سال اول دانشگاه وقتی اتفاقی دوربین به دست گرفتم و اولین عکسم از تابلوی روی دیوار اتاقم رو ثبت کردم این حس تمام وجودم رو گرفت که من دریچه ایی رو کشف کردم که به وسیله اون بتونم تمام روحیات و افکار درونیم رو با دیگران به اشتراک بذارم . تمام اون شب رو به اون عکس ساده فکر میکردم و اونقدر مجذوب دستگاه پیچیده دوربین شده بودم که تا نزدیکای اذان صبح خوابم نبرد . بیدار موندم و فقط رویا بافی میکردم . از کجا باید شروع کنم ؟ دکمه های روی دوربین برای چی هست ؟ از اینترنت باید کمک بگیرم یا کلاس برم ؟ همه این سوال ها با شوق تموم از ذهنم میگذشت .. یک ماه بعد تو کلاس های عکاسی مقدماتی شرکت کردم و پرذوق و شوق ترین شاگرد کلاس بودم و بالای بیست تا کتاب از نقد عکس و زندگینامه عکاسان بزرگ تا عکاسی آنالوگ و سخت ترین مباحث عکاسی تهیه کردم و سر ماه نرسیده دنبال کتاب های جدید بودم . مطالعه ، تمرین و تمرین برام شیرین ترین بخش روز بود . با پول های پس اندازم اولین دوربین حرفه ایم ( DSLR ) رو خریدم و خودم رو برای به تصویر کشیدن رویاهام آماده کردم ..
عکاسی کردم ، کتاب خوندم و با عشق برای کوچکترین پروژه ها بیشترین وقت رو گذاشتم و درآمد کم اهمیت ترین بخش داستان برای من بود ..
از اون روز حدود نه سال میگذره و من فکرهای بزرگی توی سرم دارم ! فکرهایی که تا عمل چند قدم فاصله دارن !

#مسعودکوثری
#دلنوشت
#در_راه_موفقیت_۱

🎗 @MasoudKosariChannel