در خانه ام اینجا،
اینجا در تاریکی،
چراغها آرام از نور افتاد.
یکوقت صدایی و آهنگی بود
که فرونشست، حال
به نشانه‌های خاموش دلخوشم،
پیشبین اشتراک.
ستوده باد رحم تاریکی،
که در آن یاس
می‌رسد به یاسی
که آن اوست.
بی قرار منتظرم
که فیلم پاره شود،
که آن لحظه شود:
لحظه خیرگی.

#سیروس_آتابای به خاک آمده: ۱۵ شهریور ۱۳۰۸, از خاک رفته: ۶بهمن ۱۳۷۴
#آیندگان_ادبی ۱۳۵۳
#قلمرو_شعر
#شعر_دهه_چهل_پنجاه

▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا

🆔 @piaderonews  👈