انسانيت ما حقيقت نامتناهى و استعداد بی‌نهايت‌مان است، در عمل، در جزء جزء زندگى و روز و شب‌مان، كه ما اين را فراموش کرده ایم...
#محمدحسین‌_قدوسی
@AllaamehWisdom

زندگى با قرآن
١٩ تير ١٤٠٢

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ 
سوره نازعات، آيات ٤٠-٤١

مسیر زندگی انسان، وقتی که  به بینهایت توجه می‌کند؛ توجه به مقامی که در آن هست، حالتی که در آن هست، حالت زندان، محدودیت و گرفتارى است و اندیشه و تمایلاتش، هر چیزی که می‌بیند و هر چیزی که دوست دارد و هر چیزی که به آن کینه‌ می ورزد، از این محدودیت سرچشمه می‌گیرد، آن هنگام؛ توجه به مقام بی‌نهایت می‌کند.


مقام بينهايت، مقام الهی، مقام بی‌انتهایی، مقامی است که از رگ گردن به او نزدیک‌تر است، و این مقام، مقام نفیِ این زندانِ اوست. وقتی که از این زندان فاصله می‌گيرد و در عين اينكه در زندان و محدودیت است، توجه به بی‌نهایت می‌کند و این توجه را در مقام عمل، در مقام ذهن و در مقام دانش، رعایت می‌کند و واهمه دارد که مبادا گرفتار این زندان، به اندازه‌ای شود که باعث شود زندانش محدودتر، تنگ‌تر و تنگ‌تر شود، در این حالت است که خودش و نفسش را از "هوا" نهی می‌کند و هشدار مى دهد.

هوا: یعنی گرفتاری انسان به تمایلاتی که هیچ منطق و تعقل و توجهی در آن نیست. برای اینکه انسان از نفسش و از هوايش خود را نهی کند و هشدار دهد، نیازی نیست كه با تمایلاتش مبارزه کند، نیازی نیست که رياضت بكشد و در غار زندگی کند و با آن چیزی که دوست و علاقه دارد مبارزه کند، بلکه کافیست که آن‌ها را در مسیر تعقل و تعادل قرار دهد. "نهی از هوا" به این است که انسان تمایلات و حب و بغضها و همه‌ی غرایز و خواستن‌ها و نخواستن هايش را در یک تعادل عقلانی قرار دهد و زندگی انسانی داشته باشد. اینکه چون "انسان" زندگی کند، باعث نهی از "هوا" است و "هوا" تمایل افسار گسیخته ایست که انسان را از مقام انسانیت خود دور می‌کند.


مقام انسانیت ما به این است که به اين زندانمان توجه كنيم و نسبت به اين زندانمان، در حد خودش عمل کنیم و بدانیم که فراتر از این زندان هم چیزى هست.

این باعث میشود که انسان پیوسته از این زندان، فراتر برود؛ اگرچه از این زندان خلاص نمى شود، اما پیوسته از اين زندان به سمت زندانى بزرگتر، بالاتر و کامل‌تر پیش مى رود. درک او و فهمش کامل‌تر مى شود و تمایلاتش بیشتر و ظرفیتِ وجودیش، کامل‌تر و کامل‌تر مى گردد و پیوسته به سوی بی‌نهایت، بی زندانی، به سوی رهایی حرکت می‌کند و به تناسب سرعتی که در این حرکت دارد، رها و رهاتر مى شود و تجربه‌ی بهشت را در همان مأوا و حالتى که هست مى چشد.

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ؛ مأوايش و آن حالتی که هست، برايش همچون بهشت گوارا مى شود؛ ولو اينكه در اوج شدائد باشد، ولو اينكه مصیبت‌ها بر او هجوم بیاورند و فاجعه‌ها او را احاطه کنند، اما او این زیباییِ بهشت را در همان مقام می‌بیند و این چیزی نیست که بخواهد با اعتقاد و به زورِ القا بر خودش تحمیل کند، بلكه آن حقیقتی است که می‌بیند. در دریایی از حوادثِ زندگی، درحالِ شناورى است، اما پیوسته مى بیند که به سمت خوشی، راحتی و زیبایی پیش مى رود، در عين اینکه شدايد او را احاطه کرده است.

آن بهشتی که بعد از مرگ برای انسان حاصل مى شود، ظهور، باطن و حقیقت همین بهشتی است که انسان در این جهان می‌تواند بچشد؛
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ 


#زندگی‌باقرآن
#محمدحسین‌_قدوسی
#در_مکتب_علامه_طباطبایی
@AllaamehWisdom

"اصرار در دعا" در شرایطی نتیجه‌بخش است که انسان با تکرار دعا،
بر تشتت‌های خود غلبه نموده و آن را در جهت خواسته‌های خود منظم کند.
دعایی که تنها لفظ و یا خواسته‌های سطحی و پوسته بیرونی شخصیت انسان را در برمی‌گیرد بیشترین فاصله را با اجابت دارد...

از سری جلسات رساله عملیه سه

برای دریافت فایل کامل به ادمین پیام دهید.

#رساله_عملیه
#محمدحسین_قدوسی

@AllaamehWisdom

تکبيرة‌الاحرام مانند اعلام محکمی است از طرف نمازگزار برای ترک و پشت سر گذاشتن همه چیز:
چه اعتقادات خودساخته و چه جهانی که تمام زندگی و عمرش را فدای آن کرده است.

تکبیر، تنزیه خداوند و بزرگ‌تر و فراتر دانستن او از هر چه ما می‌پنداریم و به ذاتش نسبت می‌دهیم، است.

نقل است مرحوم آقای قاضی(ره) می‌فرمودند، تمام دنیا و گرفتاری‌هایش برای من تا تکبیرة‌الإحرام نماز است.

از سری جلسات رساله عملیه
عنوان: محتوای نماز

برای دریافت فایل کامل به ادمین پیام دهید.

#محتوای_نماز
#سیدعلی_قاضی
#رساله_عملیه
#محمدحسین_قدوسی


@AllaamehWisdom

ما انسان‌ها علاوه بر اینکه یک احساس رنجی برایمان هست، یک رنج بنیادین دیگری هم برای خودمان درست كرده‌ايم و آن این است که از اساس تئوری زندگی و مانیفست عملی زندگی‌مان را یک طوری مبهم، غیرشأنی و نا‌متناسب و بی‌هویت درست کردیم که اصلا دلیلی برای خوشحالی نداریم.

#حکمت_١٤٣_نهج‌البلاغه
#محمدحسین_قدوسی
#در_مکتب_علامه_طباطبایی

@AllaamehWisdom

١- تمركز براى انسان، همه چيز را در دنيا و آخرت قابل حصول می‌كند.
 
۲- نگاه به ما به دین، دنیا، غریزه، لذت و مسیر، نگاه غلطی است. نگاهی که مسیر احتراز از طریق فشار بر خود و خودداری از لذت‌ها را درست می‌داند، در حالی‌که این نگاه، غیر انسانی و غیر توحیدی است.
 
۳-مکاتب انسانی و توحیدی حرکت و سلوک و تربیت انسان، تمرکز را راه حل همه مشکلات می‌داند و هدف همه دستورات و پل پیروزی و عامل وصول انسان به آنچه که در انتخاب بنیادین خود برگزیده است. انسانی که صلاحیت را برگزیده به آن می‌رسد و انسانی که شقاوت را برگزیده، در این هدف به نهایت می‌رسد و انسان‌ متوسطی که در بین این دو است و انتخاب بنیادین آن صالح است، اما در مسیر این زندگی دنیايی دچار موانع و مشکلات شده،‌ از طریق تمرکز از این مشکلات رهایی می‌یابد و  به مرتبه‌ای از صلاحیت که در انتخاب بنیادین او هست واصل می‌شود.

#محمدحسین_قدوسی
#رساله_عملیه
 

ادامه مطلب

@Allaamehwisdom

.
حکمت نامتناهی | نشست نود و هشتم

همگرایی حوزه‌های معرفت بشری

با ارائه
محمدحسین قدوسی

سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
ساعت ۱۶

خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، کافه دره‌باغ

حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه

📝درباره نشست به قلم محمدحسین قدوسی را اینجا بخوانید.

#کاوش‌های‌وجودی #حکمت_نامتناهی #زاویه #دیالوگ #مطالعات_دیالوگ #همگرایی #محمدحسین_قدوسی

@dialogeschool
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe