Forwarded from بهترین مادر دنیا شادترین کودک
💕💕
مدارس ما بیش از آنکه استعدادها را شکوفا کنند، آنها را میکشند و مانع خلاقیت میشوند.
زیرا دانش آموزان با وجود تفاوت های فردی،
باید یک جور فکر و عمل کنند.
پس شما به فکر پرورش خلاقیت کودک باشید
مدارس ما بیش از آنکه استعدادها را شکوفا کنند، آنها را میکشند و مانع خلاقیت میشوند.
زیرا دانش آموزان با وجود تفاوت های فردی،
باید یک جور فکر و عمل کنند.
پس شما به فکر پرورش خلاقیت کودک باشید
🍂مدرسه طبیعت بهار برگزار میکند.🍁
🍁🍂🍃طبیعت گردی در ساحل زیبای میانکاله🚙🚌
🌙☀️ یک روز اقامت
✅🔰خدمات برنامه :
🔸تسهیلگر کودک
🔸بیمه حوادث
🔸یک وعده ناهار و عصرانه
🔸اقامت در خانه بومگردی
🔸بازدید از مناطق بکر میانکاله
🔸پیاده روی در کنار ساحل
🚌حرکت پنج شنبه ۱۲ مهر ماه ساعت ۱۰:۰۰
بازگشت ساعت ۲۰:۰۰
💵هزینه سفر به ازای هر فرد ۳۵۰۰۰تومان
⚠️همه ی همراهان تحت پوشش بیمه حوادث میباشند.
⚠️آخرین مهلت ثبت نام ساعت۲۴ روز چهارشنبه میباشد.
⚠️حضور حداقل یکی از والدین در برنامه الزامیست.
⭕️ظرفیت محدود
لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام با
۰۹۳۶۲۸۴۰۵۸۷
@KHTBahar
تماس حاصل نمایید.
🍁🍂🍃طبیعت گردی در ساحل زیبای میانکاله🚙🚌
🌙☀️ یک روز اقامت
✅🔰خدمات برنامه :
🔸تسهیلگر کودک
🔸بیمه حوادث
🔸یک وعده ناهار و عصرانه
🔸اقامت در خانه بومگردی
🔸بازدید از مناطق بکر میانکاله
🔸پیاده روی در کنار ساحل
🚌حرکت پنج شنبه ۱۲ مهر ماه ساعت ۱۰:۰۰
بازگشت ساعت ۲۰:۰۰
💵هزینه سفر به ازای هر فرد ۳۵۰۰۰تومان
⚠️همه ی همراهان تحت پوشش بیمه حوادث میباشند.
⚠️آخرین مهلت ثبت نام ساعت۲۴ روز چهارشنبه میباشد.
⚠️حضور حداقل یکی از والدین در برنامه الزامیست.
⭕️ظرفیت محدود
لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام با
۰۹۳۶۲۸۴۰۵۸۷
@KHTBahar
تماس حاصل نمایید.
Forwarded from میدانستی ؟
تحقیقات نشان میدهد افرادی که در کودکی برنامهای برای شغل آینده خود ندارند و شغل خاصی به آنها دیکته نمیشود، در بزرگسالی موفق تر و ثروتمندتر خواهند بود
پدر و مادر عزیز حواست باشه :)
@Midanesti
پدر و مادر عزیز حواست باشه :)
@Midanesti
Forwarded from اتچ بات
خطاب به سازمان حفاظت محیط زیست، با احترام
آیا نوزادی که از سینهی مادرش کَنده شده و به اجبار از او دور شده باشد، در بزرگسالی از مادرش نگهداری و مراقبت خواهد کرد؟
بر اساس مطالعات زیست- روانشناسانه، انسان در دوران کودکی خود کاملا حسی- انگیزشی است. یعنی چه؟ یعنی هر محیط و پدیدهای که «حس» کودک را درگیر و هیجاناش را برانگیخته کند، او را به سمت خود کشانده یا از خود میراند و به طور کل ارتباطی حسی بین آن محیط و پدیده با کودک برقرار میشود و دیگر کودک نسبت به آن بیتفاوت و بیحس نیست. کودک ذاتاً نسبت به طبیعت گرایش دارد.
حالا همانطور که در دفتر کار یا در عرصههای طبیعی مشغول به خدمت هستید، اگر به اینترنت دسترسی دارید، جمعیت کودکان ایران را جستجو کنید. آمارها می گویند حدوداً سی درصد از جمعیت کشور زیر 18 سالاند. با تطبیق دادن با آمار دانشآموزان کشور، درمییابیم که حدوداً 18 میلیون از این جمعیت زیر 12 سالاند. یعنی طبق تعریف ملی، کودکاند.
حالا بیایید کودک را در دو فضا تصویر کنیم. تصویر اول او را در آپارتمان و نشسته مقابل تلویزیون، یا تبلت به دست در حال بازی نشان میدهد. و تصویر دوم او را در یک محیط طبیعی اطراف شهر، در حالیکه در میان دو ردیف درختان بلند بلوط و افرا در حال قدم زدن است، می نمایاند. به نظرتان کدام فضا محرکهای حسی- هیجانی بیشتری برای کودک در آستین دارد؟ آن فضایی که تا چشم کار میکند آسفالت و دیوار و ماشین و تنهایی است یا فضایی که پاییز و زمستان و بهار و تابستانش به راه است و خاک و آب و حیوان و حشرهاش سرجایشان هستند و آواز پرندگان و صدای باد و برگ اش همآوای خندههای کودکاند؟
اگر بپذیریم کودک در دورهای از رشد خود قرار دارد که برایش هر چیزی زمانی «وجود» دارد که حسی را در او به جریان بیاندازد، اگر قبول کنیم که او موجودی ست که بالذاته «مشغول» است و مستعد «بازی» و «کنجکاوی»، و برایش طبیعت صرفاٌ یک چشمانداز نبوده بلکه بستریست برای پروراندن حس و هیجاناتاش، ترجیح میدهید فرزند خود و آن 18 میلیون را را در کدام تصویر ببینید؟
آیا این را یک فرصت ارزشمند نمیدانید؟ حتی باشگاههای فوتبال هم برای خود تیمهای پایه در ردههای نونهالان، نوجوانان و جوانان دارند. مگر بخشی از رسالت آن سازمان، آموزش همگانی نیست؟ به اهمیت پشتوانهی نسلی که تردید ندارید؟ مگر محیط زیست و طبیعت ما در آینده نیاز به متخصص و پژوهشگر و محیطبان ندارد؟ از آن مهمتر، مگر شهروندان ما نبایستی امروز و آینده نسبت به محیط زیستشان احساس مسؤلیت و مراقبت داشته باشند؟ مگر اینها در حوزه عملکرد و وظایف سازمان حفاظت محیط زیست نیست؟ مگر میشود بدون عشق از چیزی محفاظت کرد؟ مگر میتوان با همایش و درس و دانشگاه جوانی که در کودکی از آغوش مادر محروم گشته را حافظ مادر کرد؟
چرا وقتی اینهمه اشتیاق و اراده و سرمایه اجتماعی برای گسترش مدرسه طبیعت در سراسر ایران وجود دارد، فرصت را مغتنم نمیشمارید و حمایت نمیکنید؟ منتظر چه هستید؟ میخواهید آن 18 میلیون شهروندی که تا مغز استخوان مستعد عاشق شدن به طبیعت و محیط زیست هستند را به حال خود رها کرده و در عین حال آینده این آب و خاک را به دست آنها بسپارید؟
پی نوشت: شاید تماشای چند ثانیه ی زیر، به شما در پاسخ به این پرسش ها کمک کند.
عارف آهنگر، تسهیلگر #مدرسه_طبیعت
@natureschool
@madresehtabiat
آیا نوزادی که از سینهی مادرش کَنده شده و به اجبار از او دور شده باشد، در بزرگسالی از مادرش نگهداری و مراقبت خواهد کرد؟
بر اساس مطالعات زیست- روانشناسانه، انسان در دوران کودکی خود کاملا حسی- انگیزشی است. یعنی چه؟ یعنی هر محیط و پدیدهای که «حس» کودک را درگیر و هیجاناش را برانگیخته کند، او را به سمت خود کشانده یا از خود میراند و به طور کل ارتباطی حسی بین آن محیط و پدیده با کودک برقرار میشود و دیگر کودک نسبت به آن بیتفاوت و بیحس نیست. کودک ذاتاً نسبت به طبیعت گرایش دارد.
حالا همانطور که در دفتر کار یا در عرصههای طبیعی مشغول به خدمت هستید، اگر به اینترنت دسترسی دارید، جمعیت کودکان ایران را جستجو کنید. آمارها می گویند حدوداً سی درصد از جمعیت کشور زیر 18 سالاند. با تطبیق دادن با آمار دانشآموزان کشور، درمییابیم که حدوداً 18 میلیون از این جمعیت زیر 12 سالاند. یعنی طبق تعریف ملی، کودکاند.
حالا بیایید کودک را در دو فضا تصویر کنیم. تصویر اول او را در آپارتمان و نشسته مقابل تلویزیون، یا تبلت به دست در حال بازی نشان میدهد. و تصویر دوم او را در یک محیط طبیعی اطراف شهر، در حالیکه در میان دو ردیف درختان بلند بلوط و افرا در حال قدم زدن است، می نمایاند. به نظرتان کدام فضا محرکهای حسی- هیجانی بیشتری برای کودک در آستین دارد؟ آن فضایی که تا چشم کار میکند آسفالت و دیوار و ماشین و تنهایی است یا فضایی که پاییز و زمستان و بهار و تابستانش به راه است و خاک و آب و حیوان و حشرهاش سرجایشان هستند و آواز پرندگان و صدای باد و برگ اش همآوای خندههای کودکاند؟
اگر بپذیریم کودک در دورهای از رشد خود قرار دارد که برایش هر چیزی زمانی «وجود» دارد که حسی را در او به جریان بیاندازد، اگر قبول کنیم که او موجودی ست که بالذاته «مشغول» است و مستعد «بازی» و «کنجکاوی»، و برایش طبیعت صرفاٌ یک چشمانداز نبوده بلکه بستریست برای پروراندن حس و هیجاناتاش، ترجیح میدهید فرزند خود و آن 18 میلیون را را در کدام تصویر ببینید؟
آیا این را یک فرصت ارزشمند نمیدانید؟ حتی باشگاههای فوتبال هم برای خود تیمهای پایه در ردههای نونهالان، نوجوانان و جوانان دارند. مگر بخشی از رسالت آن سازمان، آموزش همگانی نیست؟ به اهمیت پشتوانهی نسلی که تردید ندارید؟ مگر محیط زیست و طبیعت ما در آینده نیاز به متخصص و پژوهشگر و محیطبان ندارد؟ از آن مهمتر، مگر شهروندان ما نبایستی امروز و آینده نسبت به محیط زیستشان احساس مسؤلیت و مراقبت داشته باشند؟ مگر اینها در حوزه عملکرد و وظایف سازمان حفاظت محیط زیست نیست؟ مگر میشود بدون عشق از چیزی محفاظت کرد؟ مگر میتوان با همایش و درس و دانشگاه جوانی که در کودکی از آغوش مادر محروم گشته را حافظ مادر کرد؟
چرا وقتی اینهمه اشتیاق و اراده و سرمایه اجتماعی برای گسترش مدرسه طبیعت در سراسر ایران وجود دارد، فرصت را مغتنم نمیشمارید و حمایت نمیکنید؟ منتظر چه هستید؟ میخواهید آن 18 میلیون شهروندی که تا مغز استخوان مستعد عاشق شدن به طبیعت و محیط زیست هستند را به حال خود رها کرده و در عین حال آینده این آب و خاک را به دست آنها بسپارید؟
پی نوشت: شاید تماشای چند ثانیه ی زیر، به شما در پاسخ به این پرسش ها کمک کند.
عارف آهنگر، تسهیلگر #مدرسه_طبیعت
@natureschool
@madresehtabiat
Telegram
Forwarded from Kavikonj; NatureSchool
آغاز ثبت نام سی و پنجمین کارگاه تسهیلگری ارتباط کودک و طبیعت از طریق آدرس زیر:
http://www.kavikonj.com/product/km-aban/
راهنمای ثبتنام از طریق سایت:
www.kavikonj.com/km-registrationguide
http://www.kavikonj.com/product/km-aban/
راهنمای ثبتنام از طریق سایت:
www.kavikonj.com/km-registrationguide
Forwarded from اتچ بات
خطاب به سازمان حفاظت محیط زیست، با احترام
آیا نوزادی که از سینهی مادرش کَنده شده و به اجبار از او دور شده باشد، در بزرگسالی از مادرش نگهداری و مراقبت خواهد کرد؟
بر اساس مطالعات زیست- روانشناسانه، انسان در دوران کودکی خود کاملا حسی- انگیزشی است. یعنی چه؟ یعنی هر محیط و پدیدهای که «حس» کودک را درگیر و هیجاناش را برانگیخته کند، او را به سمت خود کشانده یا از خود میراند و به طور کل ارتباطی حسی بین آن محیط و پدیده با کودک برقرار میشود و دیگر کودک نسبت به آن بیتفاوت و بیحس نیست. کودک ذاتاً نسبت به طبیعت گرایش دارد.
حالا همانطور که در دفتر کار یا در عرصههای طبیعی مشغول به خدمت هستید، اگر به اینترنت دسترسی دارید، جمعیت کودکان ایران را جستجو کنید. آمارها می گویند حدوداً سی درصد از جمعیت کشور زیر 18 سالاند. با تطبیق دادن با آمار دانشآموزان کشور، درمییابیم که حدوداً 18 میلیون از این جمعیت زیر 12 سالاند. یعنی طبق تعریف ملی، کودکاند.
حالا بیایید کودک را در دو فضا تصویر کنیم. تصویر اول او را در آپارتمان و نشسته مقابل تلویزیون، یا تبلت به دست در حال بازی نشان میدهد. و تصویر دوم او را در یک محیط طبیعی اطراف شهر، در حالیکه در میان دو ردیف درختان بلند بلوط و افرا در حال قدم زدن است، می نمایاند. به نظرتان کدام فضا محرکهای حسی- هیجانی بیشتری برای کودک در آستین دارد؟ آن فضایی که تا چشم کار میکند آسفالت و دیوار و ماشین و تنهایی است یا فضایی که پاییز و زمستان و بهار و تابستانش به راه است و خاک و آب و حیوان و حشرهاش سرجایشان هستند و آواز پرندگان و صدای باد و برگ اش همآوای خندههای کودکاند؟
اگر بپذیریم کودک در دورهای از رشد خود قرار دارد که برایش هر چیزی زمانی «وجود» دارد که حسی را در او به جریان بیاندازد، اگر قبول کنیم که او موجودی ست که بالذاته «مشغول» است و مستعد «بازی» و «کنجکاوی»، و برایش طبیعت صرفاٌ یک چشمانداز نبوده بلکه بستریست برای پروراندن حس و هیجاناتاش، ترجیح میدهید فرزند خود و آن 18 میلیون را را در کدام تصویر ببینید؟
آیا این را یک فرصت ارزشمند نمیدانید؟ حتی باشگاههای فوتبال هم برای خود تیمهای پایه در ردههای نونهالان، نوجوانان و جوانان دارند. مگر بخشی از رسالت آن سازمان، آموزش همگانی نیست؟ به اهمیت پشتوانهی نسلی که تردید ندارید؟ مگر محیط زیست و طبیعت ما در آینده نیاز به متخصص و پژوهشگر و محیطبان ندارد؟ از آن مهمتر، مگر شهروندان ما نبایستی امروز و آینده نسبت به محیط زیستشان احساس مسؤلیت و مراقبت داشته باشند؟ مگر اینها در حوزه عملکرد و وظایف سازمان حفاظت محیط زیست نیست؟ مگر میشود بدون عشق از چیزی محفاظت کرد؟ مگر میتوان با همایش و درس و دانشگاه جوانی که در کودکی از آغوش مادر محروم گشته را حافظ مادر کرد؟
چرا وقتی اینهمه اشتیاق و اراده و سرمایه اجتماعی برای گسترش مدرسه طبیعت در سراسر ایران وجود دارد، فرصت را مغتنم نمیشمارید و حمایت نمیکنید؟ منتظر چه هستید؟ میخواهید آن 18 میلیون شهروندی که تا مغز استخوان مستعد عاشق شدن به طبیعت و محیط زیست هستند را به حال خود رها کرده و در عین حال آینده این آب و خاک را به دست آنها بسپارید؟
پی نوشت: شاید تماشای چند ثانیه ی زیر، به شما در پاسخ به این پرسش ها کمک کند.
عارف آهنگر، تسهیلگر #مدرسه_طبیعت
@natureschool
@madresehtabiat
آیا نوزادی که از سینهی مادرش کَنده شده و به اجبار از او دور شده باشد، در بزرگسالی از مادرش نگهداری و مراقبت خواهد کرد؟
بر اساس مطالعات زیست- روانشناسانه، انسان در دوران کودکی خود کاملا حسی- انگیزشی است. یعنی چه؟ یعنی هر محیط و پدیدهای که «حس» کودک را درگیر و هیجاناش را برانگیخته کند، او را به سمت خود کشانده یا از خود میراند و به طور کل ارتباطی حسی بین آن محیط و پدیده با کودک برقرار میشود و دیگر کودک نسبت به آن بیتفاوت و بیحس نیست. کودک ذاتاً نسبت به طبیعت گرایش دارد.
حالا همانطور که در دفتر کار یا در عرصههای طبیعی مشغول به خدمت هستید، اگر به اینترنت دسترسی دارید، جمعیت کودکان ایران را جستجو کنید. آمارها می گویند حدوداً سی درصد از جمعیت کشور زیر 18 سالاند. با تطبیق دادن با آمار دانشآموزان کشور، درمییابیم که حدوداً 18 میلیون از این جمعیت زیر 12 سالاند. یعنی طبق تعریف ملی، کودکاند.
حالا بیایید کودک را در دو فضا تصویر کنیم. تصویر اول او را در آپارتمان و نشسته مقابل تلویزیون، یا تبلت به دست در حال بازی نشان میدهد. و تصویر دوم او را در یک محیط طبیعی اطراف شهر، در حالیکه در میان دو ردیف درختان بلند بلوط و افرا در حال قدم زدن است، می نمایاند. به نظرتان کدام فضا محرکهای حسی- هیجانی بیشتری برای کودک در آستین دارد؟ آن فضایی که تا چشم کار میکند آسفالت و دیوار و ماشین و تنهایی است یا فضایی که پاییز و زمستان و بهار و تابستانش به راه است و خاک و آب و حیوان و حشرهاش سرجایشان هستند و آواز پرندگان و صدای باد و برگ اش همآوای خندههای کودکاند؟
اگر بپذیریم کودک در دورهای از رشد خود قرار دارد که برایش هر چیزی زمانی «وجود» دارد که حسی را در او به جریان بیاندازد، اگر قبول کنیم که او موجودی ست که بالذاته «مشغول» است و مستعد «بازی» و «کنجکاوی»، و برایش طبیعت صرفاٌ یک چشمانداز نبوده بلکه بستریست برای پروراندن حس و هیجاناتاش، ترجیح میدهید فرزند خود و آن 18 میلیون را را در کدام تصویر ببینید؟
آیا این را یک فرصت ارزشمند نمیدانید؟ حتی باشگاههای فوتبال هم برای خود تیمهای پایه در ردههای نونهالان، نوجوانان و جوانان دارند. مگر بخشی از رسالت آن سازمان، آموزش همگانی نیست؟ به اهمیت پشتوانهی نسلی که تردید ندارید؟ مگر محیط زیست و طبیعت ما در آینده نیاز به متخصص و پژوهشگر و محیطبان ندارد؟ از آن مهمتر، مگر شهروندان ما نبایستی امروز و آینده نسبت به محیط زیستشان احساس مسؤلیت و مراقبت داشته باشند؟ مگر اینها در حوزه عملکرد و وظایف سازمان حفاظت محیط زیست نیست؟ مگر میشود بدون عشق از چیزی محفاظت کرد؟ مگر میتوان با همایش و درس و دانشگاه جوانی که در کودکی از آغوش مادر محروم گشته را حافظ مادر کرد؟
چرا وقتی اینهمه اشتیاق و اراده و سرمایه اجتماعی برای گسترش مدرسه طبیعت در سراسر ایران وجود دارد، فرصت را مغتنم نمیشمارید و حمایت نمیکنید؟ منتظر چه هستید؟ میخواهید آن 18 میلیون شهروندی که تا مغز استخوان مستعد عاشق شدن به طبیعت و محیط زیست هستند را به حال خود رها کرده و در عین حال آینده این آب و خاک را به دست آنها بسپارید؟
پی نوشت: شاید تماشای چند ثانیه ی زیر، به شما در پاسخ به این پرسش ها کمک کند.
عارف آهنگر، تسهیلگر #مدرسه_طبیعت
@natureschool
@madresehtabiat
Telegram
Forwarded from اتچ بات
ابتدای الفبای خواندن و نوشتن بود.
جثههای کوچکمان پشت میز و نیمکتهای سهنفرهی کلاس اول گم میشد. هنوز گوش به قصههای شنیده و نشیده داشتیم که گفتند بنویسید... رج به رج خطهای دفترهایمان سیاه شد. گفتند بخوانید. خواندیم آب. نوشتیم آب، اما از لمس آب خبری نبود. در میان چهاردیواری مدرسه حوضی نبود تا زلف فوارهاش را زیر پرتو آفتاب با سرانگشتانمان شانه بزنیم. رسیدیم به نان. نوشتیم و خواندیم نان، اما هنوز دستمان به خوشهی گندم نخورده بود، زیر نوازش باد بر گونهی گندمزار. میخواستند باسواد شویم.گفتند: بابا آب داد. گفتند: بابا نان داد.
اما نگفتند پیش از بابا این زمین بود که آب داد و گندم داد و آتش داد حتی. نگفتند که زمین نان داد .
زمان گذشت از ما، زمانه هم.
حالا در دل همین شهر، کودکی را میبینیم که در مزرعهی گندمی که خود شاهد سپردن دانههایش به خاک بوده و پیش از آن در دستش گرفته و بوییده آن را و گاهبهگاه جریان نرم آب را در میان جوانهها دیده و در گذر فصل و ماه رسیدن خوشهها را در انتظار مانده و رنگ به رنگ ساقههای نازک را از سبز تا زرد به تماشا نشسته است، میگوید
"میخواهم گندم بچینم تا برای بابا نان بپزم"
حالا او خوب میداند که آغاز نان از کجاست؛
از دامان زمین است، نه میان الفبا.
.
.
(نگار گودرزی-تسهیلگر مدرسه طبیعت)
#مدرسه_طبیعت #مدرسه_طبیعت_کنکاج #عبدالحسین_وهابزاده #nature_school #یادگیری_آزاد
جثههای کوچکمان پشت میز و نیمکتهای سهنفرهی کلاس اول گم میشد. هنوز گوش به قصههای شنیده و نشیده داشتیم که گفتند بنویسید... رج به رج خطهای دفترهایمان سیاه شد. گفتند بخوانید. خواندیم آب. نوشتیم آب، اما از لمس آب خبری نبود. در میان چهاردیواری مدرسه حوضی نبود تا زلف فوارهاش را زیر پرتو آفتاب با سرانگشتانمان شانه بزنیم. رسیدیم به نان. نوشتیم و خواندیم نان، اما هنوز دستمان به خوشهی گندم نخورده بود، زیر نوازش باد بر گونهی گندمزار. میخواستند باسواد شویم.گفتند: بابا آب داد. گفتند: بابا نان داد.
اما نگفتند پیش از بابا این زمین بود که آب داد و گندم داد و آتش داد حتی. نگفتند که زمین نان داد .
زمان گذشت از ما، زمانه هم.
حالا در دل همین شهر، کودکی را میبینیم که در مزرعهی گندمی که خود شاهد سپردن دانههایش به خاک بوده و پیش از آن در دستش گرفته و بوییده آن را و گاهبهگاه جریان نرم آب را در میان جوانهها دیده و در گذر فصل و ماه رسیدن خوشهها را در انتظار مانده و رنگ به رنگ ساقههای نازک را از سبز تا زرد به تماشا نشسته است، میگوید
"میخواهم گندم بچینم تا برای بابا نان بپزم"
حالا او خوب میداند که آغاز نان از کجاست؛
از دامان زمین است، نه میان الفبا.
.
.
(نگار گودرزی-تسهیلگر مدرسه طبیعت)
#مدرسه_طبیعت #مدرسه_طبیعت_کنکاج #عبدالحسین_وهابزاده #nature_school #یادگیری_آزاد
Telegram
attach 📎
Forwarded from محمد درویش
✅ از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت؛ یک چند نیز خدمت معشوق و مِی کنم!
🔻از حافظ میآموزیم و روشنی میافروزیم به جای دشنام به تاریکیها ...
#مدرسه_طبیعت
🇮🇷: @darvishnameh
🔻از حافظ میآموزیم و روشنی میافروزیم به جای دشنام به تاریکیها ...
#مدرسه_طبیعت
🇮🇷: @darvishnameh
Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
روز ملی #کودک و محیط زیست فرصتی است برای یادآوری مسئولیت ما در مورد محافظت از حق زیستن نسل های بعدی
👭 @KavehMadani
👭 @KavehMadani
Forwarded from Farzane Roostaei
خیلی وقتها به امتحان دیکته فکر میکنم، اولین امتحانی که در کودکی با آن روبهرو شدم.
چه امتحان سخت و بیانصافانهای بود.
امتحانی که در آن، نادانستههای کودکی بی دفاع، مورد قضاوت بیرحمانه دانستههای معلم قرار میگرفت.
امتحانی که در آن با غلطهایم قضاوت میشدم، نه با درستهایم.
اگر دهها صفحه هم درست مینوشتم، معلم به سادگی از کنار آنها میگذشت اما به محض دیدن اولین غلط دور آن را با خودکار قرمز جوری خط میکشید که درستهایم رنگ میباخت. جوری که در برگه امتحانم آنچه خودنمایی میکرد غلطهایم بود.
دیگر برای خودم هم عادی شده بود که آنچه مهم است داشتهها و تواناییهایم نیست بلکه نداشتهها و ضعفهایم است.
آن روزها نمیدانستم که گرچه نوشتن را میآموزم اما ...
بعدها وقتی به برادر کوچکترم دیکته میگفتم همانگونه قضاوت کردم که با من شد، و حتی بدتر.
آنقدر سخت دیکته میگفتم و آنقدر ادامه می.دادم تا دور غلطهای برادرم خط بکشم.
نمیدانم قضاوتهای غلط با ما چه کرد که امروز از کنار صفحه صفحه مهربانی دیگران میگذریم، اما با دیدن کوچکترین خطا چنان دورش خط میکشیم که ثابت کنیم تو همانی که نمیدانی، که نمیتوانی.
کاش آن روزها معلمم، چیز مهمتری از نوشتن به من میآموخت.
این روز ها خیلی سعی میکنم دور غلطهای دیگران خط نکشم.
این روز ها خیلی سعی میکنم که وقتی به دیگران میاندیشم خوبیهاشان را ورق ورق مرور کنم.
کاش بچههایمان مثل ما قضاوت نشوند.
نویسنده: ناشناس
#مدرسه_طبیعت
@natureschool
چه امتحان سخت و بیانصافانهای بود.
امتحانی که در آن، نادانستههای کودکی بی دفاع، مورد قضاوت بیرحمانه دانستههای معلم قرار میگرفت.
امتحانی که در آن با غلطهایم قضاوت میشدم، نه با درستهایم.
اگر دهها صفحه هم درست مینوشتم، معلم به سادگی از کنار آنها میگذشت اما به محض دیدن اولین غلط دور آن را با خودکار قرمز جوری خط میکشید که درستهایم رنگ میباخت. جوری که در برگه امتحانم آنچه خودنمایی میکرد غلطهایم بود.
دیگر برای خودم هم عادی شده بود که آنچه مهم است داشتهها و تواناییهایم نیست بلکه نداشتهها و ضعفهایم است.
آن روزها نمیدانستم که گرچه نوشتن را میآموزم اما ...
بعدها وقتی به برادر کوچکترم دیکته میگفتم همانگونه قضاوت کردم که با من شد، و حتی بدتر.
آنقدر سخت دیکته میگفتم و آنقدر ادامه می.دادم تا دور غلطهای برادرم خط بکشم.
نمیدانم قضاوتهای غلط با ما چه کرد که امروز از کنار صفحه صفحه مهربانی دیگران میگذریم، اما با دیدن کوچکترین خطا چنان دورش خط میکشیم که ثابت کنیم تو همانی که نمیدانی، که نمیتوانی.
کاش آن روزها معلمم، چیز مهمتری از نوشتن به من میآموخت.
این روز ها خیلی سعی میکنم دور غلطهای دیگران خط نکشم.
این روز ها خیلی سعی میکنم که وقتی به دیگران میاندیشم خوبیهاشان را ورق ورق مرور کنم.
کاش بچههایمان مثل ما قضاوت نشوند.
نویسنده: ناشناس
#مدرسه_طبیعت
@natureschool
مدرسه طبیعت بهار:
بچههایی که دردوران كودكی اجازه امتحان كردن بسیاری از بازیهاوسرگرمیها را نداشته اند،در دوره نوجوانی وجوانی شخصیتی کودکانه ازخودنشان میدهند
@Baharnatureschool
@bahar2natureschooll
بچههایی که دردوران كودكی اجازه امتحان كردن بسیاری از بازیهاوسرگرمیها را نداشته اند،در دوره نوجوانی وجوانی شخصیتی کودکانه ازخودنشان میدهند
@Baharnatureschool
@bahar2natureschooll
Forwarded from نهال كوچك پرديسان
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بازي كنيد و بخنديد
جهان خالي از صداي خنده هايتان مباد
روز جهاني كودك مبارك
@pardisannatsch
@natureschool
#مدرسه_طبيعت_پرديسان
#مدرسه_طبیعت
جهان خالي از صداي خنده هايتان مباد
روز جهاني كودك مبارك
@pardisannatsch
@natureschool
#مدرسه_طبيعت_پرديسان
#مدرسه_طبیعت
Forwarded from مدرسه طبیعت رونا بابلسر
🌱🌾🌼🌻🌳🍃🌿 برنامه طبیعت گردی پاييزه مدرسه طبیعت رونا بابلسر
👫👭 تجربه بازی خودانگیخته و رها در طبیعت برای کودکان ۳ تا ۱۲ سال
🗓 زمان: جمعه ٢٠ مهر ماه ۹۷
⏰ ساعت ۱۰ تا ۱۳
🗺 آدرس : جنگل ساحلی میرود
👪اولویت با دوستانی است که زودتر ثبت نام خود را قطعی کنند.
✉️ بیمه: کودکان تحت بیمه حوادث هستند.
🍞🧀🥚🍳 میان وعده این برنامه خوراك لوبيا و شیر خواهیم داشت.
🎒 لطفا هر کودک همراه بیاورد: قمقمه آب، لیوان،بشقاب و قاشق ،چکمه، کلاه و یک دست لباس اضافه و حوله...
👭 رده سنی: کودکان ۳ تا ۱۲ سال
🍀🔦⚒🐶🐰 كودكان در چارچوب قواعد مدارس طبیعت و زیر نظر تسهیلگران در فضایی جدا از والدین به بازی، كنجكاوی و كشف جهان هستی می پردازند ...
📌📆💳 هزینه ثبت نام: هزینه هرکودک ٤٠٠٠٠ تومان می باشد.
خانواده هایی که برای چند کودک خود ثبت نام داشته باشند شامل تخفیف خواهند شد.
📌📌لازم به ذکر است که پذیرش کودکان عزیز بدون حضور والدین نیز امکان پذیر می باشد.
✍️ لطفا برای ثبت نام مشخصات زیر را برای ما ارسال کنید:
👈 نام و نام خانوادگی کودک، پدر و مادر، تاریخ تولد، شماره ملی یا شناسنامه و شماره تلفن همراه و آدرس
✍️ لطفا از طریق شناسه و شماره مدرسه طبیعت رونا ثبت نام را انجام دهید:
@AmirRezaAmiri
09354020186
👫👭 تجربه بازی خودانگیخته و رها در طبیعت برای کودکان ۳ تا ۱۲ سال
🗓 زمان: جمعه ٢٠ مهر ماه ۹۷
⏰ ساعت ۱۰ تا ۱۳
🗺 آدرس : جنگل ساحلی میرود
👪اولویت با دوستانی است که زودتر ثبت نام خود را قطعی کنند.
✉️ بیمه: کودکان تحت بیمه حوادث هستند.
🍞🧀🥚🍳 میان وعده این برنامه خوراك لوبيا و شیر خواهیم داشت.
🎒 لطفا هر کودک همراه بیاورد: قمقمه آب، لیوان،بشقاب و قاشق ،چکمه، کلاه و یک دست لباس اضافه و حوله...
👭 رده سنی: کودکان ۳ تا ۱۲ سال
🍀🔦⚒🐶🐰 كودكان در چارچوب قواعد مدارس طبیعت و زیر نظر تسهیلگران در فضایی جدا از والدین به بازی، كنجكاوی و كشف جهان هستی می پردازند ...
📌📆💳 هزینه ثبت نام: هزینه هرکودک ٤٠٠٠٠ تومان می باشد.
خانواده هایی که برای چند کودک خود ثبت نام داشته باشند شامل تخفیف خواهند شد.
📌📌لازم به ذکر است که پذیرش کودکان عزیز بدون حضور والدین نیز امکان پذیر می باشد.
✍️ لطفا برای ثبت نام مشخصات زیر را برای ما ارسال کنید:
👈 نام و نام خانوادگی کودک، پدر و مادر، تاریخ تولد، شماره ملی یا شناسنامه و شماره تلفن همراه و آدرس
✍️ لطفا از طریق شناسه و شماره مدرسه طبیعت رونا ثبت نام را انجام دهید:
@AmirRezaAmiri
09354020186
Forwarded from Abdol-Hossein Vahabzadeh
به بهانه ی روز جهانی کودک و به نمایندگی از همه ی کودکان جهان
به کودکی که در اندرون من جا خوش کرده است، زنده و تابناک ، هنوز به رغم اینهمه ناخوشی و صعبی زندگانیِ بیرون ،در این جهان عبوس می خندد، به کودکی که هنوز هم اوست که هر روز اوج و حضیض مرا می سازد، دست مرا گرفته و با من همه جا پا به پا می آید ، غصه هایم رامی زداید و تلاشش بر نشاندن لبخندی برلب من و دیگران است، به کودکی که هرچه دارم و ندارم همه از اوست ، این روز را شادباش میگویم و آرزو میکنم که روزی فرا رسد که جهان کودکی را دورانی گذرا و موقت که باید هرطور شده از آن گذشت نبیند،آنرا برسمیت بشناسد،عزیز بدارد و همه ی تلاشش را در تداوم آن و خصلتهای کودکانه ببیند.امیدوارم روزی فرا رسد که جهان بپذیرد هر جامعه همان راهی را می رود که کودکیش پیش پای او نهاده است، روزی فرا رسد که بپذیریم که کودک ،بعد از نیازهای اولیه جسم ، به هیچ چیز به اندازه بازی نیازش نیست،بازی که خود بنیاد نهد نه آنکه بزرگترها برایش تدارک دیده باشند.امیدوارم روزی فرا رسد که کودکان از رنجی که امروز بزرگسالان ،هرچند با نیت خیر، و به شیوه های مختلف بر او تحمیل می کنند برهد. روزی که بزرگسالان کودکی خود از یاد نبرند و برای کودکان همان بخواهند که خود در کودکی آرزو می کردند و اموختن به کودک خویش را سد راه بازی و شادمانی او نکنند . به باور من آنروز فرا می رسد.بکوشیم برای فرا رسیدنش که دیر نیست. روز جهانی کودک گرامی باد.
@madresehtabiat
@natureschool
به کودکی که در اندرون من جا خوش کرده است، زنده و تابناک ، هنوز به رغم اینهمه ناخوشی و صعبی زندگانیِ بیرون ،در این جهان عبوس می خندد، به کودکی که هنوز هم اوست که هر روز اوج و حضیض مرا می سازد، دست مرا گرفته و با من همه جا پا به پا می آید ، غصه هایم رامی زداید و تلاشش بر نشاندن لبخندی برلب من و دیگران است، به کودکی که هرچه دارم و ندارم همه از اوست ، این روز را شادباش میگویم و آرزو میکنم که روزی فرا رسد که جهان کودکی را دورانی گذرا و موقت که باید هرطور شده از آن گذشت نبیند،آنرا برسمیت بشناسد،عزیز بدارد و همه ی تلاشش را در تداوم آن و خصلتهای کودکانه ببیند.امیدوارم روزی فرا رسد که جهان بپذیرد هر جامعه همان راهی را می رود که کودکیش پیش پای او نهاده است، روزی فرا رسد که بپذیریم که کودک ،بعد از نیازهای اولیه جسم ، به هیچ چیز به اندازه بازی نیازش نیست،بازی که خود بنیاد نهد نه آنکه بزرگترها برایش تدارک دیده باشند.امیدوارم روزی فرا رسد که کودکان از رنجی که امروز بزرگسالان ،هرچند با نیت خیر، و به شیوه های مختلف بر او تحمیل می کنند برهد. روزی که بزرگسالان کودکی خود از یاد نبرند و برای کودکان همان بخواهند که خود در کودکی آرزو می کردند و اموختن به کودک خویش را سد راه بازی و شادمانی او نکنند . به باور من آنروز فرا می رسد.بکوشیم برای فرا رسیدنش که دیر نیست. روز جهانی کودک گرامی باد.
@madresehtabiat
@natureschool
Forwarded from اتاق خبر وایو
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from بهترین مادر دنیا شادترین کودک
💕💕
دوران ابتدایی برای دانشمند شدن کودکان نیست، بلکه برای چشیدن طعم لذت باسواد شدن ، خواندن و نوشتن است
نیاید با سخت گیری و ایجاد استرس این لذت بزرگ را از کودکان گرفت !
دوران ابتدایی برای دانشمند شدن کودکان نیست، بلکه برای چشیدن طعم لذت باسواد شدن ، خواندن و نوشتن است
نیاید با سخت گیری و ایجاد استرس این لذت بزرگ را از کودکان گرفت !
كودكم، دلبندم
دلم ميخواهد در روزي كه جهان به مباركي نعمت وجود تو نامگذاري شده، به عنوان خداي زندگيت به تو بگويم:
- همان اندازه كه تو مرا مركز هستي عالم ميبيني، تو هم براي من گوهر و هسته أصلي عالم وجودي
-همان طور كه تو به وجود و كمك من نياز داري، من هم به حضور گرم و انرژي بخش تو وابسته ام
- همان قدر كه تو از ناپختگي و ناشكيبايي من گاهي آزار ميبيني ولي بازم به آغوش خودم پناه مياري تا آرام بگيري، من هم با وجود خستگي و كلافكي از بيقراري هاي تو ، با بوسيدن و لبخندت آرامش ميگيرم
- آن چنان كه تو از حال خوب و شادابي من احساس امنيت و رهايي بيشتري ميابي، من هم از نشاط و لبخند تو احساس لذت و خشنودي بيشتري پيدا ميكنم
- روزت بهانه اي شد تا قدر وجودت را بيشتر بدانم همانطور كه تو با نگاهت هرروز اهميت وجود من را ياداوري ميكني.
روز جهاني كودك مبارك🌹
دلم ميخواهد در روزي كه جهان به مباركي نعمت وجود تو نامگذاري شده، به عنوان خداي زندگيت به تو بگويم:
- همان اندازه كه تو مرا مركز هستي عالم ميبيني، تو هم براي من گوهر و هسته أصلي عالم وجودي
-همان طور كه تو به وجود و كمك من نياز داري، من هم به حضور گرم و انرژي بخش تو وابسته ام
- همان قدر كه تو از ناپختگي و ناشكيبايي من گاهي آزار ميبيني ولي بازم به آغوش خودم پناه مياري تا آرام بگيري، من هم با وجود خستگي و كلافكي از بيقراري هاي تو ، با بوسيدن و لبخندت آرامش ميگيرم
- آن چنان كه تو از حال خوب و شادابي من احساس امنيت و رهايي بيشتري ميابي، من هم از نشاط و لبخند تو احساس لذت و خشنودي بيشتري پيدا ميكنم
- روزت بهانه اي شد تا قدر وجودت را بيشتر بدانم همانطور كه تو با نگاهت هرروز اهميت وجود من را ياداوري ميكني.
روز جهاني كودك مبارك🌹
Forwarded from مدرسه ی طبیعت تالی کاک آمل (محمد محسنی)
🔔 برای اولین بار در شهرستان نور و منطقه 🔔
📚 برگزاری دوره تربیت مربی موسسه پژوهشی کودکان دنیا در شهرکتاب رویان 📚
✏ کارگاههایی مناسب برای تمامی پدران و مادران و مربیان و معلمان و متخصصین و علاقه مندان حوزه کودک
موسسه پژوهشی کودکان دنیا با مشارکت شهرکتاب رویان و مدرسه طبیعت ویشه، کارگاههایی با همراهی اساتید متخصص و مجرب و مطرح ایران در حوزه ی کودک برگزار میکند.
مباحث این دوره:
📒 مراحل رشد کودک
📒 رفتار با کودک
📒 حقوق کودک
📒 قصه
📒 بازی
📒 نمایش
📒 هنر
📒 پروژه
📒 رویکردهای آموزشی
هرمبحث در یک جلسه ۶ساعته در ۹ روز متفاوت برگزار میشود و در پایان دوره برای شرکت کنندگان، گواهینامه حضور صادر خواهد شد.
برای هماهنگی و سوالات بیشتر و ثبتنام با شماره تماس ۰۹۱۱۹۱۹۵۸۳۳ تماس
📚 برگزاری دوره تربیت مربی موسسه پژوهشی کودکان دنیا در شهرکتاب رویان 📚
✏ کارگاههایی مناسب برای تمامی پدران و مادران و مربیان و معلمان و متخصصین و علاقه مندان حوزه کودک
موسسه پژوهشی کودکان دنیا با مشارکت شهرکتاب رویان و مدرسه طبیعت ویشه، کارگاههایی با همراهی اساتید متخصص و مجرب و مطرح ایران در حوزه ی کودک برگزار میکند.
مباحث این دوره:
📒 مراحل رشد کودک
📒 رفتار با کودک
📒 حقوق کودک
📒 قصه
📒 بازی
📒 نمایش
📒 هنر
📒 پروژه
📒 رویکردهای آموزشی
هرمبحث در یک جلسه ۶ساعته در ۹ روز متفاوت برگزار میشود و در پایان دوره برای شرکت کنندگان، گواهینامه حضور صادر خواهد شد.
برای هماهنگی و سوالات بیشتر و ثبتنام با شماره تماس ۰۹۱۱۹۱۹۵۸۳۳ تماس
Forwarded from محمد درویش
✅ صبح پنجشنبه - ۱۹مهر۹۷ - در جمع گروهی از مدیران آموزش و پرورش استان #مازندران از ضرورتهای حمایت جدیترِ وزارت متبوعشان از مکتب تربیتی #مدارس_طبیعت سخن گفتم.
🇮🇷: @darvishnameh
🇮🇷: @darvishnameh