Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3654
پنج‌شنبه | ٢٩ دی ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3654
پنج‌شنبه | ٢٩ دی ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
سپاه اصلی‌ترین نیروی ضدتروریستی منطقه غرب آسیا و نابودکننده حکومت #داعش است.
حال اگر اروپایی‌ها می‌خواهند به صهیونیست‌ها و حامیان داعش خوش‌خدمتی کنند، بدانند که گذارشان به #خلیج_فارس هم خواهد افتاد.
https://twitter.com/mjakhavan/status/1616102296462528512?t=FcBQu4ayfoio3ZOJWq-tww&s=19
حال اگر اروپایی‌ها می‌خواهند به صهیونیست‌ها و حامیان داعش خوش‌خدمتی کنند، بدانند که گذارشان به #خلیج_فارس هم خواهد افتاد.
https://twitter.com/mjakhavan/status/1616102296462528512?t=FcBQu4ayfoio3ZOJWq-tww&s=19
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3655
شنبه | ١ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3655
شنبه | ١ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
تا چندی پیش با شعار #امسال_میده_کشته_سپاه در حال آموزش خشونت عریان به اغتشاشگران بودند و حالا می‌گویند اینها روانی بوده‌اند!
به‌سادگی آب‌خوردن سربازان پیاده نظام خود را که خودشان تهییج کردند روانی میخوانند. این سرنوشت تلخ همه دنباله‌روان چشم‌وگوش‌بسته غرب است.
https://twitter.com/mjakhavan/status/1616664071344107522
به‌سادگی آب‌خوردن سربازان پیاده نظام خود را که خودشان تهییج کردند روانی میخوانند. این سرنوشت تلخ همه دنباله‌روان چشم‌وگوش‌بسته غرب است.
https://twitter.com/mjakhavan/status/1616664071344107522
Audio
گفتگوی محمدجواد اخوان با رادیو ایران پیرامون عملیات روانی رسانه های بیگانه در مورد اعدام #علیرضا_اکبری جاسوس انگلستان
@mjakhavan
@mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3656
یک‌شنبه | ٢ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3656
یک‌شنبه | ٢ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
حرف خدا بر زمین نماند
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍ محمدجواد اخوان
یکی از اصلی‌ترین چالش‌های مدیریت راهبردی فرهنگی، انتخاب میان نگاه فعال و ابتکاری و یا انفعال و دنباله‌روی در طراحی‌ها و برنامه‌ریزی‌هاست. مسئله این است که آیا سیاست‌گذار فرهنگی باید به دنبال تسری یک یا مجموعه‌ای از «هنجار‌ها و ارزش‌ها» باشد یا آنکه خود را در این حوزه فاقد مسئولیت بداند و خنثی و یا حتی دنباله‌رو دیگران باشد؟
هرچند چنین امری در نگاه تربیتی اسلامی تقریباً واضح و مبرهن است، اما لیبرال‌ها معمولاً سعی می‌کنند بر ضرورت بی‌طرفی در مدیریت فرهنگی تأکید نموده و در هنر بیشتر به‌جای محتوا، قالب را برجسته کنند. اما در واقع خودشان هم در عمل به این ادعا پایبند نیستند. در جهان غرب و بسیاری دیگر از کشور‌ها که لزوماً دینی یا ایدئولوژیک هم نیستند، هنجار‌ها و ارزش‌هایی نوشته یا نانوشته وجود دارد که حکومت‌ها از ترویج آن‌ها حمایت کرده و حتی با تخطی‌کنندگان از آن برخورد می‌کنند. اینکه حکومت مروج طیفی از ارزش‌ها و هنجار‌ها باشد تقریباً جهان‌شمول است، اما اختلاف بر سر مصادیق آن است.
به‌عنوان نمونه در بیشتر کشور‌ها استعمال مواد مخدر تخلف یا جرم و نیز یک ضدارزش است و هیچ‌کس به نام «آزادی» و «حریم خصوصی» آزاد نیست که این مواد را در جامعه توزیع و یا در ملأعام مصرف کند. چرا استعمال مواد مخدر برای حکومت‌های لیبرال و غیرلیبرال عادی انگاری و جزو حقوق طبیعی بشر قلمداد نشده است؟ چرا حکومت‌های غربی به خود اجازه می‌دهند در مسیر دسترسی معتادان به مواد مخدر اختلال ایجاد کنند و هیچ‌کس از روشنفکران در غرب به خاطر این اجبار دولت‌ها را تقبیح نمی‌کند؟
گاه گفته می‌شود، چون اکثریت مردم مواد مخدر را قبیح می‌دانند، بنا بر قاعده دموکراسی این اجبار وضع شده است. اگر این‌طور است چرا اغلب کشور‌های اروپایی از ایالت‌های امریکا در برگزاری «رفراندوم ماری‌جوانا» تبعیت نمی‌کنند و کل آزادی مواد مخدر در کشورشان را به رأی عموم نمی‌گذارند؟ مگر نه این است که در بیشتر کشور‌های غربی که رفراندومی با این موضوع برگزار شده، آزادی مواد مخدر عمدتاً از صندوق‌های رأی بیرون آمده است. اگر واقعاً مبنا همین باشد اصلاً بعید نیست که چند سال دیگر مواد مخدر کلاً در غرب آزاد شود. مثال‌های دیگری هم هست. یک قرن پیش، قریب به ۱۳ سال شرب خمر در امریکا ممنوع بود و اکنون یک امر عادی و قانونی است. آن ۱۳ سال با چه مبنایی ممنوع بود و اکنون بر چه اساس مجاز است؟ پاسخ این است: سلیقه انسان.
نکته اصلی این است که آیا سرنوشت مادی و معنوی جامعه بشری به عقل ناقص و در حال تطور افراد معدود سپرده شود یا مبنایی بالاتر از تجربه ضدونقیض بشر در میان باشد. اگر امرونهی‌ها بر اساس سلیقه بشر باشد، نتیجه آن است که در کشور‌های غربی حتی کشتن یک انسان هم در قالب سقط‌جنین قانونی می‌شود.
در جامعه دینی مبنایی عمیق‌تر وجود دارد و آن اوامر و نواهی الهی است. روشن است که اینجا منظور محکمات و ضروریات دین است که فرموده‌اند «حَلاَلُ مُحَمَّدٍ حَلاَلٌ أَبَداً إِلَی یوْمِ اَلْقِیامَه وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَی یوْمِ اَلْقِیامَه». اگر سلیقه اجتماعی به هر دلیلی آسیب ببیند و ارزش‌ها دگرگون شوند، هم حلال و هم حرام در جای خود باقی مانده‌اند. وظیفه حکومت ترویج دستورات اسلامی و تثبیت آن در جایگاه «معروف» است و جامعه‌ای که اسلامی است، «حرام» حتی اگر عده‌ای بدان مبتلا باشند از منکر بودن خارج نمی‌شود.
هنر دستگاه‌های فرهنگی، رسانه‌ای و تبلیغاتی این است که بتوانند جهت‌گیری صحیح و شریعت‌پایه را با قالب‌های متناسب با ذائقه عمومی عرضه کنند. با توجه به بنیان‌های فطری مفاهیم و گزاره‌های دینی، اکثریت انسان‌ها نوعی کشش درونی به سمت این مفاهیم دارند، اما دوری از تربیت دینی یا فاصله‌گیری از گفتمان توحیدی گاه سبب استبعاد این موضوعات برای برخی شده است.
نکته اصلی آن است که ساختار‌های مدیریت فرهنگی و فعالان این حوزه، مبانی ترسیم‌شده دینی را برای خود باید حجت تلقی کنند و نباید هجوم خرده‌فرهنگ‌های رقیب موجب عقب‌نشینی آن‌ها شود. اگر ایستادگی بر شاخص‌های توحیدی و اسلامی با استهزای معارضان دین مواجه می‌شود نباید تعجب کرد که «مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ». مهم آن است که هوچی‌گری و اتهام‌افکنی دشمنان خود نشانه‌ای از قدرت تأثیرگذاری پیام‌های دینی و الهی است.
💠 @mjakhavan
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍ محمدجواد اخوان
یکی از اصلی‌ترین چالش‌های مدیریت راهبردی فرهنگی، انتخاب میان نگاه فعال و ابتکاری و یا انفعال و دنباله‌روی در طراحی‌ها و برنامه‌ریزی‌هاست. مسئله این است که آیا سیاست‌گذار فرهنگی باید به دنبال تسری یک یا مجموعه‌ای از «هنجار‌ها و ارزش‌ها» باشد یا آنکه خود را در این حوزه فاقد مسئولیت بداند و خنثی و یا حتی دنباله‌رو دیگران باشد؟
هرچند چنین امری در نگاه تربیتی اسلامی تقریباً واضح و مبرهن است، اما لیبرال‌ها معمولاً سعی می‌کنند بر ضرورت بی‌طرفی در مدیریت فرهنگی تأکید نموده و در هنر بیشتر به‌جای محتوا، قالب را برجسته کنند. اما در واقع خودشان هم در عمل به این ادعا پایبند نیستند. در جهان غرب و بسیاری دیگر از کشور‌ها که لزوماً دینی یا ایدئولوژیک هم نیستند، هنجار‌ها و ارزش‌هایی نوشته یا نانوشته وجود دارد که حکومت‌ها از ترویج آن‌ها حمایت کرده و حتی با تخطی‌کنندگان از آن برخورد می‌کنند. اینکه حکومت مروج طیفی از ارزش‌ها و هنجار‌ها باشد تقریباً جهان‌شمول است، اما اختلاف بر سر مصادیق آن است.
به‌عنوان نمونه در بیشتر کشور‌ها استعمال مواد مخدر تخلف یا جرم و نیز یک ضدارزش است و هیچ‌کس به نام «آزادی» و «حریم خصوصی» آزاد نیست که این مواد را در جامعه توزیع و یا در ملأعام مصرف کند. چرا استعمال مواد مخدر برای حکومت‌های لیبرال و غیرلیبرال عادی انگاری و جزو حقوق طبیعی بشر قلمداد نشده است؟ چرا حکومت‌های غربی به خود اجازه می‌دهند در مسیر دسترسی معتادان به مواد مخدر اختلال ایجاد کنند و هیچ‌کس از روشنفکران در غرب به خاطر این اجبار دولت‌ها را تقبیح نمی‌کند؟
گاه گفته می‌شود، چون اکثریت مردم مواد مخدر را قبیح می‌دانند، بنا بر قاعده دموکراسی این اجبار وضع شده است. اگر این‌طور است چرا اغلب کشور‌های اروپایی از ایالت‌های امریکا در برگزاری «رفراندوم ماری‌جوانا» تبعیت نمی‌کنند و کل آزادی مواد مخدر در کشورشان را به رأی عموم نمی‌گذارند؟ مگر نه این است که در بیشتر کشور‌های غربی که رفراندومی با این موضوع برگزار شده، آزادی مواد مخدر عمدتاً از صندوق‌های رأی بیرون آمده است. اگر واقعاً مبنا همین باشد اصلاً بعید نیست که چند سال دیگر مواد مخدر کلاً در غرب آزاد شود. مثال‌های دیگری هم هست. یک قرن پیش، قریب به ۱۳ سال شرب خمر در امریکا ممنوع بود و اکنون یک امر عادی و قانونی است. آن ۱۳ سال با چه مبنایی ممنوع بود و اکنون بر چه اساس مجاز است؟ پاسخ این است: سلیقه انسان.
نکته اصلی این است که آیا سرنوشت مادی و معنوی جامعه بشری به عقل ناقص و در حال تطور افراد معدود سپرده شود یا مبنایی بالاتر از تجربه ضدونقیض بشر در میان باشد. اگر امرونهی‌ها بر اساس سلیقه بشر باشد، نتیجه آن است که در کشور‌های غربی حتی کشتن یک انسان هم در قالب سقط‌جنین قانونی می‌شود.
در جامعه دینی مبنایی عمیق‌تر وجود دارد و آن اوامر و نواهی الهی است. روشن است که اینجا منظور محکمات و ضروریات دین است که فرموده‌اند «حَلاَلُ مُحَمَّدٍ حَلاَلٌ أَبَداً إِلَی یوْمِ اَلْقِیامَه وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَی یوْمِ اَلْقِیامَه». اگر سلیقه اجتماعی به هر دلیلی آسیب ببیند و ارزش‌ها دگرگون شوند، هم حلال و هم حرام در جای خود باقی مانده‌اند. وظیفه حکومت ترویج دستورات اسلامی و تثبیت آن در جایگاه «معروف» است و جامعه‌ای که اسلامی است، «حرام» حتی اگر عده‌ای بدان مبتلا باشند از منکر بودن خارج نمی‌شود.
هنر دستگاه‌های فرهنگی، رسانه‌ای و تبلیغاتی این است که بتوانند جهت‌گیری صحیح و شریعت‌پایه را با قالب‌های متناسب با ذائقه عمومی عرضه کنند. با توجه به بنیان‌های فطری مفاهیم و گزاره‌های دینی، اکثریت انسان‌ها نوعی کشش درونی به سمت این مفاهیم دارند، اما دوری از تربیت دینی یا فاصله‌گیری از گفتمان توحیدی گاه سبب استبعاد این موضوعات برای برخی شده است.
نکته اصلی آن است که ساختار‌های مدیریت فرهنگی و فعالان این حوزه، مبانی ترسیم‌شده دینی را برای خود باید حجت تلقی کنند و نباید هجوم خرده‌فرهنگ‌های رقیب موجب عقب‌نشینی آن‌ها شود. اگر ایستادگی بر شاخص‌های توحیدی و اسلامی با استهزای معارضان دین مواجه می‌شود نباید تعجب کرد که «مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ». مهم آن است که هوچی‌گری و اتهام‌افکنی دشمنان خود نشانه‌ای از قدرت تأثیرگذاری پیام‌های دینی و الهی است.
💠 @mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3657
دو‌شنبه | ٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3657
دو‌شنبه | ٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3658
سه‌شنبه | ۴ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3658
سه‌شنبه | ۴ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3659
چهار‌شنبه | ۵ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3659
چهار‌شنبه | ۵ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3660
پنج‌شنبه | ۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3660
پنج‌شنبه | ۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
طرفداران #مولوی_عبدالحمید حزب تجزیه‌طلب "بلوچستان راجی تپاکی" را وکیل خود معرفی کرده‌اند!
کسانی که ادعای عبدالحمید در مورد مخالفت با #تجزیه‌طلبی را باور می‌کردند، کجا هستند؟
کسانی که ادعای عبدالحمید در مورد مخالفت با #تجزیه‌طلبی را باور می‌کردند، کجا هستند؟
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3661
شنبه | ٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3661
شنبه | ٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
کابوس ۸۰ سالگی
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
خودشان می‌گویند در طول تاریخ، ۸۰ سالگی دولت‌مان را ندیده‌ایم! به کتاب‌های‌شان هم که مراجعه کنیم، همین گزاره درست از آب درمی‌آید. یهود، به روایت خودش یک‌بار حکومت متحد در دوره حضرات داوود و سلیمان (ع) داشته است که بعد از وفات حضرت سلیمان، شیرازه این حکومت متحد ازهم‌پاشیده و کشورشان تجزیه می‌شود. ازقضا خودشان مجموعه حکومت این دو پیامبر الهی را کمتر از ۸۰ سال می‌دانند.
بعد‌ها در سال ۱۱۰ قبل از میلاد، با فروپاشی امپراتوری سلوکی، «حشمونیان» یا خاندان مکابی که پیش‌تر در نواحی یهودی‌نشین نفوذی داشتند، اعلام حکومت مستقل کردند که دولت‌شان تا سال ۳۷ قبل از میلاد بیشتر دوام نیاورد، یعنی بازهم کمتر از ۸۰ سال. بعد از آن‌ها یهودیان تا چندین سال در سیطره رومیان بودند که نهایتاً به دست رومیان سرکوب و در جهان پراکنده شدند.
دولت سوم صهیونیستی که از نیمه قرن گذشته میلادی فلسطین را اشغال کرده هم البته وضع بهتری از آن دو ندارد و از همین‌الان هم نگران «نفرین ۸۰ سالگی» است. حدود پنج سال است که در سرزمین‌های اشغالی مرتباً این نگرانی به زبان می‌آید. در کنفرانس سال ۲۰۱۷ «هرتزلیا» بود که «رووین ریولین» رئیس سابق این رژیم از وجود اختلاف موجود در سطح هویتی و نگرشی در میان صهیونیست‌ها اظهار نگرانی کرد و آن را نشانی از تکرار همان کابوس ۸۰ سالگی دانست. همان‌طور که در آن دو بار گذشته نبود انسجام میان قبائل بنی‌اسرائیل موجب سقوط دولت یهودی شده بود، ریولین از وجود چهار قبیله نامتحد در سرزمین‌های اشغالی خبر داده بود که می‌توانند زمینه فروپاشی این رژیم را فراهم آورند؛ اما یک جمله او از همه‌چیز بنیان‌کن‌تر بود: «آیا ما می‌توانیم به این حقیقت که نیمی از ساکنان [در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸](فلسطینیان و یهودیان حریدی) خود را به‌عنوان اتباع صهیونیسم نمی‌شناسند و سرود رسمی این رژیم (هاتیکوا) را نمی‌خوانند، تن دهیم؟»
ترس از نفرین دهه هشتم البته به او هم منحصر نمانده و بار‌ها توسط دیگر سران این رژیم همچون ایهود باراک، نتانیاهو، نفتالی بنت و اخیراً هم اسحاق هرتزوگ (رئیس کنونی رژیم) تکرار شده است. نکته جالب اینکه اتفاقاً آن‌هایی در حال تکرار مکرر این خطر هستند که نه خاخام هستند و نه ظاهرشان به رمالان و پیشگویان شباهتی دارد! همه ظاهر و اندیشه‌هایی سکولار و مدرن دارند که از نفرینی تاریخی ترسیده‌اند. به نظر می‌رسد این ترس فراگیر در میان سیاستمداران صهیونیست، بازتابی از واقعیتی در جامعه ساکنان سرزمین‌های اشغالی است؛ واقعیتی که این‌قدر هویدا شده که دیگر قابل پنهان کردن نیست.
شکاف‌های اجتماعی این جامعه به‌زوربه‌هم‌چسبانده‌شده اگر تا پیش‌ازاین در کتاب‌ها و مقالات قابل‌شناسایی بود، اینک و این سال‌ها در کف خیابان‌ها قابل‌مشاهده است. اگر در گذشته، مسئله اصلی اسرائیلی‌ها اعراب و مسلمانان همسایه خارج از فلسطین اشغالی ۱۹۴۸ بود، اینک جنگ به داخل خانه غصبی کشیده است. از عادی‌ترین مشکل مقابل اسرائیل یعنی مسئله فلسطینیان داخل سرزمین‌های اشغالی هم بگذریم، اوضاع در داخل جامعه یهودی بسیار بغرنج‌تر است. شکاف چپ و راست، متدین و سکولار و حتی شکاف‌های درون دینداران و وضعیت جوامع اقلیتی مهاجر همچون فلاشه‌ها و روس‌تباران مجموعه‌ای از بحران‌های پیچیده سیاسی و اجتماعی را برای این رژیم آفریده که برای سران تل‌آویو تداعی‌کننده آن نفرین تاریخی است.
بحران سیاسی که خود را در نیمه عمر کوتاه دولت‌های اشغالگر نشان می‌دهد، بخشی از قرائن آشکار حرکت این رژیم در سراشیب سقوط است. ناپایداری و نبود انسجام اجتماعی در حال یافتن ابعاد امنیتی است و نتایج و پیامد‌های آن در این حوزه برای تل‌آویو تا حدی روشن شده است. در واقع می‌توان گفت نگرانی‌ای که برخی نخست‌وزیران و رؤسای رژیم صهیونیستی قبلاً آن را هشدار داده بودند، بیش از همیشه به سرنوشت این رژیم نزدیک شده است. آنان بار‌ها گفته بودند ما بیش از آنکه نگران اسقاط اسرائیل به دست دشمنان بیرونی و همسایگان مسلمانش باشیم، می‌ترسیم که اسرائیل از درون فروبپاشد.
اینک «فروپاشی از درون» بیش از همیشه به رژیم غاصب صهیونیستی نزدیک شده و زرادخانه اتمی، نیروی هوایی مجهز به جنگنده‌های اف-۳۵ و حتی کمک‌های میلیارددلاری سرمایه‌داران صهیونیست جهان هم نمی‌تواند مانع آن شود. «کابوس ۸۰ سالگی» دیگر تنها در لابه‌لای سطور «تنخ» یا «تلمود» نیست، خیابان‌های اشغال‌شده فلسطین هم آن را فریاد می‌زند.
💠 @mjakhavan
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
خودشان می‌گویند در طول تاریخ، ۸۰ سالگی دولت‌مان را ندیده‌ایم! به کتاب‌های‌شان هم که مراجعه کنیم، همین گزاره درست از آب درمی‌آید. یهود، به روایت خودش یک‌بار حکومت متحد در دوره حضرات داوود و سلیمان (ع) داشته است که بعد از وفات حضرت سلیمان، شیرازه این حکومت متحد ازهم‌پاشیده و کشورشان تجزیه می‌شود. ازقضا خودشان مجموعه حکومت این دو پیامبر الهی را کمتر از ۸۰ سال می‌دانند.
بعد‌ها در سال ۱۱۰ قبل از میلاد، با فروپاشی امپراتوری سلوکی، «حشمونیان» یا خاندان مکابی که پیش‌تر در نواحی یهودی‌نشین نفوذی داشتند، اعلام حکومت مستقل کردند که دولت‌شان تا سال ۳۷ قبل از میلاد بیشتر دوام نیاورد، یعنی بازهم کمتر از ۸۰ سال. بعد از آن‌ها یهودیان تا چندین سال در سیطره رومیان بودند که نهایتاً به دست رومیان سرکوب و در جهان پراکنده شدند.
دولت سوم صهیونیستی که از نیمه قرن گذشته میلادی فلسطین را اشغال کرده هم البته وضع بهتری از آن دو ندارد و از همین‌الان هم نگران «نفرین ۸۰ سالگی» است. حدود پنج سال است که در سرزمین‌های اشغالی مرتباً این نگرانی به زبان می‌آید. در کنفرانس سال ۲۰۱۷ «هرتزلیا» بود که «رووین ریولین» رئیس سابق این رژیم از وجود اختلاف موجود در سطح هویتی و نگرشی در میان صهیونیست‌ها اظهار نگرانی کرد و آن را نشانی از تکرار همان کابوس ۸۰ سالگی دانست. همان‌طور که در آن دو بار گذشته نبود انسجام میان قبائل بنی‌اسرائیل موجب سقوط دولت یهودی شده بود، ریولین از وجود چهار قبیله نامتحد در سرزمین‌های اشغالی خبر داده بود که می‌توانند زمینه فروپاشی این رژیم را فراهم آورند؛ اما یک جمله او از همه‌چیز بنیان‌کن‌تر بود: «آیا ما می‌توانیم به این حقیقت که نیمی از ساکنان [در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸](فلسطینیان و یهودیان حریدی) خود را به‌عنوان اتباع صهیونیسم نمی‌شناسند و سرود رسمی این رژیم (هاتیکوا) را نمی‌خوانند، تن دهیم؟»
ترس از نفرین دهه هشتم البته به او هم منحصر نمانده و بار‌ها توسط دیگر سران این رژیم همچون ایهود باراک، نتانیاهو، نفتالی بنت و اخیراً هم اسحاق هرتزوگ (رئیس کنونی رژیم) تکرار شده است. نکته جالب اینکه اتفاقاً آن‌هایی در حال تکرار مکرر این خطر هستند که نه خاخام هستند و نه ظاهرشان به رمالان و پیشگویان شباهتی دارد! همه ظاهر و اندیشه‌هایی سکولار و مدرن دارند که از نفرینی تاریخی ترسیده‌اند. به نظر می‌رسد این ترس فراگیر در میان سیاستمداران صهیونیست، بازتابی از واقعیتی در جامعه ساکنان سرزمین‌های اشغالی است؛ واقعیتی که این‌قدر هویدا شده که دیگر قابل پنهان کردن نیست.
شکاف‌های اجتماعی این جامعه به‌زوربه‌هم‌چسبانده‌شده اگر تا پیش‌ازاین در کتاب‌ها و مقالات قابل‌شناسایی بود، اینک و این سال‌ها در کف خیابان‌ها قابل‌مشاهده است. اگر در گذشته، مسئله اصلی اسرائیلی‌ها اعراب و مسلمانان همسایه خارج از فلسطین اشغالی ۱۹۴۸ بود، اینک جنگ به داخل خانه غصبی کشیده است. از عادی‌ترین مشکل مقابل اسرائیل یعنی مسئله فلسطینیان داخل سرزمین‌های اشغالی هم بگذریم، اوضاع در داخل جامعه یهودی بسیار بغرنج‌تر است. شکاف چپ و راست، متدین و سکولار و حتی شکاف‌های درون دینداران و وضعیت جوامع اقلیتی مهاجر همچون فلاشه‌ها و روس‌تباران مجموعه‌ای از بحران‌های پیچیده سیاسی و اجتماعی را برای این رژیم آفریده که برای سران تل‌آویو تداعی‌کننده آن نفرین تاریخی است.
بحران سیاسی که خود را در نیمه عمر کوتاه دولت‌های اشغالگر نشان می‌دهد، بخشی از قرائن آشکار حرکت این رژیم در سراشیب سقوط است. ناپایداری و نبود انسجام اجتماعی در حال یافتن ابعاد امنیتی است و نتایج و پیامد‌های آن در این حوزه برای تل‌آویو تا حدی روشن شده است. در واقع می‌توان گفت نگرانی‌ای که برخی نخست‌وزیران و رؤسای رژیم صهیونیستی قبلاً آن را هشدار داده بودند، بیش از همیشه به سرنوشت این رژیم نزدیک شده است. آنان بار‌ها گفته بودند ما بیش از آنکه نگران اسقاط اسرائیل به دست دشمنان بیرونی و همسایگان مسلمانش باشیم، می‌ترسیم که اسرائیل از درون فروبپاشد.
اینک «فروپاشی از درون» بیش از همیشه به رژیم غاصب صهیونیستی نزدیک شده و زرادخانه اتمی، نیروی هوایی مجهز به جنگنده‌های اف-۳۵ و حتی کمک‌های میلیارددلاری سرمایه‌داران صهیونیست جهان هم نمی‌تواند مانع آن شود. «کابوس ۸۰ سالگی» دیگر تنها در لابه‌لای سطور «تنخ» یا «تلمود» نیست، خیابان‌های اشغال‌شده فلسطین هم آن را فریاد می‌زند.
💠 @mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3662
یک‌شنبه | ٩ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3662
یک‌شنبه | ٩ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3663
دو‌شنبه | ١٠ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3663
دو‌شنبه | ١٠ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan