در معماری قدیم ایران و در تمام این مجموعه‌های ترکیبی، یک عامل شاخص وجود دارد و آن توجه به مقیاس انسانی است. از اتاق که یک سلول از خانه، و خانه که یک سلول از یک مجتمع ساختمانی است تا مجموعه‌های بزرگتر، می توانیم ابعاد یک خانه و در آن ابعاد یک اتاق را تشخیص دهیم. این نمود معماری ترکیبی زاییده یک جامعه ترکیبی متشکل و نظام یافته است که در دوران قدیم وجود داشته آن هم از همکاری در نظام "کار" سرچشمه می‌گرفته است. تاثیر آن در ایجاد معماری شهرها به صورت بناهایی سیال، همرنگ، هماهنگ و هم تراز نمایان می‌شده است. این بافت ترکیبی پیوسته، چه در پلان(که در عکس هوایی مشهود است) و چه در نما، که از ترکیب مدول‌های مکعبی شکلِ در در هم بافته و ادغام شده تشکیل می‌شود، هر قدر هم گسترده باشد از یک مقیاس کاملا انسانی و هماهنگ برخوردار است.
دکتر #سیروس_باور
مجله معمار شماره 131
#محله_سیروس
#رادیو_محلی
#قلب_تاریخی_تهران
#حصار_صفوی
#منطقه۱۲
#تهران
@siroos_de🌱
@oudlajaan🌱