استاد #محمدرضا_شجریان خسرو آواز ایران (۱ مهر ۱۳۱۹ – ۱۷ مهر ۱۳۹۹) موسیقی‌دان و خواننده پر آوازه #ایران، موسیقی را گوهر همزاد هر ملتی می‌دانست و باور داشت با شکل گرفتن گوهر انسان‌ها در هر نقطه از این کره خاک و مرتبط با نیازهای زندگی و روحشان، هر ملتی موسیقی ویژه‌ای برای خود دارد.

استاد #شجریان معتقد بود یک هنرمند اگر با گوهر خاک و مردمش پیوسته باشد و هنرش را تا آنجا که در توانش هست عاشقانه دنبال کند و در زندگی شخصی و هنری‌اش به مردمش راست بگوید، کارش به آنجا می‌رسد. مردم در تمام طول زندگی، در شادی، غم، شکست، پیروزی، کار، استراحت و ... با ساز او زندگی می‌کنند، چون این ساز، احساس درون آن مردم را بازگو می‌کند و به نیازهای روحی‌شان پاسخ می‌دهد.

باورهای راستین استاد #شجریان را بر آن داشت تا در زمان سرکوب مردم به دست حکومت صدایش را صدای مردم و صدای خس و خاشاک بنامد و با پشت کردن به کاخ شاهان و فرماندهان در قلب مردم ایران خانه کند. خانه ای ابدی و جاودانه که تا همیشه او را به یکی از بزرگترین و ملی‌ترین هنرمندان ایران زمین تبدیل کرده است.