📸 Ehsan Mahmoudi

«زندگی آپارتمانی» توصیف احسان محمودی از عکسی است که او از دخترخاله‌ی خردسالش در مشهد، شهر محل زندگیشان گرفته است. عکس دخترک تنها را در حال بازی با جوجه‌ی چندروزه‌ای نشان میدهد. عکاس میگوید: «تنها همدم دختری خردسال که میتواند با اون بازی کند، یک جوجه است که شاید عمر چندانی نکند و همان عمر کوتاه خود را در قفس میگذراند.»

@seeyouiniran

📸 Mina Noei
«به دنبال سوژه‌های متفاوت بودم.» این را مینا نوعی، عکاس ساکن تبریز، میگوید. گفته‌ی او درباره‌ی عکسی است که انعکاس تصویر خود او را روی چهره‌ی مردی که ماسک به صورت دارد نشان میدهد. این عکس از مجموعه‌ای است که این عکاس به درخواست آژانس NVP در زمان شیوع ویروس کرونا درتبریز عکاسی کرده است. او میگوید: « انعکاس و استفاده از حضور خودم در عکس‌ها همیشه برای من جذاب بوده است.»
@seeyouiniran

☀️ سفر با موسیقی و شعر؛ از خراسان تا آناتولی
💫 برنامه‌های زنده هفتگی در اینستاگرام از مجموعه دیدارهای «آهنگِ پیوستن»
به میزبانیِ خانه فرهنگی See You in Iran و گروه آن‌سو

موسیقی و شعر، دو روزن راه‌گشاست برای ملاقاتی درونی‌تر با فرهنگ‌های کهن شرق. این دو پدیده که بازتابنده احوال فردی و جمعی انسان‌هاست، با سِیر احوال آنان در طول زمان همراه می‌شود و تحول می‌یابد.

به این سیاق، آنچه امروز با عنوان موسیقی ایرانی می‌شناسیم، حاصل تحول‌ها و تبادل‌های فرهنگی و اجتماعی پرشماری است که طی تاریخ، در جغرافیایی بسیار گسترده‌تر از مرزهای کنونی ایران رخ داده است. از خراسان بزرگ (شامل بخش‌هایی از افغانستان و آسیای مرکزی) تا آناتولی (ترکیه امروزی) و در نگاهی فراگیرتر از هندوستان تا آندلس (اسپانیای امروزی)، ردپای این تأثیرات و سیروسفر موسیقایی و فرهنگی را می‌توان پی گرفت.

در ادامه هم‌نشینی‌های «آهنگِ پیوستن» که تابستان و پاییز گذشته در هاستل کوژین برگزار شد، قرار است پنج برنامه زنده در اینستاگرام داشته باشیم، برای مخاطبان علاقمندی که می‌خواهند به جهان موسیقی و شعر ایرانی قدم بگذارند یا از آن، درکی ساده‌تر و در عین حال عمیق‌تر پیدا کنند.

این دیدارها که هریک شامل معرفی کوتاه، گفت‌وگو و اجرای ساز و آواز خواهد بود، با همراهی نوازندگان و پژوهشگرانی از ایران، ترکیه و آلمان برگزار می‌شوند.

برنامه دیدارها:

(سه‌شنبه‌ها، ساعت ۲۰:۳۰ به‌وقت ایران، ۱۶:۰۰ به‌وقت گرینویچ، ۱۸:۰۰ به‌وقت آلمان، ۱۹:۰۰ به‌وقت ترکیه)

🔹یکم: ۲۴ تیر
موسیقی کلاسیک ایرانی حسین والی؛ نوازنده و آهنگساز، اجرای سه‌تار
🔹دوم: ۳۱ تیر
ریشه‌های موسیقی ایرانی در خراسان کهن عبد‌الله عبدی بِزدی؛ پژوهنده و حافظ مقام‌های موسیقی تربت‌جام، اجرای دوتار و آواز
🔹سوم: ۷ مرداد
شعر کلاسیک و موسیقی دستگاهی ایران، حسین والی، اجرای تار
🔹چهارم: ۱۴ مرداد
جست‌وجوی یک آلمانی در فرهنگ شعر عارفانه ایرانی، ماریان برمر؛ ایران‌شناس، اجرای سه‌تار
🔹پنجم: ۲۱ مرداد
نقش موسیقی و شعر در تصوف ترکیه، صدا سِیرک: نوازنده؛ کامیار هوبخت: علاقه‌مند به حکمت قدیم و محقق علوم راهبردی، اجرای بائلاما

🔸برنامه‌ها به زبان انگلیسی است. در روزهای آینده، دربارۀ موضوع هر برنامه بیشتر خواهیم گفت.
@seeyouiniran

📸 Morteza Yaghouti
یک پیر مرد پس از اینکه یک خیّر به او بشکه 20لیتری آب رسانده است در حال شکر گذاری است.
مرتضی یاقوتی، عکاس ساکن اهواز این عکس را در منطقه‌ی نفت‌خیز غیزانیه گرفته است. منطقه غیزانیه اهواز یکی از مناطقی است که سال‌ها با مشکل آب مواجه بوده و مردمان آن در تامین آب به شدت مشکل دارند. ماه گذشته، تظاهرات مردم این منطقه‌ در اعتراض به عدم توانایی دولت در تامین آب آشامیدنی با سرکوب مواجه شد. حدود بیست و پنج هزار نفر در 85 روستای غیزانیه زندگی میکنند. این منطقه اکنون برای تامین آب به خیرین و نهادهای خیریه متکی است.
@seeyouiniran

📸 Amirhossein Soltani
‌‌
وقتی امیرحسین سلطانی با شوخ‌طبعی از مریم پرسید که آیا دوست دارد با دوستانش در سفر بازگشت به تهران همراه شود، دخترک جواب داد: «دوست دارم بیایم، ولی اگر من نباشم کسی نیست برای مامان بابام آب بیاره.» امیرحسن به یاد می‌آورد که مریم و بچه‌های دیگر روستای کوچک هر روز صبح زود از خواب بیدار میشدند و ظرفهایشان را از آب پر میکردند تا آب را به خانه ببرند؛ این کاری بود که بارها در طول روز تکرار میشد. به گفته‌ی مریم: «تا آخر شهریور و اوایل مهر، کار هر روز ما همینه.»
‌‌

@seeyouiniran

☀️ سفر با موسیقی و شعر؛ از خراسان تا آناتولی
💫 برنامه‌های زندهٔ هفتگی در اینستاگرام از مجموعه دیدارهای آهنگ پیوستن
به میزبانیِ See You in Iran و گروه آنسو

🔸دیدار دوم: ریشه‌های موسیقی ایرانی در خراسان کهن

⏳ سه‌شنبه ۳۱ تیرماه ۹۹- ساعت ۸:۳۰ شب به‌وقت تهران

⁦◀️⁩ با عبدالله عبدی بزدی؛ پژوهنده و حافظ مقام‌های موسیقی تربت‌جام
⏪ اجرای دوتار و آواز

مکتب خراسان با دستاوردهای فراوان در هنر و دانش و عرفان، در تاریخ فرهنگی سرزمین ایران نقشی بنیادین و هدایتگر ایفا کرده است.

در این دیدار، نگاهی می‌کنیم به ارتباط ریشه‌ای موسیقی دستگاهی (کلاسیک) ایران با موسیقی مقامی خراسان کهن و به‌ویژه منطقۀ تربت جام که از مهم‌ترین مراکز موسیقی خراسانِ امروزی است.

سپس به شرح و اجرای چند مقام با دوتارنوازی و آواز عبدالله عبدی گوش می‌دهیم و در پایان، پرسش و پاسخ خواهیم داشت.
@seeyouiniran

📸 Maryam Rahmanian
«پسر من دوست داره بالرین بشه، مثل خواهرش.» این توصیف مریم رحمانیان، عکاس ساکن تهران، است از عکسی که منتشر کرده است. در عکس پسر با نگاه هیجان‌زده‌ای از پوشیدن دامن مخصوص رقص باله در کنار خواهر بزرگترش دیده میشود. مریم میگوید: «این روزها بدلیل کرونا بچه‌ها همه‌ش خانه‌اند و از روی هم تقلید میکنند.» @seeyouiniran

رفتگری که ماسک به صورت دارد جارویش را در مقابل دیواری در خیابان ولی‌عصر در دست گرفته است. صبا طاهریان، عکاس ساکن تهران، میگوید: «در این روزها که در ایران گرفتار کرونا و در گیر و دار فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک و دوری از رفتار پرخطر هستیم؛ رفتگران بواسطه شغلشان بیشتر در معرض خطرابتلا به کرونا هستند.» او اضافه میکند: «خیلی از مردم ماسک، دستکش و دستمال کاغذی آلوده خود را در معابر، سطح شهر و جوی‌های آب رها می کنند، که این خود باعث انتقال ویروس به افراد آسیب‌پذیر از جمله رفتگران می‌شود.»
@SeeYouinIran

☀️ سفر با موسیقی و شعر؛ از خراسان تا آناتولی
💫 برنامه‌های زندهٔ هفتگی در اینستاگرام از مجموعه دیدارهای آهنگ پیوستن
به میزبانیِ گروه موسیقی آنسو و خانه فرهنگی See You in Iran

🔸دیدار سوم: شعر کلاسیک و موسیقی دستگاهی ایران

⏳سه‌شنبه ۷ مرداد ۹۹- ساعت ۸:۳۰ شب به‌وقت تهران

⁦◀️⁩ با حسین والی ؛ نوازندۀ موسیقی ایرانی و آهنگساز
⏪ اجرای موسیقی دستگاهی با تار

موسیقی، شعر را در جان‌ و دل می‌نشاند و مسبب درک عمیق‌تر حکمت‌های نهفته در اشعار می‌شود. در فرهنگ ایرانی، موسیقی و شعر کلاسیک، همواره پیوسته و تنیده به یکدیگر بوده‌اند؛ تا آنجا که ساختار دستگاه‌های موسیقی ایرانی، در موارد زیادی از قالب‌های شعر ایرانی الهام گرفته است.

در این دیدار با «مثنوی» آشنا می‌شویم که هم قالبی مهم در شعر کلاسیک فارسی است، هم گوشه‌ای معروف در بسیاری از دستگاه‌های ایرانی و هم رایج‌ترین و جذاب‌ترین فرم آواز ایرانی در میان موسیقی‌دانان و عموم مردم.

بخش دوم این برنامه به تکنوازی تار حسین والی در دستگاه راست پنجگاه ، همراه با خواندن ابیاتی از مثنوی مولانا اختصاص دارد.
@seeyouiniran

📸 Behzad Lotfi
«در جنوب حداقل‌های رفاهی برای یک زندگی ساده هم بعضا دیده نشد، اما مردم همچنان میخندند و معرفت و مهربانی در خونشان است.» این گفته‌ی بهزاد لطفی، عکاس ساکن تهران است. او این عکس را سال گذشته در یکی از روستاهای منطقه‌ی بندر مقام در استان هرمزگان گرفته است. او مینویسد: «ای کاش در این سرزمین نفت نبود، گاز نبود، طلا نبود، مس نبود، اورانیوم نبود ... فقر نبود.»

@SeeYouinIran

📸 Mehdi Perdramkhoo
«سروناز ۷۱ ساله ، مبتلا به سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر است.» این را مهدی پدرام‌خو، عکاس ساکن اهواز میگوید. پدرام‌خو میگوید مدتی است که از سوژه‌ی عکس که عمه‌اش است و از بیماری رنج میبرد عکاسی میکند. سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر یک اختلال رایج روده است که موجب درد و ناراحتی در ناحیه شکم میشود. تشویش و اضطراب از علت‌های این اختلال هستند. پدرام‌خو میگوید: «بعد از شیوع پاندمی کووید-19 و انتشار خبرهایی از نحوه ابتلا و آمار گسترده مرگ و میر براثر ویروس کرونا، درد معده‌ی او براثر اضطراب افزایش پیدا کرده است.»

@seeyouiniran

☀️ سفر با موسیقی و شعر؛ از خراسان تا آناتولی

💫 برنامه‌های زندهٔ هفتگی در اینستاگرام از مجموعه دیدارهای «آهنگ پیوستن»

🔸به میزبانیِ See You in Iran و خانه فرهنگی آنسو

🔸دیدار پنجم: رسم سماع؛ نقش موسیقی و شعر در تصوف ترکیه

⏳سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۹۹- ساعت ۸:۳۰ شب به‌وقت تهران

◀️ با صدا سِیرک: نوازنده و جویندۀ موسیقی آیینی و صوفی ترکیه
و کامیار هوبخت: مطالعه‌گر حکمت قدیم و سنت‌های صوفی
⏮️ اجرای چند مقام رایج در موسیقی آئینی ترکیه با ساز و آواز

سماع، سپردن گوش دل است به نغمه‌ها و اشعاری که یادآور حقیقتی ازلی و ابدی است. رسم سماع، بخش مهمی از راه و روش پرورش معنوی انسان در مکاتب تصوف است.

در این دیدار، ابتدا نگاهی به تأثیر مکتب خراسان و بغداد بر شکل‌گیری موسیقی الهی و صوفی آناتولی می‌اندازیم، سپس دربارۀ برخی لایه‌های معنایی و اجتماعی رسم سماع در تصوف ترکیه گفت‌وگو می‌کنیم و بخش اصلی برنامه را نیز به معرفی و اجرای چند مقام موسیقی و اشعار شاعران متصوف ترک‌زبان اختصاص می‌دهیم.

مهمانان آخرین دیدار ما از مجموعۀ پنج قسمتی حاضر، صدا سیرک و کامیار هوبخت ، زوج ترک-ایرانی هستند.

کامیار، جست‌وجوگری خودآموز است در زمینۀ خرد سنتی و رویکرد کل‌نگر به زندگی. او از سال ۲۰۱۳، مطالعۀ خود را بر سنت‌های صوفی و ریشه‌های مشترکشان متمرکز کرد. کامیار همچنین، تسهیلگر شیوه‌های یادگیری جمعی است.

صدا از نوجوانی از طریق نواختن بائلاما و خواندن آواز با موسیقی آناتولی (موسیقی علوی-بکتاشی و موسیقی محلی) آشنایی و ارتباط یافت‌. از سال ۲۰۱۳ جست‌وجوی عمیق‌تری را در باب حکمت و میراث کهن این موسیقی آغاز کرد. در این مسیر، با رسم سماع و شیوهٔ زیستن با موسیقی و شعر صوفی آشنا شد. همچنین زبان فارسی را به‌خوبی آموخت و یادگیری موسیقی ایرانی را نیز تجربه کرد.
او اکنون نوازنده و خوانندهٔ دو گروه موسیقی «کاروان طرز وفا» و «باجیان» است؛ ضمن این که ساز عود و مقام‌های موسیقی کلاسیک ترکی را می‌آموزد.

🇬🇧یادآوری: این گفت‌وگو به‌زبان انگلیسی خواهد بود.

@seeyouiniran

📸 Amirhossein Baratloo

«از سردرهای قدیمی تهران چند سالی است عکاسی می‌کنم.» این را امیرحسین براتلو، عکاس ساکن تهران، میگوید. «بیرونِ این عکس بساط چرخی دستفروشی بود که پای درِ کهنه و قفل زده‌ی این خانه‌ی متروک را برای انباری خود برگزیده. زیر سردر، کنار گذر، فریم را با دستفروش شریک شدم.»
@seeyouiniran

📸 Salma Sajadi
سلما سجادی میگوید: «اون روز با دوچرخه بودم. داشتم توی خیابون دانش‌آموز رکاب می‌زدم وقتی دیدمش.» او ساکن شیراز است. سلما میگوید: «چند لحظه نگه داشتم و تلاشش رو واسه چیدن انجیرا تماشا کردم. شاید این تنها چیزی بود که میتونست پیرزن رو خوشحال کنه؛ چیدن انجیر سیاه نوبر.»

@seeyouiniran

📸 Mehran Ghasemi
مهران قاسمی، عکاس ساکن گیلان: «تصویر مربوط میشه به اواسط ماه، وسط تابستان، در مزرعه برنج‌مان در سرسبزترین نقطه‌ی گیلان: تالش.» در عکس او، برادرش روی گیاهان مزرعه دراز کشیده تا در میانه‌ی فعالیت مزرعه گریز کوتاهی بیاید از گرما و رطوبت. «من خودم را در زندگی روزمره‌ام پیدا میکنم، عکس‌هایم یقینا تفکراتم هستند. به قول کیا رستمی، "کافی اما کوتاه گفتن و روایت کردن؛" در سکوت و در دل طبیعت، مشغولِ روایتِ زندگی معمولی، شیرین و سختی که داریم.»
@seeyouiniran