چمدان‌های بسیاری دیده‌ام
بسته،
دنباله‌ی بی‌پایانِ هرچه سفر.
و دست‌ها دیده‌ام خالی
جلودارِ بی‌پایانِ هرچه امید.

شاید به همین دلیلِ ساده است
که اصلاً خوابم نمی‌گیرد از هجومِ گریه ها.

آدمی آیا روزی سرانجام
آرام خواهد گرفت؟

همین است که هرچه پیش می‌رویم
باز می‌بینیم راهی نیست
راهِ نجاتی نیست.

ما از دوست داشتن خویش
هراسانیم.
آب
از استعاره‌ی آب می‌ترسد
حتا مقابل آدمی.

همین است دیگر
میلِ به سرقتِ سایه
اسمِ آفتاب را از ما گرفته است.

#سیدعلی_صالحی
@berkeyekashii

آنقدر دوستت می دارم
که یادم رفته است برای چه به دنیا آمده ام
و یادم رفته است مرا
تنها برای سرودنِ سپیده دم آفریده اند.

آنقدر دوستت می دارم
که انگار من یک نفر دیگرم،
و نمی فهمم این مردمِ خسته چرا
شعرهایِ ساده مرا می خوانند!

با این حال خوشحالم که در این سرزمین
زندگی می کنم.
اینجا با همه مرارت هایش
کافی است به کسی که از مقابل تو می آید
سلام کنی،
بهشت ....همین فاصله میانِ سه حرف است،
خودتان حدس بزنید
فقط سه حرف...!

#سیدعلی_صالحی

@berkeyekashii