#رصد
#همسایگان
🔴 ورود #عراق به ابتکار «یک کمربند- یک جاده» چین در غرب آسیا
🔰 پایگاه اینترنتی #واشنگتن_تایمز، در گزارشی به بررسی ورود عراق به ابتکار «کمربند و جاده» یا همان #جاده_ابریشم جدید چین پرداخته است. در نوشتار ذیل این گزارش تحلیل و ارزیابی می‌شود.
🔸 این گزارش در ابتدای مطلب خود می‌نویسد: «مسیر #چین برای تسلط اقتصادی در قرن بیست و یکم مستقیماً از طریق #غرب_آسیا می‌گذرد و #بانکداری پکن در زمینه ایجاد مشارکت‌های چند میلیارد دلاری با #عراق، #پاکستان و حتی #سوریه جنگ زده برای تامین سوخت، در حال تلاش برای جایگزین شدن به جای #آمریکا به عنوان قدرت برتر جهان است.»
🔸 تحلیلگران می‌گویند اعلامیه غیرمنتظره عراق در سال گذشته مبنی بر قصد پیوستن به طرح «کمربند و جاده بزرگ پکن»، تنها نمونه‌ای از ردپای #رشد_اقتصادی سریع چین در غرب آسیا است.
🔸 گزارش فوق معتقد است: «#چین این منطقه را به عنوان سرزمین حاصلخیز برای #سرمایه‌گذاری در سیستم‌های آبی، جاده‌ها، پل‌ها، شبکه‌های برقی و سایر بخش‌های مهم #زیربنایی که هرگز یا به طور کامل #توسعه نیافته‌اند و یا در جنگ چند دهه ای تخریب شده‌اند، مشاهده می‌کند».
🔸 «بر اساس اظهارات دیده‌بان سرمایه‌گذاری جهانی #چین، پروژه موسسه آمریکن اینتر پرایز و بنیاد هریتیج، چین از سال 2005 میلادی، حدود 24 میلیارد دلار در #عراق سرمایه گذاری کرده و بخش اعظم آن در پروژه‌های #انرژی انجام شده است.»
🔸 چین طی 15 سال گذشته، تقریبا 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده است. انتظار می‌رود با ورود «#استراتژی کمربند و جاده» به مرحله بعدی خود، این رقم به طرز چشمگیری رشد کند.
🔸 گزارش جاری در انتها می‌نویسد: عراق #جنگ و درگیری‌های داخلی را پشت گذاشته و از چین برای حمایت ارزشمندش سپاسگذار است. #عراق مایل است در چارچوب ابتکار «یک کمربند- یک جاده» همکاری کند.
✅ به‌طورکلی #چین در امتداد پویش کسب #قدرت_جهانی برای خود، توجه ویژه‌ای به منطقه غرب آسیا نشان داده و در تلاش است تا علاوه بر موازنه سازی با سیاست چرخش به #شرق آمریکا، از منافع سرشار حضور در غرب آسیا بهره ببرد. در این بین عراق با توجه به ظرفیت و توان #اقتصادی مناسبی که دارد، برای بسیاری از کشورها از جمله چین و #روسیه بسیار حائز اهمیت است/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#همسایگان
🔴 ورود #عراق به ابتکار «یک کمربند- یک جاده» چین در غرب آسیا
🔰 پایگاه اینترنتی #واشنگتن_تایمز، در گزارشی به بررسی ورود عراق به ابتکار «کمربند و جاده» یا همان #جاده_ابریشم جدید چین پرداخته است. در نوشتار ذیل این گزارش تحلیل و ارزیابی می‌شود.
🔸 این گزارش در ابتدای مطلب خود می‌نویسد: «مسیر #چین برای تسلط اقتصادی در قرن بیست و یکم مستقیماً از طریق #غرب_آسیا می‌گذرد و #بانکداری پکن در زمینه ایجاد مشارکت‌های چند میلیارد دلاری با #عراق، #پاکستان و حتی #سوریه جنگ زده برای تامین سوخت، در حال تلاش برای جایگزین شدن به جای #آمریکا به عنوان قدرت برتر جهان است.»
🔸 تحلیلگران می‌گویند اعلامیه غیرمنتظره عراق در سال گذشته مبنی بر قصد پیوستن به طرح «کمربند و جاده بزرگ پکن»، تنها نمونه‌ای از ردپای #رشد_اقتصادی سریع چین در غرب آسیا است.
🔸 گزارش فوق معتقد است: «#چین این منطقه را به عنوان سرزمین حاصلخیز برای #سرمایه‌گذاری در سیستم‌های آبی، جاده‌ها، پل‌ها، شبکه‌های برقی و سایر بخش‌های مهم #زیربنایی که هرگز یا به طور کامل #توسعه نیافته‌اند و یا در جنگ چند دهه ای تخریب شده‌اند، مشاهده می‌کند».
🔸 «بر اساس اظهارات دیده‌بان سرمایه‌گذاری جهانی #چین، پروژه موسسه آمریکن اینتر پرایز و بنیاد هریتیج، چین از سال 2005 میلادی، حدود 24 میلیارد دلار در #عراق سرمایه گذاری کرده و بخش اعظم آن در پروژه‌های #انرژی انجام شده است.»
🔸 چین طی 15 سال گذشته، تقریبا 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده است. انتظار می‌رود با ورود «#استراتژی کمربند و جاده» به مرحله بعدی خود، این رقم به طرز چشمگیری رشد کند.
🔸 گزارش جاری در انتها می‌نویسد: عراق #جنگ و درگیری‌های داخلی را پشت گذاشته و از چین برای حمایت ارزشمندش سپاسگذار است. #عراق مایل است در چارچوب ابتکار «یک کمربند- یک جاده» همکاری کند.
✅ به‌طورکلی #چین در امتداد پویش کسب #قدرت_جهانی برای خود، توجه ویژه‌ای به منطقه غرب آسیا نشان داده و در تلاش است تا علاوه بر موازنه سازی با سیاست چرخش به #شرق آمریکا، از منافع سرشار حضور در غرب آسیا بهره ببرد. در این بین عراق با توجه به ظرفیت و توان #اقتصادی مناسبی که دارد، برای بسیاری از کشورها از جمله چین و #روسیه بسیار حائز اهمیت است/تبیین.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#رصد
#همسایگان
🔴 چین و خلیج فارس پس از خروج آمریکا
🗞 اندیشکده کوئینسی
🔰 در یادداشتی اندیشکده #کوئینسی به این مسأله پرداخته که روابط چین و کشورهای حاشیه #خلیج_فارس پس از خروج نظامی آمریکا از منطقه چه سمت‌وسویی خواهد یافت. نویسنده معتقد است با توجه به روابط اقتصادی طولانی‌مدت آمریکا با #کشورهای_عربی خلیج فارس، خروج نظامی به معنای کاهش نفوذ سیاسی نیست.
🔶 در عین حال در این یادداشت مطرح شده که #آمریکا نباید نگران تکمیل خلأ نظامی‌اش توسط چین باشد. بلکه باید از نیازمندی چین به تثبیت و #توسعه روابط اقتصادی و سیاسی با متحدان آمریکا در خلیج فارس، برای تشویق گفتگو و اقدامات اعتمادساز میان واشنگتن و پکن استفاده کند.
🔶 مشارکت #چین در خلیج فارس عمدتاً به چهار هدف است: حفظ دسترسی به #منابع_انرژی؛ گسترش دسترسی به بازارهای منطقه برای #تجارت و #سرمایه_گذاری در زیرساخت‌ها، #تولید و مخابرات؛ توسعه پروژه‌های #زیربنایی برای ابتکار «کمربند و جاده» و نهایتاً افزایش #وجهه_بین‌المللی با نقش‌آفرینی سیاسی.
🔶 در این یادداشت اشاره شده که #ایران مهم‌ترین چالش منطقه‌ای آمریکا در ارتباط با تداوم #نفوذ چین در غرب آسیاست. اگر هدف آمریکا شکست ایران باشد، در مقابل #روابط_اقتصادی تهران و پکن با مشکل روبرو خواهد شد ولی اگر درصدد کاهش تنش با تهران و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه #خلیج_فارس برآید، حضور چین یک فرصت است.
🔶 در پایان پیشنهاد شده که ایالات متحده با شرکایش در خلیج فارس محدودیت‌هایی را برای حضور #نظامی چین و تأسیس پایگاه‌های هوایی و #دریایی چین در این محدوده تعیین کند. این عاملی است که #ثبات_سیاسی و منافع آمریکا در خلیج فارس را تأمین می‌کند.
🔶 نکته مهم که این مقاله راهکاری برای آن ارائه نداده این است که چین به کشورهای منطقه به مثابه بازاری برای فروش #تسلیحات و تقویت روابط نظامی نیز می‌نگرد. از سوی دیگر، کاهش اعتماد به حمایت آمریکا پس از خروج از #افغانستان نیز محرکی برای برخی متحدان ایالات متحده خواهد بود که به سوی روابط سیاسی و نظامی قوی‌تر با روسیه و چین حرکت کنند/تبیین.
🌐 اندیشکده #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#همسایگان
🔴 چین و خلیج فارس پس از خروج آمریکا
🗞 اندیشکده کوئینسی
🔰 در یادداشتی اندیشکده #کوئینسی به این مسأله پرداخته که روابط چین و کشورهای حاشیه #خلیج_فارس پس از خروج نظامی آمریکا از منطقه چه سمت‌وسویی خواهد یافت. نویسنده معتقد است با توجه به روابط اقتصادی طولانی‌مدت آمریکا با #کشورهای_عربی خلیج فارس، خروج نظامی به معنای کاهش نفوذ سیاسی نیست.
🔶 در عین حال در این یادداشت مطرح شده که #آمریکا نباید نگران تکمیل خلأ نظامی‌اش توسط چین باشد. بلکه باید از نیازمندی چین به تثبیت و #توسعه روابط اقتصادی و سیاسی با متحدان آمریکا در خلیج فارس، برای تشویق گفتگو و اقدامات اعتمادساز میان واشنگتن و پکن استفاده کند.
🔶 مشارکت #چین در خلیج فارس عمدتاً به چهار هدف است: حفظ دسترسی به #منابع_انرژی؛ گسترش دسترسی به بازارهای منطقه برای #تجارت و #سرمایه_گذاری در زیرساخت‌ها، #تولید و مخابرات؛ توسعه پروژه‌های #زیربنایی برای ابتکار «کمربند و جاده» و نهایتاً افزایش #وجهه_بین‌المللی با نقش‌آفرینی سیاسی.
🔶 در این یادداشت اشاره شده که #ایران مهم‌ترین چالش منطقه‌ای آمریکا در ارتباط با تداوم #نفوذ چین در غرب آسیاست. اگر هدف آمریکا شکست ایران باشد، در مقابل #روابط_اقتصادی تهران و پکن با مشکل روبرو خواهد شد ولی اگر درصدد کاهش تنش با تهران و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه #خلیج_فارس برآید، حضور چین یک فرصت است.
🔶 در پایان پیشنهاد شده که ایالات متحده با شرکایش در خلیج فارس محدودیت‌هایی را برای حضور #نظامی چین و تأسیس پایگاه‌های هوایی و #دریایی چین در این محدوده تعیین کند. این عاملی است که #ثبات_سیاسی و منافع آمریکا در خلیج فارس را تأمین می‌کند.
🔶 نکته مهم که این مقاله راهکاری برای آن ارائه نداده این است که چین به کشورهای منطقه به مثابه بازاری برای فروش #تسلیحات و تقویت روابط نظامی نیز می‌نگرد. از سوی دیگر، کاهش اعتماد به حمایت آمریکا پس از خروج از #افغانستان نیز محرکی برای برخی متحدان ایالات متحده خواهد بود که به سوی روابط سیاسی و نظامی قوی‌تر با روسیه و چین حرکت کنند/تبیین.
🌐 اندیشکده #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
Quincy Institute for Responsible Statecraft
China and the Persian Gulf in the Aftermath of a U.S. Withdrawal - Quincy Institute for Responsible Statecraft
Given longstanding U.S. economic ties to the Arab Gulf states, the withdrawal of the U.S. military would not mean the United States is departing from the region. Even if it did signify that, however, China would be unlikely to fill the vacuum. A U.S. decision…