هوشنگ گلمکانی🖋چهل‌ویک سال پیش در همین روزها بود که نخستین شماره گاهنامه‌ای را منتشر کردیم که نمی‌دانستیم در مرداد سال بعد به «ماهنامه فیلم» تبدیل و تأثیرگذار می‌شود، چند دهه دوام می‌آورد و بعد می‌شود «فیلم امروز».
با عباس راه افتادیم برای تأمین منابع، و یکی از آن منابع، فهرست فیلم‌های مجاز موجود در ویدئوکلوب‌های آن زمان بود. این اتفاق و اتفاق‌های مثبت دیگر با همت و حسن‌خلق عباس و دوستان و همکاران تلویزیونی‌اش که وارد فعالیت ویدئویی شده بودند افتاد. همکار ازدست‌رفته‌مان احمد کریمی (که یادش به خیر) به‌درستی تحلیل کرده بود که انتشار مجله‌ای درباره فیلم و سینما، در آن روزگار فقط با تکیه بر فعالیت‌های ویدئویی امکان‌پذیر است و توجیه اقتصادی دارد. درست هم می‌گفت. تا این که ویدئو ممنوع شد و این توجیه از بین رفت و مسیر تازه‌ای شروع شد که داستانش طولانی‌ست.
گفت‌وگوهای شماره اول و مطالب فنی درباره ویدئو کار عباس است و معرفی صد فیلم را من نوشتم. احمد کریمی و مسعود مهرابی هم کار صفحه‌بندی نشریه و طراحی آگهی‌ها را انجام دادند (قاب‌های 1تا4).
بنا بود این یک راهنمای فیلم‌های مجاز و جدی‌تر و بهتر ویدئویی باشد اما در هر شماره بیش‌تر از ویدئو دور شد. عشق سینما و ژورنالیسم سینمایی، آن سال این راه را پیش پای‌مان گذاشت و بعد که «ماهنامه فیلم» شروع شد، استقبال از آن برای‌مان باورنکردنی بود.
شماره اول ماهنامه (در واقع شماره چهارم از شروع کار) در سه‌هزار نسخه منتشر و روز دوم نایاب شد (قاب5). تیراژ شماره‌های بعدی به‌سرعت بالا رفت، در شماره نهم به سی‌هزار و در نوروز ۶۴ به رکورد هفتادوپنج‌هزار رسید (قاب‌های6و7). از شماره دهم قطع مجله بزرگ‌تر شد، به‌تدریج صفحات مجله بیش‌تر شد و دوسه سال بعد شماره‌های ویژه فصلی و جشنواره هم به شماره‌های ماهانه اضافه شد. در این سال‌ها بیش از هزاروپانصد نفر در زمینه‌های مختلف تحریریه با ما همکاری کردند و مهم‌تر از همه این است: راهی که عاشقانه پیموده شد، همراهان عاشق هم پیدا کرد؛ و این قصه سر دراز دارد...
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #فیلم #مجله_فیلم #نوستالژی #سالگرد #مجله #مطبوعات #سینما
با عباس راه افتادیم برای تأمین منابع، و یکی از آن منابع، فهرست فیلم‌های مجاز موجود در ویدئوکلوب‌های آن زمان بود. این اتفاق و اتفاق‌های مثبت دیگر با همت و حسن‌خلق عباس و دوستان و همکاران تلویزیونی‌اش که وارد فعالیت ویدئویی شده بودند افتاد. همکار ازدست‌رفته‌مان احمد کریمی (که یادش به خیر) به‌درستی تحلیل کرده بود که انتشار مجله‌ای درباره فیلم و سینما، در آن روزگار فقط با تکیه بر فعالیت‌های ویدئویی امکان‌پذیر است و توجیه اقتصادی دارد. درست هم می‌گفت. تا این که ویدئو ممنوع شد و این توجیه از بین رفت و مسیر تازه‌ای شروع شد که داستانش طولانی‌ست.
گفت‌وگوهای شماره اول و مطالب فنی درباره ویدئو کار عباس است و معرفی صد فیلم را من نوشتم. احمد کریمی و مسعود مهرابی هم کار صفحه‌بندی نشریه و طراحی آگهی‌ها را انجام دادند (قاب‌های 1تا4).
بنا بود این یک راهنمای فیلم‌های مجاز و جدی‌تر و بهتر ویدئویی باشد اما در هر شماره بیش‌تر از ویدئو دور شد. عشق سینما و ژورنالیسم سینمایی، آن سال این راه را پیش پای‌مان گذاشت و بعد که «ماهنامه فیلم» شروع شد، استقبال از آن برای‌مان باورنکردنی بود.
شماره اول ماهنامه (در واقع شماره چهارم از شروع کار) در سه‌هزار نسخه منتشر و روز دوم نایاب شد (قاب5). تیراژ شماره‌های بعدی به‌سرعت بالا رفت، در شماره نهم به سی‌هزار و در نوروز ۶۴ به رکورد هفتادوپنج‌هزار رسید (قاب‌های6و7). از شماره دهم قطع مجله بزرگ‌تر شد، به‌تدریج صفحات مجله بیش‌تر شد و دوسه سال بعد شماره‌های ویژه فصلی و جشنواره هم به شماره‌های ماهانه اضافه شد. در این سال‌ها بیش از هزاروپانصد نفر در زمینه‌های مختلف تحریریه با ما همکاری کردند و مهم‌تر از همه این است: راهی که عاشقانه پیموده شد، همراهان عاشق هم پیدا کرد؛ و این قصه سر دراز دارد...
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #فیلم #مجله_فیلم #نوستالژی #سالگرد #مجله #مطبوعات #سینما