‍#یادداشت_تحلیلی
#انتقال_فناوری

💢 فرصت #توسعه_فناورانه در همکاری های راهبردی تهران و پکن

✍ ایمان #صمدی_نیا؛ پژوهشگر کمیته بازاریابی بین الملل دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی

🔰 اقتصادهای جهان، نیازمند سرمایه گذاری گسترده ای برای #نوسازی اقتصاد خود مبتنی بر نسل جدید تولید و #بازاریابی_جهانی هستند و کشورهایی که از این رقابت عقب بمانند، باید سلطه کشورهای پیشرو را در این حوزه بپذیرند و همواره نیازمند #واردات فناوری ها و علوم نسل جدید از کشورهای قدرتمند خواهند بود.

❇️ #ایران از منظر تکنولوژیک، نیازمند رشد اقتصادی توام با توسعه زیرساخت های فناورانه #تولید و #بازاریابی خود است و در این حوزه بایستی از دانش و تجربه کشورهای #توسعه_یافته و البته سرمایه گذاری های عظیم خارجی این کشورها استفاده کند.

❇️ ایجاد روابط پایدار میان شرکت ها و مراکز آموزش عالی ایرانی و شرکت ها و #موسسات برتر آموزش عالی چینی باید در دستور کار سیاست گذاران قرار گیرد. در این میان با توجه به اهمیت #انتقال_فناوری، باید شرکت های داخلی ملزم شوند که تنها تحت چارچوب و ساختارهای معینی مانند قراردادهای آفست (تعادلی)، فرانشیز، مشارکت مدنی(جوینت ونچر) و بیع متقابل به بستن #قراردادهای_تجاری اقدام کنند و این ساختارها به گونه ای تنظیم شوند که انتقال دانش و فناوری های تجاری و ارزشمند را در زمان انجام #پروژه، به شرکت های داخلی منتقل کنند.

👈🔖 متن کامل یادداشت در اکودیپ

🆔 @EconomicDiplomacyISU

#رصد
#اقتصادجهانی

🔴 پروژه جدید جی‌هفت برای سرمایه‌گذاری جهانی

🗞 اندیشکده مطالعات راهبردی و بین‌المللی

🔰 در یادداشتی اندیشکده #مطالعات_راهبردی و بین‌المللی با اشاره به نشست اخیر سران دولت‌های گروه #جی‌هفت به سه پرسش درباره ابتکار جدید این گروه تحت عنوان «#نوسازی_جهانی بهتر»(B3W) که در تقابل با پروژه «یک کمربند، یک جاده» #چین محسوب می‌شود، پاسخ داده است.

🔶 زمینه ابتکار عمل چه بود؟
نگرانی‌های مطرح‌شده از سوی دولت #بایدن در خصوص عدم شفافیت در مورد وام‌های چین‌، فساد مالی «#یک_کمربندیک_جاده»، بدهی‌های ناپایدار، تأثیرات زیست‌محیطی نامطلوب و تأثیرات #اجتماعی آن، سبب گرایش این گروه به مقابله با چین شده است. انگیزه دیگر، ارائه پروژه‌هایی در چارچوب طرح #آمریکا، در رقابت با چین در حوزه توسعه کشورهای آسیایی و آفریقایی بوده که آمریکا، #ژاپن، #هند و #استرالیا در این زمینه پیش‌قدم شده‌اند.

🔶 دلیل تمرکز بر #بخش_خصوصی چیست؟
تقاضای جهانی برای توسعه #زیرساخت‌ها فقط با سرمایه عمومی تأمین نمی‌شود. صندوق‌های بازنشستگی، صندوق‌های #سرمایه‌گذاری_مشترک، شرکت‌های بیمه و بورس، همه به دنبال بازدهی قابل اعتماد و بلند مدت هستند. طبق داده‌های بانک جهانی، طی سال‌های 2015 تا 2019 #سرمایه‌گذاران بخش خصوصی در کشورهای جی‌هفت حدود 22 میلیارد دلار برای پروژه‌های زیربنایی کشورهای در حال #توسعه هزینه کرده‌اند، در حالی که ظرفیت بیش از 200 میلیارد دلار را داشته‌اند.

🔶 آمریکا چه باید بکند؟
تخصیص بخشی از #بودجه_عمومی برای آغاز پروژه‌های زیرساختی «نوسازی جهانی بهتر»، کمک به شکل‌گیری #قراردادهای_چندجانبه، تبلیغ این پروژه در میان رهبران جهان با تبیین سرعت و هزینه پایین آن در مقایسه با «یک کمربند، یک جاده» و سرانجام تلاش برای هماهنگی اقدامات ذیل این پروژه در دولت آمریکا در وزارت‌خانه‌های #خزانه‌داری و خارجه تا دادگستری و پنتاگون، اقداماتی است که آمریکا باید انجام دهد.

🔶 این پروژه برای تقابل با پکن نیازمند «#برندسازی» و ارائه مصادیقی است که بتواند جایگزین زیرپروژه‌های «یک کمربند، یک جاده» قرار بگیرد. امری که هم بودجه کافی و هم توان رسانه‌ای بالایی می‌طلبد. باید دید واکنش عملی چین به این پروژه چه خواهد بود/تبیین.

🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی

🆔 @EconomicDiplomacyISU