مرا میشنوی
و فراموش کرده هایم را از یاد نمیبری
ای خبیری که از آنچه پنهان میکنم تو با خبری
و آگاهی از آنچه بر دوش من سنگین ست

الهی پنداشتم از گذشته عبور کرده ام
و گذشته در پشت پای منست
الهی میبینم که چند از گاهی
مرا به آنچه میگریزم باز میگردانی
و یا گذشته را دوباره در برابرم میداری
الهی این قصاص تکرار از چیست؟
الهی اگر مرورم میدهی تا عبورم دهی
پس شعورم ده تا شرایط را فهم کنم
اگر در برابرم باز میگردانی تا ببینم
پس بصیرتی همراهش ده تا دریابم

الهی ای تو که همه خودِ خودِ من با توست
این بنده ات که ذره ای از ذره های تو نیست
الهی این ذره بی بار، بار گرانی بر سینه دارد
ای پروردگارم ای صاحب کوله بار دلم
بار بر سینه ام سنگین ست
میایستم و در مقابل تو به تعظیم میروم
کمکم کن و بار از شانه هایم بردار
وگامهای مرا در سفر سبک گردان
الهی مدیونم و زیر دِین دل بندگان توام
وَ در مقابل تو و دِین ِ دین خواهانم
ناتوان از جبران ام

الهی حلالم کن
و در جان بندگان خودت مرا ببخش و جبران کن
الهی حلالم کن
اگر دلی از من رنجیدو قلبی از من لرزید
اگر چشمی از دستم گریست و خوابی از من آشفت
اگر حرمتی از من شکست و تهمتی بر زبانم رفت
اگر خاطری از من آزُرد و آه دردی از نهادی برخاست
اگر رازی از دهانم جست و آبرویی رسوا شد
اگر خشونتی کردم و جان آسوده ای ترسید
اگر تمسخری کردم و بنده ای شرمنده گشت
اگر زخم زبانم زخم و آسیب جان و روحی شد
الهی حلالم کن و قلب بندگان ات را از من راضی کن
الهی حلالم کن
اگر محبتی را بی پاسخ و سلامی را بی جواب نهادم
اگر حقی را ضایع کردم و عدالتی را مانع شدم
اگر عهدی را شکستم و به امانتی خیانت ورزیدم
اگر کاری ناتمام و قولی را بی وفا رها کردم
اگردر محبت افراط و در دشمنی اغراق نمودم
اگر نگاهی را دزدیدم که به دیگری تعلق داشت
و اگر به حریمی تجاوز کردم که از آن من نبود
الهی حلالم کن و حلالیت برای من بستان
الهی حلالم کن
اگر نعمتی را ضایع و موهبتی را ناسپاسی نمودم
اگر قدر محبت تو را در محبت دیگران نادیده گرفتم
اگر رنجهای پدر و مادرم را با رنجش ها تلافی کردم
و در حقشان جسارتی ورزیدم و دستم کفری مرتکب گردید
الهی حلالم کن
اگر همسرم فرزندم خویش و بیگانه ام
اگر دوست تو که به دوستی به من وام اش دادی
و اگر ای خدای من کسی، دلی جانی از من به تو شکایتی آورد
و قلبی زخم دیده و دیده های گریانی آورد
الهی العفو الهی العفو
الهی به اندازه هم دلهای پشیمان العفو
الهی حلال حلالم کن
الهی قاصرم از عذرخواهی
ناتوانم از باز گرداندن لبخندی که شکستم
و باز بردن اشکی که ریزاندم
الهی می دانی که قادر به جبران هیچ از هیچ ام
در برابرت همه چیز را میپذیرم
و به همه چیز معترفم
و برای هیچ یک از خطاهایم بهانه ای نمی آورم
بجز نادانی و به غیر از ناآگاهی
الهی تو حلالم کن
و در جان بندگان خودت مرا ببخش و جبران کن
الهی قلبشان را برای بخشیدنم نرم ساز
وبرای حلال کردنم خشنودشان گردان

الهی اینک اینجا و به خاطر خودت
در برابر تو ای خدای من
و ای خدای هر که به او بدی ها کردم
و در برابر روحت که شاهد وناظر ماست
میبخشم هر که به من بدی کرد تو حلالم کن
و میگذرم از هرکه از من نمیگذرد تو عبورم ده
الهی ببخش و بخواه که روح تو مرا ببخشاید
ببخش و بخواه که روح تو در دیگران هم مرا ببخشاید
الهی تو صاحبان حق مرا راضی کن
و میان قلب ما آشتی افکن
تو حلالم کن و بخواه که مرا هم حلال کنند
الهی ای حللال همه محالها
ای آسان کنند همه سختیها
ای "ا َمن یُجیبُ المُضطرَّ اِذا دَعاهُ وَ یکشفُ السُو"
در اضطرار آمده ام با من بیا
که بدون تو راهم نمیدهند
با من بیا
تا به هوای تو راهم دهند
با من به دیدن دلها و دیده ها بیا
با من برای آشتی و صلح و سلام
با من بیا وعذر ِ گناه را تلقین ام کن
که به یمن حضورت حلالم کنند
با من بیا و دست مرا رها نکن
که دامن ایاک نستعین تو را محکم گرفته ام

آمین یا ربّ العالمین

@pbkar

وقتی افراد به نزد من می‌آیند و می‌گویند، "من نمی‌دانم خداوند را چگونه دوست بدارم؛ نمی‌دانم چگونه با او حرف بزنم،" من به آنها می‌گویم، "درست همین طوری که داری با من حرف می‌زنی و همینطور که الان داری از ژرفنای دلت برای من می‌گویی. به همین روند عادت به راز و نیاز با خداوند کن." شگفت‌انگیز است که خداوند چگونه به صداقت و سادگی این نوع ارتباط با خود پاسخ می‌دهد.

  شری دایاماتاجی
#صبحتون_پراز_عشق_ونور

https://telegram.me/pbkar

تسلیم آنچه هست را تغییر نمیدهد
و شرایط بیرونی را دگرگون نمی کند
بلکه تو را تغییر میدهد.

وقتی تو دگرگون میشوی،
جهان تو نیز دگرگون میشود
چون جهان تو چیزی نیست جز آگاهی تو.

اگر در آینه نگاه کنی و از چیزی که دیدی خوشت نیامد،
دیوانه ای اگر به تصویر آینه حمله کنی.
این دقیقا همان کاری است که
تو در حالت عدم پذیرشِ آنچه که هست
انجام می دهی.

اگر به تصویر آینه حمله کنی
تصویر هم به تو حمله خواهد کرد
اما اگر تصویر را بپذیری
و با آن دوستانه رفتار کنی،
تصویر نمیتواند با تو دوستانه رفتار نکند.

این گونه است که میتوانی
جهانت را تغییر دهی.

#اکهارت_تله

https://telegram.me/pbkar

‍ تنها_هدف

تنها هدف مفید از این تولد فعلی
رفتن به درون و درک کردن آن خود است.
کار دیگری برای انجام دادن نداری.

ماهاریشی
@pbkar

‍ توکل کامل‌ترین روش دعاست....
روح دعا، توکل است.
چیزهایی را که نمی‌دانی و از باطن آنها بی‌خبری از خدا نخواه و قصد نکن. دعا کن که آنچه لازم است بدانی، بدانی و آنچه لازم است به انجام برسانی، به انجام برسانی. آنچه لازم است به تو برسد، برسد و آنچه لازم است از تو گرفته شود، گرفته شود.
هرگاه اراده فرد با اراده خداوند همسو و هم‌جهت شود، دعای او مستجاب و خواسته‌اش عملی می‌گردد.
با دعا و توکل مداوم و ارتباط داشتن پیوسته با خداوند او را وا می‌داریم تا در وجودمان زندگی کند و با ما باشد.

استاد_ایلیا_ما

@pbkar

آن_دو_رکعت_عشق
باقیمانده_را...

به نام خداوند بی نهایت بخشنده و مهربان

بسم‌الله الرحمن الرحیم

ای خدا، ای آنکه نامت بر زبانم جاری است
معنی " الله " را در روح و در جانم بریز
ای خدا، ای مقصد و مقصودم از راز و نیاز
راه طاعت دور می‌دارد، مرا نزدیک ساز
دور می‌دارد مرا این طاعت بی‌جان و روح
ای تو از جان خویش‌تر، با من مرا بیگانه ساز

من هزاران بار دور از قبله بر سجادۀ بیگانگی
ظاهری در زهد و تقوا قامتی از باد بستم
ايستادم، سجده کردم در رکوع‌ات قد شکستم
بی‌حضورت بارها سوره و تسبیح، تکبیر و تشهد خوانده‌ام
بی‌حضورت بارها
دور، دور از عشق، دور از بندگی، دور از خدا
در غیابِ دل قیام و قصدِ طاعت کرده‌ام
من فراخوانِ ملائک را شنیدم، آمدم، لبیک گفتم
در عبادت سعی کردم، سجده بردم
بر مثالِ زائرانِ کعبه گشتم گِردِ دل
ذکر گفتم، منتظر ماندم ولی
تا بَرِ دیوار رخصت بود و افزون ره نبود
ای خدا، ای آنکه نزدیکی به من
معنی نزدیکی‌ات را در رگ و جانم بریز

ای تو برتر،‌ ای تو در برتر ز هر دیوار و در
راهِ پنهانم نشان ده، می‌کشانم تا به بَر
قصد قربت کرده‌ام، ای جاری نادیدنی
غربت از من دور گردان و فرا خوانم به پیش

ای خدای بی‌نیازم، آشتی کن
ای تو جان جمله اجزای نمازم، آشتی کن
ای تو نورِ قبله، جانِ کعبه، سمت و سویِ عشق
باز می‌گردم به تو، ای جان شیرین،
آشتی کن، آشتی کن،
بار دیگر از برای تو وضو می‌گیرم، از بهر تو قامت می‌گذارم
ای همه راز و نیازم
آشتی کن، آشتی کن
آشتی کن، تا که نورِ نام‌ها‌یت از دهانم اوج گیرد
آشتی کن، تا که قبله سوی قلبم باز گردد
آشتی کن، تا ملائک در نمازم صف زنند
بوسه باران می‌کنم خاک از سجودم، آشتی کن
آسمان را گریه‌باران می‌کنم از اشک و سوزم
آشتی کن

ای تو روحِ آشتی، با روح من، جانِ نمازم
آشتی کن، آشتی کن

در نمازم جلوه‌ای کن تا چو طور
پاره پاره گَردم و موسی ز خود بی‌خود کنم

جلوه‌ای دیگر بیاور تا چو نیل
سینه بشکافم برایت، محشرِ کبری کنم

پا بِنِه اندر نمازم تا چو نوح
کُفرِ عالم از برایت طعمۀ طوفان کنم

باز‌گرد اندر نمازم، وعدۀ دیدار ده
تا چو ابراهیم آتش پُر گل و رسوا کنم

در نمازم رو نما تا رونمای دیدنت
صد چو اسماعیل و صد اسحاق را گردن زنم

روح می‌دَم در نیایش‌های بی‌جان و دل‌ام
تا چو عیسی دیده‌ها را نور بخشم، مرده‌ها زنده کنم

خیره شو اندر نمازم، یک اشارت می‌فرست
تا چو احمد(ص) بَر بُراقِ عشق تازم، قصد دیدارت کنم

ای تو معنای نمازم، خالقم، پروردگارم
آشتی کن با نمازم، گُل کن اندر قبله‌ام

تا که رکعت باز نشناسم ز رکعت، حمد از سوره ندانم

در درونم، قبله‌ای پنهان، نماز و رکعتی ناخوانده است
ای نماز‌آموزِ عشق‌آموزِ طاقت سوزِ من
آن نمازِ عشقِ پنهان مانده در جانِ مرا

آن دو رکعت را که هر که خواند
از خود مرد و در تو زنده شد
آن دو رکعت را تمنا و تقاضا دارم از تو
آن دو رکعت عشقِ باقی ماندۀ ناخوانده را ...

آمین یا رب العالمین

مناجاتي_عاشقانه_از:
فراز

https://telegram.me/pbkar

"آنی که از افکار رنج می‌کشد نیز خودش یک فکر است"

افکاری که برایت بی‌معنی و خنثی باشند نمی‌توانند تو را به دردسر بیندازند و مزاحمت ایجاد کنند.
چنین افکاری نمی‌توانند درون شما زنده بمانند و درنتیجه هیچ ردی هم در آگاهی باقی نمی‌گذارند. پس چه افکاری ما را به دردسر میندازند؟
فقط افکاری که نیروی روانی و هویت شخصی را با خودشان حمل می‌کنند میتوانند شما را به خاطر انرژی‌ای که روی آن‌ها صرف کرده‌اید، آزار ‌دهند.
بدان که تو آگاهی بی فرم و غیرشخصی هستی.
هیچ فکری نمی‌تواند جدا از تو وجود داشته باشد.
هیچ فکری به‌تنهایی استقلالی از خودش ندارد. فکرها نیازمند توجه و انرژی شما هستند. اشتیاق و باور شماست که آن‌ها را حفظ می‌کند.
شما با فکر کردن به افکار و باور کردنشان به آنها جان میبخشید.
در حقیقت فقط عده کمی آگاهند که آنی که از افکار رنج می‌کشد نیز خودش یک فکر است؛
اما چه کسی واقعاً آماده‌ی چنین درکی است؟
رنج و رنج کشنده دو روی یک سکه‌اند.
هر دو افکاری هستند که بر صفحه آگاهی پدیدار می‌شوند.
آنی که شاهد این نمایش است همان خویش حقیقی است.
جایگاه حقیقی‌ات همان شاهد نامتغیر و بی فرم است.

https://telegram.me/pbkar

به نام خداوند بی نهایت بخشنده و مهربان

بسم‌الله الرحمن الرحیم

ای خدا، ای آنکه نامت بر زبانم جاری است
معنی " الله " را در روح و در جانم بریز
ای خدا، ای مقصد و مقصودم از راز و نیاز
راه طاعت دور می‌دارد، مرا نزدیک ساز
دور می‌دارد مرا این طاعت بی‌جان و روح
ای تو از جان خویش‌تر، با من مرا بیگانه ساز

من هزاران بار دور از قبله بر سجادۀ بیگانگی
ظاهری در زهد و تقوا قامتی از باد بستم
ايستادم، سجده کردم در رکوع‌ات قد شکستم
بی‌حضورت بارها سوره و تسبیح، تکبیر و تشهد خوانده‌ام
بی‌حضورت بارها
دور، دور از عشق، دور از بندگی، دور از خدا
در غیابِ دل قیام و قصدِ طاعت کرده‌ام
من فراخوانِ ملائک را شنیدم، آمدم، لبیک گفتم
در عبادت سعی کردم، سجده بردم
بر مثالِ زائرانِ کعبه گشتم گِردِ دل
ذکر گفتم، منتظر ماندم ولی
تا بَرِ دیوار رخصت بود و افزون ره نبود
ای خدا، ای آنکه نزدیکی به من
معنی نزدیکی‌ات را در رگ و جانم بریز

ای تو برتر،‌ ای تو در برتر ز هر دیوار و در
راهِ پنهانم نشان ده، می‌کشانم تا به بَر
قصد قربت کرده‌ام، ای جاری نادیدنی
غربت از من دور گردان و فرا خوانم به پیش

ای خدای بی‌نیازم، آشتی کن
ای تو جان جمله اجزای نمازم، آشتی کن
ای تو نورِ قبله، جانِ کعبه، سمت و سویِ عشق
باز می‌گردم به تو، ای جان شیرین،
آشتی کن، آشتی کن،
بار دیگر از برای تو وضو می‌گیرم، از بهر تو قامت می‌گذارم
ای همه راز و نیازم
آشتی کن، آشتی کن
آشتی کن، تا که نورِ نام‌ها‌یت از دهانم اوج گیرد
آشتی کن، تا که قبله سوی قلبم باز گردد
آشتی کن، تا ملائک در نمازم صف زنند
بوسه باران می‌کنم خاک از سجودم، آشتی کن
آسمان را گریه‌باران می‌کنم از اشک و سوزم
آشتی کن

ای تو روحِ آشتی، با روح من، جانِ نمازم
آشتی کن، آشتی کن

در نمازم جلوه‌ای کن تا چو طور
پاره پاره گَردم و موسی ز خود بی‌خود کنم

جلوه‌ای دیگر بیاور تا چو نیل
سینه بشکافم برایت، محشرِ کبری کنم

پا بِنِه اندر نمازم تا چو نوح
کُفرِ عالم از برایت طعمۀ طوفان کنم

باز‌گرد اندر نمازم، وعدۀ دیدار ده
تا چو ابراهیم آتش پُر گل و رسوا کنم

در نمازم رو نما تا رونمای دیدنت
صد چو اسماعیل و صد اسحاق را گردن زنم

روح می‌دَم در نیایش‌های بی‌جان و دل‌ام
تا چو عیسی دیده‌ها را نور بخشم، مرده‌ها زنده کنم

خیره شو اندر نمازم، یک اشارت می‌فرست
تا چو احمد(ص) بَر بُراقِ عشق تازم، قصد دیدارت کنم

ای تو معنای نمازم، خالقم، پروردگارم
آشتی کن با نمازم، گُل کن اندر قبله‌ام

تا که رکعت باز نشناسم ز رکعت، حمد از سوره ندانم

در درونم، قبله‌ای پنهان، نماز و رکعتی ناخوانده است
ای نماز‌آموزِ عشق‌آموزِ طاقت سوزِ من
آن نمازِ عشقِ پنهان مانده در جانِ مرا

آن دو رکعت را که هر که خواند
از خود مرد و در تو زنده شد
آن دو رکعت را تمنا و تقاضا دارم از تو
آن دو رکعت عشقِ باقی ماندۀ ناخوانده را ...

آمین یا رب العالمین

مناجاتي_عاشقانه_از:
فراز

https://telegram.me/pbkar