یادی از #ابوالحسن_صبا

در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.

« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.

در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.

طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.

این برنامه‌ی گل‌ها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.

[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]

#هوشنگ_ابتهاج در یادی از #ابوالحسن_صبا

یه بهاری در آلمان بودم، یه درختی بود نزدیک خونه‌ی ما، فرم درخت خیلی قشنگ بود و شکوفه می‌کرد، من یه غزلی رو شروع کردم که ناتمام موند:

« دلا در این بهار هم دل تو وا نمی‌شود »
« که گر هزار گل دمد بهار ما نمی‌شود »

« نسیم این چمن که دم ز باغ خُلد می‌زند »
« خوش است ساز نغمه‌اش ولی صبا نمی‌شود »

منبع: کتاب پیر‌پرنیان‌اندیش، انتشارات سخن.

#هوشنگ_ابتهاج در یادی از #ابوالحسن_صبا


« بنان وقتی از صبا حرف می‌زد انگار از پیغمبر حرف می‌زد. »


صبا خلاصه‌ی موسیقی قبل از خودش بود.
یعنی شما اگه درویش خان و آقا حسینقلی را بخواین بشناسین، باید از صبا بشناسین.
خیلی از گوشه‌هایی رو که امروز عادی شده مثل #دیلمان و غیره، صبا پیدا کرد و به موسیقی رسمی ما اضافه کرد، صبا سال ۱۳۰۱ یا ۱۳۰۲ رفت رشت، هنرستان موسیقی رو در رشت تاسیس کرد، صبا آهنگ‌های محلی گیلان رو جمع کرد، حالا هرکسی دشتی میخونه #دیلمان هم می‌خونه.
هم دوره‌ای های صبا میگن وقتی پشت در کلاس بودیم نمی‌دونستیم درویش‌خان داره ساز میزنه یا صبا، اون تازه اول کارِ صبا بوده.

خدمتی که صبا به موسیقی ایران کرد، هیچ‌کس نکرد، خیلی آدم عجیبی بود، خطاط، نقاش، ساز ساز، نوازنده‌ی همه‌ی سازها، اهل شعر و ادب.
ویلن صبا صدایی شبیه فلوت میده، یه صدایی کاملن ایرانی، ویلن صبا اصلن یک ساز فرنگی نیست.
صبا شاگردان زیادی تربیت کرد و بی‌دریغ بود در تعلیم، مثل کسایی شاگرد نی صبا بوده، تهرانی شاگرد تمبک صبا، هرچی گرفتن از اون گرفتن یا بنان وقتی از صبا حرف می‌زد انگار از پیغمبر حرف می‌زد.

منبع: کتاب پیرپرنیان اندیش، انتشارات سخن.

👆آواز #دیلمان به همراه مصاحبه‌ای با استادبنان پیرامون این برنامه.

• استاد #روح_الله_خالقی در مجله‌ی موسیقی دی ماه سال ۱۳۳۶ در مقاله‌ی « #ابوالحسن_صبا که بود؟ » می‌گوید:

#ابوالحسن_صبا در کتاب‌های خود علاوه بر آوازها، بعضی از گوشه‌های آوازهای محلی را نیز گنجانیده است که از آن جمله قطعه‌ای است به‌نام #دیلمان که خود بسی دل‌انگیز می‌نواخت. هنرمند خوش آواز آقای غلامحسین بنان، این آهنگ را از صبا فراگرفت و آن را بسیار استادانه خوانده است.

•منبع: کتاب اسطوره‌ی صبا، به کوشش علی‌دهباشی، انتشارات سخن

در کتاب #اسطوره‌ی_صبا ، #اسماعیل_نواب_صفا پیرامون برنامه‌ی ۱۷۴ گلهای رنگارنگ که به مناسبت هفتمین روز درگذشت استاد #ابوالحسن_صبا از رادیو پخش شد می‌گوید: «آنقدر همه متاثر از سوگ استادمان صبا بودیم که اگر وقت داشتم [در رابطه با یک بیت از شعر] شعر بهتری برای برنامه آماده می‌کردم اما اجرای بی‌نظیر بنان و نوازندگان ارکستر گلها و آهنگ‌سازی #مهدی_خالدی به قدری خوب و موفق بود که برنامه‌ای درخور استاد #صبا ساخته و پرداخته شد.»




همچنین در کتاب #جویبار_نغمه به نقل از #نواب_صفا، آمده است:
«متاسفانه چون همه از مرگ استاد ناراحت بودیم، یک خط از شعر نادرست اجرا شد، که شعر صحیح این است:

صبا بودی، سراپا وفا بودی، بی‌ریا بودی
هنرپرور، هنرگستر، هنر را جلا بودی
کیمیا بودی »

(نسخه کم‌ حجم) #به_یاد_صبا با صدای #بنان،به مناسبت شصتمین سال درگذشت نابغه‌ی موسیقی،به همراه تصاویری از موزه‌ و آرامگاه #صبا،غزلی ناتمام از #سایه و شعری از #شهریار درسوگ #ابوالحسن_صبا|@OstadBanan

#به_یاد_صبا با صدای استاد #بنان ، به مناسبت شصتمین سال درگذشت نابغه‌ی موسیقی ایران به همراه تصاویری از موزه‌ و آرامگاه #صبا، غزلی ناتمام از #سایه و شعری از #شهریار در سوگ #ابوالحسن_صبا | @OstadBanan

#به_یاد_صبا با صدای استاد #بنان ، به مناسبت شصتمین سال درگذشت نابغه‌ی موسیقی ایران به همراه تصاویری از موزه‌ و آرامگاه #صبا، غزلی ناتمام از #سایه و شعری از #شهریار در سوگ #ابوالحسن_صبا | @OstadBanan

یادی از #ابوالحسن_صبا

در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.

« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.

در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.

طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.

این برنامه‌ی گل‌ها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.

[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]

#به_یاد_صبا با صدای استاد #بنان ، به مناسبت شصتمین سال درگذشت نابغه‌ی موسیقی ایران به همراه تصاویری از موزه‌ و آرامگاه #صبا، غزلی ناتمام از #سایه و شعری از #شهریار در سوگ #ابوالحسن_صبا | @OstadBanan

تصنیف دیدی ای مه
با صدای #استاد_بنان
آهنگ #دشتی از #حسین_یاحقی
شعر از محمد‌حسن #رهی_معیری
اجرا در #گلهای_رنگارنگ شماره ۱۷۶
به رهبری استاد #ابوالحسن_صبا
سال ساخت اثر ۱۳۱۸ شمسی
منبع کتاب #جویبار_نغمه
تصویر از مهرداد معصوم‌زاده
——————————————
دیدی‌ ای‌ مه‌که‌ ناگه‌ رمیدی‌و‌ رفتی
پـــیـوند الفـــت بــریـــدی ‌و رفتی

هرچه‌خواری‌به‌یاری‌کشیدم و دیدم
دامــن ز دستــم کشیـــدی و رفتی
——————————————
@OstadBanan

#به_یاد_صبا با صدای استاد #بنان ، به مناسبت شصتمین سال درگذشت نابغه‌ی موسیقی ایران به همراه تصاویری از موزه‌ و آرامگاه #صبا، غزلی ناتمام از #سایه و شعری از #شهریار در سوگ #ابوالحسن_صبا | @OstadBanan

آواز دیلمان
در مایه‌ی‌ #دشتی

با آواز زیبای
#استاد_بنان

پیانو:
#جواد_معروفی

قره‌نی :
#سلیم_فرزان

بر اساس برداشت و ساخته‌ای از
#ابوالحسن_صبا

تصویر:
مهردادمعصوم‌زاده

@ostadBanan