اما من و تو پیله هامان میله هم داشت
دیوارهای خانه‌مان جن پرورش می‌داد
مجبور بودیم واژه‌ها را در گوش فرو کنیم
سر به سطرهایی بگذاریم
که نقطه‌چین بانان درزهایش را پوشانده بودند

تمام روز به فکر پناهِ پیراهنی هستیم
که جیب‌هاش دستمان را استتار کند
اینجا همیشه چند ساعت از خودت عقب تری
ناچاری       قدم‌های کوتاه برداری
تا سایه ات بر سایه ی کسی منطبق نشود

ما تنها دو کلمه‌ی تنهاییم
بین نقطه‌ها گیر افتادیم
شعر فقط سیگارمان را زیاد می‌کند
بیا قدم بزنیم
دست هامان را در صندوق پست بیندازیم
           تا پروانه‌ای آنسوی اقیانوس متولد شود

#رضا_حیرانی
#چند_رضایی ۱۳۹۱
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا
🆔 @piaderonews  👈