#پرسش_و_پاسخ
پرسش:
*سلام خدمت استاد بزرگوار
چگونه کودکان آینده ساز سرزمینمان را با عزت نفس بار بیاوریم که خودباور و خودشناس باشند. فرزند من الان در سن 10 سالگی با IQ فوق العاده بالا و توانمندی های زیاد افسرده است و مرتبا اذعان دارد همه از من متنفرند و مرا دوست ندارند، نمیدونم چرا؟؟؟؟ چگونه می شود او را تبدیل به فرد سالم و سودمندی در جامعه کرد؟؟
پاسخ #دکترسرگلزایی :
*با سلام و احترام
طرحواره ها و نگرش ها در کودکان خودبخود شکل نمی گیرند بلکه اطلاعاتی که وارد ذهن کودک می شود نگرش های آن ها را شکل می دهد. مهم ترین منابع اطلاعاتی کودکان، خانواده، مدرسه و رسانه هستند. اگر در خانواده پدر یا مادر در موضع «والد نکوهشگر» قرار داشته باشند و خواسته یا ناخواسته پیام «تو بدی» را به کودک منتقل کنند او نسبت به خودش حسّ خوبی نخواهد داشت (در این زمینه در کتاب #خودت_را_دوست_داری؟ به تفصیل نوشته ام، این کتاب را انتشارات همنشین به تازگی تجدید چاپ کرده است). اگر در مدرسه یا رسانه، کودکی با استعدادی خاص به عنوان کودک نمونه و برتر به رُخ کودکان دیگر کشیده شود آن ها دچار احساس حقارت خواهند شد. همیشه پیشگیری کم هزینه تر و کارآمدتر از درمان است ولی اگر صدمه ای ایجاد شده و کودک دچار احساس بدی نسبت به خود شده نیاز به مداخلهٔ درمانی دارد. درمان در کودکان در فضای بازی و قصه صورت می گیرد (متدهای قصه درمانی- بازی درمانی- هنر درمانی را روان شناسان کودک می آموزند). در کتاب «قصه درمانی» میلتون اریکسون (ترجمهٔ مهدی قره چه داغی- نشر دایره) فصلی وجود دارد با عنوان صورت دارچینی که نمونه ای است از کاربرد بازی و استعاره در تغییر دادن نگرش نوجوانی که احساس بدی نسبت به خود دارد.
تندرست باشید
@baharips
پرسش:
*سلام خدمت استاد بزرگوار
چگونه کودکان آینده ساز سرزمینمان را با عزت نفس بار بیاوریم که خودباور و خودشناس باشند. فرزند من الان در سن 10 سالگی با IQ فوق العاده بالا و توانمندی های زیاد افسرده است و مرتبا اذعان دارد همه از من متنفرند و مرا دوست ندارند، نمیدونم چرا؟؟؟؟ چگونه می شود او را تبدیل به فرد سالم و سودمندی در جامعه کرد؟؟
پاسخ #دکترسرگلزایی :
*با سلام و احترام
طرحواره ها و نگرش ها در کودکان خودبخود شکل نمی گیرند بلکه اطلاعاتی که وارد ذهن کودک می شود نگرش های آن ها را شکل می دهد. مهم ترین منابع اطلاعاتی کودکان، خانواده، مدرسه و رسانه هستند. اگر در خانواده پدر یا مادر در موضع «والد نکوهشگر» قرار داشته باشند و خواسته یا ناخواسته پیام «تو بدی» را به کودک منتقل کنند او نسبت به خودش حسّ خوبی نخواهد داشت (در این زمینه در کتاب #خودت_را_دوست_داری؟ به تفصیل نوشته ام، این کتاب را انتشارات همنشین به تازگی تجدید چاپ کرده است). اگر در مدرسه یا رسانه، کودکی با استعدادی خاص به عنوان کودک نمونه و برتر به رُخ کودکان دیگر کشیده شود آن ها دچار احساس حقارت خواهند شد. همیشه پیشگیری کم هزینه تر و کارآمدتر از درمان است ولی اگر صدمه ای ایجاد شده و کودک دچار احساس بدی نسبت به خود شده نیاز به مداخلهٔ درمانی دارد. درمان در کودکان در فضای بازی و قصه صورت می گیرد (متدهای قصه درمانی- بازی درمانی- هنر درمانی را روان شناسان کودک می آموزند). در کتاب «قصه درمانی» میلتون اریکسون (ترجمهٔ مهدی قره چه داغی- نشر دایره) فصلی وجود دارد با عنوان صورت دارچینی که نمونه ای است از کاربرد بازی و استعاره در تغییر دادن نگرش نوجوانی که احساس بدی نسبت به خود دارد.
تندرست باشید
@baharips