« تقدیم به سردار سلیمانی»

« سردار بی سر »

سردار ما بی سرشد و بی بالو پر رفت
صد نغمه زد چون هدهدی وقت سحر رفت

او در میان آسمان، ما بین بستر.
شاهین ما پرواز کرد، و بی خبر رفت

او گرمی دل های ما، خورشید تابان
از آسمان قلب ما شمس و قمر رفت

او باغبان باغ ما، او سرو افلاک
تنها درختِ سیبِ سرخِ پر ثمر رفت

غیر از خدا او از خدا چیزی نمی خواست
یاقوت سرخ چشم ما، بی سیم و زر رفت

پرسید دیشب کودکی از مادر خود؟
مادر چرا بابا بدون ما سفر رفت؟

✍️ #محمدی_البرزی

جمعه 13 دی ماه 98

@conferencesnews

« #مادر»

مادریت را تو مادر، از خود زهرا گرفت
آسمانی بوده ای تو، جان تو از بالا گرفتی

قطره بودی همچو باران،می چکیدی روز و شب
ریختی خود را به دریا، موج از دریا گرفتی

سایه ات روی سر من،هر زمان هر روز و شب
غصه ها را با نگاهت، از منِ تنها گرفتی

چهره ات چون گل شکوفا، دامنت دامان گل
مادرم عطر تنت را، از تن گلها گرفتی

وه چه زیبا آفریدت ، آن خداوند بزرگ
این همه لطف و صفا را با دلی زیبا گرفتی

خوب میدانم بهشتی هست زیرِ پای تو
مادریت را تو مادر، از خود زهرا گرفتی

✍️ #محمدی_البرزی «بداهه»
جمعه 25 بهمن 98

«دیوانه ی دلتنگ»
غیر از تو نمی خوانم، دیوانه دلش تنگ است
برگرد به چشمانم، دیوانه دلش تنگ است

حیرت زده ام کردی، با مستی چشمانت
من مستم و حیرانم، دیوانه دلش تنگ است

دستی بشو مرحم شو، پیکی بشو ساغر شو
هستی همه درمانم، دیوانه دلش تنگ است

صد بار به من گفتی، دیوانه ی دیوانه
یکبار بگو جانم، دیوانه دلش تنگ است

رفتی تو به هر جایی، غیر از منو این خانه
امشب بشو مهمانم، دیوانه دلش تنگ است

لب خشکم و دل خسته،مسکینم و آواره
هم آبی و هم نانم، دیوانه دلش تنگ است

هر ثانیه ی عمرم، از خاطره ات پر شد
ارگی تو به کرمانم، دیوانه دلش تنگ است

من شاعر چشم تو، تو شاعر قلب من
برگرد به دیوانم، دیوانه دلش تنگ است

تو مصرع هر شعرم، هم قافیه هم وزنم
تو مطلع و پایانم، دیوانه دلش تنگ است

در دفتر اشعارم، خواندم و شنیدی تو
غیر از تو نمی خوانم، دیوانه دلش تنگ است

✍️ #محمدی_البرزی  «بداهه»
یک شنبه 18 اسفند 98

@conferencesnews