#یوهانس_برامس در سال ۱۸۳۳ در شهر هامبورگ آلمان در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی موسیقی را نزد پدرش که نوازنده کنترباس بود فرا گرفت.
برامس هم برای تجارت (تورهای کنسرت) و هم تفریح سفرهای متعددی می‌کرد. او اغلب در فصل بهار به ایتالیا سفر می‌کرد و معمولاً به‌دنبال یک مکان روستایی خرم برای آهنگسازی در تابستان بود.
نخستین سفر برامس برای اجرای کنسرت در بیست سالگی، این اقبال را برایش فراهم آورد که بتواند با دو تن از برجسته‌ترین آهنگسازان معاصر خود یعنی فرانتز لیست و روبرت شومان دیدار کند. چون برامس پرورده آموزه‌های سنتی و محافظه‌کارانه بود، آثار لیست به نظرش گزافه‌گویی و فاقد فرم می‌آمد؛ اما درعوض، شومان کسی بود که جریان زندگی هنری و شخصی برامس را شکل بخشید. پس از چندی رفت‌وآمد در منزل روبرت و کلاراویک شومان در بحبوحه زندگی شلوغ شومان و ناراحتی‌های عصبی روبرت و بستری او در آسایشگاه روانی، برامس به کمک کلارا آمد و هنگامی که کلارای پیانیست برای تأمین معاش به سفر و اجرای کنسرت می‌پرداخت به مراقبت از کودکان وی گذراند.
برامس پس از دو سالی که در منزل شومان سکنی گزیده بود رفته رفته به کلارا که چهارده سال از او بزرگتر بود، علاقه‌مند ‌شد. کشاکش روحی برامس میان وفاداری به روبرت و شیفتگی نسبت به کلارا می‌تواند سبب خلق آثار توفانی او در این دوران بوده باشد.
پس از مرگ شومان ازدواج کلارا و برامس امکان‌پذیر بود، اما این دو با یکدیگر ازدواج نکردند و از آنجا که بسیاری از نامه‌هایشان را از میان بردند، هیچ‌گاه نخواهیم دانست که میان آنها چه گذشته است.
چند ماه پس از مرگ شومان، هر یک از آنان به راه خود رفت، اما تا پایان عمر دوستانی صمیمی ماندند.
برامس هرگز ازدواج نکرد و برای او چنان‌که می‌نویسد کلارا شومان «زیباترین تجربه زندگی» بود.
در سال ۱۸۹۶ هنگامی که کلارا شومانِ محبوب برامس به بستر مرگ افتاد، اندوه او در قالب اثری محصورکننده به نام «چهار آثار جدی»، که بر متن‌هایی از کتاب مقدس ساخته بود، تجسم یافت.
در هفتم مارس ۱۸۹۷ برای شنیدن اجرای سمفونی چهارم خود به سختی در تالار کنسرت حضور یافت و حضار و نوازندگان ارکستر از او ستایشی عظیم به عمل آوردند. کمتر از یک ماه بعد برامس در شهر زنترالفریدهف (قبرستان مرکزی) در شصت و چهار سالگی به خاک سپرده شد.
از بزرگی برامس همینقدر کافی است که در موسیقی آلمان – به غیر از خود برامس که این حرف را هرگز قبول نداشت- همواره این سه نام در کنار یک دیگر بکار برده می‌شوند "باخ، بتهوون و برامس" که به 3B مشهور شده بود.
ملودی بسیاری از کارهای برامس امروزه آشنای گوش مردم جهان بوده و فیلمسازان و خواننده‌های بسیاری برای کارهای خود از این ملودی ها استفاده می‌کنند. یکی از مشهورترین این کارها Lullaby هست که در سراسر جهان این قطعه شناخته شده است.
قطعه #لالایی (Lullaby) اثر برامس را بشنوید: https://t.me/majidakhshabi/1146
@majidakhshabi

#آهنگ_بیکلام
#گروه_اس_ای_ان_اس (S.E.N.S)
نام گروهی ژاپنی و متشکل از دو هنرمند با نام‌های Akihiko Fukaura متولد 13 می 1959 با نوازندگی کیبورد (سینتی سایزر) و با هم‌آوایی و نوازندگی پیانوی خانم Yukari Katsuki متولد 1 آوریل 1956 است که در سال 1988 تشکیل شده و در سبک New Age فعالیت می‌کنند. .S.E.N.S مخفف Sound, Earth, Nature, Spirit که به ترتیب به معنای صدا، زمین، طبیعت و روح هستند، نام هنری این گروه را تشکیل می‌دهد. این گروه تاکنون آهنگ‌های بسیاری را برای سریال‌ها، فیلم‌ها، مستندها و حتی انیمه‌های معروف و پرامتیازی در ژاپن ساخته‌اند. آلبوم‌های این گروه تاکنون در بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی منتشر شده است و برنده جوایز متعددی شده‌اند. در خود کشور ژاپن آلبوم Tomei na Ongaku در سال 2001 توانست جایزه دیسک طلایی (Japan Gold Disc Award) ژاپن را از آن خود نمایید.
بشنوید: https://t.me/majidakhshabi/1158
@majidakhshabi

#آهنگ_بیکلام
به استقبال بهار با قطعه #رقص_بهار از آلبوم بیکلام «#نسیم_بهاری» با آهنگسازی و تنظیم #شهرداد_روحانی
@majidakhshabi

#آهنگ_بیکلام
پرواز زنبور عسل اثر #ریمسکی_کورساکف
@hamraazacademy

#آهنگ_بیکلام
پرواز زنبور عسل اثر #ریمسکی_کورساکف
پرواز زنبور عسل قطعه‌ای از آهنگ ساز مشهور روس نیکولای ریمسکی کورساکف است. وی این قطعه را به عنوان میان پرده برای اپرای افسانه تزار سالتان در سالهای ۱۸۹۹-۱۹۰۰ نوشت.
پرواز زنبور عسل در سرعت بالا قطعه بسیار سختی است و نوازنده را به چالش می کشد. این قطعه در اصل برای ویولن نوشته شده است. تروی استتینا در کتاب اسپید مکانیک برای لید گیتار از این قطعه برای پرورش سرعت استفاده کرده است (آهنگ حاج زنبور عسل).
بشنوید: https://t.me/hamraazacademy/1509
@hamraazacademy

#آهنگ_بیکلام
#مشاهیر_موسیقی
#فرانتس_یوزف_هایدن زاده ۳۱ مارس ۱۷۳۲ در روهراو و درگذشته در ۳۱ مه ۱۸۰۹ در وین آهنگساز و موسیقیدان اتریشی و یکی از پایه‌گزاران موسیقی کلاسیک و همچنین از پرکارترین و برجسته‌ترین موسیقیدانان در این دوره است. او همچنین بدلیل سهم بسزا در توسعه و کثرت آثارش به "پدر سمفونی" و "پدر کوارتت زهی" در این دو فرم ملقب است. هایدن از طرفی پرورش‌دهنده و استاد موسیقیدانی چون بتهوون بود و از طرفی آیندگانی چون شوبرت، مندلسون، و برامس را تحت تاثیر شیوه موسیقایی خود قرار داد. او همچنین دوست نزدیک آهنگساز شهیر موتسارت بود. هایدن بیشتر عمر دراز خویش را در اتریش گذراند و در هنگام مرگ یکی از معروفترین آهنگسازان اروپایی محسوب می‌شد.

هایدن، در روستایی کوچک در روه‌راو اتریش زاده شد. پدرش چرخ ارابه می ساخت و هایدن کوچک تا شش سالگی به‌جز آوازهای عامیانه که پدرش دلبستهٔ خواندن آنها بود و نیز رقص هایی روستایی که هنگام جشن و سرور در گوشه و کنار زادگاهش برپا می‌شد، چیزی از موسیقی نمی‌شناخت. در ۸ سالگی به وین رفت تا به عضویت پسران آواز خوان کلیسای سن‌اشتفان درآید. در آن‌جا اگرچه صدای دلنشین او مورد توجه قرار گرفت، اما هیچ امکانی برای تحصیل آهنگسازی و هنر نوازندگی برایش فراهم نیامد و هنگامی که صدای خوشش را از دست داد او را بدون کمترین پول از سن‌اشتفان روانهٔ گوشهٔ خیابان کردند.

او درباره این دوره چنین گفته:

با تدریس موسیقی به بچه‌های ۷، ۸ ساله بود که به زحمت می‌توانستم زنده بمانم

او در آن ایام در تلاش بود تا فنّ آهنگ‌سازی را خود به تنهایی بیاموزد و همزمان به هر کاری که می‌توانست از جمله نوازندگی ویولون در گروه محبوب نوازندگان خیابان وین که اسباب سرگرمی و تفریح شبانهٔ مردم را فراهم می‌کرد می‌پرداخت.

هایدن گرچه خود را اسیر شغلش حس می‌کرد، اما بعدها در توصیفی خردمندانه از وضعیت خود چنین گفت : «آن‌جا نه‌فقط دلگرم به اقبال و پذیرش مداوم بودم بلکه در مقام رهبر ارکستر می‌توانستم تجربه کنم و دریابم که چه‌چیز سبب تقویت جلوه‌ای صوتی می‌شود یا آن را تضعیف می‌کند و به این ترتیب می‌توانستم به دلخواه خود ترکیب سازها را بهبود بخشم، آن‌ها را تغییر دهم و سازهایی را خذف یا اضافه کنم. از دنیا دور افتاده بودم.»

هایدن رهیاب سبک کلاسیک در تکامل بخشیدن به سمفونی و کوارتت زهی پیشرو بود. موتسارت و بتهوون از سبک او تأثیر پذیرفته بودند.

هایدن در سال ۱۸۰۹ هنگام اشغال وین توسط ارتش ناپلئون در ۷۷ سالگی در گذشت.
بشنوید: https://t.me/hamraazacademy/1672
@hamraazacademy
hamraaz.ir

#آهنگ_بیکلام
#مشاهیر_موسیقی
✅ مندلسون، بنیان‌گذار نخستین دانشکده‌ موسیقی آلمان
#فلیکس_مندلسون_بارتولدی (۱۸۰۹-۱۸۴۷) در خانواده‌ای آشنا با دانش و موسیقی در سوم فوریه ۱۸۰۹ در بندر هامبورگ زاده شد.
پدربزرگش از فیلسوفان سرشناس و پدرش از بانکداران معروف بود.
اگر پدرش را نخستین پشتوانه‌ اقتصادی او بشماریم که او را با خود به سفرهای متعددی می‌برد و بعدها نیز به نقاط دور و نزدیک می‌فرستاد، باید از مادرش به عنوان پشتوانه‌ هنری‌اش یاد کنیم.
فلیکس مندلسون بارتولدی نخستین درس‌های پیانو را از مادرش فرا گرفت.
خانواده‌ یهودی‌تبار او به کیش پروتستان گرویده بودند و روزهای یکشنبه در خانه‌ خود کنسرت‌های مجلسی ترتیب می‌دادند.
در همین کنسرت‌ها بود که فلیکس 9 ساله اولین تلاش‌هایش در موسیقی را اجرا می‌کرد.
مندلسون بارتولدی هنوز ۱۸ سالش نشده بود که در سال ۱۸۲۶ در تالار بزرگ خانه‌ پدری‌اش در برلین، پیش‌درآمدی که بر سروده‌ «رویای شب تابستانی» شکسپیر ساخته بود را با همکاری ارکستر بزرگی اجرا و رهبری کرد.
فلیکس مندلسون خانواده‌اش را بسیار دوست می‌داشت و تا ۲۹ سالگی رابطه‌ تنگ و پیوسته‌ای با پدر و مادرش داشت.
در سال ۱۸۳۷ با سسیل رن ازدواج کرد و با همسر خود خانواده‌ گرمی با ۵ فرزند تشکیل داد.
او در ۲۶ سالگی رهبر برجسته‌ترین ارکستر آلمان آن زمان در لایپزیگ شد و در ۳۴ سالگی در سال ۱۸۴۳ نخستین دانشکده‌ موسیقی آلمان را در همان شهر بنیاد نهاد.
در روز ۱۴ مه‌ سال ۱۸۴۷ خواهرش فانی، به ناگاه درگذشت. به محض شنیدن خبر مرگ خواهر، فلیکس مندلسون گوشه‌گیری اختیار کرد و در ۴ نوامبر همان 1847، درحالی که ۳۸ سال بیش نداشت، سکته کرده و درگذشت.

آنچه فلیکس مندلسون را ماندگار و از دیگر آهنگسازان بنام متمایز ساخته، یکی پرکاری و پرباری او در ساختن سمفونی‌ها، قطعات گوناگون برای پیانو و ویولون و همچنین اوراتوریوم‌هایی هستند که شاید بتوان آنها را به اپراهای مذهبی معنی کرد.
مندلسون همچنین کاشف آثار ناشناخته‌ باخ هم هست، یعنی کسی که شخصیت برجسته‌ باخ را با اجرا و رهبری آثار او مانند اپرای مذهبی "متی" در کشورهای گوناگون اروپایی به همگان شناساند.
بشنوید: https://t.me/hamraazacademy/1678

@hamraazacademy
hamraaz.ir

#آهنگ_بیکلام
#مشاهیر_موسیقی
#کلود_دبوسی
Claude Debussy
#کلود_آشیل_دبوسی معروف به “کلود دبوسی” در ۲۲ آگوست ۱۸۶۲ در شهر “سن ژرمن آنه له” متولد شد.
کلود فرزند ارشد خانواده دبوسی بود و پدرش صاحب مغازه‌ای بود که در آن لوازم و وسایلی از کشور و فرهنگ چین می‌فروخت.
مادر او خیاط بود ولی با این حال درآمد آنها کفاف پنج بچه را نمی‌داد؛ درنتیجه خانواده دبوسی به پاریس مهاجرت می‌کنند ولی بعد از سه سال یعنی در سال ۱۹۷۰ بخاطر جنگ داخلی در فرانسه به خانه عمه ناتنی او در شهر کن (جنوب فرانسه) فرار می‌کنند.
همان‌جا بود که ذوق و اشتیاق کلود نسبت به موسیقی موردتوجه عمه‌اش قرار گرفته و بعد از مدتی اقامت توسط همسایه به یادگیری پیانو می‌پردازد و پیگیری‌های عمه وی برای فراگیری موسیقی نتیجه می‌دهد و پس از ۱۲ سال تحصیل از مدرسه موسیقی کنسرواتوار فارغ‌التحصیل می‌شود.
کلود دبوسی در دوران هنرستان پیانیست چندان خوبی نبود اما با این وجود استاد او یعنی “آنتونین مامونتل” او را به “نادرژدا فن مک” معرفی می‌کند.
طی این معارفه دبوسی به روسیه سفر می‌کند و این سفر مبنای آشنایی وی با موسیقیدان‌های روسی را فراهم می‌آورد؛ چراکه او به علاوه تدریس موسیقی به فرزند “نادرژدا فن مک” در هنرستان موسیقی روسی به شاگردی “گیرو” درآمد استادی که در آن دوره جزو روشنکران روسیه به حساب می‌آمد؛ استادی که علاوه بر آموزش موسیقی بر خط فکری شاگردان هم تاثیرگذار بود که نتیجه کار این استاد بر دبوسی “جایزه ی رم” در ایتالیا است. کلود دبوسی درحالی‌که تحت تاثیر دوستی با “گیرو” بود در سال ۱۸۸۴ توانست این جایزه کسب کند.
پس از کسب جایزه، به مدت چهار سال در ویلای “مدیچی” در رم اقامت داشت و طی این اقامت آهنگ‌هایی هم نوشت ولی بعد از سال‌ها دوری از فرانسه به پاریس برگشت و آنجا بود که رابطه عاشقانه‌ای را با “گابریل دوپون” شروع کرد؛ ولی از آنجایی که کلود آدم هوس‌بازی بود به گابریل خیانت کرده و بعد از آن گابریل دست به خودکشی می‌زند.
پس از چند سال افسردگی و مشکلات در زندگی شخصی، در سال ۱۸۸۹ مطالعه روی “بوریس گندوف” اپرایی از آهنگساز روس “مودست موسورگسکی“(۱۸۳۹-۱۸۸۱) را شروع کرد و پس از اتمام این اپرا چند سالی در حوزه اپرا کار می‌کرد.
اما با همه اینها در سال ۱۸۹۴ بود که با “پیش درآمد بعد از ظهر یک دیو” شهره شد و در همین دوران بود که با نوشتن آثاری چون “نکتورن‌ها” و “سه ترانه بیلیتیس” توانست این شیب صعودی را حفظ کند و این دوران طلایی را با نوشتن و اجرای اپرایی به نام “پلئاس و ملیزاند” برای همیشه جاودانه کرد.
درمدتی‌که اپرای “پلئاس و ملیزاند” شهرتی جهانی پیدا کرده بود و در میلان، رم، برلین، بروکسل و نیویورک در حال اجرا بود؛ کلود دبوسی قطعه “دریا” را می‌نویسد که این قعطه هم جزء جاودانه‌های دبوسی شد.
او تقریبا تمام سختی‌ها و افسردگی‌ها را با این دوران پشت سرگذاشته بود و آماده بود تا رابطه‌ای جدید شروع کند و در سال ۱۹۹۵ با دختری به نام “اما بارداک” که از قضا موسیقیدان بود، ازدواج می‌کند که حاصل این ازدواج یک دختر بود.
در کل سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۸ سال‌های موفقیت‌آمیزی برای دبوسی بود که او طی این سال‌ها تقریبا دست به آفرینش بهترین‌ها و جاودانه‌های خودش زد.
مرگ دبوسی زمانی فرا رسید که او در حال و هوای جنگ جهانی اول بود. او طی این جنگ سه سونات و ۱۲ اتود پیانو نوشت که این آثار بخاطر حال و هوای جنگ فضای حماسی دارند.
او پس از ساخت این آثار به علت سرطان حاد در سن پنجاه سالگی در قبرستان دو پاسی در کنار همسر و دخترش به خاک سپرده شد.
بشنوید: https://t.me/hamraazacademy/1691
@hamraazacademy
hamraaz.ir

☀️ #صبح_بخیر

تارهای صوتی ات می لرزد و پی می برم
از صدای تو به راز خلقت #آهنگ ها

#آموزشگاه #موسیقی #همراز
☎️021-88205001-88205002-8877373۲
@hamraazacademy
hamraaz.ir

#آهنگ_بیکلام
#روز_واقعه
قطعه «وداع» از موسیقی فیلم "روز واقعه"
آهنگساز و تنظیم کننده: #مجید_انتظامی
نوازنده ویلن: #ارسلان_کامکار
نوازنده فلوت: #ناصر_رحيمی
نوازنده ويلنسل: #محسن_تويسرکانی
بشنوید:
https://telegram.me/majidakhshabi/665
@majidakhshabi

‍ ⭕️ قدری آرام‌تر بنوازید!
#دیولافوا در سفرنامه خود، شرحی راجع به حاکم کاشان که برای دیدن او به منزل رئیس تلگرافخانه آمده است می‌نویسد که خالی از تفریح نیست:
برادرزن شاه به محض ورود، روی صندلی نشست و درحال بلعیدن چای به ارگ کوچکی که در کنار اتاق بود، به دقت نگاه کرد و بالاخره پرسید که این چیست و چون به او گفتم که این یکی از آلات موسیقی است با حرارت زیادی گفت: «من خیلی میل دارم که صدای آن را بشنوم». رئیس تلگرافخانه معذرت خواست که مبتدی است و نزد استاد مشق نکرده و نمی‌تواند آهنگی که قابل‌شنیدن باشد، بنوازد؛ ولی حاکم گفت: «نمی‌شود حتما باید من صدای آن را بشنوم».
خلاصه بنا بر خواهش میزبان مهربان، من در مقابل ارگ نشستم و در این فکر بودم که چه آهنگی را شروع کنم؛ زیرا که اولاً مستعمین من به آهنگ‌های اروپایی آشنا نبودند و ثانیاً من از سروده‌ها و آوازهای ایرانی اطلاع نداشتم. بعد از مدتی فکر و سرگردانی بالاخره دل به دریا زده و یک #آهنگ اروپایی را شروع کردم. حاکم گفت: «این آهنگ بسیار خوب است؛ ولی شما تند می‌زنید، خواهش می‌کنم قدری آرام‌تر بزنید». بنابراین من از قاعده خارج شده و آهسته‌تر آهنگ‌های بی‌ربطی می‌زدم؛ ولی برعکس، دیدم نشاطی در او پیدا شد و سر بالاوپایین می‌انداخت که علامت تحسین و تمجید بود! (این حاکم، به‌وسیله خواهر خود، انیس‌الدوله، یکی از زنان سوگلی ناصرالدین شاه، به این مقام رسیده است)...
🔸 ادامه در https://goo.gl/7Sccxv

#آموزشگاه_موسیقی #همراز تحت مدیریت و نظارت دکتر #مجید_اخشابی

🔘آدرس: خیابان ونک، پاساژ، آسانسور ۲، طبقه ۱، واحد ۳
تلفن: ۸۸۷۷۳۷۳۲-۸۸۲۰۵۰۰۲-۸۸۲۰۵۰۰۱-۰۲۱
Site: hamraaz.ir
@hamraazacademy

🎶
#نوازندگی #کالیمبا و #آهنگ زیبای "باران را ببوس"
Song: Kiss the Rain
#kalimba

#آموزشگاه_موسيقي #همراز با مدیریت دکتر #مجید_اخشابی 🔴 تلفن: ۲-۸۸۲۰۵۰۰۱-۰۲۱
🔴 آدرس: خیابان ونک، پاساژ تک، آسانسور ۲، طبقه ۱، واحد ۳

@hamraazacademy
hamraaz.ir

Coming Soon…
.
.
.
#اثرجدید #آهنگ_جدید #حیفه #آهنگ_حیفه #اهنگ_جدید_مجیداخشابی #آهنگ_عاشقانه #کلیپ #نماهنگ #پاییز #یلدا
#احسان_احمدی #سعیدمهوار #رضابهشتی #میترامهری_پور

@majidakhshabi
@hamraazacademy

🎤
#کارگاه_آموزشی
* صفر تا صد تولید یک #آهنگ
* نحوه صحیح ورود به بازار #موسیقی

#احسان_احمدی

#آموزشگاه_موسيقي #همراز با مدیریت دکتر #مجید_اخشابی

🔴 تلفن: ۲-۸۸۲۰۵۰۰۱-۰۲۱
🔴 آدرس: خیابان ونک، پاساژ تک، آسانسور ۲، طبقه ۱، واحد ۳

@hamraazacademy
hamraaz.ir