ArtTalks
1.12K subscribers
1.47K photos
773 videos
5 files
1.68K links
رسانه تصویری-تحلیلی سینما
سردبیر: خسرو نقیبی
زیرنظر گروه رسانه‌ای تحلیلگران
Download Telegram
🎞️ تحلیل فیلم «برادران لیلا»
#️⃣ #نقد_فیلم_ایرانی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
اتفاق‌های تلخ وقتی مهم می‌شوند که شخصیت‌ها برای ما مهم باشند؛ باید به آن نقل‌قول معروف هنری جیمز ارجاع داد: «‌پی‌رنگ یعنی شخصیت و شخصیت یعنی پی‌رنگ» و شما به لیلا و خانواده‌اش نگاه کنید؛ کدام‌یک از آن‌ها برای ما مهم می‌شوند؟ کدام‌یک از این بازی‌گران به خورد نقش می‌روند که ما باورشان کنیم؟ نوید محمدزاده که اصلن خودِ خودش است. با لحن عادی و روزمره‌اش حرف می‌زند (در مورد بازیگری حرف می‌زنیم که در نشست خبری «مغزهای کوچک زنگ‌زده» در مورد شباهت کاراکترهاش به‌م گفت من حتا روی تعداد کلمه‌ای که هر کاراکتر می‌گوید حساب‌وکتاب می‌کنم و این نقش‌ها در جزئیات تکراری نیستند). ترانه علیدوستی که لیلا نمی‌شود؛ با خودش طرف‌یم و دغدغه‌های فمینیستی‌اش. کاش مشکل در همین سطح می‌ماند؛ شخصیت‌های دیگر هم ابترند: مگر می‌شود مردی (فرهاد اصلانی) ۵ بچه داشته باشد و با آن فضاحت و خواری سوسیس و تخم‌مرغ کِش برود؟ یا آن نگاه‌های هیز و شهرناآشنای جلوی پاساژ چه؟ ما با کدام‌یک از اعضای این خانواده باید سمپات باشیم که تک‌تک بلاهای نازل‌شده بر سرشان برای ما مهم شود؟ این کاراکترها احمق‌ند؟ بله. ولی مای مخاطب؟ نه. سرمان کلاه نمی‌رود.

📜 متن کامل نقد فیلم «برادران لیلا» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
b2n.ir/s50354

🆔 t.me/arttalks
🎞️ تحلیل فیلم «برادران لیلا»
#️⃣ #نقد_فیلم_ایرانی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
اگر حال‌مایه‌ی «برادران لیلا» را «تحقیر» در نظر بگیریم و آن را از ریزترین بافتارها تا جهان اثر تعمیم دهیم، از نیمه‌ی روایت به بعد، از خانواده‌ای تحقیرشده نزد فامیل، که دعوت شده‌اند تا «بزرگ فامیل» باشند، در عمده‌ی فصل‌ها و سکانس‌ها، از دکوپاژ روستایی تا میزانسن‌هاش، این «تحقیر» شکل عینی و نمادین توأمان گرفته است. مشکل نیمه‌ی نخست این است که زاویه‌دید این تحقیر، از تماشاگر-فیلم‌ساز به شخصیت است، و همین، شخصیت‌ها را و فقرشان را و درمانده‌گی‌شان را، بدل به شعار و سیاهی بی‌منطق و دیکته‌شده از فیلم‌ساز به مخاطب می‌کند، اما در نیمه‌ی دوم، «تحقیر» از جهان فیلم و دایره‌ی روابط و مناسبات دربرگیر به شخصیت‌های محوری اعمال می‌شود، و همین آن‌ها را هم‌دلی‌برانگیز، و مخاطب را، نگران‌شان می‌کند.

📜 متن کامل نقد فیلم «برادران لیلا» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
b2n.ir/s82907

🆔 t.me/arttalks
🎞️ تحلیل فیلم «شب-داخلی-دیوار»
#️⃣ #نقد_فیلم_ایرانی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
برای این‌که خیال‌تان راحت باشد، این یک نوشته‌ی سینمایی‌ست بدون حب و بغض سیاسی، بیایید با خود مرور کنیم یک پرسونا چه‌گونه برازنده‌ی برچسب «قهرمان» می‌شود؟ که تا چه اندازه عنوانِ قهرمان وابسته به تعاریف عرفی-قراردادی یک جامعه است و چه اندازه تابع خودآگاهی نسبت به اصول جهان‌شمولی مثل شرافت، عدالت و...
این‌جا کاراکتر اصلی به اعتبار هر دو مورد (عرفی و جهان‌شمول) نمی‌تواند قهرمان و از سویه‌‌ی دیگر سمپاتیک باشد. عرفی‌ش که ساده‌ست به حافظه و خاطرات‌تان از آن ماشین‌های سیاه‌رنگ در پانزده‌سال اخیر رجوع کنید و جهان‌شمول‌ش هم اکتی که می‌کند از سر خودآگاهی نیست که اگر بود تمامی سواران آن ماشین با آن زن ‌فرقی‌ نداشتند.
جلیلوند در مقام فیلم‌ساز و کارگردان نیز انگار این موضوع را درک کرده؛ چرا که تمِ فیلم همان الگوی آشنای عشق(این‌جا البته نه در معنای اروسی)/وظیفه است و او، عامدانه سمت وظیفه را در روایت‌ش کم‌رنگ و ناچیز کرده و...

📜 متن کامل نقد فیلم «شب-داخلی-دیوار» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
https://telegra.ph/نقد-فیلم-شب-داخلی-دیوار-03-30