▪️#مواجهه_ایرانیان_و_تجدد
▪️#ورود_علوم_جدید_به_ایران
🔻#سید_علی_متولی
🔹مروری بر تاریخ آموزش جدید در ایران نشان می دهد که تأسیس و گسترش مدارس جديد، ذیل ایدهِ‌ی توسعه روی داده است. سفیران کشورهای اروپایی مدارس جديد را با هدف حضور سیاسی و اقتصادی خود در کشورهای جهان سوم گسترش دادند. دربار قاجار و به خصوص دارالسلطنه تبریز هم که به گسترش مظاهر تمدن غرب در ایران چشم داشت، تلاش کرد ضمن حمایت از مدارس خارجی، سازمان آموزش در ایران را نیز بر وفق اسلوب مدارس خارجی بازسازی کند. دارالفنون به عنوان نخستین مدرسه ایرانی با الگوبرداری از #دارالفنون روسیه و توسط امیرکبیر در سال ۱۲۶۷ قمری تأسیس شد تا کشور متخصصین مورد نیاز خود را در داخل تربیت کند و از اعزام دانشجو به خارج بی نیاز شود. دارالفنون چنان که از اسمش پیداست آموزش عمومی را برعهده نگرفته بود، بلکه نظر به فنون و دستاوردهای علمی داشت. دروس این مدرسه باتوجه به نیاز عاجل نظامی کشور طراحی شد و عموم دروس مدرسه حتی درس پزشکی، کاربرد نظامی داشت. دارالفنون تبريز (۱۲۷۵ قمری) مدرسه نظامی اتاماژوری (۱۲۹۱ قمری) و مدرسه نظامی همایونی اصفهان (۱۳۰۰ قمری) نیز که پس از دارالفنون تأسیس شدند از این نظر وضعیت مشابهی داشتند.
🔹سایر مدارس عالی مثل مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۳ قمری)، مدرسه فلاحت مظفری (۱۳۱۵ قمری)، مدرسه صنایع مستظرفه (۱۳۲۹ قمری)، مدرسة حقوق (۱۳۳۹ قمری) و مدرسه تجارت (۱۳۰۵ شمسی) نیز که بعد از دارالفنون برپا شدند. با نظر به اداره کشور و برای حل مشکلات، هریک ذيل وزارتخانه مربوط به خود تأسیس شد. حتی درخواست طرح دانشگاه تهران از سوی دربار چنانکه صديق گفته است ذیل عنوان «دارالفنون (کلمه ای که تا ۱۳۱۳ برای دانشگاه به کار می رفت) به منظور تربیت معلم و پزشک و مهندس راه و شوسه و آهن» انجام شده است. این به معنای آن است که علم از منظر ما صرفأ علوم تکنولوژیک بوده و #نهاد_علم (دارالفنون) مسئولیت فراهم آوردن تکنولوژی را بر عهده دارد. آموزش جدید در ایران نه تنها از سوی سفیران فرهنگی غرب با هدف توسعه اقتصادی و سیاسی، بنا گذاشته شد بلکه با همین انگیزه از سوی مسئولان دربار قاجار مورد استقبال قرار گرفت. پس از شکست از روسیه و گسترش روابط با اروپاییان، کم کم تردیدی در گفتار حاکم بر اداره کشور پیش آمد. گفتار رقیب که حالا قدرت را در مظاهر تکنیکی کشورهای اروپایی می جست، تنها راه اداره کشور را تقلید از علوم و فنون جدید و استعمار ایران می دانست. در این نگرش مدارس صرفا بسترساز انتقال تکنولوژی و رفاه بودند.
🔹در واقع #ایده_علم در نقطه تأسیس نخستین مدارس جدید در ایران دوره قاجار، ایده تنظیم و اداره بود. علوم جدید در ایران با نظر به کاربرد آنها در اداره و پیشرفت کشور مورد استقبال قرار گرفت. میرزا صالح شیرازی و میرزا مصطفی افشار در سفرنامه خود وقتی قدرت و عظمت انگلیس و روسیه را پیش چشم می آورند شرط تحصیل این قدرت را تأسیس مدارس جدید می دانند. حتی تأسیس مدارس عمومی در نظر #میرزا_ملکم که ایده پرداز آموزش جدید است، درواقع بستر تقلید و کسب علم تنظیم و اداره بود.
@goftman_ir
▪️#ورود_علوم_جدید_به_ایران
🔻#سید_علی_متولی
🔹مروری بر تاریخ آموزش جدید در ایران نشان می دهد که تأسیس و گسترش مدارس جديد، ذیل ایدهِ‌ی توسعه روی داده است. سفیران کشورهای اروپایی مدارس جديد را با هدف حضور سیاسی و اقتصادی خود در کشورهای جهان سوم گسترش دادند. دربار قاجار و به خصوص دارالسلطنه تبریز هم که به گسترش مظاهر تمدن غرب در ایران چشم داشت، تلاش کرد ضمن حمایت از مدارس خارجی، سازمان آموزش در ایران را نیز بر وفق اسلوب مدارس خارجی بازسازی کند. دارالفنون به عنوان نخستین مدرسه ایرانی با الگوبرداری از #دارالفنون روسیه و توسط امیرکبیر در سال ۱۲۶۷ قمری تأسیس شد تا کشور متخصصین مورد نیاز خود را در داخل تربیت کند و از اعزام دانشجو به خارج بی نیاز شود. دارالفنون چنان که از اسمش پیداست آموزش عمومی را برعهده نگرفته بود، بلکه نظر به فنون و دستاوردهای علمی داشت. دروس این مدرسه باتوجه به نیاز عاجل نظامی کشور طراحی شد و عموم دروس مدرسه حتی درس پزشکی، کاربرد نظامی داشت. دارالفنون تبريز (۱۲۷۵ قمری) مدرسه نظامی اتاماژوری (۱۲۹۱ قمری) و مدرسه نظامی همایونی اصفهان (۱۳۰۰ قمری) نیز که پس از دارالفنون تأسیس شدند از این نظر وضعیت مشابهی داشتند.
🔹سایر مدارس عالی مثل مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۳ قمری)، مدرسه فلاحت مظفری (۱۳۱۵ قمری)، مدرسه صنایع مستظرفه (۱۳۲۹ قمری)، مدرسة حقوق (۱۳۳۹ قمری) و مدرسه تجارت (۱۳۰۵ شمسی) نیز که بعد از دارالفنون برپا شدند. با نظر به اداره کشور و برای حل مشکلات، هریک ذيل وزارتخانه مربوط به خود تأسیس شد. حتی درخواست طرح دانشگاه تهران از سوی دربار چنانکه صديق گفته است ذیل عنوان «دارالفنون (کلمه ای که تا ۱۳۱۳ برای دانشگاه به کار می رفت) به منظور تربیت معلم و پزشک و مهندس راه و شوسه و آهن» انجام شده است. این به معنای آن است که علم از منظر ما صرفأ علوم تکنولوژیک بوده و #نهاد_علم (دارالفنون) مسئولیت فراهم آوردن تکنولوژی را بر عهده دارد. آموزش جدید در ایران نه تنها از سوی سفیران فرهنگی غرب با هدف توسعه اقتصادی و سیاسی، بنا گذاشته شد بلکه با همین انگیزه از سوی مسئولان دربار قاجار مورد استقبال قرار گرفت. پس از شکست از روسیه و گسترش روابط با اروپاییان، کم کم تردیدی در گفتار حاکم بر اداره کشور پیش آمد. گفتار رقیب که حالا قدرت را در مظاهر تکنیکی کشورهای اروپایی می جست، تنها راه اداره کشور را تقلید از علوم و فنون جدید و استعمار ایران می دانست. در این نگرش مدارس صرفا بسترساز انتقال تکنولوژی و رفاه بودند.
🔹در واقع #ایده_علم در نقطه تأسیس نخستین مدارس جدید در ایران دوره قاجار، ایده تنظیم و اداره بود. علوم جدید در ایران با نظر به کاربرد آنها در اداره و پیشرفت کشور مورد استقبال قرار گرفت. میرزا صالح شیرازی و میرزا مصطفی افشار در سفرنامه خود وقتی قدرت و عظمت انگلیس و روسیه را پیش چشم می آورند شرط تحصیل این قدرت را تأسیس مدارس جدید می دانند. حتی تأسیس مدارس عمومی در نظر #میرزا_ملکم که ایده پرداز آموزش جدید است، درواقع بستر تقلید و کسب علم تنظیم و اداره بود.
@goftman_ir