غزل آرزو


پرهای پروازی که در سر داشتم، رفت
هر دانه را در دست هایم کاشتم، رفت
پیکار جان فرسای من با خویشتن بود
پرچم به دست خسته می افراشتم، رفت
زن های قومم پا کشان در برف رفتند
ردّ قدم هایی که می انگاشتم، رفت
ای کاش دردم درد خوب خویشتن بود
صد بار را از پیکری برداشتم، رفت
هر روزهفته جمعه ای دلگیر می شد
سرسبزی و شادی که می پنداشتم، رفت

 

#بیتا_تفضلی


💻آدرس سایت
Eyeshgh.com 🌹

📲آدرس ما در تلگرام
@ey_eshgh 🌹🌹

غزل زمانه


بهارِ از تو گریزان، بهار از تو گریخت
خدا که غصه ی عالم به خاک آدم ریخت
سر از دروغ و فریبی عجیب پر شده است
که چون الک همه ی اعتقادمان را بیخت
شبیه دلقکی ام با رژی به شکل فریب
که خنده های دروغین به دیگری آویخت
به خنده های خوش لحظه های جاویدان
بگو، که جام تو را مرده در گلو می ریخت
زمانه رج زده یک باره نسل آدم را
کنار رج زدنش مرگ را، به آن آمیخت

 

#بیتا_تفضلی


💻آدرس سایت

Eyeshgh.com 🌹

📲آدرس ما در تلگرام
@ey_eshgh 🌹🌹

سنگر بدون یک نگهبان پیر می شد
دیگر خودش با دشمنش درگیر می شد
تنهایی اش را یک مترسک درک می کرد
عشقش به گنجشکان قفس تعبیر می شد
میل رهایی داشت سرو خانه ی ما
اما وطن، در ریشه اش زنجیر می شد
وقتی که دست باورم را سر بریدند
عیسی یهودایی دگر تصویر می شد
هر معجزه جادوی خوش آب و گلی بود
نیل و عصا امروز بی تاثیر می شد
بردار باری را که بر دوشم نهادی
هر آیه در ذهنم غلط تفسیر می شد

 

#بیتا_تفضلی


💻آدرس سایت
Eyeshgh.com 🌹

📲آدرس ما در تلگرام
@ey_eshgh 🌹🌹