IPWNA-دیده‌بان سياستگذاری ایران
گزارش پژوهشی: گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو نتیجه کار پیش روی شماست 🇮🇷ديده بان خط مشي ايران🇮🇷 @ipwna
گزارش پژوهشی: گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو
نتیجه کار پیش روی شماست
محمد فاضلی
( عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
✅ اول گفتند سیاسی است. جالب این بود که برخی از سیاسی‌ترین آدم‌ها که به عمرشان جز سیاسی‌کاری نکرده بودند، گفتند سیاسی است. بعد گفته شد این گزارش‌ها به چه درد می‌خورد. کار که جلوتر رفت، گفتند اصلاً از قبل معلوم است می‌خواهند چه کار کنند. گزارش اولیه که نهایی و منتشر شد، نخواندند و حتی بایکوت کردند. برخی به اندازه زایمان یک خرس پاندا در باغ وحشی در چین یا شلیک به دانش‌آموزان مدرسه‌ای در آمریکا هم ارزش خبری و تحلیلی برایش قائل نشدند.
✅ ما ده نفر اما بی‌سر و صدا، به این حواشی توجه کرده و روی نهایی کردن گزارش‌های تفصیلی کار کردیم. راست‌اش را بخواهید کسی هم پیگیر نبود، خودمان انگیزه داشتیم کار به نتیجه برسد. می‌دانستیم جنس این جور کارها بلندمدت و ساختاری است، و حالا حالاها باید کار کرد تا بهبودی ایجاد شود.
✅ نتیجه کارهای ده نفر اعضای «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» بالاخره در شش مجلد در 28 فروردین 1398 منتشر شد.
شش جلد این گزارش، مربوط به بررسی‌های شش کمیته تخصصی «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» است و جلد هفتم که در فروردین 1396 منتشر شده بود، به تلفیق نتایج همه کمیته‌های تخصصی در یک گزارش اختصاص دارد.
🔹گزارش کمیته مدیریت ریسکه و بیمه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76588
🔹گزارش کمیته اجتماعی و رسانه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76587
🔹گزارش کمیته حقوقی: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76586
🔹گزارش کمیته مدیریت بحران: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76585
🔹گزارش کمیته فنی و سازه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76584
🔹گزارش کمیته مهندسی آتش و ایمنی: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76583
🔹گزارش تلفیق نتایج همه کمیته‌ها: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76582
✅ «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» ده نفر عضو داشت اما قریب به 150 نفر از متخصصان رشته‌های مختلف با این هیئت همکاری کردند. اولین تجربه تدوین این گونه گزارش‌ها بود و سازوکار ارتباط‌گیری هیئت با رسانهها، جامعه مدنی، انجمن‌های تخصصی و سازمان‌های اجرایی می‌توانست بهتر باشد. گزارش به هر حال امروز در اختیار جامعه به‌طور کلی و انجمن‌ها و اجتماعات تخصصی است.
✅ جامعه ایران می‌تواند به سؤال‌های زیادی درباره «گزارش ملی پلاسکو» بپردازد و من در آینده هم درباره این موفقیت كوچک جامعه علمی و نهاد دولت در بررسی تا حد ممکن علمی و بی‌طرفانه یک حادثه، خواهم نوشت. اما فعلاً می‌توانیم با مرور کردن حوادث مشابه در تاریخ چند دهه گذشته، به این سؤال بپردازیم که آیا هرگز با این سطح از شفافیت، دقت و انتشار عمومی نتایج، حادثه‌ای در کشور بررسی و نتایج به مردم ارائه شده است؟
✅ گزارش بدون یک کلمه کم و کاست، در اختیار جامعه است تا آن‌را بررسی و نقد کند، اصلاحات پیشنهادی کمیته‌ها را ارزیابی کرده و برای تحقق آنها مطالبه و اقدام کند.
✅ #گزارش_ملی_پلاسکو_شفاف
@fazeli_mohammad
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان خط مشي ايران🇮🇷
@ipwna
نتیجه کار پیش روی شماست
محمد فاضلی
( عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
✅ اول گفتند سیاسی است. جالب این بود که برخی از سیاسی‌ترین آدم‌ها که به عمرشان جز سیاسی‌کاری نکرده بودند، گفتند سیاسی است. بعد گفته شد این گزارش‌ها به چه درد می‌خورد. کار که جلوتر رفت، گفتند اصلاً از قبل معلوم است می‌خواهند چه کار کنند. گزارش اولیه که نهایی و منتشر شد، نخواندند و حتی بایکوت کردند. برخی به اندازه زایمان یک خرس پاندا در باغ وحشی در چین یا شلیک به دانش‌آموزان مدرسه‌ای در آمریکا هم ارزش خبری و تحلیلی برایش قائل نشدند.
✅ ما ده نفر اما بی‌سر و صدا، به این حواشی توجه کرده و روی نهایی کردن گزارش‌های تفصیلی کار کردیم. راست‌اش را بخواهید کسی هم پیگیر نبود، خودمان انگیزه داشتیم کار به نتیجه برسد. می‌دانستیم جنس این جور کارها بلندمدت و ساختاری است، و حالا حالاها باید کار کرد تا بهبودی ایجاد شود.
✅ نتیجه کارهای ده نفر اعضای «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» بالاخره در شش مجلد در 28 فروردین 1398 منتشر شد.
شش جلد این گزارش، مربوط به بررسی‌های شش کمیته تخصصی «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» است و جلد هفتم که در فروردین 1396 منتشر شده بود، به تلفیق نتایج همه کمیته‌های تخصصی در یک گزارش اختصاص دارد.
🔹گزارش کمیته مدیریت ریسکه و بیمه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76588
🔹گزارش کمیته اجتماعی و رسانه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76587
🔹گزارش کمیته حقوقی: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76586
🔹گزارش کمیته مدیریت بحران: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76585
🔹گزارش کمیته فنی و سازه: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76584
🔹گزارش کمیته مهندسی آتش و ایمنی: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76583
🔹گزارش تلفیق نتایج همه کمیته‌ها: http://plasco.modares.ac.ir/fa/Content/76582
✅ «هیئت ویژه گزارش ملی حادثه ساختمان پلاسکو» ده نفر عضو داشت اما قریب به 150 نفر از متخصصان رشته‌های مختلف با این هیئت همکاری کردند. اولین تجربه تدوین این گونه گزارش‌ها بود و سازوکار ارتباط‌گیری هیئت با رسانهها، جامعه مدنی، انجمن‌های تخصصی و سازمان‌های اجرایی می‌توانست بهتر باشد. گزارش به هر حال امروز در اختیار جامعه به‌طور کلی و انجمن‌ها و اجتماعات تخصصی است.
✅ جامعه ایران می‌تواند به سؤال‌های زیادی درباره «گزارش ملی پلاسکو» بپردازد و من در آینده هم درباره این موفقیت كوچک جامعه علمی و نهاد دولت در بررسی تا حد ممکن علمی و بی‌طرفانه یک حادثه، خواهم نوشت. اما فعلاً می‌توانیم با مرور کردن حوادث مشابه در تاریخ چند دهه گذشته، به این سؤال بپردازیم که آیا هرگز با این سطح از شفافیت، دقت و انتشار عمومی نتایج، حادثه‌ای در کشور بررسی و نتایج به مردم ارائه شده است؟
✅ گزارش بدون یک کلمه کم و کاست، در اختیار جامعه است تا آن‌را بررسی و نقد کند، اصلاحات پیشنهادی کمیته‌ها را ارزیابی کرده و برای تحقق آنها مطالبه و اقدام کند.
✅ #گزارش_ملی_پلاسکو_شفاف
@fazeli_mohammad
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان خط مشي ايران🇮🇷
@ipwna
چکیده سیاستی هشتمین همایش بانکداری الکترونیک ایران گزارش می‌دهد / بانکداری ما چه دستاوردی داشته و به کدام سو می‌رود؟
چکیده سیاستی هشتمین همایش سالانه بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت با بررسی مواردی در شش حوزه «دستاوردهای اخیر، چالش‌ها و آینده بانکداری الکترونیک در ایران»، «انقلاب بلاکچین»، «بانکداری باز»، «امنیت سایبری»، «اتحاد راهبردی بانک‌ها» و «سامانه وثایق منقول» توسط پژوهشکده پولی و بانکی منتشر شد.
در بخش «دستاوردهای اخیر، چالش‌ها و آینده بانکداری الکترونیک در ایران» به مواردی چون انتشار نسخه سوم سند ضوابط فعالیت پرداخت‌یاران، ارتقای نظارت بانکی و جلوگیری از فعالیت‌های ناسالم، راه‌اندازی سامانه برداشت مستقیم و احراز هویت توسط سامانه شاهکار به عنوان دستاوردهای اخیر دولت و بانک مرکزی در حوزه بانکداری الکترونیک پرداخته شده و چالش‌هایی چون زیرساخت‌های پولی-بانکی، نظام کارمزدهای خدمات بانکداری الکترونیک، ضرورت اعلام موضوع سیاست‌گذار در قبال فنّاوری‌های نوین و چالش‌های اجتماعی بانکداری الکترونیک در این چکیده سیاستی مدنظر قرار گرفته است.
http://w2p.ir/988r
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاری ايران🇮🇷
@ipwna
چکیده سیاستی هشتمین همایش سالانه بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت با بررسی مواردی در شش حوزه «دستاوردهای اخیر، چالش‌ها و آینده بانکداری الکترونیک در ایران»، «انقلاب بلاکچین»، «بانکداری باز»، «امنیت سایبری»، «اتحاد راهبردی بانک‌ها» و «سامانه وثایق منقول» توسط پژوهشکده پولی و بانکی منتشر شد.
در بخش «دستاوردهای اخیر، چالش‌ها و آینده بانکداری الکترونیک در ایران» به مواردی چون انتشار نسخه سوم سند ضوابط فعالیت پرداخت‌یاران، ارتقای نظارت بانکی و جلوگیری از فعالیت‌های ناسالم، راه‌اندازی سامانه برداشت مستقیم و احراز هویت توسط سامانه شاهکار به عنوان دستاوردهای اخیر دولت و بانک مرکزی در حوزه بانکداری الکترونیک پرداخته شده و چالش‌هایی چون زیرساخت‌های پولی-بانکی، نظام کارمزدهای خدمات بانکداری الکترونیک، ضرورت اعلام موضوع سیاست‌گذار در قبال فنّاوری‌های نوین و چالش‌های اجتماعی بانکداری الکترونیک در این چکیده سیاستی مدنظر قرار گرفته است.
http://w2p.ir/988r
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاری ايران🇮🇷
@ipwna
راه پرداخت
چکیده سیاستی هشتمین همایش بانکداری الکترونیک ایران گزارش می‌دهد
چکیده سیاستی هشتمین همایش سالانه بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت با بررسی مواردی در شش حوزه توسط پژوهشکده پولی و بانکی منتشر شد.
MBRI-CR-98-02-31.pdf
479.6 KB
چکیده سیاستی هشتمین همایش بانکداری الکترونیک ایران
بانکداری ما چه دستاوردی داشته و به کدام سو می‌رود؟
راه پرداخت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاری ايران🇮🇷
@ipwna
بانکداری ما چه دستاوردی داشته و به کدام سو می‌رود؟
راه پرداخت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاری ايران🇮🇷
@ipwna
میراثِ آنگلا مِرکل در حکمرانی
telegra.ph/sariolghalam-12-21
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
telegra.ph/sariolghalam-12-21
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
تحلیل وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور
اکونومیست- نوامبر 2021
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
اکونومیست- نوامبر 2021
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
Economist_Nov2021_Iran_country_report.pdf
2.8 MB
تحلیل وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور
اکونومیست- نوامبر 2021
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
اکونومیست- نوامبر 2021
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
سواد خط مشی گذاری و حکمرانی مضاعف
✍️دکتر علی اصغرپورعزت
خط‌مشی‌گذاری عمومی، از پیچیده‌ترین عرصه‌های مطالعاتی دانشگاهی است که به لحاظ همین پیچیدگی، با حوزه‌های گوناگون دانش بشری سروکار دارد تا حدی که گویا تسلط پایدار آدمیان بر جنبه‌های متفاوت فهم و کاربست آن، ناممکن است.
صحنۀ خط‌مشی‌گذاری، صحنۀ حل مسئله است؛ صحنۀ حل مسائل بسیار پیچیده‌ای که حل آنها، مستلزم ترکیب دانش‌های گوناگون در فضایی میان‌رشته‌ای و چندرشته‌ای است.
در چنین حال و هوایی، اظهار نظر علمی بسیار دشوار است و آنگاه که اظهار نظر علمی دشوار می‌گردد، خلأ نظریه، عرصه را برای تازه به دوران رسیده‌های مدعی بازمی‌گذارد تا بدون دانش کافی، در جایگاهی که دانشمندان بزرگ و حاذق از اظهار نظر امتناع ورزیده‌اند، اظهار نظر کنند و آرای خام خویش را نظریۀ راه‌گشا بپندارند و در موضعی که صاحب‌نظران سکوت کرده‌اند، شیّادانه جلوه‌گری کنند.
از این رو، گویا سواد خط‌مشی‌گذاری، سوادی ضروری برای همۀ آحاد جامعه است؛ تا آن حد که بتوانند مدعیان شیّاد و فرومایگان حرّاف را از صاحب سخنان حکیم، خوددار و دلسوز، بازشناسند.
در این امتداد، گویا باید دانش حکمرانی را نیز به عرصه‌های گوناگون علمی هدایت کرد تا به آفرینش دانش خط‌مشی‌های مضاف ختم گردد؛ عرصه‌هایی که در دوران گذار از حکمرانی سنتی، حل مسائل گوناگون را به وجهی تخصصی مدنظر دانش‌پژوهان قرار می‌دهند تا هرچه بیشتر، چرخۀ سودمندسازی دانش‌های گوناگون تولیدشده در دانشگاه‌ها (از علوم پایه گرفته تا مهندسی، علوم تجربی، علوم انسانی و علوم اجتماعی و هنر) را فعال سازند.
در این رویکرد، خط‌مشی، دانشی ثمررسان است؛ دانشی که در سیر توسعۀ مضاف خود، حکمرانی مضاف را برای کاربست دانش‌های گوناگون، برای حل مسائل مردم در جوامع پیچیده، توسعه می‌دهد؛ بدین سان، دانش اداره و حکمرانی، از جوهره اصیل خود به کارکردهای متنوع در عرصه‌های گوناگون حکمرانی آب، حکمرانی انرژی، حکمرانی زیست‌بوم، حکمرانی بودجه‌ای، حکمرانی فضای مجازی و نظایر آن ره می‌یابد تا آنچه نظریه‌های خالص در بنیان دانش و گوهرۀ اصیل علم آشکار می‌سازند، نظریه‌های کاربردی در ترکیب‌های معطوف به حل مسئله، در رهنمودهای کاربردی عرضه نمایند.
بنابراین، ضمن تأکید بر این مهم که سطوح مقدماتی سواد خط‌مشی، سوادی ضروری برای همه آحاد جامعه متمایل به زندگی در جوامع پیچیده عصر حاضر است، سطوح پیشرفتۀ آن باید همچون محملی برای کاربست سایر علوم و دانش‌های تخصصی، در جهت حل مسائل چندلایه و پیچیده جوامع حال و آینده و در سویۀ معنابخشی به فراگردهای گوناگون حساب‌پس‌دهی و پاسخگویی در موقعیت‌ها و عرصه‌های گوناگون حیات اجتماعی، توسعه داده شود.
از این روست که تأکید می‌شود: تخصص‌گرایی در توسعه دانش خط‌مشی‌گذاری عمومی و حکمرانی مضاف، ضروری عصر حاضر و راهی شایسته برای سودمندسازی دانش است.
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
✍️دکتر علی اصغرپورعزت
خط‌مشی‌گذاری عمومی، از پیچیده‌ترین عرصه‌های مطالعاتی دانشگاهی است که به لحاظ همین پیچیدگی، با حوزه‌های گوناگون دانش بشری سروکار دارد تا حدی که گویا تسلط پایدار آدمیان بر جنبه‌های متفاوت فهم و کاربست آن، ناممکن است.
صحنۀ خط‌مشی‌گذاری، صحنۀ حل مسئله است؛ صحنۀ حل مسائل بسیار پیچیده‌ای که حل آنها، مستلزم ترکیب دانش‌های گوناگون در فضایی میان‌رشته‌ای و چندرشته‌ای است.
در چنین حال و هوایی، اظهار نظر علمی بسیار دشوار است و آنگاه که اظهار نظر علمی دشوار می‌گردد، خلأ نظریه، عرصه را برای تازه به دوران رسیده‌های مدعی بازمی‌گذارد تا بدون دانش کافی، در جایگاهی که دانشمندان بزرگ و حاذق از اظهار نظر امتناع ورزیده‌اند، اظهار نظر کنند و آرای خام خویش را نظریۀ راه‌گشا بپندارند و در موضعی که صاحب‌نظران سکوت کرده‌اند، شیّادانه جلوه‌گری کنند.
از این رو، گویا سواد خط‌مشی‌گذاری، سوادی ضروری برای همۀ آحاد جامعه است؛ تا آن حد که بتوانند مدعیان شیّاد و فرومایگان حرّاف را از صاحب سخنان حکیم، خوددار و دلسوز، بازشناسند.
در این امتداد، گویا باید دانش حکمرانی را نیز به عرصه‌های گوناگون علمی هدایت کرد تا به آفرینش دانش خط‌مشی‌های مضاف ختم گردد؛ عرصه‌هایی که در دوران گذار از حکمرانی سنتی، حل مسائل گوناگون را به وجهی تخصصی مدنظر دانش‌پژوهان قرار می‌دهند تا هرچه بیشتر، چرخۀ سودمندسازی دانش‌های گوناگون تولیدشده در دانشگاه‌ها (از علوم پایه گرفته تا مهندسی، علوم تجربی، علوم انسانی و علوم اجتماعی و هنر) را فعال سازند.
در این رویکرد، خط‌مشی، دانشی ثمررسان است؛ دانشی که در سیر توسعۀ مضاف خود، حکمرانی مضاف را برای کاربست دانش‌های گوناگون، برای حل مسائل مردم در جوامع پیچیده، توسعه می‌دهد؛ بدین سان، دانش اداره و حکمرانی، از جوهره اصیل خود به کارکردهای متنوع در عرصه‌های گوناگون حکمرانی آب، حکمرانی انرژی، حکمرانی زیست‌بوم، حکمرانی بودجه‌ای، حکمرانی فضای مجازی و نظایر آن ره می‌یابد تا آنچه نظریه‌های خالص در بنیان دانش و گوهرۀ اصیل علم آشکار می‌سازند، نظریه‌های کاربردی در ترکیب‌های معطوف به حل مسئله، در رهنمودهای کاربردی عرضه نمایند.
بنابراین، ضمن تأکید بر این مهم که سطوح مقدماتی سواد خط‌مشی، سوادی ضروری برای همه آحاد جامعه متمایل به زندگی در جوامع پیچیده عصر حاضر است، سطوح پیشرفتۀ آن باید همچون محملی برای کاربست سایر علوم و دانش‌های تخصصی، در جهت حل مسائل چندلایه و پیچیده جوامع حال و آینده و در سویۀ معنابخشی به فراگردهای گوناگون حساب‌پس‌دهی و پاسخگویی در موقعیت‌ها و عرصه‌های گوناگون حیات اجتماعی، توسعه داده شود.
از این روست که تأکید می‌شود: تخصص‌گرایی در توسعه دانش خط‌مشی‌گذاری عمومی و حکمرانی مضاف، ضروری عصر حاضر و راهی شایسته برای سودمندسازی دانش است.
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
معمای مهاجرت، واقعیت یا تقدم منافع
دکتر ولی‌الله وحدانی‌نیا
🔹اخباری درباره تشدید مهاجرت شاغلان حوزه بهداشت و درمان به گوش می‌رسد که گرچه مهاجرت اقشاری مانند پرستاران مساله جدیدی نیست و از سال‌ها پیش جریان داشته و امری معمول بوده است که البته از دوره کرونا به دلیل تسهیلات ارائه‌شده از سوی کشورهای مقصد تشدید شده است.
🔹در اینجا، یکی از وجوه مهم مساله که ممکن است بعضا در گردوخاک پروپاگاندای رسانهای مغفول بماند، برخی انگیزه‌های سیاسی در طرح مساله و بزرگ‌نمایی مساله است که اغلب با نیات دستورکارگذاری منافع سیاستی خاص دنبال می‌شود.
🔹ممکن است برخی بازیگران صنفی و سیاسی که صدای سیاسی بلندی دارند و به‌واسطه حرفه تخصصی خود از نفوذ کلام بالایی در مراجع قدرت و رسانهها برخوردارند تلاش کنند مسائلی ذهنی خلق کنند؛ مسائلی فارغ از شواهد متقن عینی که به‌صورت ذهنی ساخته می‌‌‌شوند تا اهداف سیاستی خاص خود را به دستورکار تصمیم‌گیران ببرند.
🔹این همان بحث نظریه معروف کینگدان است؛ دانشمند سیاستگذاری که واقعیت سیاستگذاری را تحت عنوان «تقدم منافع بر مساله و راه‌‌‌حل» تبیین می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه بازیگران قدرتمند ذی‌نفع می‌‌‌توانند به‌صورتی هدفمند و عامدانه مساله‌‌‌سازی کنند؛ شواهدی دست‌‌‌کاری‌شده منتشر کنند؛ بحث‌‌‌های سیاستی هدفمندی شکل دهند؛ روایت‌‌‌هایی خاص خود از مساله را ترویج کنند و با بزرگ‌نمایی عامدانه آن در حلقه دستورکارگذاری چرخه سیاستگذاری، سعی کنند راه‌‌‌حلی را به دستورکار تصمیم‌گیران سیاستی ببرند که به منافع آنها خدمت می‌کند و آنگاه با فشار سیاسی و نهادی و پروپاگاندای رسانهای، خروجی سیاستی مدنظرشان را از «تصمیم‌گیر» بگیرند.
🔗متن کامل یادداشت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
دکتر ولی‌الله وحدانی‌نیا
🔹اخباری درباره تشدید مهاجرت شاغلان حوزه بهداشت و درمان به گوش می‌رسد که گرچه مهاجرت اقشاری مانند پرستاران مساله جدیدی نیست و از سال‌ها پیش جریان داشته و امری معمول بوده است که البته از دوره کرونا به دلیل تسهیلات ارائه‌شده از سوی کشورهای مقصد تشدید شده است.
🔹در اینجا، یکی از وجوه مهم مساله که ممکن است بعضا در گردوخاک پروپاگاندای رسانهای مغفول بماند، برخی انگیزه‌های سیاسی در طرح مساله و بزرگ‌نمایی مساله است که اغلب با نیات دستورکارگذاری منافع سیاستی خاص دنبال می‌شود.
🔹ممکن است برخی بازیگران صنفی و سیاسی که صدای سیاسی بلندی دارند و به‌واسطه حرفه تخصصی خود از نفوذ کلام بالایی در مراجع قدرت و رسانهها برخوردارند تلاش کنند مسائلی ذهنی خلق کنند؛ مسائلی فارغ از شواهد متقن عینی که به‌صورت ذهنی ساخته می‌‌‌شوند تا اهداف سیاستی خاص خود را به دستورکار تصمیم‌گیران ببرند.
🔹این همان بحث نظریه معروف کینگدان است؛ دانشمند سیاستگذاری که واقعیت سیاستگذاری را تحت عنوان «تقدم منافع بر مساله و راه‌‌‌حل» تبیین می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه بازیگران قدرتمند ذی‌نفع می‌‌‌توانند به‌صورتی هدفمند و عامدانه مساله‌‌‌سازی کنند؛ شواهدی دست‌‌‌کاری‌شده منتشر کنند؛ بحث‌‌‌های سیاستی هدفمندی شکل دهند؛ روایت‌‌‌هایی خاص خود از مساله را ترویج کنند و با بزرگ‌نمایی عامدانه آن در حلقه دستورکارگذاری چرخه سیاستگذاری، سعی کنند راه‌‌‌حلی را به دستورکار تصمیم‌گیران سیاستی ببرند که به منافع آنها خدمت می‌کند و آنگاه با فشار سیاسی و نهادی و پروپاگاندای رسانهای، خروجی سیاستی مدنظرشان را از «تصمیم‌گیر» بگیرند.
🔗متن کامل یادداشت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
روزنامه دنیای اقتصاد
معمای مهاجرت؛ واقعیت یا تقدم منافع!
مهاجرت به دلایل مختلفی مانند رفتن به دنبال شغل و درآمد بهتر، تحصیلات بالاتر، ازدواج، فرصت‌‌‌ها و آتیه بهتر برای خانواده و فرزندان، فرار از ناامنی و جنگ و تبعیض‌‌‌های مختلف، جست‌وجوی شرایط زیستی و زندگی بهتر و امنیت بیشتر و دلایل متعددی از این دست انجام می‌شود.…
📣 شبکه سازی برای دانش سیاستگذاری
✍🏻 دکتر کیومرث اشتریان
🔸دهه اخیر، یک بلوغ نسبی در عرصه سیاستگذاری در کشور تجربه شده است. تعدد فارغ التحصیلان و تکثر اندیشکده های حوزه سیاستگذاری، شاهدان این مدعا هستند. این بلوغ اما به شبکه سازی منجر نشده است. منظور از شبکه و اهمیت آن چیست؟
1️⃣ ساماندهی آموزش و پژوهش
ایجاد سامانه و سکوی هدفمندی که ساماندهی آموزش و پژوهش سیاستگذاری را برعهده بگیرد، خودجوش و مبتنی بر نظمی خودانگیخته است. این نظم از درون ارتباطات، تعاملات و گفت و گوها و با اطلاع از رویکردها و عملکردهای یکدیگر شکل می گیرد.
2️⃣ تبادل تجربه و دانش
تسهیم تجربه و تبادل دانش، منجر به تجمیع استعداد و زمان محدود افراد می شود.
3️⃣ ساماندهی نظری و متدولوژیک
آشفتگی در علوم انسانی منجر به ازهم گسیختگی در دانش سیاستگذاری شده است. ایجاد ادبیات مشترک، مستلزم محور قرار دادن نظریه های اصلی سیاستگذاری عمومی است.
4️⃣ ارتباط با مدیران
ارتباط با مدیران گرچه مهم است اما می تواند معکوس شود و فرآیند طبیعی تنظیم گری از پایین و از طریق این شبکه محقق شود.
5️⃣ اولویت های محتوایی شبکه سازی
بی هویتی محتوایی دانش سیاستگذاری، با شناسایی و ترویج مدل های مهم سیاستگذاری رفع می شود. شناخت «موضوع سیاستگذاری» (آنچه دولت انجام می دهد) و «فرآیند»های سیاستگذاری (آنگونه که دولت انجام می دهد)، از پس این مطالعه می آید.
6️⃣ مراحل اجرایی راه اندازی شبکه
شناسایی، ساماندهی ارتباطات، تاسیس انجمن علوم سیاستگذاری و عمومی سازی دانش سیاستگذاری از جمله گام های ایجاد شبکه دانش سیاستگذاری هستند.
🔗 متن کامل یادداشت
#یادداشت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
✍🏻 دکتر کیومرث اشتریان
🔸دهه اخیر، یک بلوغ نسبی در عرصه سیاستگذاری در کشور تجربه شده است. تعدد فارغ التحصیلان و تکثر اندیشکده های حوزه سیاستگذاری، شاهدان این مدعا هستند. این بلوغ اما به شبکه سازی منجر نشده است. منظور از شبکه و اهمیت آن چیست؟
1️⃣ ساماندهی آموزش و پژوهش
ایجاد سامانه و سکوی هدفمندی که ساماندهی آموزش و پژوهش سیاستگذاری را برعهده بگیرد، خودجوش و مبتنی بر نظمی خودانگیخته است. این نظم از درون ارتباطات، تعاملات و گفت و گوها و با اطلاع از رویکردها و عملکردهای یکدیگر شکل می گیرد.
2️⃣ تبادل تجربه و دانش
تسهیم تجربه و تبادل دانش، منجر به تجمیع استعداد و زمان محدود افراد می شود.
3️⃣ ساماندهی نظری و متدولوژیک
آشفتگی در علوم انسانی منجر به ازهم گسیختگی در دانش سیاستگذاری شده است. ایجاد ادبیات مشترک، مستلزم محور قرار دادن نظریه های اصلی سیاستگذاری عمومی است.
4️⃣ ارتباط با مدیران
ارتباط با مدیران گرچه مهم است اما می تواند معکوس شود و فرآیند طبیعی تنظیم گری از پایین و از طریق این شبکه محقق شود.
5️⃣ اولویت های محتوایی شبکه سازی
بی هویتی محتوایی دانش سیاستگذاری، با شناسایی و ترویج مدل های مهم سیاستگذاری رفع می شود. شناخت «موضوع سیاستگذاری» (آنچه دولت انجام می دهد) و «فرآیند»های سیاستگذاری (آنگونه که دولت انجام می دهد)، از پس این مطالعه می آید.
6️⃣ مراحل اجرایی راه اندازی شبکه
شناسایی، ساماندهی ارتباطات، تاسیس انجمن علوم سیاستگذاری و عمومی سازی دانش سیاستگذاری از جمله گام های ایجاد شبکه دانش سیاستگذاری هستند.
🔗 متن کامل یادداشت
#یادداشت
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
جامعه اندیشکده ها
شبکه سیاستگذاری عمومی ایران
چند سالی است که در حوزه سیاستگذاری به بلوغ رسیده‌ایم. هم دانش سیاستگذاری در عرصه‌های مختلف رشد داشته است و هم فارغ‌التحصیلان زیادی در حوزه سیاستگذاری فعالیت دارند. تعدد اندیشکده‌های ناظر در حوزه سیاستگذاری هم نشان‌دهنده این بلوغ در کشور است. اما چیزی…
چگونه مردم به پای صندوق رأی می‌آیند؟
✍️دکتر کیومرث اشتریان
کشاندن مردم به پای صندوق رأی وظیفه احزاب است نه حاکمیت. چرا باید کل حاکمیت خود را خرج دعوای سانا، مانا، پانا، جانا و... کند؟ مردم در صورتی به پای صندوق می‌آیند که احساس کنند رأی آنان معنایی دارد. چرا باید امنیت ملی خرج شماری اندک از آدمیان شود که نیازمند الفبای درس سیاست هستند؟
کسانی که در پشت صحنه، گرداننده فضای سیاسی بوده‌اند و کشور را به جایی رسانده‌اند که ۱۴ نماینده اول آن در تهران با کمتر از پنج درصد از واجدان شرایط به مجلس بروند، الحق که شایسته جایزه ویژه! سیاسی‌اند.
اینکه در روزهای پایانی منتهی به روز انتخابات، امکانات رسانهای و تبلیغاتی همه نظام سیاسی را برای بسیج و تهییج مردم به کار ببریم تا مردمان پای صندوق رأی بیایند، نسخه‌ای منسوخ است. شرکت در انتخابات یک فرایند است. یک تاریخچه دارد. یک محتوا دارد. یک معنا دارد. مشارکت پیامد شماری از عوامل است که در طول زمان رخ داده‌اند. اقبال به صندوق، در نتیجه تحلیل آدمیان از این امر است که آیا اساسا رأی‌دادن تأثیر دارد یا خیر؟
اینکه مدت‌زمان طولانی با تحزب بجنگید و انتظار داشته باشید در آخرین لحظات و آخرین روزهای نزدیک انتخابات با رویکردی توده‌ای، مردم را به پای صندوق بکشانید، خیالی واهی است. این، احزاب سیاسی‌اند که زندگی سیاسی را معنا‌دار می‌کنند و مبارزه سیاسی، رأی‌دادن و هویت سیاسی مردمان را به تدریج متجلی می‌کنند. مسئولیت مشارکت باید با خود مردم باشد؛ و این در صورتی است که فرق و فارقی در سیاست وجود داشته باشد. بالاخره مردم باید بدانند «تفاوت در چیست؟». اینکه پس از کلی دعوا و جدل، ندانم که شانا اسم یک ائتلاف است یا اسم یک خبرگزاری نفتی، یا اینکه بالاخره سر در‌نیاوریم که بین شانا، امنا، صبحنا، مانا، خانا، پانا و سانا اختلاف بر سر چیست، چگونه می‌توان رأی داد؟
نکته و نیاز اصلی، ضرورت دستیابی به نظم سیاسی-فکری در جامعه ایرانی است. یک جامعه سیاسی باید بتواند به هنجارهایی روشن و قابل طبقه‌بندی بر اساس مطالبات و آمال و آرزوها تقسیم‌بندی شود. درست همچون کودکی که به تدریج بزرگ می‌شود و معانی گوناگونی را تجربه می‌کند و به هویت روشنی می‌رسد. جامعه ایرانی پس از 40 سال انتخابات پی‌در‌پی، علی‌الاصول باید به درجاتی از شفافیت خواست‌ها و مطالبات خود نائل می‌شد و بایستی سنتهای گوناگون سیاسی درون خویش را می‌شناخت، نه اینکه از پس سالیان، انبوهی از کاندیداهای بی‌نام‌و‌نشان را نماد زندگی سیاسی و سرزندگی اجتماعی معرفی کند، یا اینکه تنها اقلیتی به نماد جامعه سیاسی ایرانی تبدیل شده باشند که حتی در درون خود نیز به هویت روشنی نرسیده باشند و فاقد نظریه روشنی برای حکمرانی و توسعه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی باشند.
تحزب پایدار (بر وجه پایدار‌بودن تحزب تأکید دارم) و وجود احزاب شناسنامه‌داری که در گذر زمان به بازسازی و نوسازی فکری خود دست زده باشند و نماد تربیت سیاسی مردمان باشند، می‌تواند سنتهای سیاسی گوناگون بیافریند و کشور را از سردرگمی سیاسی و بی‌ثباتی درآورد.
دعوت مردم به پای صندوق رأی کار احزاب و سنتهای جدی سیاسی است، نه کار چند پدرخوانده، خواننده، هنرپیشه و ورزشکار. آنگاه که این فرصت از کشور و نظام گرفته شود، منتظر تغییری جدی در اقبال مردم به صندوق رأی نباید بود.
نه‌تنها این نشده، بلکه سرمایه سیاسی نیز تولید نشده است. پس از 40 سال انتخابات پی‌در‌پی، هیچ هویت روشن سیاسی از درون این انبوه کاندیدا پدیدار نشده است، بلکه همان اقلیت پنج‌درصدی هم فاقد تئوری سیاسی‌اند و فعالیت‌های آنان و رقابت‌هایشان هم در حد دعواهای نازل و روزمره حیدری-نعمتی است.
پس از سال‌ها صرف سرمایه، تبلیغ و بهره‌کشی از رسانهها، پروژه‌ها، ارزش‌ها و... یک گروه موفق شده است در مرکز سیاسی کشور فقط با پنج درصد آرا به مجلس راه یابد... بنای سیاسی کشور پیچیده و مردم فرهیخته‌ای همچون ایران را نمی‌توان بر چنین بنیانی گذاشت.
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna
✍️دکتر کیومرث اشتریان
کشاندن مردم به پای صندوق رأی وظیفه احزاب است نه حاکمیت. چرا باید کل حاکمیت خود را خرج دعوای سانا، مانا، پانا، جانا و... کند؟ مردم در صورتی به پای صندوق می‌آیند که احساس کنند رأی آنان معنایی دارد. چرا باید امنیت ملی خرج شماری اندک از آدمیان شود که نیازمند الفبای درس سیاست هستند؟
کسانی که در پشت صحنه، گرداننده فضای سیاسی بوده‌اند و کشور را به جایی رسانده‌اند که ۱۴ نماینده اول آن در تهران با کمتر از پنج درصد از واجدان شرایط به مجلس بروند، الحق که شایسته جایزه ویژه! سیاسی‌اند.
اینکه در روزهای پایانی منتهی به روز انتخابات، امکانات رسانهای و تبلیغاتی همه نظام سیاسی را برای بسیج و تهییج مردم به کار ببریم تا مردمان پای صندوق رأی بیایند، نسخه‌ای منسوخ است. شرکت در انتخابات یک فرایند است. یک تاریخچه دارد. یک محتوا دارد. یک معنا دارد. مشارکت پیامد شماری از عوامل است که در طول زمان رخ داده‌اند. اقبال به صندوق، در نتیجه تحلیل آدمیان از این امر است که آیا اساسا رأی‌دادن تأثیر دارد یا خیر؟
اینکه مدت‌زمان طولانی با تحزب بجنگید و انتظار داشته باشید در آخرین لحظات و آخرین روزهای نزدیک انتخابات با رویکردی توده‌ای، مردم را به پای صندوق بکشانید، خیالی واهی است. این، احزاب سیاسی‌اند که زندگی سیاسی را معنا‌دار می‌کنند و مبارزه سیاسی، رأی‌دادن و هویت سیاسی مردمان را به تدریج متجلی می‌کنند. مسئولیت مشارکت باید با خود مردم باشد؛ و این در صورتی است که فرق و فارقی در سیاست وجود داشته باشد. بالاخره مردم باید بدانند «تفاوت در چیست؟». اینکه پس از کلی دعوا و جدل، ندانم که شانا اسم یک ائتلاف است یا اسم یک خبرگزاری نفتی، یا اینکه بالاخره سر در‌نیاوریم که بین شانا، امنا، صبحنا، مانا، خانا، پانا و سانا اختلاف بر سر چیست، چگونه می‌توان رأی داد؟
نکته و نیاز اصلی، ضرورت دستیابی به نظم سیاسی-فکری در جامعه ایرانی است. یک جامعه سیاسی باید بتواند به هنجارهایی روشن و قابل طبقه‌بندی بر اساس مطالبات و آمال و آرزوها تقسیم‌بندی شود. درست همچون کودکی که به تدریج بزرگ می‌شود و معانی گوناگونی را تجربه می‌کند و به هویت روشنی می‌رسد. جامعه ایرانی پس از 40 سال انتخابات پی‌در‌پی، علی‌الاصول باید به درجاتی از شفافیت خواست‌ها و مطالبات خود نائل می‌شد و بایستی سنتهای گوناگون سیاسی درون خویش را می‌شناخت، نه اینکه از پس سالیان، انبوهی از کاندیداهای بی‌نام‌و‌نشان را نماد زندگی سیاسی و سرزندگی اجتماعی معرفی کند، یا اینکه تنها اقلیتی به نماد جامعه سیاسی ایرانی تبدیل شده باشند که حتی در درون خود نیز به هویت روشنی نرسیده باشند و فاقد نظریه روشنی برای حکمرانی و توسعه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی باشند.
تحزب پایدار (بر وجه پایدار‌بودن تحزب تأکید دارم) و وجود احزاب شناسنامه‌داری که در گذر زمان به بازسازی و نوسازی فکری خود دست زده باشند و نماد تربیت سیاسی مردمان باشند، می‌تواند سنتهای سیاسی گوناگون بیافریند و کشور را از سردرگمی سیاسی و بی‌ثباتی درآورد.
دعوت مردم به پای صندوق رأی کار احزاب و سنتهای جدی سیاسی است، نه کار چند پدرخوانده، خواننده، هنرپیشه و ورزشکار. آنگاه که این فرصت از کشور و نظام گرفته شود، منتظر تغییری جدی در اقبال مردم به صندوق رأی نباید بود.
نه‌تنها این نشده، بلکه سرمایه سیاسی نیز تولید نشده است. پس از 40 سال انتخابات پی‌در‌پی، هیچ هویت روشن سیاسی از درون این انبوه کاندیدا پدیدار نشده است، بلکه همان اقلیت پنج‌درصدی هم فاقد تئوری سیاسی‌اند و فعالیت‌های آنان و رقابت‌هایشان هم در حد دعواهای نازل و روزمره حیدری-نعمتی است.
پس از سال‌ها صرف سرمایه، تبلیغ و بهره‌کشی از رسانهها، پروژه‌ها، ارزش‌ها و... یک گروه موفق شده است در مرکز سیاسی کشور فقط با پنج درصد آرا به مجلس راه یابد... بنای سیاسی کشور پیچیده و مردم فرهیخته‌ای همچون ایران را نمی‌توان بر چنین بنیانی گذاشت.
#خط_مشی_پژوهی
🇮🇷ديده بان سياستگذاري ايران🇮🇷
@ipwna