Forwarded from Attach Master
#جدا_از_هم !
#اعتراضات_صنفی و عدم اتحاد مردم و اصناف علیه ظلم و استبداد و تلاش برای این مهم از خواست های رژیم جمهوری اسلامی برای پیشبرد اهداف شوم و ویران کننده مردم ایران و میهن مان بوده و هست .
یکی از مشکلات عمده که منجر به این شده تا بحال اعتراض مردم و اپزوسیون علیه حکومت ظالم و فاسد جمهوری اسلامی با عدم موفقیت مواجه شود و تاخیر در پیروزی نور بر تاریکی،تک محوری و خود بینی صاحبان و اعضای اصناف مختلف کشور است نسبت به اتحاد و مشارکت در کنار هم و اعتراضی متحد و یکپارچه علیه ظلم ها و خیانت ها و چپاولگری و بی امنیتی ها توسط جمهوری اسلامی و تلاش برای سرنگونی این رژیم آلوده به هر زشتی و ستمی . گزارشی خواندم از حمایت تنها (۲۰۰)#دویست_تن_از_هنرمندان بخاطر زندانی شدن یک #فعال_مدنی عکاس و فیلمبرداری تئاتر و سینما و اعتراض آنها نسبت به زندانی شدن این بانو ! این حرکت هنرمندان را تحسین میکنم و از آنها میخواهم که میزان حمایت های خود را نسبت به ظلم و زور افزایش دهند.
ولی انتقادی هم به آنها دارم . تا به حال کجا بودید؟ در خواب یا بی تفاوتی ؟! آیا سایر زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی زن و مرد که در زندانهای حکومت اسیر چنگال ظلم و دیکتاتور حاکم شدند را ندیدید ؟ یا اینکه از آنها بی خبرید ؟! و یا شاید هم این مبارزان ظلم و آزادیخواهان برای شما و صنف شما بی اهمیت اند؟!!! این معنی اش میشود خودخواهی و نهایت بی مهری شمایان نسبت به همنوع زندانی تان !
خواست من از شما این است که اگر مهری به وطن و مردم و آزادیخواهان دارید نسبت به این زندانی ها و اسارت ها اعتراض نمایید و از همه زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی که بخاطر عدالت خواهی ، آزادی‌خواهی و دفاع از حق خود و شما و مردم ایران در اسارت و زندان بسر میبرند حمایت کنید.
البته من هم از بانو #نوشین_جعفری حمایت میکنم و خواستار آزادی بی قید و شرط این عزیز آزادی‌خواه هستم .
اما #هنرمندان بدانید شما برای تاثیر گذاری رو جامه و مردم بسیار موثرید و در حال حاضر نوشین جعفری های زیادی در زندان به سر میبرند، لطفا صدای همه آنها باشیم تا روز آزادی شان .
همچنین از تمامی #اصناف از جمله: #معلمان (فرهنگیان) ، #دانشجویان،#کارگران،#هنرمندان،#اعتراضات_خیابانی_بازنشستگان،#غارت_شدگان_مافیاهای_حکومتی،پرستاران و... خواهشمندم که بجای تن به خواست این رژیم دادن که همین تفرقه اندازی ها و عدم اتحادهاست،تا اهداف شوم خود را پیش برده و همچنان به ظلم و غارتگری و فسادهای مختلف بتازانند ،خودبینی ها را کنار گذاشته و با هم متحد شوید و با اتحادی کامل و مداوم نسبت به تمامی ظلم های جمهوری اسلامی اعتراض نمایید و این رژیم پر از بی عدالتی و استبداد و متجاوز به حق و حقوق و شادی مردم و ایران را سرنگون سازیم و هرچه زودتر زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی را از بند اسارت رها سازیم . و بدانید که بی تفاوتی هریک از ما نسبت به چنین ظلم های خیانت به تک تک زندانیان آزادی‌خواه و میهن دوست و خیانت به ایران است .
به قدرت اتحاد خود باور آورید و متحد و همگام دست در دست هم دهیم و میهن مان را کنیم آزاد.✌️
به امید #اتحاد تمامی اصناف با #مردم_معترض و آزادی ایران و ایرانی .
هموطن #من_درد_مشترکم_مرا_فریاد_کن .
رضوانه خان بیگی
شهریور ۱۳۹۸
#اعتراضات_صنفی و عدم اتحاد مردم و اصناف علیه ظلم و استبداد و تلاش برای این مهم از خواست های رژیم جمهوری اسلامی برای پیشبرد اهداف شوم و ویران کننده مردم ایران و میهن مان بوده و هست .
یکی از مشکلات عمده که منجر به این شده تا بحال اعتراض مردم و اپزوسیون علیه حکومت ظالم و فاسد جمهوری اسلامی با عدم موفقیت مواجه شود و تاخیر در پیروزی نور بر تاریکی،تک محوری و خود بینی صاحبان و اعضای اصناف مختلف کشور است نسبت به اتحاد و مشارکت در کنار هم و اعتراضی متحد و یکپارچه علیه ظلم ها و خیانت ها و چپاولگری و بی امنیتی ها توسط جمهوری اسلامی و تلاش برای سرنگونی این رژیم آلوده به هر زشتی و ستمی . گزارشی خواندم از حمایت تنها (۲۰۰)#دویست_تن_از_هنرمندان بخاطر زندانی شدن یک #فعال_مدنی عکاس و فیلمبرداری تئاتر و سینما و اعتراض آنها نسبت به زندانی شدن این بانو ! این حرکت هنرمندان را تحسین میکنم و از آنها میخواهم که میزان حمایت های خود را نسبت به ظلم و زور افزایش دهند.
ولی انتقادی هم به آنها دارم . تا به حال کجا بودید؟ در خواب یا بی تفاوتی ؟! آیا سایر زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی زن و مرد که در زندانهای حکومت اسیر چنگال ظلم و دیکتاتور حاکم شدند را ندیدید ؟ یا اینکه از آنها بی خبرید ؟! و یا شاید هم این مبارزان ظلم و آزادیخواهان برای شما و صنف شما بی اهمیت اند؟!!! این معنی اش میشود خودخواهی و نهایت بی مهری شمایان نسبت به همنوع زندانی تان !
خواست من از شما این است که اگر مهری به وطن و مردم و آزادیخواهان دارید نسبت به این زندانی ها و اسارت ها اعتراض نمایید و از همه زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی که بخاطر عدالت خواهی ، آزادی‌خواهی و دفاع از حق خود و شما و مردم ایران در اسارت و زندان بسر میبرند حمایت کنید.
البته من هم از بانو #نوشین_جعفری حمایت میکنم و خواستار آزادی بی قید و شرط این عزیز آزادی‌خواه هستم .
اما #هنرمندان بدانید شما برای تاثیر گذاری رو جامه و مردم بسیار موثرید و در حال حاضر نوشین جعفری های زیادی در زندان به سر میبرند، لطفا صدای همه آنها باشیم تا روز آزادی شان .
همچنین از تمامی #اصناف از جمله: #معلمان (فرهنگیان) ، #دانشجویان،#کارگران،#هنرمندان،#اعتراضات_خیابانی_بازنشستگان،#غارت_شدگان_مافیاهای_حکومتی،پرستاران و... خواهشمندم که بجای تن به خواست این رژیم دادن که همین تفرقه اندازی ها و عدم اتحادهاست،تا اهداف شوم خود را پیش برده و همچنان به ظلم و غارتگری و فسادهای مختلف بتازانند ،خودبینی ها را کنار گذاشته و با هم متحد شوید و با اتحادی کامل و مداوم نسبت به تمامی ظلم های جمهوری اسلامی اعتراض نمایید و این رژیم پر از بی عدالتی و استبداد و متجاوز به حق و حقوق و شادی مردم و ایران را سرنگون سازیم و هرچه زودتر زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی را از بند اسارت رها سازیم . و بدانید که بی تفاوتی هریک از ما نسبت به چنین ظلم های خیانت به تک تک زندانیان آزادی‌خواه و میهن دوست و خیانت به ایران است .
به قدرت اتحاد خود باور آورید و متحد و همگام دست در دست هم دهیم و میهن مان را کنیم آزاد.✌️
به امید #اتحاد تمامی اصناف با #مردم_معترض و آزادی ایران و ایرانی .
هموطن #من_درد_مشترکم_مرا_فریاد_کن .
رضوانه خان بیگی
شهریور ۱۳۹۸
Telegram
📎
Forwarded from Attach Master
✊ #مطالبات_متناسب_مشکلات .
#اعتراضات_صنفی_و_حزبی
یا
#اعتراضات_ملی_برانداز
◀️ در هر جامعه ایی همواره گروههایی هستند که مطالبات متعددی در حوزه های مختلف دارند و هیج جامعه ایی وجود ندارد که در آن همه اقشار و گروهها و اصناف به یک اندازه و شکل و به نحو کامل ابراز رصایت بکنند.
مثلا در حوزه اقتصادی اگر کشور سیاستهای توسعه ایی داشته باشد، سعی خواهد کرد معادلات را به سود تولید کنندگان حل کند. در این شرایط مطالبات کارگری در این دوره ها قابل توجه هستند.
در مقابل زمانی که سیاستهای عدالت اجتماعی در کشور اجرا میشود، گروهها کارفرمایی مطالبه گر خواهند بود.
این روند و فرایندها در عرصه های مختلف اجتماعی در تنازع منافع گروههای مختلف منجر به اعتراضات صنفی می شود تا هر صنفی که احساس می کند کمتر قادر به بهره مندی از امکانات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی هست از حقوق خود محافظت و مراقبت نماید.
اما گاهی وضعیتی پیش می آید که مشکلات پیش آمده از جنس صنفی و قشری و گروهی نیست ، و همه آحاد جامعه را با نسبتهای مختلف تحت تاثیر قرار می دهد . در چنین وضعیتی حسب علل مشکلات، لازم است واکنشهای ملی انجام شود.
حال اگر به شرایط کشورمان نگاه کنیم و وضعیت را بررسی کنیم متوجه می شویم عمل عقلانی برای جامعه ما چیست.
شرایط جامعه ما چنین است که یک گروه کوچک با یک تفکر مبهم و گنگ با اهدافی نامشخص و غیر دقیق، که در ظاهر پشت یک سری باورهای شبه مذهبی به خورد مردم ساده لوح داده می شود، و واقعیت خود را پشت آنها پنهان می کند، بر کشور حاکم شده، و با تقویت قدرت سرکوب و تشدید خشونت اجتماعی، راه را به هر گونه اعتراضی که از حقوق واقعی مردم در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی بسته و هیچ کسی اجازه ابراز نظر نداشته و با اتهامات واهی هر شخصی که حتی نقدی ساده به یکی از افراد حاکم یا نهاد حکومتی وارد می کند با احکام قضایی حبس های طولانی مدت مواجه می کند.
بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی و حقوق بشری و فرهنگی مجبور به ترک کشور شده اند.
افتصاد کشور ورشکسته شده و صنایع نابود و کارخانه ها تعطیل و بیکاری و فقر و فلاکت فراگیر شده است.
فساد سازمان یافته نهادینه شده و آمار بالای اختلاس و دزدی کشور را با غارت و چپاول روبرو کرده است.
یک نهاد نظامی مانند سپاه پاسداران به بهانه پاسداری از انقلاب اسلامی، همه حوزه ها و عرصه ها را قبضه کرده و به احدی فرصت عرض اندام نمی دهد.
سیاستهای کلان کشور با اهدافی که هیچ همسویی با منافع ملی و مردم ندارد، با اهدافی مبهم و گنگ ابرازی، تمام سرنوشت مردم را تحت تاثیر قرار داده و حتی امکان گذران زندگی معمولی را از مردم عادی نیز سلب کرده است.
همین رفتارها منجر به وضعیتی شده است که کشور چند دهه تحریم های کمر شکن را تجربه کرده و اقدامات برای رفع آن در مرحله دور زدن، منجر به غارت سرمایه کشور شده، و در تلاشهای دیپلماتیک منجر به ایجاد وضعیت جنگی شده و کشور را در آستانه جنگ ویران گر قرار داده است.
در چنین شرایطی چه امیدی به توجه و پاسخگویی به مطالبات صنفی، از طرف یک حکومت غاصب، تمامیت خواه، خودکامه، سلطه جو و اشغالگر می تواند وجود داشته باشد؟
وضعیت پیش آمده را می توان یک فاجعه ملی تلقی کرد و راه حل عقلانی آن نیز بک اقدام ملی و فراگیر، فارغ از گرایشهای فکری و سیاسی مختلف است.
در واقع همه احزاب و گروهها زمانی می توانند به فعالیت منطقی خود ادامه دهند که یک کشور باثبات و دمکراتیک وجود داشته و یک سیستم مبتنی بر عقلانیت بر آن حاکم شود تا در چارجوب آن احزاب مختلف با هم رقابت کنند.
در چنین شرایطی هر صنف و قشر و گروه و حزب و سازمانی که با تاکید بر خود، بخواهد حرکتی را انجام دهد، در واقع نشانگر عدم درک وضعیت و ناآگاهی از شرایط موجود می باشد.
اقدام عقلانی این است که همه احزاب و گروهها و اقشار و صنوف با حفظ مطالبات معمول خود، حول یک مطالبه روشن، و آن ایجاد شرایط تثبیت شده و دمکراتیک و عادی، که قطعا با براندازی این نظام هرج و مرج امکان پذیر است، زیر یک سقف جمع شده و برای هدف ملی براندازی دست در دست هم داده و پیشنهادات عملی خود را پیش روی همدیگر گذاشته، و همه ملت را حول آن سقف متحد کرده، و با بهترین روش کارشناسی و تایید شده، بسوی هدف رهنمون شوند، و البته در چارچوب احزاب خود، طرحهای خود را برای فردای ایران آزاد و باثبات آماده کنند.
در این صورت است که امکان یک اقدام ضروری ملی مهیا شده و کشور به صاحب آن، یعنی مردم برگشته و حاکمیتی ملی و دمکراتیک و سکولار و مبتنی بر حقوق بشر و آزاد شکل گرفته و روال عادی برای فعالیت احزاب مختلف مهیا می شود.
این کاری است که ضرورت فوری آن قطعی است، و مشارکت در تامین بستر لازم برای آن، وظیفه ملی همگان است و همراهی و همکاری برای آن نیز یک وظیفه ملی و میهنی برای همه شهروندان است.
#نافرمانی_مدنی_ایرانیان
#کنگره_رهایی_ایران
#اعتراضات_صنفی_و_حزبی
یا
#اعتراضات_ملی_برانداز
◀️ در هر جامعه ایی همواره گروههایی هستند که مطالبات متعددی در حوزه های مختلف دارند و هیج جامعه ایی وجود ندارد که در آن همه اقشار و گروهها و اصناف به یک اندازه و شکل و به نحو کامل ابراز رصایت بکنند.
مثلا در حوزه اقتصادی اگر کشور سیاستهای توسعه ایی داشته باشد، سعی خواهد کرد معادلات را به سود تولید کنندگان حل کند. در این شرایط مطالبات کارگری در این دوره ها قابل توجه هستند.
در مقابل زمانی که سیاستهای عدالت اجتماعی در کشور اجرا میشود، گروهها کارفرمایی مطالبه گر خواهند بود.
این روند و فرایندها در عرصه های مختلف اجتماعی در تنازع منافع گروههای مختلف منجر به اعتراضات صنفی می شود تا هر صنفی که احساس می کند کمتر قادر به بهره مندی از امکانات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی هست از حقوق خود محافظت و مراقبت نماید.
اما گاهی وضعیتی پیش می آید که مشکلات پیش آمده از جنس صنفی و قشری و گروهی نیست ، و همه آحاد جامعه را با نسبتهای مختلف تحت تاثیر قرار می دهد . در چنین وضعیتی حسب علل مشکلات، لازم است واکنشهای ملی انجام شود.
حال اگر به شرایط کشورمان نگاه کنیم و وضعیت را بررسی کنیم متوجه می شویم عمل عقلانی برای جامعه ما چیست.
شرایط جامعه ما چنین است که یک گروه کوچک با یک تفکر مبهم و گنگ با اهدافی نامشخص و غیر دقیق، که در ظاهر پشت یک سری باورهای شبه مذهبی به خورد مردم ساده لوح داده می شود، و واقعیت خود را پشت آنها پنهان می کند، بر کشور حاکم شده، و با تقویت قدرت سرکوب و تشدید خشونت اجتماعی، راه را به هر گونه اعتراضی که از حقوق واقعی مردم در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی بسته و هیچ کسی اجازه ابراز نظر نداشته و با اتهامات واهی هر شخصی که حتی نقدی ساده به یکی از افراد حاکم یا نهاد حکومتی وارد می کند با احکام قضایی حبس های طولانی مدت مواجه می کند.
بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی و حقوق بشری و فرهنگی مجبور به ترک کشور شده اند.
افتصاد کشور ورشکسته شده و صنایع نابود و کارخانه ها تعطیل و بیکاری و فقر و فلاکت فراگیر شده است.
فساد سازمان یافته نهادینه شده و آمار بالای اختلاس و دزدی کشور را با غارت و چپاول روبرو کرده است.
یک نهاد نظامی مانند سپاه پاسداران به بهانه پاسداری از انقلاب اسلامی، همه حوزه ها و عرصه ها را قبضه کرده و به احدی فرصت عرض اندام نمی دهد.
سیاستهای کلان کشور با اهدافی که هیچ همسویی با منافع ملی و مردم ندارد، با اهدافی مبهم و گنگ ابرازی، تمام سرنوشت مردم را تحت تاثیر قرار داده و حتی امکان گذران زندگی معمولی را از مردم عادی نیز سلب کرده است.
همین رفتارها منجر به وضعیتی شده است که کشور چند دهه تحریم های کمر شکن را تجربه کرده و اقدامات برای رفع آن در مرحله دور زدن، منجر به غارت سرمایه کشور شده، و در تلاشهای دیپلماتیک منجر به ایجاد وضعیت جنگی شده و کشور را در آستانه جنگ ویران گر قرار داده است.
در چنین شرایطی چه امیدی به توجه و پاسخگویی به مطالبات صنفی، از طرف یک حکومت غاصب، تمامیت خواه، خودکامه، سلطه جو و اشغالگر می تواند وجود داشته باشد؟
وضعیت پیش آمده را می توان یک فاجعه ملی تلقی کرد و راه حل عقلانی آن نیز بک اقدام ملی و فراگیر، فارغ از گرایشهای فکری و سیاسی مختلف است.
در واقع همه احزاب و گروهها زمانی می توانند به فعالیت منطقی خود ادامه دهند که یک کشور باثبات و دمکراتیک وجود داشته و یک سیستم مبتنی بر عقلانیت بر آن حاکم شود تا در چارجوب آن احزاب مختلف با هم رقابت کنند.
در چنین شرایطی هر صنف و قشر و گروه و حزب و سازمانی که با تاکید بر خود، بخواهد حرکتی را انجام دهد، در واقع نشانگر عدم درک وضعیت و ناآگاهی از شرایط موجود می باشد.
اقدام عقلانی این است که همه احزاب و گروهها و اقشار و صنوف با حفظ مطالبات معمول خود، حول یک مطالبه روشن، و آن ایجاد شرایط تثبیت شده و دمکراتیک و عادی، که قطعا با براندازی این نظام هرج و مرج امکان پذیر است، زیر یک سقف جمع شده و برای هدف ملی براندازی دست در دست هم داده و پیشنهادات عملی خود را پیش روی همدیگر گذاشته، و همه ملت را حول آن سقف متحد کرده، و با بهترین روش کارشناسی و تایید شده، بسوی هدف رهنمون شوند، و البته در چارچوب احزاب خود، طرحهای خود را برای فردای ایران آزاد و باثبات آماده کنند.
در این صورت است که امکان یک اقدام ضروری ملی مهیا شده و کشور به صاحب آن، یعنی مردم برگشته و حاکمیتی ملی و دمکراتیک و سکولار و مبتنی بر حقوق بشر و آزاد شکل گرفته و روال عادی برای فعالیت احزاب مختلف مهیا می شود.
این کاری است که ضرورت فوری آن قطعی است، و مشارکت در تامین بستر لازم برای آن، وظیفه ملی همگان است و همراهی و همکاری برای آن نیز یک وظیفه ملی و میهنی برای همه شهروندان است.
#نافرمانی_مدنی_ایرانیان
#کنگره_رهایی_ایران