پژوهشکده طب شیعی

#تجربه_من ۳۰۶
#فرزندآوری
#سبک_زندگی

من متولد ۶۳ هستم و فارغ التحصیل رشته فنی از دانشگاه شریف‌. سال ۸۵ ازدواج کردم و با همسرم که ایشون هم شریفی بود برای ادامه تحصیل به کانادا رفتیم. البته من پذیرش نداشتم و ایشون از یکی از بهترین دانشگاه های کانادا پذیرش گرفت. من بعد از رفتنم شروع کردم زبان خواندن و حدود دو سال طول کشید که تافل و امتحانات ورودی دانشگاه اونجا رو بدم. تافل اونجا دادن از ایران دادن بسیار سخت‌تر بود و نمره ای که دانشگاه میخواست هم بالا بود. البته از اولش هم تصمیم داشتم بعد از ورود به دانشگاه بچه دار بشم و با کمک همسرم بزرگش کنیم. دوستام همه میگفتن این چه کاریه و نمیتونی خوب درس بخونی ولی من میگفتم من یه چیز با ارزش تو زندگیم رو فدای یه چیز دیگه نمیکنم. هر چیزی جای خودش رو داره و نمی‌خوام به خاطر درس ،سن طلایی بچه دار شدنم بگذره.

خلاصه با کلی حساب و کتاب باردار شدم. ولی اصلا حساب ویار رو نکرده بودم. من فقط به زمان بندی بارداری و تولد بچه فکر کرده بودم. درگیر ویار بسسسیار سخت شدم و نتونستم برم دانشگاه و موقعیت اون دانشگاه خوبه رو از دست دادم.

اولش خیلی غصه می خوردم چون من از خیلی دیگه از دوستام از نظر رزومه بهتر بودم و اونها داشتن درس میخوندن ولی من نه. بعد به لطف خدا، واقعا لطف خدا با خودم خیلی فکر کردم. افکارم کلا تغییر کرد. من الان معتقدم که ما قربانیه تربیت غلط و جو غلط آموزشی شدیم. من از ابتدایی تست میزدم که راهنمایی مدرسه خوبی برم که بعد دبیرستان خوبی برم که دانشگاه خوب قبول بشم. یعنی تمام عمرم فقط و فقط تنها ارزش ذهنیم درس بود و موقعیت خوب اجتماعی. خودم و خانوادم خیلی به شرایطم افتخار می کردیم.

ولی بعد فکر کردم که من اصلا برای این منظور خلق نشدم. وظیفه ای که خدا رو دوشم گذاشته از باب زن بودن مادر بودنه. اصلا خدا چرا من رو زن خلق کرد با تمام قابلیت های منحصر به فرد مادری؟ فرضا من اگه بهترین مهندس بشم واقعا کار من رو هیچ مردی نمیتونه بکنه؟ و اینکه چه کاری ارزشش بیشتر از انسان پروری هست؟ من اگه خودم وارد جامعه بشم فقط یه نفرم ولی با بچه هایی که تربیت کنم خیلی حضور بیشتر و موثر تری در جامعه خواهم داشت. خلاصه خیلی در این باب فکر کردم و حرف دارم که الان مجالش نیست توضیح بدم و سرتون رو درد بیارم.

من الان سه تا پسر دارم و چهارمین پسرم رو هم باردارم. انشاالله خدا بهم دختر هم بده ولی به همه دختر دارها سفارش میکنم که اول از همه چیز مادر بودن رو برای دختر هاتون ارزش کنید. دختر باید دلیل خلقت خودش رو بدونه، تمام قابلیتهای خدا دادی رو در وجودش پرورش بده تا بتونه طبق فطرت الهی از وجود خودش و مادر بودنش لذت ببره.

کانال«دوتا کافی نیست»
@dotakafinist1

413 views19:14