قالَ يا قَوْمِ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلى‏ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَ آتانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّـهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَما تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ

هود ۶۳
مخاطبه ۲۶ رمضان ۱۴۴۵
۱۸ فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_ششم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#رمضان
#مخاطبه
@Allaamehwisdom

قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ
(هود/٦٣)

🔸️ آن چه که در جهان بیرونی رخ می‌دهد، آینه‌ای است از درون ما. حکایات قرآن از هود و صالح و عاد و ثمود گویی حوادثی است که درون ما رخ می‌دهد. همين طور همه نزاع‌ها و گفتگو‌ها و مجادلاتی که میان انبیا و قومشان رخ داده است، شبیه گفتگو‌های درونی ماست و نیروهای مختلفی که در درون ما زنده و فعال هستند؛ نیروهای مثبت و منفی، نیروهای صالح و فاسد.
اینجا که صالح با قومش به مجادله می‌پردازد، به آن‌ها می‌گوید: " اگر من دلیل روشنی و بینه‌ای از جانب خداوند نامتناهی داشته باشم و رحمتی از این بینه، برای من حاصل شده باشد و آن را دنبال نکنم و عصیان کنم چه کسی می‌تواند من را کمک کند؟ شما غیر از ضرر و زیان برای من ندارید.

🔸️️ این حکایت درون ماست. گیجی ها و سردرگمی ها و سرگردانی هایی که برای انسان حاصل میشود، ناشی از همین نزاع هاست؛ ناشی از این است که برای هر کسی در هر شرایطی که هست، درون خودش راهی درخشان و آشکارى فراهم است؛ مسیر برايش روشن می شود و مسیر خاصی برای او تقدیر کرده‌اند؛ مسیری که تمام کائنات برای او تدبیر کرده‌اند تا او را به انتخاب خودش برساند. اگر کسی اهل شقاوت و دنیا و مراتب پایین دنیا باشد، برای همان مسیر آماده می‌شود و کسانی که مسیر بالاتری را می‌خواهند و انتخاب کرده‌اند تا به مرتبه‌ای از معنویت و سطحی از پیروزی روحی و بازگشت به خویشتن برسند و مراتبی از آن مرتبه بالای خلیفته‌اللهی را درون خود پیاده کنند، برای آن ها راه و بینه و چیزی که مختص آن‌هاست و آن‌ها را به نتیجه می‌رساند، قرار داده شده و این در تقدیر آن.هاست.

🔸️️ درک و فهمی که آن درک و فهم، مانند مشعلی راه آن‌ها را به سمت مسیر باز می‌کند. اگر این مشعل و بینه و راه صحیح را پیگیری کنند، همه ابهامات، همه گیجى‌ها و همه سرگردانی‌ها برطرف می‌شود. اگر انسان درون خود توجه کند، مى‌بيند که چیزی به او داده شده است كه مختص خودش است و مسیرش را روشن می‌کند، این برای همه‌ی انسان‌ها هست. براى هر کسی در هر شرایطی، در هر وضعیتی، بینه و مشعل و دلیل روشن و راه آشکاری قرار داده شده است که اصل دنیا و آخرتش با آن تامین می‌شود و می‌تواند از این طریق به نقاط ارزشمند و منزلگاه‌های مورد توجهش و به آن انتخابی که کرده و هدفی که دنبال آن است، برسد.

🔸️️ این بینه، این اختصاص و این مزیتی که براى اوست، آن نقطه‌ی اصلی است كه باید تمام مطالب را حول آن بینه و راه روشن گرد بیاورد و به سمتش حرکت کند و اگر مقابل آن بایستد و به آن بی‌توجهی کند و دنبال مطالب دیگر، رقابت‌ها، تقلیدها و تبعیت‌ها و دنبال مقایسه خودش با شرایط بیرونی و چیزهایی که برای او ارزش ندارد و مختص او نیست برود، این عصیان مسیر حق خودش است و هیچ کمک و فایده‌ای برايش ندارد. تنها نتیجه، تخسیر (خسارت) است. این خسارت در این دنیا هم هست نه فقط در آخرت! نه تنها به آخرت، به معنویت و مقام انسانی خود نمی‌رسد بلكه در همین زندگی عادی دنیایی هم به نتیجه نمی‌رسد. حتی در رسیدن و ارضای غرایزش، در برآوردن حاجات ابتداییش هم دچار مشکل می‌شود و این مشکل از خود اوست.

🔸️ انسان در مقابل مسیرى که برایش روشن می‌شود و بینه و اختصاصی برای او هست، از درون مقاومت می كند؛ " أَتَنْهَانَا أَنْ نَعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا" آیا تو ما را نهی می‌کنی از رفتن به مسیری که قبل از آن می‌رفتیم؟
انسان این عادات، رسوبات و این زندگی روزمره‌ای که او را به یک زندگی بدون بینه و بدون مشعل و بدون درخشش دعوت می‌کند را، پیوسته در مقابل بینات الهی، دلایل آشکار و امور روشنی که در اثر توجه به نامتناهی برایش ایجاد شده است، قرار می‌دهد. یک راه، راه درخشانی است که از بی‌نهایت بر قلب او تابیده شده است و راه دیگر راهى است که عادات، رسوم، رسوبات، خصلت‌ها، ملکات، تمایلات بی‌حساب و هواهایی که در آنها حساب و منطقی در آن‌ها نیست.

🔸️️ وقتی که این بینه و این راه روشن بر او عرضه می‌شود و در درونش می‌بیند که چه مسیر روشنی است، آن موقع تازه شک و تردید‌ها بر او هجوم می‌آورد؛
"إِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ" ما در یک تردید سختی هستیم از آن چیزی که تو به ما میگویی، این بیناتی که آورده شده است، از کجا معلوم؟ و هزاران سوال و ابهام و تردید که همه ناشی از شیطان و ناشی از درون‌هایی است که در مقابل این راه درخشان مقاومت می‌کنند.

🔸️️ انسانى که بارها این كرامت و درخشش راه را تجربه کرده است، دیده است که چه آثار عظیمی برای او دارد؛ در اين زندگی و در زندگی آخرتی، در مادیات، در معنویات، در امور خانوادگی، در سیاست، در اقتصاد و همه داراى نتایج والایی است. اما باز هم وقتی به آن نقطه حساس می رسد که باید یکی را انتخاب کند، آن نقطه ی عطف و تصمیم گیری و نقطه‌ای که سرنوشت نهایی‌اش تعیین می شود، در بهترین حالات، در رمضان، در خلوت‌های آن، در شب‌های قدر، در زیارتگاه‌ها و در زمانی که انسان در بهترین حالت است، آن موقع این تردیدها هجوم می آورد؛ تردید‌هایی که ناشی از ضعف انسان، ناشی از رسوبات، ناشی از تقلیدها و ناشی از تبعیت انسان از اضطرابات اجتماعی است؛
"إِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ"

🔸️️ این شرایطی است که انسان باید در آن تصمیم بگیرد و با قاطعیت، این گیجی ها، تردیدها و سرگردانی هایی که چون گذرگاه‌های بی در و پیکر از هر طرفی می‌آیند و به هر طرفی می‌روند را رها كند و آن قله‌ی درخشان، مشعل نورانی، گذرگاه زیبا و پر نور که درونش روشن هست و اختصاص به او دارد و خداوند برای او قرار داده است را با قدرت پیگیری کند. این قدرت و اقتدار، هم برای دنیای او مفید است هم برای آخرت او...

🔸️۲۶رمضان ۱۴۴۵
🔸️۱۸فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_ششم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا يَشْعرُونَ

یوسف ۱۵
مخاطبه روز ۲۷ رمضان ۱۴۴۵
۱۹ فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_هفتم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا يَشْعرُونَ
(يوسف/١٥)

🔸️وقتی انسان در چاه طبیعت، اجتماع، مشکلات و در تاریکی‌های آن سختی‌ها پنهان می‌شود، وقتی که خسته و سرگشته است و در زیر آوار مشکلات نهان شده، وقتی که اشک‌ها جاری می‌شود و قلب می‌شکند و انسان می‌سوزد و خاکستر می‌شود، آن موقع هست که تمام کائنات بر انسان وحی می‌کنند که
"لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمۡرِهِمۡ هَٰذَا"؛
به انسان می‌آموزند و یاد می‌دهند که به زودی این برادران قاتل، این مشکلات، این کسانی که یوسف انسانی را در چاه پنهان کرده‌اند، از نتیجه کارشان آگاه می‌شوند و تو به قدرت می‌رسی. این سنت طبیعت است و سنت خداوند است و غیر از این راهی نیست.

🔸️اما هر مقداری که انسان، یوسف خود را در این چاه نگه دارد، آن قدرت نهایی‌اش بالاتر و کامل‌تر است و هر چه که از این چاه سختی و مشکلات و سرگردانی و سوختگی و دلشکستگی و فشاری که به او می‌آید، شکسته بشود، تحمل کمتری کند، ناشکری بیشتری کند و درک کمتری از این موقعیت و از این سنت داشته باشد، آن نتیجه برای او کمتر خواهد بود.
از سنت‌هاى الهی این است که "هُم لایَشعرون"؛
برای اینکه این امتحان و ابتلاء درست و کامل باشد، اولا برادران قاتل نباید مطلع بشوند و انسان هم اگر در تصرف این برادران قاتل هست، خود به خود نباید آگاه بشود، چرا که اگر آگاه بشود دیگر ابتلائی در کار نیست.

🔸️️ اما هر چه که این یوسف درون، پاک‌تر و خالص‌تر بشود و هر چه که این چاه را با آغوش باز و بیشتر و کامل‌تر بپذیرد، همان لحظه شعور به آینده پیدا می‌کند و درک می‌کند. هر مقداری که انسان نسبت به این سختی و مشکلات، تحمل، پذیرش، توانایی و ظرفیت بیشتری داشته باشد، این شعور کامل‌تر است و نتیجه نيز بیشتر .
حتی برای کسانی که این ظرفیت را ندارند یا درک آن را پیدا نمی‌کنند، اما در درون خودشان این نیت را می‌کنند که اگر این، مرحله و مسیری در جهت رشد و حرکت آن‌هاست، اگر خواست خداوند است و این اجماع شرایط طبیعی برای این است که آن‌ها را به عزیزیِ مصر درون برساند ما تسلیم هستيم.

🔸️ اگر این تسلیم بودن و استسلام، برای آن ها درست انجام بشود، نتیجه چنان معجزه آساست که به زودی به مرحله‌ای خواهند رسید که این مشکلات سخت و طاقت فرسا را حاضر نیستند برای لحظه‌ای ترک کنند و از دست بدهند. حاضر نیستند این مشکل را لحظه‌ای کم کنند و جایش، راحتی، رفاه و آسایش قرار دهند و این چیزی است که تجربه شده است و انسان‌های بسیاری از این مسیر، به یوسفی مصر درون رسیده‌اند و فتوحاتی به دست آن‌ها و به روحشان رسیده که فریاد زدند و با حسرت، دیگرانی که این تحمل را نداشتند دعوت کردند به سکوت و به آرامش در این چاه سختی‌ها و مشکلات طبیعت و جامعه و خانواده و مسیر.
این مسیر طبیعت است، این راهی است که انسان می‌تواند در آن، به بالاترین مراتب برسد و حرکت انسان وقتی که به این نتایج رسید ، آن وقت فتوحاتش چنان عظیم است که هرگز انسان باور نمی‌کند! هرگز!

🔸️️ وقتی انسان اين چاه و این مشکلاتی که برادران قاتل برایش می‌آورند، برادرانِ برادر کش، جامعه‌ای که انسان را در آن مسیر قرار می‌دهد، هم‌دینان و هم‌کیشانی که بر انسان ظلم می‌کنند، آدم‌هايی که انسان را عقب نگه می‌دارند و کسانی که باید یار انسان باشند، اما معکوس با او عمل می‌کنند، را تحمل كرد،
وقتی که نتایج کار آن‌ها و تحملی که یوسف درونی‌اش در چاه کرد و از این نعمت و از توجه به آن گذر نکرد و مسیر را طی کرد و ابتلائات بعدی که گاهی سخت است و طاقت فرسا؛ از فشار غرائز، شهوات، ریاست‌ها و مشکلات دیگر، این ها رو تحمل کرد، آن وقت است که همه این مشکلات، نتایجشان آشکار می‌شود و انسان همه چیز، از ریاست، قدرت تاویل، وحی، پیامبری و همه چیز به تناسب خودش برایش ظاهر می‌شود.

🔸️ وقتی ظاهر شد، دیگر این فتوحات، این نتایج، این پیشرفت‌ها و این گشایش‌های درونی و بیرونی است که فوج فوج انسان را فرا می‌گیرد و این فرا گرفتنی است که خیلی متفاوت با آن رفاه اولیه است.
کسی که این مصائب را گذرانده و بعد به آن فتوحات و گشایش و رفاه می‌رسد؛ رفاه ظاهری و باطنی كه هیچ تناسبی با کسی ندارد که این ابتلاء، این مشکلات، این چاه درون و این ظلم برادران قاتل را نچشیده است.
اگر آن یک رفاه، اندک، سطحی، بی حاصل، بی نتیجه و بی معنویت است، این تماما معکوس است؛ با خیر دنیا و آخرت، ریاست باطنی و سلطنت درونی همراه است و چیزی به انسان می‌دهد که تا وقتی که نبیند و نچشد، هرگز نمی‌فهمد و نمی داند و درک نمی کند...

🔸️۲۷ رمضان ۱۴۴۵
🔸️۱۹ فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_هفتم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

وَ لا تَقُولَنَّ لِشَيْ‏ءٍ إِنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَداً/إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّـهُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسى‏ أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً

کهف ۲۳ و ۲۴
مخاطبه۲۸ رمضان ۱۴۴۵
۲۰ فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_هشتم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

وَ لا تَقُولَنَّ لِشَيْ‏ءٍ إِنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَداً/إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّـهُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ وَ قُلْ عَسى‏ أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً
کهف ۲۳ و ۲۴


🔸️حالا که رمضان در حال اتمام است و ما نگران فردای خودمان هستیم، هر فعالیت و برنامه‌ای که برای آینده‌مان در نظر می‌گیریم، زمانی به نتیجه می‌رسد که اتصال به خواست خداوند برقرار بشود اما خداوند موجودی در آسمان‌ها نیست که ما به او توجه و توسل کنیم به عنوان یک مقام بیرونی و یک ارباب در آسمان‌ها نیست که با او اتصال برقرار کنیم. خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است و خواست او زمانیست که ما از محدودیت و زندان خودمان خارج شویم .
" وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ" و در مسیر حرکت ما نسیان و فراموشی پیوسته ما را تهدید می‌کند. این‌که گرفتار این زندانِ محدودیت‌ها بشویم، حب و بغض‌ها، غرائض و همه محدودیت‌هایی که انسان در جای خودش زمین‌گیر می‌کند. در این شرایط بهترین مسیر و نتیجه و امکان با ذکر حاصل می‌شود.

🔸️ذکر یعنی توجه به خویشتن نامتناهی که بهترین رابطه را با حقیقت بی‌نهایت نامتناهی که همان خداوند است برقرار می کند.
" وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ"
هنگامی‌که نسیان بر انسان عارض می‌شود، محدودیت‌ها او را نگه می‌دارد و نمی‌گذارد او حرکت کند، توجه به خویشتن نامتناهی که راه وصول به بی‌نهایت است، راه وصول به عینیت نامتناهی یا خداوند و ارکان هستی است باعث بیرون آمدن از این وضعیت می‌شود.

🔸️توجه به خویشتن یعنی انجام همان امری که انسان بتواند در همان لحظه در مواجهه با هر برنامه، با هر اقدام، با هر انسان، با متون مقدس و با زندگی روزمره‌ای که در آن هست به مقتضای حقیقت بی‌نهایتش عمل کند و این حقیقت بی‌نهایت اگر‌چه تمامی آن برای انسان امکان ندارد که به فعلیت برسد ، آن هم به خاطر نسیان دائمی که بر انسان عارض می‌شود اما همان مقدار ی که از محدودیت فاصله می‌گیرد، ارتباطش با بی‌نهایت برقرار می‌شود .
" وَ قُلْ عَسى‏ أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً"
انسان امید دارد به این‌که در زندانی که هست بتواند یک قدم پیش بیاید. پیش آمدن با توجه به نفس است. توجهی که او را از روزمرگی و بیگانگی و فراموشی باز‌می‌دارد و یک قدم به رشد و ثواب و مصلحت نزدیک می‌کند. این برنامه‌ایست که برای آینده انسان نتیجه بخش است و آینده را برای انسان تضمین می‌کند و او را از خسارت‌هایی که نسیان و فراموشی ممکن است به او وارد بکند، بیمه می‌کند.

🔸️این توجه، توجهی است که در هر مرحله و در هر روز و در هر گامی که برمی‌دارد و در هر برنامه‌ای که دارد و در هر مواجهه با اشخاص و حوادث و حالات و ملکات درونی و بیرونی بتواند آن را اعمال کند.
از طریق این توجه یک قدم به رشد نزدیک‌تر می‌شود.
"لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً"
این نزدیکی، نزدیکی به خود است. به محض این‌که انسان از این خود فاصله بگیرد آن حالت نسیان حاصل می‌شود. انسان در هر قدمش یا به خودش نزدیک می‌شود و یا از خودش دور می‌شود.
اگر در حال دور شدن است که آن حالت نسیان است و اگر به خودش نزدیک می‌شود، در حال نزدیک‌تر شدن به رشد است.

🔸️با اتمام رمضان ما نگران آینده خود هستیم که پس از رمضان چگونه خودمان را نگه داریم .بعد از این مهمانی و ضیافت الهی تضمینی برای برنامه‌های آینده ما نیست مگر این‌که با خواست الهی همراه شود و همراه شدن خواست الهی از طریق توجه به نفس است. فراموش نکردن و در مسیر درست خویشتن قرار گرفتن. راهِ به سوی نامتناهی غیر از خویشتن هیچ چیز دیگری نیست و راه دیگری وجود ندارد. فاصله گرفتن از نسیانی که همان از خود بیگانگی و گرفتاری‌های روزمره و فراموشی و رشدی که از این طریق می‌توانیم قد‌م به قدم به آن نزدیک‌تر شویم.

🔸️۲۸ رمضان ۱۴۴۵
🔸️۲۰ فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_هشتم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُؤُسِهِمْ لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ

ابراهیم ۴۳
مخاطبه ۲۹ رمضان ۱۴۴۵
۲۱فروردین ۱۴۰۳

#روز_بيست_و_نهم
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

🔸️خدایا! با گذشتن این ماه، از خطاهای ما بگذر؛ و با خارج شدنش، ما را از گناهانمان خارج کن؛ و ما را از خوشبخت‌ترین اهل این ماه به آن و پرنصیب‌ترین آنان در آن و بهره‌مندترین ایشان از آن، قرار ده.
آمین🙏

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#رمضان
#وداع
#صحیفه_سجادیه

@Allaamehwisdom

🔸️فرازی از دعای امام سجاد در رویت هلال نو🌙

بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را در شمار خشنودترين كسان قرار ده كه اين هلال بر آنان طلوع مى‌كند و منزه‌ترين كسان كه به اين هلال نگريسته‌اند و نيك‌بخت‌ترين كسان كه در اين ماه تو را مى‌پرستند. ما را در اين ماه توفيق توبه عنايت كن و از گناه در امان دار و از ارتكاب معاصى خود حفظ فرماى.

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#هلال_نو
#صحیفه_سجادیه

@Allaamehwisdom

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#عید_فطر

@Allaamehwisdom

مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُؤُسِهِمْ لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ
ابراهیم ۴۳

🔸️در پایان رمضان، امید و نگرانی در دو نقطه مقابل هم، برای آینده‌ی ما بر ما غلبه می‌کند. امید این‌که آن چیزی که در رمضان به دست آوردیم پس از آن هم ادامه پیدا کند و نگرانی این‌که ضیافت تمام می‌شود و رزق معنوی ما چه بسا اندک باشد و ما نتوانیم مسلط بر امرخودمان بشویم .این‌جا ما باید توجه داشته باشیم هر حرکت اندکی که از ناحیه‌ی ما صورت می‌گیرد حتما نتایج فراوانی در زندگی ما خواهد داشت. این ناامیدی از شیطان‌ است.

🔸️آن چیزی که باعث می‌شود تا انسان در مسیر خودش گرفتار بشود این افئده‌ و قلب‌هایی است که تهی می‌شود و این تهی شدن ناشی از این است که انسان به امید پشت پا می‌زند و شیطان بر انسان مسلط می‌شود و ترسان و لرزان به سوی آینده نگاه می‌کند و آن چیزی که در قیامت گناه‌کاران را به این وضعیت وا می‌دارد همان ناراحتی و اضطرابی است که در این جهان  بر انسان حاکم می‌شود و راه توجهش به این قواعدی است که در این جهان استوار است.

🔸️هرگز بین خوشی و راحتی و آن چیزهایی که قلب ما در این جهان نیاز دارد از امور مادی و معنویت، تضاد و تناقضی نیست. بین شاد بودن، خندیدن و لذت بردن و بسیاری از چیزهایی که نگاه غلط دینی ما آن‌ها را متضاد با معنویت دانسته است.
با معنویت هرگز تضاد و تناقضی نیست و توجه به این نکته و راحت گذاشتن قلب برای این‌که آن تفریحات و توجهاتی که لازم دارد را داشته باشد و این‌که معنویت می‌تواند در زمان اندک و با نیروی اندکی در روز برای ما حاصل شود و بسیاری از مشکلات ما را حل کند .
نگاه غلطی که به عنوان دین گاهی بر ما مسلط شده است و ناشی از توجهات غلط و بی‌توجهی به حقیقت دین و انسان فکر می‌کند معنویت یعنی محزون بودن، یعنی شادی و نشاط نداشتن، یعنی حرکاتی که انسان را محزون و نگران می‌کند. گاهی نگاه‌های غلط دینی چیزی که به انسان می‌دهد صرفا حزن بر گذشته و نگرانی از آینده است در صورتی که دستور دینی اگر به درستی انجام بشود این است که نباید از گذشته حزنی باشد و نه نگرانی برای آینده. حتی برای گنه‌کاران.
آیه قرآن با صراحت عنوان می‌کند که " هرچقدر هم که گناه کرده باشید و حتی اگر افراط در گناه کرده باشید من همه‌ی گناه‌کاران را می‌آمرزم".

🔸️بنابراین مسیر انسان مسیری است که با امید و درستی و نشاط و حرکت همراه است و معنویت هرگز این‌ها را کم نمی‌کند که زیادتر هم می‌کند و این بسیاری از نگرانی‌های ما را برای پس از رمضان بر می‌دارد. راه باز است و انسانی که در رمضان به جایی رسیده باشد امکان ندارد بعد از رمضان گرفتار بشود. آن کسی که این مهمانی را در این رمضان برای ما برقرار کرده است پس از آن هم هست، آن خدایی که خدای رمضان است، خدای پس از رمضان هم هست.
این شادی و نشاط و این ارزشمندی که در رمضان برای زندگی مادی و معنوی انسان برقرار می‌شود پس از رمضان هم هست. پس نگرانی‌ها و آن چیزی که انسان فکر می‌کند با این در تضاد است چیزی است که از شیطان بر انسان مسلط می‌شود و انسان نباید تسلیم آن بشود. انسان باید یقین داشته باشد که این رزق این حرکت این موفقیت و این زندگی که مادیت و معنویت همراه آن هست پس از رمضان هم برای او ادامه خواهد داشت .

🔸️۲۹ رمضان ۱۴۴۵
🔸️۲۱ فروردین ۱۴۰۳

#روز_پایانی
#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#مخاطبه
#رمضان
@Allaamehwisdom

.
حکمت نامتناهی | نشست نود و هشتم

همگرایی حوزه‌های معرفت بشری

با ارائه
محمدحسین قدوسی

سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
ساعت ۱۶

خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، کافه دره‌باغ

حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه

📝درباره نشست به قلم محمدحسین قدوسی را اینجا بخوانید.

#کاوش‌های‌وجودی #حکمت_نامتناهی #زاویه #دیالوگ #مطالعات_دیالوگ #همگرایی #محمدحسین_قدوسی

@dialogeschool
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe

🔸️بخشی از حکمت پنج نهج‌البلاغه

وَ قَالَ عليه‌السلام:
اَلْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ وَ اَلْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ
وَ اَلْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ
و درود خدا بر او، فرمود: دانش، ميراثى گران‌بها و آداب، زيورهاى هميشه تازه و فکر، آيينه‌اى شفّاف است.

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#نهج‌البلاغه
#حکمت_۵

@Allaamehwisdom

"خصلت آینه" این است که انسان چیزی را در آن می‌تواند ببیند که در حالت عادی نمی‌تواند ببیند و یکی از آن‌ها چهره خودش است.

برای دیدن هر چیزی می‌شود از آینه استفاده کرد، وقتی درون ماشین نشسته‌ایم بخش عمده‌ای از نگاه و درک ما از اطراف از طریق آینه‌هاست. آینه فقط برای دیدن خود انسان نیست.

"فکر" مثل یک آینه‌ای است که هیچ زنگاری ندارد و صاف و زیبا، حقیقت را به خوبی نشان می‌دهد.
انسان هیچ‌وقت نمی‌تواند به آینه شک کند چون یک نشان دهنده شفاف و سرتا پا حقیقت است.
اگر به نزدیک‌ترین دوست هم بگویید به من نگاه کن و مشکل صورت من را بگو ممکن است به هر دلیلی همه حقیقت را نگوید و در این موضوع تردید هست ولی در آینه این تردید نیست.

"فکر" به خودی خود مثل آینه است انسان به راحتی می‌تواند از طریق فکر حقایق را درک کند اگر ما درک نمی‌کنیم به این دلیل است که با چیزهای دیگری "آلوده‌اش" کردیم. "با هوی و هوس‌ها و تمایلاتمان".

اگر انسان در هر موضوعی فکرش را آزاد کند، از زنگارهایی که برای خودِ این فکر و آینه نیست به نتیجه خواهد رسید. اغلب خودمان در مقابل این آینه یک فیلتر می‌گذاریم و دوست نداریم به حقیقت آینه نگاه کنیم.

اگر ما فکر را خراب نکنیم و فیلتر جلوی آن نگیریم و از آن استفاده صحیح کنیم مثل یک آینه شفاف هر حقیقتی را که بخواهیم به ما نشان می‌دهد و هر جا که برای ما مجهول باشد از طریق فکر می‌توانیم آن را درک کنیم. هر جا که درک نکردیم این خود ما بودیم که خراب کردیم. حتی گاهی اوقات که انسان با بعضی از حقایق مشکل پیدا می‌کند اصلا دوست ندارد در این آینه نگاه کند.

مثل این‌که انسان نمی‌خواهد "توجه به خودش" و "نفسش" داشته باشد و نمی‌خواهد که "خلوت" داشته باشد.

وقتی انسان تنها می‌شود و خلوت دارد باید آینه را جلوی خودش بگیرد و چون نمی‌خواهد به خودش نگاه کند اصلا خودش را تنها نمی‌کند و سریع این "تنهایی" که بهترین "آینه فکری" برای انسان است را از بین ببرد.

افراد این تنهایی را با موسیقی و کتاب و تماس با دوستان و ... از بین می‌برند. این کارها ذاتا بد نیست اما برای از بین برد تنهایی خوب نیست.

🔸️بخشی از حکمت پنج نهج‌البلاغه

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_قدوسی
#نهج‌البلاغه
#حکمت_۵
@Allaamehwisdom

هر کسی به هر جا رسیده از "علم" و "عمل" رسیده...
این یک سیر است تا هر جا میتونی برو...

#در_مكتب_علامه_طباطبايی
#محمد_حسین_رحیمی
#اسوه_حسنه

@Allaamehwisdom