📺 تحلیل فیلم «گربه‌ی چکمه پوش: آخرین آرزو
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
درخشان‌ترین نکته‌ی این فیلم؛ شخصیت «گرگ» است. نویسندگان فیلم و واگنر مورا صداپیشه‌ی این شخصیت، به جرأت یکی از ماندگارترین خبیث‌های تاریخ انیمیشن را خلق کرده‌اند؛ گرگ تنومند با تُن صدایی گیرا و دلهره‌آور و سلاحی رعب‌انگیز که به‌شخصه خودم به یاد نمی‌آورم با دیدن خبیثی انیمیشنی این میزان از ترس و دلهره را تجربه کرده باشم. قضیه از جایی جذاب‌تر می‌شود که در پیچش داستانی متوجه می‌شویم که این شخصیت همان «فرشته‌ی مرگ» است که در قالب این گرگ ظاهر شده. آن‌جاست که می‌فهمیم دلیل این ترس و دلهره هنگام ورود او به هر صحنه چیست! آن‌جا متوجه می‌شویم که صدای سوت او که تن و بدن مخاطب را می‌لرزاند دلیلش کجاست! می‌فهمیم که چرا کارگردان در سکانس مبارزه‌ی افتتاحیه‌ی فیلم و قبل از هشتمین مرگ گربه این شخصیت را به شکل ریزبینانه‌ای در میان جمعیت قرار داده؛ در حالی که او با لبخندی مرموزانه منتظر «قبض روح‌»کردن قهرمان داستان است.

📜 متن کامل نقد فیلم «گربه‌ی چکمه‌پوش: آخرین آرزو» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
b2n.ir/r16994

🆔 t.me/arttalks

🎞️ تحلیل فیلم «تار»
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
"تار" با روایت‌گریِ غیرکلاسیک خود، با پیرنگی که خالی‌ست از گره‌افکنی و گره‌گشایی مشخص، لحنی آهسته و ناگسسته را در کار می‌کند و در این سیر پیوسته‌ی روایت‌گری، ما را با لیدیا و ذهن و زنده‌گی آشوب‌ناک او آشنا می‌کند؛ "تار" بی‌آنکه چندان متکی باشد بر نماهایی سوبژکتیو از نقطه‌ی دید لیدیا (برخلاف فیلم "قوی سیاه" آرونوفسکی در ژانری مشابه) یا صحنه‌ها و حوادثی که به لحاظ ریتمیک تضادها و آکسان‌هایی در فیلم پدیدار کرده و تمپوی فیلم را دچار تغییر می‌کنند (برخلاف فیلم "معلم پیانو"ی هانِکه در ژانری مشابه)، بی‌توقف به سمت پایان حرکت می‌کند. به همین دلیل هم هست که فیلم با قطعات موسیقی درون خود، سمفونی شماره‌ی پنج گوستاو مالر و کنسرتوی ویولن‌سل ادوارد الگار، در سطحی دیگر در پیوند قرار می‌گیرد، چنان‌که اگر گزافه یا مبالغه‌آمیز درنظر نیاید، "تار" را می‌توان هم‌پیوندی عینی برای کنسرتوی سودازده، درانزوا و عمیق و آهسته‌ی الگار دانست. یا دست‌کم آن‌چنان که فیلم روایت می‌شود، آن را در رابطه‌ای پنهانی با پویه‌های (موومان‌های) آهسته‌ی سمفونی پنجم (موومان اول و چهارم) پنداشت. وقتی این مفروض مجاب‌کننده‌تر درنظر می‌آید که می‌بینیم بیش‌تر همین دو موومان هم هستند که در تمرین‌های پیش از کنسرت، در روز اجرا و حتی در گفت‌وگوی تار با ژورنالیست نیویورکر، در فیلم سر و کله‌شان پیدا می‌شود و نه سه موومانِ دیگر، -خاصه موومان پیروزمندانه‌ی آخر- از سمفونی بزرگ مالر. با این وصف، "تار"، روایت زنده‌گیِ تار با همه‌ی جزئیات آن است. زنده‌گی‌ که مقدّر است خواه-ناخواه به پیش رود تا بدان نقطه‌ که پایانی بیابد. مثل لحظه‌ای که لیدیا تا آخرین چکه از جانِ اجرای پویه‌ی (موومان) چهارم سمفونی پنجم مالر، چشم‌ها را بسته دارد و قطعه را رهبری می‌کند و نهایتن می‌گوید: "زیبا بود". او با خود و سرنوشت‌اش در جدال است.

📜 متن کامل نقد فیلم «تار» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
b2n.ir/m80309

🆔 t.me/arttalks

🎞️ تحلیل فیلم «منو»
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
فاینس در ایفای نقش‌ش به‌دنبال خودنمایی نیست. نمی‌خواهد حتمن از فلان متد بهره ببرد. کارش را تمیز، کم‌نقص و به‌اندازه انجام می‌دهد و می‌رود. مونولوگ‌هاش بیش‌تر به‌مثابه یک‌نامه‌ی در انتظار پاسخ‌ند؛ او نه‌تنها با حاضران در رستوران، که با خود ما صحبت می‌کند. مصادیق اجرای خوب او در طول این دوساعت‌وخرده‌ای کم نیستند، اما بهتر است سراغ تعیین‌کننده‌ترین‌شان برویم: ارجاع‌تان می‌دهم به آن نگاه گیرای فاینس در پاسخ به درخواست مارگو. مارگو از او چیزبرگر می‌خواهد. یک چیزبرگر واقعی. فاینس لحظه‌ی مستاصلانه‌ی کاراکترش در قبال یادآوری گذشته را با پوسته‌ی شرارت-شیطنتی که یکی‌دو لحظه بعدش همراه او می‌شود تلفیق می‌کند تا هم یک لحظه‌ی دراماتیک روی کاغذ را به‌بهترین شکل به‌واقعیت درآورد و هم کاراکترش را زیر سوال نبرد. او اسلاویک باقی می‌ماند، حالا یک‌لحظه هم منقلب شود و به یاد گذشته‌ی فارغ‌ش بیفتد. هیچ تناقضی در اجرای او نیست.

📜 متن کامل نقد فیلم «منو» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
telegra.ph/منو-04-18

🆔 t.me/arttalks

🎞️ تحلیل فیلم «محافظین کهکشان: جلد سوم»
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
سه‌گانه محافظین به سینمای ابرقهرمانی ثابت کرد که برای خنداندن نیازی به لودگی‌های «ثور: عشق و رعد» و «شزم: خشم خدایان» نیست. تنها کافی است که شخصیت‌های داستانت را خوب بشناسی تا از یک غول تخریب‌گر بی‌شاخ و دم یک کوه نمک بسازی؛ تا بتوانی با یک کلوز آپ از صورت یک راکون CGI شده قلب بیننده را مچاله کنی؛ تا درختی سخنگو که جز سه کلمه چیزی از آن نمی‌شنوی را کنج قلب مخاطبت بنشانی.
آقای کارگردان بزرگ، سه‌گانه محافظین به شخص شما ثابت کرد که مارول فقط یک شهربازی کامپیوتری نیست، بلکه روایت‌گر داستان‌های جذاب، معرکه و احساسی مثل محافظین هم هست که شاید صرفن شما علاقه‌ای به این دست قصه‌ها ندارید!

📜 متن کامل این نقد را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
b2n.ir/GOTG-Vol3

🆔 t.me/arttalks

🎞️ تحلیل فیلم «برادران سوپرماریو»
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
فیلم تازه، نمونه‌ی موفق یک اقتباس درست از گیم است. چرا که همان‌طور که گفتیم با وجود نمرات متوسط و شاید حتا به تعبیری ضعیف، آن‌قدری توانسته با مخاطبش ارتباط بگیرد که در مسیر پرفروش‌ترین انیمیشن تاریخ قرار گرفته. آن‌قدری توانسته حال‌وهوای گیم را درون فیلم زنده کند که انگار ما در سفری یک ساعت و نیمه در دنیای ماریو به سر می‌بریم. اما نکته‌ی مهم‌تر وفق‌پذیری فیلم با هر نوع مخاطب و هر رده‌ی سنی‌ست. وجود المان‌ها و ایستر-اگ‌هایی از گیم‌‌های پیشین (که نسل ما آن را با نام «قارچ‌خور» می‌شناخت) و هم‌چنین گیم‌های جدیدتر، آن را همان‌طور که برای فردی میان‌سال جذاب کرده، برای کودکان نیز تجربه‌ای دل‌نشین محسوب می‌شود.
کمپانی ایلومینیشن با همکاری نینتندو موفق به ساخت اثری اگر چه ساده، اما فوق‌العاده لذت‌بخش برای ماریو-دوستان شده؛ به حدی که حتا اگر چند دقیقه «قارچ‌خور» بازی کرده باشیم هم از دیدن فریم به فریم این فیلم لذت می‌بریم.

📜 متن کامل این نقد را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
https://telegra.ph/The-Super-Mario-Bros-Movie-06-09

🆔 t.me/arttalks

🎞️ تحلیل فیلم «اسپایدرمن: در میان دنیای عنکبوتی»
#️⃣ #نقد_فیلم_خارجی #فیلم_روز_زیر_ذره_بین

بخشی از متن:
نحوه اتصال جهان اسپایدرمن و این‌که چگونه یک رویداد کَنِن/Canon در صورت تغییر می‌تواند عواقب شدیدی داشته باشد، به مخاطرات و نتایج بالقوه می‌افزاید که لزوما قابل پیش بینی نیستند. وقتی وارد جامعه عنکبوتی می‌شوید، از فضای کورنوکوپیک که هر نسخه‌ای از مرد عنکبوتی وجود دارد، ممکن است کمی گیج شوید. این گیجی توامان با لذت، کاری است که «در میان دنیای عنکبوتی» به خوبی انجام می‌دهد. بدون شک، جاه طلبانه‌ترین سکانس انیمیشن در دفتر مرکزی است که در آن همه نسخه‌های عنکبوتی دور هم جمع شده‌اند. ممکن است برای درک کامل چیزهایی که رخ داده، چندین بار تماشا لازم باشد، زیرا این به معنای واقعی کلمه «همه‌چیز، همه‌جا، به یک‌باره» است (جناسی که قطعاً در نظر گرفته شده است). طرح‌های مختلف برای هر شخصیت، جزئیات محور و خلاقانه هستند. ساندترک‌ها نه تنها به طور بی‌نقص همدیگر را همراهی کرده، بلکه اهداف داستانی را نیز دنبال می‌کنند.

📜 متن کامل نقد فیلم «اسپایدرمن: در میان دنیای عنکبوتی» را با کلیک روی لینک، عکس یا متن پایین بخوانید:
https://telegra.ph/Spider-Man-Across-the-Spider-Verse-09-19