‍‍ ⭕️ #سرمایه_اجتماعی 
قسمت اول

مفهومی در جامعه‌شناسی است که در تجارت، اقتصاد، علوم انسانی و بهداشت عمومی جهت اشاره به ارتباطات درون و مابین گروهی از آن استفاده می‌شود. اگرچه تعاریف مختلفی برای این مفهوم وجود دارد، اما در کل سرمایه اجتماعی به عنوان نوعی “علاج همه مشکلات” جامعه مدرن تلقی شده‌است. ایده اصلی این است که “شبکه‌های اجتماعی دارای ارزش هستند. 

#شاخصهای_سنجش_سرمایه_اجتماعی

سرمایه اجتماعی به عنوان یک دیدگاه نظری غنی برای درک و پیش بینی هنجارها و روابط اجتماعی تعبیه شده در ساختارهای اجتماعی جوامع مقبولیت گسترده ای به دست آورده است.

سرمایه اجتماعی آن الگوهای روابط اجتماعی است که مردم را قادر به اقدام هماهنگ برای رسیدن به اهداف مورد نظر می نماید.

مفهوم سرمایه اجتماعی در پژوهش های مختلف به عنوان موضوعی کلیدی در تقویت و تضعیف جوامع در طول زمان تعریف شده است.

در حالی که در تعاریف سرمایه اجتماعی در سطحی کلی ثبات بالایی وجود دارد، شامل هنجارها و ابعادی که آن در برمیگیرد، در سطحی عملیاتی تفاسیر از آنچه که سرمایه اجتماعی هست و نیست، متنوع می باشند. در همین ارتباط، روش هایی که برای سنجش سرمایه اجتماعی استفاده شدند متفاوت هستند که تنوع تفاسیر آن را منعکس می کنند.

بطور کلی شاخص های تعریف و سنجش سرمایه اجتماعی از پژوهشی به پژوهش دیگر تا حدودی متفاوت می باشد.

#تعاریف_سرمایه_اجتماعی

تلاش‌های آغازین برای تعریف سرمایه اجتماعی بر میزان استفاده از آن به عنوان منبعی در اختیار نفع عمومی یا افراد تأکید داشتند.

#پوتنام می‌گوید سرمایه اجتماعی می‌تواند موجب تقویت همکاری و بطور هم‌زمان گسترش روابط حمایتی دو جانبه در اجتماعات و ملت‌ها گردد و بنابراین می‌تواند ابزاری ارزشمند برای مبارزه با بسیاری از نارسایی‌های اجتماعی در جوامع مدرن، همچون جرائم، که جزء جدایی ناپذیر آن‌ها هستند، باشد.

برخلاف کسانی که بر منافع عمومی ناشی از شبکه روابط اجتماعی تأکید دارند، #اوزی و #دانلپ سرمایه اجتماعی را ابزاری برای دستیابی به اطلاعات، تخصص و قدرت بیشتر می‌دانند. بر این اساس، افراد می‌توانند به جای استفاده از سرمایه اجتماعی در جهت نفع سازمان، از آن برای پیشرفت شغلی خود استفاده کنند.

در کتاب “اشکال سرمایه” #پیر_بوردیو بین سه نوع سرمایه تمایز قائل می‌شود:
سرمایه اقتصادی،
سرمایه فرهنگی و
سرمایه اجتماعی.
او سرمایه اجتماعی را چنین تعریف می‌کند:
“مجموعه منابع حقیقی یا بالقوه مرتبط با مالکیت شبکه پایداری از روابط کم و بیش نهادینه شده بر اساس آشنایی و پذیرش متقابل”. نگاه او به این مفهوم، نگاهی ابزاری است و مبتنی بر سود مالکان سرمایه اجتماعی و “ایجاد هدفمند روابط اجتماعی با قصد خلق این منبع” می‌باشد.

#جیمز_کلمن سرمایه اجتماعی را از دیدگاه عملی اینچنین تعریف می‌کند:
“تنوعی از موجودات با دو عنصر مشترک: همه آن‌ها بخشی از ساختارهای اجتماعی را شامل می‌شوند، و بعضی از فعالیت‌های عاملان را... در آن ساختار تسهیل می‌کنند” - یعنی سرمایه اجتماعی هر آن چیزی است ناشی از شبکه روابط، اعتماد، حس عمل متقابل و هنجارهای اجتماعی که موجب تسهیل فعالیت فردی یا اجتماعی شود. از نظر کلمن، سرمایه اجتماعی یک منبع خنثی است که هر نوع عملی را تسهیل می‌کند، اما اینکه جامعه از آن نفع می‌برد یا خیر کاملاً وابسته به کاربرد آن در یک موقعیت خاص است.

بر اساس گفته #رابرت_پوتنام، سرمایه اجتماعی “ به ارزش جمعی همه شبکه‌های اجتماعی و تمایلات ناشی از این شبکه‌ها برای کمک به یکدیگر اشاره دارد” . بر اساس نظر او و پیروانش، سرمایه اجتماعی عنصری کلیدی در بنا و برقراری دموکراسی است. پوتنام می‌گوید که سرمایه اجتماعی در آمریکا در حال کاهش است. این نتیجه‌گیری بر اساس کاهش سطح اعتماد به دولت و کاهش مشارکت مدنی بدست آمده‌است.
همچنین وی معتقد است که تلویزیون و پراکندگی شهری باعث شده‌اند که جامعه آمریکا جامعه‌ای بس غیر منسجم تر باشد. پوتنام می‌گوید سرمایه اجتماعی را می‌توان با بررسی میزان اعتماد و حس عمل متقابل در یک اجتماع یا بین مردم سنجید.

تعریف #نان_لین از سرمایه اجتماعی جنبه فردی بیشتری دارد:
“سرمایه‌گذاری در روابط اجتماعی با نیت بازگشت سود در عرصه داد و ستد”. این تعریف تا حدودی در بر گیرنده نظرات دیگران همچون بوردیو، فلپ و اریکسون است.

👇وضعیت استانهای ایران در شاخص سرمایه اجتماعی👇