استاد غلامحسین بنان Ostad Banan
ترانه ي "اي اميد دل" با صداي استاد #بنان با آهنگي از #پرويز_ياحقي و شعري از اسماعيل #نواب_صفا در دستگاه #شور اجرا در #گلهاي_رنگارنگ برنامه شماره ١٧٢ | @OstadBanan
یادی از #ابوالحسن_صبا
در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.
« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.
در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.
طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.
این برنامه‌ی گلها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.
[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]
در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.
« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.
در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.
طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.
این برنامه‌ی گلها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.
[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]
Forwarded from استاد غلامحسین بنان Ostad Banan
یادی از #ابوالحسن_صبا
در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.
« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.
در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.
طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.
این برنامه‌ی گلها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.
[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]
در تابستان سال ۱۳۳۶ #پرویز_یاحقی آهنگی در دستگاه #شور ساخته بود که از نظر ملودی و تقسیم و تطبیق با یکی از صناعات ادبی و افاعیل عروضی بی‌سابقه بود و هست.
« ای امید دل » اولین آهنگی از یاحقی بود که در برنامه‌ی گلها ضبط می‌شد.
در ارکستر رسم بر این بود که #صبا ویلن اول و #حسین_یاحقی ویلن دوم را می‌زدند و پیانو هم به عهده‌ی #مرتضی_محجوبی بود.
خواننده‌ی این اثر #بنان بود و طرز اجرای غزل آواز توسط بنان یکی از بهترین و استادانه ترین آوازهایی است که بنان خوانده و می‌تواند این اثر الگوی تعلیم آواز قرار گیرد.
معمولن زمانی که ارکستر رهبر نداشت، آهنگ یکدست و هم آهنگ در نمی‌آمد مگر اینکه آهنگساز، مجری اول ویلن باشد، در آن روز هم اجرای ویلن با #صبا بود، اما صبا رو به یاحقی جوان کرد و گفت: « پسرم آهنگ را خودت ساخته‌ای و ویلن اول را هم خودت اجرا کن » در این حالت بود که صبا زیر دست جوانی بیست و دو ساله ویلن دوم را زد.
طرز تربیت صحیح و پرورش استعداد شاگردان و اینگونه رفتارها بود که صبا را بی‌مانند کرده است. به قول #همایون_خرم یکی از صفات برجسته‌ی صبا، نداشتن بخل در تدریس بود.
این برنامه‌ی گلها، اگر آخرین آهنگی نباشد که صبا در آن شرکت داشته، مسلمن یکی از آخرین آثاریست که با شرکت او زینت یافته است، زیرا آهنگ و شعر در ماه‌های آخر تابستان ۱۳۳۶ ضبط شد و صبا در ۲۹ آذر همان سال درگذشت.
[به قلم نواب صفا، کتاب اسطوره‌ی صبا]
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تصنیف دیدی ای مه
با صدای #استاد_بنان
آهنگ #دشتی از #حسین_یاحقی
شعر از محمد‌حسن #رهی_معیری
اجرا در #گلهای_رنگارنگ شماره ۱۷۶
به رهبری استاد #ابوالحسن_صبا
سال ساخت اثر ۱۳۱۸ شمسی
منبع کتاب #جویبار_نغمه
تصویر از مهرداد معصوم‌زاده
——————————————
دیدی ای مه‌که ناگه رمیدی‌و رفتی
پـــیـوند الفـــت بــریـــدی و رفتی
هرچه‌خواری‌به‌یاری‌کشیدم و دیدم
دامــن ز دستــم کشیـــدی و رفتی
——————————————
@OstadBanan
با صدای #استاد_بنان
آهنگ #دشتی از #حسین_یاحقی
شعر از محمد‌حسن #رهی_معیری
اجرا در #گلهای_رنگارنگ شماره ۱۷۶
به رهبری استاد #ابوالحسن_صبا
سال ساخت اثر ۱۳۱۸ شمسی
منبع کتاب #جویبار_نغمه
تصویر از مهرداد معصوم‌زاده
——————————————
دیدی ای مه‌که ناگه رمیدی‌و رفتی
پـــیـوند الفـــت بــریـــدی و رفتی
هرچه‌خواری‌به‌یاری‌کشیدم و دیدم
دامــن ز دستــم کشیـــدی و رفتی
——————————————
@OstadBanan