#اختصاصی_ایراس #نگاه_روسی
❗️ایران در سازمان همکاری شانگهای: گردش اجباری به شرق و نظم جدید جهانی

🔰 برجام و داعش چه تاثیری بر نزدیکی ایران به شانگهای داشت؟

🔹روز 17 سپتامبر سال جاری میلادی، شرکت کنندگان در نشست سازمان همکاری شانگهای که در شهر دوشنبه برگزار شد، مجموعه ای از اسناد را به امضا رساندند که یکی از مهمترین آنها، تایید آغاز روند عضویت ایران در این سازمان بود.

✍🏻 نیکیتا اسماگین، کارشناس "شورای روسی روابط بین‌الملل" و موسس نشریه “ایران امروز” در روسیه

🔸این تصمیم ایران را به صورت رسمی به یک عضو تمام عیار تبدیل نمی کند و تنها رویه‌ی ورود تهران را کلید می زند. عضویت کامل نیازمند امضای چندین سند است که معمولا نزدیک به ۲ طول سال طول می کشد. با این حال تصمیم اصلی از سوی سران کشورهای عضو گرفته شده و حالا می شود ایران را یک عضو کامل در سازمان همکاری شانگهای خواند.

🔹نقش کلیدی را در پذیرش ایران به عنوان یک عضو کامل، مسکو ایفا کرد. دقیقا پس از گفتگوی علی شمخانی با نیکلای پاتروشف، دبیر شورای عالی امنیت ملی روسیه در تاریخ ۱۱ اوت بود که برای نخستین بار اعلام شد موانع سیاسی برای عضویت ایران در این سازمان بین المللی برطرف شده اند. علاوه بر این، مقامات روسیه در طول یک سال اخیر بارها اعلام کردند که خواستار واکنش مثبت کشورهای عضو به درخواست تهران برای عضویت کامل هستند.

🔸البته که این اقدام، نخستین پیروزی دیپلماتیک دولت محافظه کار ابراهیم رئیسی است. یکی از کلیدی ترین وظایف او، نمایش دادن دستاوردهای دولتش در برابر شکست هایی است که در دو دولت حسن روحانی به عنوان یک اصلاح طلب به دست آمده بود. روحانی هم بارها برای عضویت در این سازمان تلاش کرده بود اما در نهایت نتوانست به این مهم دست یابد.

🔹یکی از دلایل عدم موفقیتش هم تمرکز دولت روحانی بر توسعه روابط با غرب بود. در دولت او، برجامی که با آمریکا و اروپایی ها بسته شد و چشم انداز سرمایه گذاری های بزرگ غربی ها در ایران، به طور ملموسی بر دیگر پروژه ها برتری داشتند. به همین دلیل هم برنامه ها برای عضویت در دیگر سازمان های بین المللی به اولویت دوم تبدیل شده بودند. در آن زمان شاید این تصمیم درست به نظر می رسید اما با تغییر رویه سیاستگذاری آمریکا، نیاز به یافتن یک جایگزین برای همگان مشهود بود.

🔸البته نمی شود گفت که دولت روحانی به صورت کامل محور توسعه روابط با شرق را کنار گذاشته بود چراکه در دوره او حداقل دو اتفاق مهم در این راستا رخ داد. ابتدا در تاریخ ۱۷ می ۲۰۱۸ تهران بر سر ایجاد منطقه ازاد تجاری به صورت موقت با اتحادیه اقتصادی اوراسیا به توافق رسید که از ۲۷ اکتبر ۲۰۱۹ به مدت سه سال به اجرا گذاشته شد. و دومی هم توافق برای آغاز همکاری اقتصادی همه جانبه با چین به مدت ۲۵ سال بود که در تاریخ ۲۷ مارس اعلام شد.

🔹در حالیکه دولت روحانی به یکی از تلخ ترین دوره های اقتصادی در تاریخ ایران تبدیل شد، رئیسی تلاش دارد تا بیش از همه خود را “پاد” روحانی نشان دهد. رئیسی اول از همه باید به قدرت رسیدن خود را توجیه کند. رئیسی در انتخابات چند ماه پیش در شرایطی به پیروزی رسید که بخش قابل توجهی از جامعه بی میل بودند و رکورد کمترین میزان حضور مردم در انتخابات ثبت شد.

🔸برای رئیسی فعلا مبارزه با کرونا نخستین هدف مهم داخلی است. با توجه به سرعت خوب واکسیناسیون، حالا در ایران خبرهای خوبی از کاهش تدریجی محدودیت ها شنیده می شود. این روند دقیقا خلاف دولت روحانی است کرونا روز به روز گسترش بیشتری میافت و بخش خصوصی و دولتی قادر به واردات واکسن به اندازه نیاز هم نبودند.

🔹حالا عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، شروعی خوب را برای دولت رئیسی در عرصه سیاست خارجی رقم زد. این موضوع با توجه به تلاش ها برای از سرگیری مذاکرات بازگشت به برجام، اهمیت بیشتری پیدا می کند. تهران و واشنگتن به صورت رسمی مایل به بازگشت به برجام هستند و این موضوع را بارها گفته اند اما پس از اقدام دونالد ترامپ در دولت سابق آمریکا، میزان اعتماد به طرفین به شدت کاهش یافته و همین بی اعتمادی، آینده برجام را مه آلود جلوه می دهد.

🔰 ادامه در ایراس...

http://iras.ir/?p=2916

📌به «ایراس» بپیوندید:
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#اختصاصی_ایراس #نگاه_روسی؛
❗️بن‌بست در توافق میان ایران و آمریکا: سرنوشت یک مناقشه بزرگ چه می‌شود؟

🔰 مستثنی کردن برنامه هسته‌ای از بسته کلی تعارضات میان آمریکا و ایران ساده نیست. زمانی اوباما سعی کرد این کار را انجام دهد و حالا هم بایدن راه او را دنبال می‌کند. جمهوری خواهان و در راس آنها ترامپ اما مسیری متفاوت را طی کردند تا موضوع هسته‌ای در یک مجموعه و همراه با دیگر موضوعات اختلاف برانگیز بررسی شوند. برنامه موشکی، حقوق بشر و موضوع تروریسم از دیگر محل‌های اختلاف هستند.

✍🏻 ایوان تیموفیف، مدیر برنامه ریزی اندیشکده والدای کلاب روسیه

🔹چشم انداز گفتگو درباره برنامه هسته‌ای ایران به تدریج مبهم می‌شود. بعد از اینکه جو بایدنِ دموکرات وارد کاخ سفید شد، واشنگتن به دنبال مذاکره برای بازگشت به برجام افتاد. او سعی می‌کند میراث دونالد ترامپ را که به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد، آن هم با وجود قطعنامه ۲۲۳۱ در سال ۲۰۱۵ توسط شورای امنیت سازمان ملل، کنار بگذارد. ترامپ در سال ۲۰۱۸ نه تنها تحریم‌های یک طرفه امریکا علیه ایران را بازگرداند، بلکه تحریم‌های بیشتری هم وضع نمود. ایران هم بر همین اساس شروع کرد به فاصله گرفتن از توافق.

🔸طرفین حالا یک مذاکره غیر مستقیم را از آوریل ۲۰۲۱ در وین کلید زده اند اما به نتیجه محسوسی نرسیده اند. مشخص است که طولانی شدن مذاکرات به نفع آمریکا نخواهد بود. از نگاه کاخ سفید، این تاخیر باعث می‌شود که ایران زمان برای حرکت به سوی برنامه هسته‌ای نظامی اش به دست آورد. با این حال، بازگشتن به این توافق حتی از حفظ آن هم سخت تر است.

🔹موضع هر دو در خصوص برجام کاملا مشخص است. تهران ابتدا می‌خواهد که آمریکا همه تحریم هایی را که تمدید کرده و یا بر خلاف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت اعمال نموده، لغو کند، تا پس از آن به تعهداتش در برجام بازگردد. آمریکا اما می‌گوید که تهران باید اول به تعهدات خود برگردد، تا واشنگتن سپس موضوع تحریم‌ها را بررسی کند. سطح اعتماد بین طرفین تقریبا صفر است. اقدام ترامپ به خروج یک طرفه از برجام نه تنها چهره کاخ سفید را برای تهران، بلکه برای متحدان خودش هم مخدوش کرد. البته آمریکا هم بسیار به ایران بدبین است. درواقع جمهوری‌خواهان پایه و اساس مخالفت با تلاش‌های اوباما برای رسیدن به برجام را شکل داده بودند و ترامپ تنها کاری که کرد این بود که موضع حزبش درباره یک “توافق بد” را به نتیجه منطقی رساند.

🔸رسیدن موضع دو کشور به نزدیکی هم بسیار دشوار است. در تئوری می‌شود از همزمان کردن اقدامات دو طرف و همزمان کم رنگ کردن اقدامات اتمی ایران سخن گفت. اما همینجا هم اختلافات پدید می‌آیند. پارامترهای این همزمانی چه خواهند بود؟ و مهمتر، چطور می‌شود تضمین کرد که یکی از دو طرف همین توافق را نقض نمی‌کند؟

🔹این موضوع برای ایران اگر سرنوشت ساز نباشد، حداقل مهمتر است. بازگشت تحریم‌های آمریکا در سال ۲۰۱۸ باعث شکست اقتصاد ایران شد. یکی از مهمترین فاکتورها در این تحریم‌ها، ممنوعیت خرید نفت ایران بود. بعلاوه، آمریکا با استفاده از اقدامات اجباری و مکانیزم تحریم‌های ثانویه، این محدودیت را با موفقیت بر دیگر کشورهای همکار با ایران هم اعمال کرده است. همین محدودیت در موضوع حمل و نقل نفت، بیمه‌ی حمل و نقل‌ها و دیگر تحریم‌های مالی که ترامپ اعمال کرد هم صدق می‌کند. اپیدمی کرونا این شرایط را تشدید هم کرده است.

🔸حداقل لغو بخشی از تحریم‌ها هم به مثابه نفسی تازه برای اقتصاد ایران خواهد بود. از طرف دیگر، درک ایرانی‌ها از برنامه اتمی به این شکل است که برایشان یک موضوع حیاتی است. مداخله نظامی توسط آمریکا و هم پیمانانش در این شرایط غیر ممکن است و هزینه بسیار بالایی خواهد داشت. همچنین، آمریکا برای تمرکز بیشتر بر مقابله اش با چین و روسیه، دارد حضورش در خاورمیانه را کمتر می‌کند. البته داشتن سلاح اتمی برای ایران، می‌تواند امکان چنین مداخله نظامی را کمتر هم بکند. ممکن است یک سناریوی دیگر هم باشد که طبق آن، داشتن چنین سلاحی باعث تحریک آمریکا، اسرائیل و دیگر بازیگران منطقه‌ای شود تا به نحوی مداخله نظامی را صورت دهند. به طور مشخص، تهران این را به خوبی می‌داند و به همین دلیل از موضوع هسته‌ای با شور ولی همراه با احتیاط استفاده می‌کند.

🔰ادامه در ایراس:
http://iras.ir/?p=2935

📌به «ایراس» بپیوندید:
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
❗️سندرُم پسا قره‌باغ: چرا اختلاف بین تهران و باکو حل نخواهد شد؟

🌐تحولات روزهای اخیر، اختلافات بین ایران و جمهوری آذربایجان را به سطح جدیدی رسانده است. در دهه ۲۰۱۰ میلادی به نظر می رسید که باکو و تهران، پس از سال‌ها بی‌اعتمادی نسبت به یکدیگر، سرانجام زمینه‌ای برای همکاری کامل پیدا کرده‌اند. با وجود این، جنگ اخیر در قره‌باغ هم توازن قدرت در منطقه و هم موضع طرف آذربایجانی را تغییر داد.

✍🏻نیکیتا سماگین، خبرنگار خبرگزاری ایتارتاس در تهران

🔹دلیل اولیه تشدید فعلی در روابط، تلاش‌های جمهوری آذربایجان برای مختل کردن ارتباط مستقیم ایران با ارمنستان بود. با این حال، مجموعه مشکلات تنها به این موضوع محدود نمی شود. تهران از حضور اسرائیل در جمهوری آذربایجان و تقویت ترکیه در منطقه نیز نگران است. باکو هم به نقش تغییر یافته خود پی برده و مایل نیست منافع ملی جمهوری اسلامی ایران را در نظر بگیرد.

🔰اسرائیل در حال پیش‌روی است
🔸توسعه روابط تل آویو-باکو، تهران را به شدت نگران می‌کند. پیش از هر چیز، طرف ایرانی از ایجاد پایگاه دشمن دائمی خود -درست در مرز شمال غربی ایران- بیم دارد. برخی کارشناسان ایرانی اعلام کرد‌ه‌اند که اسناد هسته‌ای بایگانی شده ایران که در سال ۲۰۱۸ توسط بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر دولت یهود افشاء شد، به دست نیروهای ویژه اسرائیل با وساطت طرف آذربایجانی به سرقت رفته بودند.

🔹تا حد زیادی تلاش‌های اسرائیل برای نزدیک شدن به خاک ایران، دکترین دفاع رو به جلو خود تهران را منعکس می کند. این نظریه متضمن مبارزه با تهدیدهایی ناشی از «حاشیه دور» و بدین ترتیب دورتر کردن رویارویی از مرزهای خود می‌باشد. بدین منظور نیروهای ایرانی در تلاشند تا به خاک اسرائیل نزدیک شوند که در این امر تا زیادی به ویژه در سوریه موفق شده اند.

🔸مسئله دیگر این است که تهران این کار را برای از بین بردن نابرابری فرصت‌ها انجام می دهد. نیروهای اسرائیلی به طور مرتب عملیات ویژه‌ای در ایران انجام می‌دهند. در سالهای اخیر برخی حملات سایبری علیه تأسیسات هسته ای ایران که توسط سرویس های ویژه اسرائیل سازماندهی شده‌اند که مشهورترین آنها ویروس “استاکس‌نت” بود. در سال ۲۰۱۰ اقدامات اسرائیل منجر به انهدام حدود هزار سانتریفیوژ در تأسیسات هسته‌ای نطنز شد. علاوه بر این، شکی نیست که دو انفجار در همین تأسیسات در ژوئیه ۲۰۲۰ و آوریل ۲۰۲۱ و همچنین ترور محسن فخری‌زاده -فیزیکدان برجسته ایرانی- در نوامبر ۲۰۲۰ از طرف سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل انجام شده‌اند. تهران قادر به انجام چنین کاری در خاک اسرائیل نبوده است.

🔹در عین حال، نفوذ اسرائیل در جمهوری آذربایجان تنها یکی از عناصر یک فرایند بزرگتر است. اسرائیل حالا در امارات و بحرین هم که روابط خود را با اسرائیل با «پیمان ابراهیم» در سال ۲۰۲۰ عادی کرده اند، حضور دارد. همکاری طرف اسرائیلی با مقامات کُرد در منطقه خودمختار کردستان عراق (که دارای مرز زمینی با جمهوری اسلامی است) نیز واضح است. اسرائیل هرگز در تاریخ خود اینقدر روابط دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی-اطلاعاتی با کشورهای هم مرز با ایران نداشته است.

🔸تهران به وضوح فشار رو به رشد تل آویو را که در حال حاضر از جهات مختلف به مرز ایران نزدیک شده است، احساس می‌کند. این سطحی جدید از تهدید علیه طرف ایرانی است. ایران از آنچه در حال رخداد است، بسیار خشمگین شده اما به نظر می رسد هنوز یک استراتژی واکنش برای خنثی سازی این تهدیدها تدوین نکرده است. بنابراین، در حال حاضر جمهوری اسلامی به هشدارهای شدید به همسایگان خود اکتفا می‌کند.

🔹تا آنجا که به جمهوری آذربایجان مربوط می‌شود، به نظر می رسد که این کشور تصمیم خود را گرفته است؛ تعامل جدی و بلندمدت با اسرائیل. علاوه بر این، پس از پیروزی در جنگ اخیر در قره‌باغ، باکو اطمینان بیش از حدی به قدرت نظامی خود دارد، بنابرین تصور می کند که کسی نمی‌تواند به او بگوید با چه کشورهایی باید همکاری کند.

🔰ادامه در ایراس:
http://iras.ir/?p=3051

📌به «ایراس» بپیوندید:
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
❗️قزاقستان بلاروس نیست

✍🏻 آندری کورتونوف در شورای روسی روابط بین‌الملل

🔰کتاب معروف دومین رئیس جمهور اوکراین لئونید کوچما "اوکراین روسیه نیست" را به خاطر دارید؟ وقتی حوادث غم انگیز اخیر قزاقستان را با اوج گیری جنبش اعتراضی یک سال و نیم پیش در بلاروس مقایسه می کنید، بی اختیار این نام به ذهن خطور می کند.

🔹چرا تظاهرات گسترده خیابانی که چندین ماه در مینسک و دیگر شهرهای بلاروس به طول انجامید، عموماً مسالمت آمیز باقی ماند، در حالی که تظاهرات در شهرهای قزاقستان تنها در چند روز به شورش و خشونت تبدیل شد؟

🔸چرا مسکو و سازمان پیمان امنیت جمعی ترجیح دادند از طریق ابزار نظامی در آنچه در بلاروس رخ می دهد مداخله نکنند، اما تصمیم فوری برای اعزام نیروهای حافظ صلح چندجانبه به قزاقستان گرفتند؟

🔹چرا واکنش ” جمعی غرب ” به وقایع جمهوری بلاروس روشن و بدون ابهام و به رویدادهای قزاقستان مبهم و حتی متناقض بود؟

🔸احتمالاً هیچ پاسخ روشن و جامعی برای همه این سؤالات وجود ندارد. با این وجود، شناسایی عوامل اصلی تعیین کننده پویایی بسیار متفاوت بحران‌ها در دو کشور پس از فروپاشی شوروی که در دهه ۱۹۹۰ به طور کلی مدل‌های مشابهی از سیستم‌های سیاسی شخصی را انتخاب کردند و تا همین اواخر تقریباً استانداردها در نظر گرفته می شدند، مناسب به نظر می رسد؛ ثبات در همه چیز. با تمام خصوصیات عمومی مشترک دو کشور، قزاقستان هنوز بلاروس نیست و مسیرهای توسعه آنها در همه چیز همگرا نیست.

🔹اول از همه، جامعه بلاروس با همگنی نسبی متمایز می شود و خود جمهوری نیز فشرده است. اگرچه نمایندگان تقریباً همه ملیت‌هایی که زمانی در اتحاد جماهیر شوروی زندگی می کردند را می توان در قلمرو این کشور یافت، بلاروس‌های قومی حدود ۸۵٪ از جمعیت را تشکیل می دهند. اکثریت قریب به اتفاق ساکنان این کشور خود را مسیحی ارتدوکس می دانند، اما عامل مذهبی هرگز نقش مهمی در زندگی جامعه بلاروس ایفا نکرده است و امروزه نیز نقشی ندارد.

🔸برعکس، قزاقستان بزرگ یکی از ناهمگون ترین دولت‌های پس از شوروی بوده و باقی می ماند؛ نه تنها از نظر ترکیب قومی و اعتقادی، بلکه از نظر اختلافات منطقه ای و در هم تنیدگی پیچیده منافع طایفه‌های اصلی و گروه‌های فرعی. تکلیف شکل گیری هویت ملی جدید در هیچ یک از دو طرف به طور کامل حل نشده است، اما در هر مورد اساساً متفاوت است.

🔹در بلاروس سی سال است که هیچ گروه الیگارشی با نفوذی وجود نداشته است که بتواند رهبری سیاسی کشور را به چالش بکشد، و امروز دولت همچنان به کنترل کامل “مراکز فرماندهی” در اقتصاد ادامه می دهد. در قزاقستان، گروه‌های تجاری با نفوذ یک ربع قرن پیش ظهور کردند. مبارزه شدید برای کنترل جریان‌های مالی و توزیع مجدد اموال هنوز در کشور ادامه دارد.

🔸شاید به همین دلیل است که رویدادهای قزاقستان یک تقابل کلاسیک دو قطبی بین نهادهای جامعه مدنی و مقامات نبود، بلکه پدیده ای بسیار پیچیده تر بود. این اعتراضات که به عنوان اعتراضات محلی با مطالبات صرفاً اقتصادی آغاز شد، به سرعت طبقه متوسط ​​شهرهای بزرگ را به تسخیر خود درآورد و شعارهای سیاسی نیز به شعارهای اقتصادی اضافه شد. از جمله، تا جایی که می توان قضاوت کرد، رویارویی آشکار در خیابان‌های شهر با درگیری پنهان میان دفاتر مقامات عالی رتبه قزاقستان همراه بود.

🔹البته، تفاوت در ویژگی‌های شخصیت ملی بلاروس‌ها و قزاق‌ها نقش خود را ایفا کرد. هر گونه تعمیم در این امتیاز مشروط و آسیب پذیر به نظر می رسد، اما همچنان می توان گفت که بلاروس‌ها اروپایی صبور، محتاط و غیر متخاصم بودند و می مانند، در حالی که قزاق‌ها احساساتی تر، تکانشی، قاطع و بی حوصله هستند.

🔸اجداد بلاروس‌های مدرن دهقانان ساکن اروپای مرکزی هستند ، اجداد قزاق‌ها عشایر بی قرار کمربند استپی آسیای مرکزی هستند. سنت تاریخی بلاروس متعلق به تشکیلات امپراتوری بزرگ (دوک نشین بزرگ لیتوانی، امپراتوری روسیه، اتحاد جماهیر شوروی) است، سنت تاریخی قزاقستان قبل از پیوستن به روسیه یک دموکراسی قبیله ای (طبیعی) بسیار عجیب و غریب در غیاب یک دولت مرکزی است.

🔹در موقعیت ژئوپلیتیکی دو کشور تفاوت‌های اساسی کاملاً آشکاری وجود دارد. جمهوری بلاروس مرکز اروپا و نزدیکترین همسایه شرقی اتحادیه اروپا است. قزاقستان در مرکز اوراسیا، در کنار افغانستان و دیگر نقاط بی ثباتی واقعی یا بالقوه قرار دارد....

🔰ادامه در ایراس 👈🏻
http://iras.ir/?p=4091
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#اختصاصی #نگاه_روسی
❗️بیانیه روسیه و چین: اعلام جنگ یا پیشنهاد آتش بس؟

✍️ آندری کورتونوف در شورای روسی روابط بین الملل

🔰 در 4 فوریه 2022، در حاشیه بازی‌های المپیک زمستانی در پکن، ولادیمیر پوتین و شی جین‌پینگ بیانیه مشترک فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین در مورد روابط بین‌المللی در حال ورود به عصر جدید و توسعه پایدار جهانی را امضا کردند. این یک بیانیه مفهومی نسبتا طولانی است که رویکردهای مشترک روسیه و چین را در مورد برخی از اساسی‌ترین موضوعات دنیای مدرن، از جمله امنیت منطقه‌ای و جهانی، دموکراسی و حقوق بشر، عدالت اجتماعی و تغییرات آب و هوایی، کنترل تسلیحات و عدم اشاعه هسته‌ای، حاکمیت ملی و تطبیق پذیری شرح می‌دهد.

🔰بیانیه صادر شده توسط رهبران دو کشور در پس زمینه بحران حاد جاری در اطراف اوکراین و بحران نهفته در اطراف تایوان نمی‌تواند مورد توجه قرار نگیرد. همانطور که انتظار می رفت، در غرب بیشتر به عنوان یک چالش در برابر قوانین بازی در سیاست جهانی و به عنوان ادعایی برای رهبری در تجدید نظر در این قوانین مورد انتقاد قرار گرفت. پکن و مسکو بار دیگر به تلاش برای ایجاد نوعی «اتحاد خودکامگان» جهانی که مخالف کشورهای لیبرال دموکراسی هستند، متهم شدند.

🔰بسیاری از روزنامه نگاران، صاحب نظران و سیاستمداران آمریکایی و اروپایی این بیانیه را تأییدی بر این موضوع دانستند که رهبران چین و روسیه واقعاً قصد ندارند حقوق بشر یا نهادهای دموکراتیک را جدی بگیرند، آمادگی تحمل هرگونه مخالف یا مخالفت سیاسی در کشورهای خود را ندارند و به دنبال حفظ آن و مشروعیت خودشان در درجه اول با حفظ ثبات اقتصادی و پرورش ناسیونالیسم مبارز هستند. این بیانیه عملاً به عنوان اعلان جنگ علیه جوامع و نهادهای غربی توسط “اتحاد خودکامگان” تلقی شد.

🔰با این حال، چنین قضاوت هایی چقدر منصفانه هستند؟ آیا منصفانه است که بیانیه را به عنوان اعلان جنگ ایدئولوژیک علیه غرب تفسیر کنیم، یا بیشتر پیشنهادی برای آتش بس ایدئولوژیک جهانی است؟

🔰بیایید با این واقعیت شروع کنیم که تمایل به گنجاندن روسیه و چین در “اتحاد خودکامه ها” نشان دهنده درک سطحی از ماهیت و ویژگی های اقتدارگرایی مدرن است. روسیه و چین دو کشور بسیار متفاوت با مبانی تمدنی بسیار متفاوت هستند. بر اساس بسیاری از شاخص های اجتماعی، روسیه به همسایگان خود در اروپای مرکزی بسیار نزدیکتر از چین است و جامعه چین دارای ویژگی های مشترک بیشتری با جوامع آسیای جنوب شرقی است تا با جامعه روسیه.

🔰روسیه و چین هر دو سنت های فرهنگی و سیاسی منحصر به فرد خود را دارند، هر یک از این کشورها رویکردهای خود را (از بسیاری جهات بحث برانگیز و آشکارا ناقص) در مورد مخالفان و مخالفت های سیاسی، کنترل اینترنت و شبکه های اجتماعی، و یکپارچه سازی اقلیت های قومی و مذهبی و غیره دارند. به نقل از شکسپیر می توان گفت که روسیه و چین شبیه یکدیگر هستند، «مثل صدف تا گلابی» و بنابراین قرار دادن آنها در یک دسته «خودکامگی های جهانی» بسیار تعمیم مشکوک و حتی گمراه کننده است.... 👇🏻

http://iras.ir/?p=4392
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#اختصاصی
#نگاه_روسی
❗️بمبی برای چهار رئیس جمهور: چگونه تهدید هسته‌ای بحران اوکراین را تشدید می‌کند

✍️ آندری کورتونوف، مدیر کل شورای امور بین‌الملل روسیه

🔰تمایل برخی رهبران به استفاده از استدلال‌های هسته‌ای برای تقویت موضع خود در مذاکرات قابل درک و تا حدودی حتی طبیعی است. رهبران اوکراین از این طریق تلاش می‌کنند تضمین‌های امنیتی را از غرب به دست آورند، رئیس جمهور روسیه در تلاش است تا اقدامات نامطلوب احتمالی ناتو را در دوره “عملیات ویژه” در اوکراین مهار کند، رهبر بلاروس ظاهرا امیدوار است. دست خود را برای افزایش سطح سرمایه شخصی در سیاست اروپا باز کند.

🔻با این حال، مانند کبریت برای کودکان، بمب هسته‌ای بازیچه روسای جمهور نیست. همه چیز مربوط به سلاح‌های هسته‌ای – تهدید به گسترش آنها، چشم انداز کاهش آستانه هسته‌ای، فروپاشی احتمالی مکانیسم‌های کنترل سلاح‌های هسته‌ای – برای بشریت مهمتر از آن است که به عنوان ابزار چانه زنی در هر درگیری و بحران منطقه‌ای عمل کند.

🔻حتی در حادترین دوره‌های جنگ سرد در قرن گذشته، طرف‌های مقابل اراده سیاسی و عقل سلیم کافی برای مصون نگه داشتن برنامه هسته‌ای از سایر مشکلات بین‌المللی داشتند. شاید به همین دلیل است که آنها به طور مداوم موفق شده اند از تهدید یک درگیری هسته‌ای جهانی که دائماً در افق ظاهر می‌شد جلوگیری کنند.

🔻طی دهه‌های گذشته، درک واقعیت این تهدید به پس‌زمینه آگاهی عمومی منتقل شده است: مسائلی مانند تغییرات آب‌وهوایی، مهاجرت کنترل‌نشده، تروریسم بین‌المللی و در نهایت، ویروس کرونا، آن را کنار زده است. اما پس از یک جنگ جهانی هسته‌ای، نه اینها و نه سایر موضوعات در دستور کار بین‌المللی برای معدود کسانی که از فاجعه سیاره‌ای جان سالم به در می‌برند، معنایی نخواهد داشت. تا دیر نشده موضوع هسته‌ای باید فوراً به کانون برنامه‌های بین المللی بازگردانده شود.

🔻در عمل، این می‌تواند به معنای زیر باشد. اول، ما نیاز به یک جلسه فوری “پنج قدرت هسته‌ای” – اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل – برای بحث در مورد مسائل ثبات استراتژیک جهانی داریم. این نشست باید به ایجاد مکانیزمی برای تعامل مداوم اعضای «پنج» در موضوعاتی مانند تهدیدات جدید اشاعه، چالش‌های مرتبط با پیشرفت‌های فنی- نظامی در حوزه موشکی هسته‌ای، افزایش شفافیت در برنامه ریزی نظامی و دکترین های ملی برای استفاده از سلاح های هسته ای منجر شود.

🔻ثانیاً، بحران کنونی نباید منجر به خاتمه مذاکرات دوجانبه روسیه و آمریکا در مورد کاهش تسلیحات تهاجمی استراتژیک فراتر از چارچوب معاهده START-3 موجود شود. کمتر از چهار سال تا پایان این قرارداد باقی مانده است و دیگر امکان تمدید START-3 وجود نخواهد داشت.

🔻ثالثاً، آغاز بحث در مورد دستور کار هسته‌ای در اروپا، از جمله توقف استقرار موشک‌های هسته‌ای میان برد و کوتاه برد در قاره اروپا ضروری است.

🔰در طول ۳۰ سال گذشته، درک واقعیت تهدید هسته‌ای در پس زمینه آگاهی عمومی فروکش کرده است. شاید به همین دلیل بود که یک قانون مهم دوران جنگ سرد فراموش شد – عدم استفاده از موضوع سلاح‌های هسته‌ای در درگیری‌های منطقه‌ای.

🔰ادامه در ایراس 👈🏻
http://iras.ir/?p=4625
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی #اختصاصی
❗️خطوط واگرایی: رویکردها در جامعه روسیه نسبت به مذاکرات با اوکراین

🔰نتایج موقت مذاکرات روسیه و اوکراین به طور طبیعی موجی از شور و شوق را در میان همه کسانی که دیپلماسی را ابزار اصلی دستیابی به صلح و حل مشکل اوکراین‌ می‌دانند، برانگیخت. در محافل کارشناسی، آنها شروع به صحبت در مورد احتمال برگزاری نشست سران، در مورد مکانیسم‌های ادعایی برای ارائه تضمین‌های امنیتی چندجانبه برای دولت اوکراین، در مورد مصالحه قابل قبول در مورد مسائل سرزمینی، و حتی در مورد چشم انداز بازسازی اوکراین پس از جنگ کردند.

✍🏻 آندری کورتونوف، مدیر کل و عضو هیئت رئیسه شورای امور بین‌الملل روسیه

با این حال، طرفداران راه حل‌های دیپلماتیک بلافاصله مخالفان پنهان و آشکار بسیاری پیدا کردند. علاقه مندان به ادامه قاطعانه عملیات ویژه در اوکراین شروع کردند به متهم کردن مذاکره کنندگان روسی به زودباوری نابخشودنی، نرمی بیش از حد و تقریباً خیانت به منافع ملی. این ادعاها در فضای عمومی سرازیر‌ می‌شد مبنی بر اینکه طرف اوکراینی اصولاً قادر به مذاکره نیست، کی یف فقط برای ایجاد ظاهر حرکت رو به جلو به مذاکره نیاز دارد و بنابراین، عملیات ویژه در هر صورت باید به پایان پیروزمندانه برسد. حتی اگر این امر مستلزم تلفات و هزینه‌های جدید در مقیاس وسیع باشد.

🔰 ادامه در ایراس 👈🏻
http://iras.ir/?p=4842
📌به «ایراس» بپیوندید:
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

#اختصاصی #نگاه_روسی
❗️چرا روسیه باید با جمهوری اسلامی ایران کار کند؟

✍️ نیکیتا اسماگین، کارشناس شورای روسی روابط بین الملل در ریاک

🔰روابط بین ایران و روسیه در حال تغییر به سطح جدیدی است. وضعیت فعلی گزینه‌های کمی در اختیار دو کشور می‌گذارد و مردم به دنبال فرصت‌های برای تقویت همکاری هستند.

🔹هرچند مشخص است که شرایط کلی روابط در حال گذر به سطح تازه ای است اما هنوز چشم انداز گسترش روابط مبهم به نظر می رسد. این وضعیت به ویژه برای مسکو پیش آمده که تازه دارد با واقعیت های سیاسی و اقتصادی جدیدی که باید با آنها زندگی کند، خو میگیرد. اهمیت اصلی ایران برای روسیه در حوزه اقتصادی و تجاری نیست، هرچند این دو زمینه هم بسیار مهم هستند، بلکه ارزش ایران برای مسکو حالا ارائه‌ی تجربه‌ی توسعه در شرایط تحریم شدید است.

🔸روابط ایران و روسیه در سال ۲۰۲۲ شاهد دو رویداد مهم بوده است. اولی سفر ابراهیم رئیسی به مسکو در ژانویه سال جاری میلادی بود. در آن زمان دولت سعی کرد این سفر را یک نقطه عطف دیپلماتیک نشان دهد هرچند که منتقدانش میگفتند هیچ اتفاق مهم و جدیدی در این سفر رخ نداده است.

🔹اما سفر الکساندر نواک معاون نخست وزیر روسیه در ماه می به ایران در شرایط متفاوتی رخ داد. هرچند سطح گفتگوها در این سفر پایین تر بود، اما هیات روسی در میانه بحران اوکراین به ایران سفر کرد. این روزها همه از نیاز اقتصاد روسیه در آینده به ایران و چین می گویند و به همین دلیل هم هست که مسکو سفر نواک به تهران را با نگاه متفاوتی می دید.

🔸با این حال موضوعاتی که در رسانه ها منتشر شد نشان داد که ترندهای مطرح در جریان این سفر با قبل از جنگ و تحریم روسیه فرقی نکرده است. لغو تحریم واردات محصولات لبنی ایران به روسیه، ایجاد کریدور تجاری از طریق دریای خزر، سرمایه‌گذاری روسیه در صنعت نفت و گاز ایران و موضوعاتی از این دست.

🔹موضوع افزایش مبادلات تجاری با ارزهای ملی هم جدید نیست و از سالها قبل پیگیری شده است. بحث اتصال سامانه های بانکی شتاب ایران و میر روسیه هم با وجود وعده های متعدد، هنوز اجرایی نشده است.

🔸البته باید گفت که همکاری اقتصادی و سیاسی دو کشور در سال ۲۰۲۱ رو به جلو بود و تهران و مسکو با سرعتی چشمگیر، خودشان را در یک سوی ساختار بین المللی دیدند. یعنی دو کشور از سرعت متوسط گسترش روابطشان جلو زدند و در سال ۲۰۲۲ هم همین وضعیت حاکم است. البته که حالا نیاز به افزایش مبادلات تجاری بیشتر حس می شود. تحریم های روسیه ماندنی هستند و امیدها به توافق ایران با آمریکا هم هر روز کمتر می شود.

🔹همراه آقای نواک کارآفرینان و تجاری به تهران آمدند که تاکنون هیچگاه به کار با ایران فکر نکرده بودند. حوزه های جدید همکاری همچون داروسازی، قطعات خودرو و متریال های ساخت و ساز مطرح شدند. رسانه های روسیه دائم از مدل اقتصادی ایران تحت تحریم می گویند و این فضایی را برای شکوفایی در روابط پدید آورده است.

🔸البته ایران آن کشوری نیست که تاجر بتواند سریع و راحت وارد بازار آن شود. تفاوت فرهنگ تجاری ایران ممکن است خیلی از تجار روس را در نگاه اول ناامید کند. فقط آنهایی خواهند ماند که یا جز ایران گزینه دیگری نداشته باشند و یا خیلی پیگیر و جدی باشند...

🔰ادامه 👈🏻
http://iras.ir/?p=5661
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
❗️روزنامه روسی: نفت ایران موضوع محوری گفتگوهای لاوروف در تهران

✍️گنادی پتروف در روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا» روسیه

«مسکو و تهران در وضعیت دوست- رقیب قرار گرفته اند. سفر دو روزه سرگی لاوروف، وزیر خارجه روسیه به ایران آغاز شد. این سفر در شرایط اساسا جدید برای دو کشور انجام می شود، شرایطی که می تواند هم موجب و هم مانع تعمیق همکاری شود. از یک سو روسیه و ایران که تحت فشار تحریم های بین المللی هستند به نظر می رسد باید به لحاظ سیاسی و اقتصادی به یکدیگر نزدیک شوند. از سوی دیگر، تهران بر خلاف روسیه می تواند بدون تغییر سیاست خارجی و داخلی خود، در آینده نزدیک روی لغو تحریم هایی که پیشتر وضع شده اند حساب کند. واقعیت این است که برای این منظور باید مذاکرات برجام که غیرمنتظره متوقف شده است را به جریان انداخت.

ولادیمیر ساژین، پژوهشگر ارشد انستیتو شرق شناسی آکادمی علوم روسیه معتقد است که هم آمریکا و هم ایران واقعا در بازگشت به «توافقنامه‌ی هسته ای» ذینفع هستند. برای بایدن این می تواند عمل به وعده های انتخاباتی اش باشد. علاوه بر این حالا، بعد از وضع تحریم نفت روسیه، برای آمریکا و اروپا مهم است که ایران را به بازار نفت برگردانند.

به گقته ساژین، ایرانی ها می توانند یک مرتبه نفت زیادی را برای فروش بگذارند، به آن اندازه ای که اوپک اجازه بدهد. این به کاهش بهای بنزین در آمریکا که خیلی بالا رفته است کمک خواهد کرد، و این با توجه به انتخابات میان دوره ای کنگره در نوامبر برای بایدن فوق العاده مهم است».... 👇🏻

http://iras.ir/?p=5759
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
❗️اعتراضات در ایران از نگاه تحلیلگر روس

✍️نیکیتا اسماگین، ایرانشناس و کارشناس شورای امور بین الملل روسیه

🔸شورای امور بین الملل روسیه: «اعتراض بخش جدایی ناپذیر حیات اجتماعی-سیاسی جمهوری اسلامی طی تقریبا کل تاریخ آن بوده است. در این سالها یک مدل خاص تعامل دولت و مردم با توجه به سخنرانی های منظم شکل گرفته است. اعتراضات در ایران، علیرغم تاکتیک سخت مقامات در سرکوب تهدیدات، تقریبا همیشه منجر به تغییرات و اصلاحات ملموس شده است، هرچند این معمولا نه بلافاصله، بلکه بعد از گذشت مدتی اتفاق افتاده است.

در سالهای اخیر تغییرات مهمی در نوع اعتراضات به وقوع پیوسته است. در حالی که قبلا عمدتا نمایندگان طبقه متوسط در اعتراضات مردمی شرکت می کردند، در این اواخر روند جدیدی شکل گرفته و آن اعتراضات فقرا است. با تغییر ترکیب اجتماعی [معترضان]، شکل آن نیز تغییر کرده است. اعتراضات کنونی تقریبا حاوی مطالبات یا خواسته های دقیق سیاسی نیست. این اعتراضات از میادین مراکز شهرها به سمت شهرهای کوچک یا حومه کلان شهرها انتقال یافته است. و مهمتر آنکه این معترضان به مراتب بیشتر به خشونت و اغتشاشات رو می آورند.

با وجود همه دشواری ها، وضعیت کنونی به شکل تهدید موجودیتی برای مقامات کشور به نظر نمی رسد. پیش از هر چیز بدین خاطر که اعتراضات عمدتا فاقد سازماندهی و هماهنگی است. تنها خطر محتمل در این بخش، همزمان شدن اعتراضات شدید با فعال شدن سرویس های اطلاعاتی خارجی است. تحریک اعتراضات گسترده از خارج، کاری نه تنها دشوار، بلکه بعید اما در عین حال امکانپذیر است. «نفت روی آتش ریختن» در زمان لازم، هدفی دست یافتنی تر است. هرچند که نیروهای خارجی تا امروز حقیقتا در این زمینه موفق نبوده اند.

تاریخ فعالیت های اعتراضی در ایران نشان می دهد که گسترده ترین اعترضات در واکنش به اقدامات مقامات بوده است. تاکتیک کنونی دولت بیشتر این است که با مداخله بیش از حد در پروسه هایی که جریان دارند توجه را به خود جلب نکند. در عین حال این رویکرد بدیهی است که منجر به تغییرات ملموس مثبت نخواهد شد. در این وضعیت تنها روش، بهبود بخشیدن سریع ظرفیت های بودجه و وضعیت اقتصادی همچنان توافقنامه‌ی هسته ای است. سیاستمداران ایرانی همچنین به اهمیت لغو تحریم ها به عنوان یک مؤلفه ثبات برای کشور در شرایط امروز اذعان دارند.»

http://iras.ir/?p=5763
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
❗️نظم جهانی پس از جنگ اوکراین چه تغییری می‌کند؟

✍️ دیمیتری ترنین در شورای روسی روابط بین‌الملل

از سرگیری رقابت قدرت‌های بزرگ به عنوان جلوه ای آشکار از روند تغییر نظم جهانی، از اواسط دهه 2010 به عامل تعیین کننده‌ای در روابط بین‌الملل تبدیل شده و پس از 24 فوریه در نتیجه جنگ اوکراین شکل مسلحانه به خود گرفت. دو نقطه درگیری در این رقابت به وضوح مشخص شده است: اوکراین، جایی که درگیری قبلاً آغاز شده است، و تایوان، جایی که احتمال آن رو به افزایش است. در تئاتر اروپا، جنگ در مقیاسی که از سال 1945 تاکنون دیده نشده در حال وقوع است. درگیری مسلحانه در اوکراین ماهیت طولانی به خود گرفت، اما در حال حاضر شش ماه نخست آن تأثیر جدی بر روابط بین‌الملل داشته است. این امر در زمینه‌هایی مانند امنیت بین‌المللی، ژئوپلیتیک، ژئواکونومیک و ارتباطات بین کشورها به معنای واقعی کلمه صدق می‌کند. نتیجه این تغییرات به افزایش شدید درگیری‌ها در محیط بین‌المللی و قبل از همه در اطراف روسیه، انجامیده است... 👇🏻

https://www.iras.ir/?p=6429
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUT

#اختصاصی #نگاه_روسی
❗️بازتاب اعتراضات به درگذشت مهسا امینی در شبکه‌های اجتماعی روسی؛ از انقلاب رنگی تا نقش اردوغان!

تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی روس زبان هم این روزها مانند دیگر رسانه‌های بین‌المللی به طور دائمی به موضوع درگذشت غم‌انگیز مهسا امینی پرداخته‌اند. دیدگاه‌های مختلفی در این باره در بین روس‌ها وجود دارد و البته عمدتا به دلیل سیاق فرهنگی خودشان، نگاه مثبتی به بحث حجاب اجباری ندارند.

با این حال برای روس‌ها که بارها با اقدامات و سیاست‌گذاری غرب بر علیه خود در منطقه پیرامونی مواجه شده‌اند، همواره تفکراتی متفاوت از سایر اروپایی‌ها در مسائل سیاسی از جمله اعتراضات اخیر ایران شکل می گیرد، به علاوه که به صورت کلی جامعه روسیه تصویر مخدوشی از جمهوری اسلامی ایران ندارد.

با نگاه به عمده مطالبی که در شبکه‌های اجتماعی روسیه (رسانه‌های غیر رسمی) درباره حوادث اخیر ایران منتشر شده، یک موضوع کاملا به چشم می‌خورد، اینکه روس‌ها جایگاهی ویژه برای اقدامات خرابکارانه غرب در این حوادث قایل هستند، موضوعی که در شبکه‌های اجتماعی فارسی کمتر با آن روبرو می‌شویم.

یک خبرنگار روسی-ارمنی به نام میلِنا در رشته‌استوری دیروز خود به طور جامع به موضوع این روزهای ایران پرداخته و استوری‌اش توسط تعدادی از بلاگرهای مطرح روس هم بازنشر شده است. این نگاه از آن روی مورد توجه است که حالا هزاران روس در شبکه‌های اجتماعی آن را مطالعه کرده و باور دارند.

میلنا در قسمتی از متن نوشته است: ایران با دیگر کشورهای خاورمیانه یا جمهوری‌های شوروی سابق فرق دارد! داریم راجع به یک کشور اساطیری صحبت می‌کنیم که همه می‌خواهند تکه‌ای از آن را بردارند برای خود تا پرونده‌اش برای همیشه بسته شود!

خلاصه‌ای از این نوشتار👈
https://www.iras.ir/?p=6459
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
#اختصاصی ❗️ تصویری از دنیای بدون ابرقدرت / قسمت اول

✍🏻 گزارش سالانه باشگاه مباحثه‌ای والدای روسیه:

🔰 نویسندگان:

*اولگ بارابانف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ استاد آکادمی علوم روسیه؛ استاد دانشگاه MGIMO
*تیموفی بارداچف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ سرپرست علمی مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی؛ و مدرسه عالی اقتصاد
*یاروسلاو لیسوولیک: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ عضو کمیته برتون وودز
*فئودور لوکیانوف: سرپرست تیم نگارش، مدیر تحقیقات باشگاه گفتگو والدای؛ سردبیر مجله روسیه در امور جهانی؛ رئیس هیئت رئیسه شورای سیاست خارجی و دفاعی؛ استاد پژوهشگر دانشکده عالی اقتصاد
*آندری سوشنتسوف: مدیر برنامه باشگاه گفتگو والدای؛ رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه MGIMO
*ایوان تیموفیف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ مدیر برنامه های شورای امور بین الملل روسیه

وقتی تیره‌ترین پیش‌بینی‌های یک فرد دقیق‌ترین آنها می‌شود، مسلماً باعث ایجاد احساسات متفاوتی می‌گردد. رضایت از پیش‌بینی پذیر بودن، واقعیت آینده بحرانی را جبران می‌کند. از سال ۲۰۱۸، باشگاه والدای هشدار داده است که فرآیندهای منتهی به فروپاشی کامل نظام سیاسی و اقتصادی جهانی در حال اوج‌گیری هستند، در حالی که نظم بین‌المللی، به عنوان مجموعه‌ای از نهادها که در نیمه دوم قرن بیستم توسعه یافت و همچنان تا قرن حاضر ادامه داشت، به طور فزاینده‌ای در حال تغییر شکل است.

بحران جهانی شدن به عنوان یک چارچوب جهانی برای توسعه جهانی در دهه ۲۰۰۰ آغاز شد. همه گیری کوید ثابت کرد که جهانی شدن، همانطور که در دهه ۱۹۸۰ معلوم شد، کاملاً برگشت پذیر است. بحران نظامی-سیاسی که در سال ۲۰۲۲ در اروپا آغاز شد – بازگشتی بسیار خطرناک و تقریباً غیرقابل پیش‌بینی به رقابت بین ابرقدرت‌های بزرگ – به نوعی جهان را در دو دسته قرار داده است. همچنین نشان دهنده پایان روابطی است که در آن امنیت بخاطر وابستگی متقابل، یک فرض اساسی بود....

🔰ادامه در ایراس 👈🏻
https://www.iras.ir/?p=6737
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی
#اختصاصی❗️تصویری از دنیای بدون ابرقدرت / قسمت دوم

✍🏻 نویسندگان:

🔹اولگ بارابانف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ استاد آکادمی علوم روسیه؛ استاد دانشگاه MGIMO
🔸تیموفی بارداچف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ سرپرست علمی مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی؛ و مدرسه عالی اقتصاد
🔹یاروسلاو لیسوولیک: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ عضو کمیته برتون وودز
🔸فئودور لوکیانوف: سرپرست تیم نگارش، مدیر تحقیقات باشگاه گفتگو والدای؛ سردبیر مجله روسیه در امور جهانی؛ رئیس هیئت رئیسه شورای 🔹سیاست خارجی و دفاعی؛ استاد پژوهشگر دانشکده عالی اقتصاد
🔸آندری سوشنتسوف: مدیر برنامه باشگاه گفتگو والدای؛ رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه MGIMO
🔹ایوان تیموفیف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ مدیر برنامه های شورای امور بین الملل روسیه

🔰 پروژه‌‎های بزرگ فرا منطقه‌ای غرب

فروپاشی امپراتوری‌های اروپایی در سال‌های ۱۹۱۸-۱۹۹۱ منجر به ظهور بسیاری از دولت‌های کوچک و متوسط بدون منابع قدرت یا فناوری برای حمایت از توسعه مستقل شد، که تقاضا برای «خدمات» ارائه‌شده توسط ابرقدرت‌ها به عنوان حامیان مالی را برانگیخت. در نیمه دوم قرن بیستم، جامعه بین المللی شاهد ظهور گروهی از رهبران از نظر جمعیتی مانند چین، هند، برزیل، اندونزی، ترکیه، ایران، آفریقای جنوبی و چندین نفر دیگر بود. با این حال، تا اوایل قرن بیست و یکم، همه دولت های نوظهور، به طور رسمی یا واقعی، در حوزه نفوذ ابرقدرت ها، ابتدا دو تا از آنها، و سپس تنها یکی، باقی ماندند.

👈🏻 مطالعه کامل:
https://www.iras.ir/?p=6742
📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

#نگاه_روسی ❗️تصویری از دنیای بدون ابرقدرت / قسمت سوم

🔰گزارش سالانه باشگاه مباحثه‌ای والدای روسیه:

✍🏻 نویسندگان:

*اولگ بارابانف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ استاد آکادمی علوم روسیه؛ استاد دانشگاه MGIMO
*تیموفی بارداچف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ سرپرست علمی مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی؛ و مدرسه عالی اقتصاد
*یاروسلاو لیسوولیک: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ عضو کمیته برتون وودز
*فئودور لوکیانوف: سرپرست تیم نگارش، مدیر تحقیقات باشگاه گفتگو والدای؛ سردبیر مجله روسیه در امور جهانی؛ رئیس هیئت رئیسه شورای سیاست خارجی و دفاعی؛ استاد پژوهشگر دانشکده عالی اقتصاد
*آندری سوشنتسوف: مدیر برنامه باشگاه گفتگو والدای؛ رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه MGIMO
*ایوان تیموفیف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ مدیر برنامه های شورای امور بین الملل روسیه

رقابت محدود در اقتصاد جهانی نه تنها نتیجه حمایت‌گرایی فزاینده بلکه انحصار تعدادی از صنایع بود که نقش کلیدی و سیستمی در اقتصاد جهانی داشتند. این در درجه اول مربوط به سیستم های پرداخت و تسویه حساب های بین المللی است که بیشتر با یک ارز واحد (دلار آمریکا) انجام می شد. نکته مهم این است که شرکت های آمریکایی و اروپای غربی تقریباً تمام سیستم های پرداخت را نمایندگی می کردند. احکام ریسک سرمایه گذاری در دارایی های بازار تنها توسط سه آژانس رتبه بندی غربی صادر شدند. فقدان جایگزین‌ها و انحصار کل بخش‌های اقتصاد جهانی خطرات سیستمی را به همراه داشت. به این ترتیب، در آستانه بحران بدهی در اروپا، این سه آژانس رتبه‌بندی برخی از کشورهای اروپایی با بدهی کلان را در بالاترین رده یعنی A قرار دادند.

طبیعتاً این اشکالات فقط در کشورهای پیشرفته غربی وجود نداشت. با این حال، این کشورها آهنگ اقتصاد جهانی را تنظیم می‌کردند. آنها بزرگترین فرصت‌ها را برای تأثیرگذاری بر آن داشتند و «مدیریت هولدینگ مدل» را در انحصار خود درآورده اند. از این رو، کل نظام بین الملل تحت تأثیر سوء استفاده های آنها قرار گرفت.

اقتصاد جهانی تکه تکه نخواهد شد و ارتباط داخلی خود را از دست نخواهد داد، اگرچه دیگر مدل جهانی سازی سابق منسوخ شده است. با این حال مسلم است که مثل قبل نخواهد بود. ساختارهای اقتصادی جدید پس از بحران، پدیدار خواهد شد. آنها چندان به یکدیگر وابسته نخواهند بود زیرا وابستگی متقابل در حال حاضر به جای یک فرصت، خطر محسوب می‌شود. به طرفین اجازه خواهند داد تا بهترین تبادلات اقتصادی ممکن را از نظر توازن منافع انجام دهند. این سیستم به ترتیب سیاسی متفاوتی نیاز دارد: کنترل عمودی فرآیندها از یک مرکز هژمون دیگر ممکن نیست.

🔰متن کامل 👈🏻
https://www.iras.ir/?p=6750
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی ❗️تصویری از دنیای بدون ابرقدرت / قسمت چهارم

🔰گزارش سالانه باشگاه مباحثه‌ای والدای روسیه:

✍🏻 نویسندگان:

*اولگ بارابانف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ استاد آکادمی علوم روسیه؛ استاد دانشگاه MGIMO
*تیموفی بارداچف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ سرپرست علمی مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی؛ و مدرسه عالی اقتصاد
*یاروسلاو لیسوولیک: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ عضو کمیته برتون وودز
*فئودور لوکیانوف: سرپرست تیم نگارش، مدیر تحقیقات باشگاه گفتگو والدای؛ سردبیر مجله روسیه در امور جهانی؛ رئیس هیئت رئیسه شورای سیاست خارجی و دفاعی؛ استاد پژوهشگر دانشکده عالی اقتصاد
*آندری سوشنتسوف: مدیر برنامه باشگاه گفتگو والدای؛ رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه MGIMO
*ایوان تیموفیف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ مدیر برنامه های شورای امور بین الملل روسیه

یک “صلح سرد” ناقص

ایالات متحده در حال از دست دادن موقعیت خود به عنوان یک ابرقدرت است، زیرا اکنون می تواند تنها در میان نزدیک ترین طرف‌های خود و حتی اگر آنها بخشی از گروه محدود ذینفعان ممتاز باشند، به عنوان چنین قدرتی عمل کند. با توجه به باقی کشورها، غرب باید به فشارهای آشکاری مانند تهدید یا استفاده واقعی از تحریم ها متوسل شود. نمونه هایی از این نوع فشار را نه تنها در سیاست یا اقتصاد، بلکه در مبارزه با تغییرات اقلیمی و فرهنگ می بینیم، جایی که ترقی گرایی غربی در تلاش است تا شرایط خود را به نمایندگان جوامع فرهنگی و اخلاقی دیگر دیکته کند.

تلاش برای تحکیم توانایی های نظامی کشورهای غربی در اطراف ایالات متحده، واکنشی نابخردانه در برابر کوچک شدن بنیان داخلی قدرت نظامی و سیاسی آنهاست. این تحکیم به احتمال زیاد با موانعی مواجه خواهد شد، برای مثال مواضع ویژه برخی از کشورها مانند آلمان یا فرانسه که با باقی ماندن در اتحادیه اروپا، تلاش خواهند کرد جایگاه خود را در میان قدرت های بزرگ مستقل حفظ کنند. با این حال، بعید است در آینده قابل پیش بینی این اتفاق بیفتد.

به هر حال، سوال حاکمیت بین المللی در میان طیف گسترده ای از بازیگران مستقل، که اکثر آنها بعید است که بتواند به طور مستقل توسعه یابند، بدون جواب باقی می‌ماند. بعد چه اتفاقی می افتد؟ آیا این خلع قدرت بخش قابل توجهی از بشریت خواهد بود که قادر به ادامه پیشرفت در چنین شرایط نامساعدی نبودند؟ یا ساختن امپراتوری های جدید از سوی ایالت هایی که تاکنون حاکمیت خود را حفظ کرده اند؟ یا توسعه قالب جدیدی از تعامل در عرصه بین المللی؟...


🔰متن کامل 👈🏻
https://www.iras.ir/?p=6754
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه_روسی ❗️تصویری از دنیای بدون ابرقدرت / قسمت پنجم

🔰گزارش سالانه باشگاه مباحثه‌ای والدای روسیه:

✍🏻 نویسندگان:

*اولگ بارابانف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ استاد آکادمی علوم روسیه؛ استاد دانشگاه MGIMO
*تیموفی بارداچف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ سرپرست علمی مرکز مطالعات جامع اروپایی و بین المللی؛ و مدرسه عالی اقتصاد
*یاروسلاو لیسوولیک: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ عضو کمیته برتون وودز
*فئودور لوکیانوف: سرپرست تیم نگارش، مدیر تحقیقات باشگاه گفتگو والدای؛ سردبیر مجله روسیه در امور جهانی؛ رئیس هیئت رئیسه شورای سیاست خارجی و دفاعی؛ استاد پژوهشگر دانشکده عالی اقتصاد
*آندری سوشنتسوف: مدیر برنامه باشگاه گفتگو والدای؛ رئیس دانشکده روابط بین الملل دانشگاه MGIMO
*ایوان تیموفیف: مدیر برنامه در باشگاه گفتگو والدای؛ مدیر برنامه های شورای امور بین الملل روسیه

پس از خاتمه‌ی “انتهای تاریخ”

سیاست جهانی به سرعت در حال حرکت به سوی شرایط “هرج‌و‌مرج ساخته شده با زور” است. پایان تاریخ با بازگشت رویه‌ معمولش به اوج خود رسید – نابودی نظم جهانی که در اثر درگیری‌های گسترده بین مراکز قدرت رخ می‌دهد.

درگیری نظامی به عنوان نیروی پیشرو در بحث توسعه به معنای بازگشت به دوران پیش از ابرقدرتی است. هرچند، روند پیشین برای اشکال زدایی دائمی از “توازن قدرت” تنها در صورتی بازنمی‌گردد که چندگانگی بازیگران و پویایی قدرت، ایجاد توازن را عملا غیر ممکن کنند.

حوادث فعلی ما را ملزوم می کند تا با جدیت به پرسش دگرگونی در سلسله مراتب ارزش‌ها بپردازیم. اگر درگیری های گسترده ممکن و حتی اجتناب ناپذیر باشند، سلسله مراتب ارزش‌ها هم محکوم به تغییر است.

دینامیک های این دگرگونی، رویکرد اشخاص و گروه های اجتماعی مختلف نسبت به حوادث فعلی را شکل می دهد. در تحلیل این پدیده، مناسب است که به تضاد میان دانشمندان “حماسی” و “پساحماسی” نگاهی بیندازیم. در نحوه ادراک آنها از درگیری های نظامی درگیر شدن انسانِ عاطفی و ارزش محور در این رویارویی، تفاوت های اساسی دیده می شود....


🔰متن کامل 👈🏻
https://www.iras.ir/?p=6757
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
📎 توییتر:
https://twitter.com/IRAS_INSTITUTE

@IRAS_INSTITUTE

❗️چین برای مدت طولانی به خاورمیانه آمده است
#نگاه_روسی

🖊الکسی ماسلوف (مدیر موسسه کشورهای آسیایی و آفریقایی دانشگاه دولتی مسکو لمونوسف)

سفر سه روزه شی جین پینگ، رئیس جمهور چین به عربستان سعودی، که چند روز پیش انجام شد، اگر نگوییم نقطه عطف، قطعاً به یک رویداد کلیدی برای دیپلماسی چین در سال جاری تبدیل شد.
طرفین "توافق‌نامه جامع مشارکت راهبردی" را امضا کردند و همچنین طرحی را برای هماهنگی بین برنامه‌های بلند مدت دو کشور یعنی "چشم انداز 2030" عربستان ( که در چارچوب آن، ساخت شهر دوران پس از نفت نئوم در سواحل دریای سرخ در حال انجام است که باید به مرکز جهانی فناوری‌های پیشرفته و نوآوری تبدیل شود) و ابتکار کمربند و جاده چین تصویب کردند.
علاوه بر این، ریاض میزبان نشستی بین رهبر چین و سران کشورهای عضو ...
ادامه در 👈
https://www.iras.ir/?p=6936

📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#نگاه روسی

❗️عامل هسته‌‌ای در مناقشه اوکراین

🖊گزارش راهبردی انستیتوی اقتصاد جهانی و روابط بین‌الملل روسیه  IMEMO

گمانه زنی در مورد احتمال استفاده روسیه از تسلیحات هسته‌‌ای تاکتیکی (TNW) در اوکراین از زمان آغاز عملیات نظامی در فوریه ۲۰۲۲ ادامه داشته است. از اواخر اکتبر ۲۰۲۲، شدت چنین حدس و گمان‌ها به طور پیوسته در رسانه‌های غربی و روسیه در حال افزایش بوده است. این احتمال وجود دارد که مقامات، سیاستمداران و کارشناسان آمریکایی، اروپایی و اوکراینی، فدراسیون روسیه را متهم به آماده شدن برای استفاده از TNW نه تنها برای اهداف تبلیغاتی ضد روسی، بلکه به عنوان بخشی از اطلاعات و آمادگی روانی برای اقدامات تحریک آمیز، از جمله استفاده از مواد شکافت پذیر کردند.
قضاوت‌های عمومی حتی در مورد امکان...

ادامه در👈
https://www.iras.ir/?p=7354

📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE

#اختصاصی

#نگاه_روسی

❗️چرا نزدیکی با ایران نیازمند توجه به جزئیات است؟

نشست گفتگوهای راهبردی روسیه و کشورهای عضو شورای همکاری کشورهای عربی خلیج فارس که در ۱۰ ژوئیه در مسکو برگزار شد، برخی از مشکلات دیپلماسی روسیه را آشکار کرد. این واقعیت که در بیانیه پایانی، شرکت کنندگان تصمیم گرفتند از ابتکار امارات متحده عربی برای حل مناقشه بر سر سه جزیره مهم استراتژیک در تنگه هرمز حمایت کنند -مسئله‌ای که در قرن گذشته موضوع چالش میان تهران و ابوظبی بوده است- به مدت یک هفته فرصتی برای اظهارات خشمگینانه و ناامیدانه علیه مسکو توسط سیاستمداران ایرانی فراهم کرد. آنها این نکته را همبستگی کرملین با ادعاهای سرزمینی امارات می دانستند.

ادامه در👈
https://www.iras.ir/?p=8634

📎تلگرام
https://t.me/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu

📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/

@IRAS_INSTITUTE