سه گانه ناممکن
دکتر علی سعدوندی
✅ کشورها سه گروه هستند:
1️⃣ آنها که نه تنها برای شهروندان خود احترام و اعتبار و راحتی به ارمغان آورده‌اند، بلکه خارجیان مشتاق به #مهاجرت به آنجا هستند.
2️⃣ آنها که اسباب حداقلی فراهم کرده‌اند که #شهروندان بمانند اما عاجزند از جذب مهاجر.
3️⃣ آنها که حتی نمی توانند خودی را حفظ کنند!
🔹 گروه اول همه چیز وارد می‌کند تا محیطی فراهم شود که بیگانه و خودی در کنار هم احساس خوشبختی کنند. نه تنها واردات کالا و خدمات آزاد است بلکه مثلا اجازه مهاجرت می دهد به آشپز که مهندس ایرانی و هندی و چینی و آفریقایی و برزیلی در دره سلیکون احساس غربت نکنند. نمونه: #امارات، #سنگاپور
گروه اول ابایی ندارد از اینکه تراز #تجارت_خارجی اش منفی باشد؛ چرا که با ورود #سرمایه_فیزیکی و #سرمایه_انسانی جبران می شود.
🔹 گروه دوم بخش عمده کشورهای جهان هستند. ساختار نهادی و قانونی متصلب این کشورها جاذبه‌ای برای بیگانه ندارد، اما آزادی #واردات محیطی فراهم می‌کند که حتی‌المقدور #نخبگان فرار نکنند. واردات وارد محاسبات هزینه-فایده نخبگان شده و مجابشان می کند که غم غربت را نپذیرند و در خانه پدری بمانند.
🔹 گروه سوم مهاجرفرست هستند. نخبگان گریزانند و #فرارـسرمایه نقل محافل این کشورهاست. چون همه گریزانند با کمبود #ارز مواجه هستند. در طلب ارز #واردات را محدود کرده #صادرکننده را به صلابه می کشند. همین سیاست‌ها نخبگان را مصمم به خروج می کند. نمونه: #افغانستان و یکی از همسایگانش، ونزوئلا.
نوشداروی گروه سوم، آزادی واردات است. اما اگر این را فاش بگویی مستحق تکفیر هستی. ایشان محدودیت واردات را #تقدیس کرده و ارزش ارزهای جهانروا را بیشتر از چند مغز دردسرساز منتقد می دانند. آقازاده‌هاشان برای مهاجرت به کشورهای گروه اول دست و پا می‌زنند اما تلاشی برای حفظ ایشان نمی کنند.
گروه سوم از علائم آخرالزمان هستند که همه چیز وارونه است.
@EconClinic
دکتر علی سعدوندی
✅ کشورها سه گروه هستند:
1️⃣ آنها که نه تنها برای شهروندان خود احترام و اعتبار و راحتی به ارمغان آورده‌اند، بلکه خارجیان مشتاق به #مهاجرت به آنجا هستند.
2️⃣ آنها که اسباب حداقلی فراهم کرده‌اند که #شهروندان بمانند اما عاجزند از جذب مهاجر.
3️⃣ آنها که حتی نمی توانند خودی را حفظ کنند!
🔹 گروه اول همه چیز وارد می‌کند تا محیطی فراهم شود که بیگانه و خودی در کنار هم احساس خوشبختی کنند. نه تنها واردات کالا و خدمات آزاد است بلکه مثلا اجازه مهاجرت می دهد به آشپز که مهندس ایرانی و هندی و چینی و آفریقایی و برزیلی در دره سلیکون احساس غربت نکنند. نمونه: #امارات، #سنگاپور
گروه اول ابایی ندارد از اینکه تراز #تجارت_خارجی اش منفی باشد؛ چرا که با ورود #سرمایه_فیزیکی و #سرمایه_انسانی جبران می شود.
🔹 گروه دوم بخش عمده کشورهای جهان هستند. ساختار نهادی و قانونی متصلب این کشورها جاذبه‌ای برای بیگانه ندارد، اما آزادی #واردات محیطی فراهم می‌کند که حتی‌المقدور #نخبگان فرار نکنند. واردات وارد محاسبات هزینه-فایده نخبگان شده و مجابشان می کند که غم غربت را نپذیرند و در خانه پدری بمانند.
🔹 گروه سوم مهاجرفرست هستند. نخبگان گریزانند و #فرارـسرمایه نقل محافل این کشورهاست. چون همه گریزانند با کمبود #ارز مواجه هستند. در طلب ارز #واردات را محدود کرده #صادرکننده را به صلابه می کشند. همین سیاست‌ها نخبگان را مصمم به خروج می کند. نمونه: #افغانستان و یکی از همسایگانش، ونزوئلا.
نوشداروی گروه سوم، آزادی واردات است. اما اگر این را فاش بگویی مستحق تکفیر هستی. ایشان محدودیت واردات را #تقدیس کرده و ارزش ارزهای جهانروا را بیشتر از چند مغز دردسرساز منتقد می دانند. آقازاده‌هاشان برای مهاجرت به کشورهای گروه اول دست و پا می‌زنند اما تلاشی برای حفظ ایشان نمی کنند.
گروه سوم از علائم آخرالزمان هستند که همه چیز وارونه است.
@EconClinic