#عکس_نجومی_روز
🗓 07 ژوئن 2019 برابر با 17 خرداد 1398.
📌 "سیاره مشتری در کنار سحابی پیپ"
🔖 این شبها، سیارهی پرنور #مشتری، در میان پهنهی ستارهخیز و پرسحابی رد #کهکشان_راهشیری قرار دارد.
به طوری که، تابش خیرهکنندهاش، در بالای این تصویر رنگی که توسط لنزهای تله از #مرکز_کهکشان_راهشیری گرفته شده، مشهود است.
این تصویر #ضدنور از، #سحابی_تاریک LDN 1773، که محدودهای معادل 20 درجهی مربع از آسمان را پوشش میدهد، با نام #سحابی_پیپ شناخته میشود؛
با دقت در این تصویر، دسته و کاسهی پیپ، به وضوح مشخص است.
#سحابی_پیپ، با فاصلهای معادل 450 هزار #سال_نوری از ما، بخشی از مجموعهی ابرهای تاریک کهکشانمان در محدودهی #صورت_فلکی_مارافسای (حوا) است که درونش، هستههایی چگال از گاز و غبار دارد که با فرو ریختن در خود، زمینه را برای تشکیل ستارگان جدید فراهم میآورد.
سیارهی #مشتری، با نزدیک شدن به مقابلهی خود (قرار گرفتن #زمین، درست در بین #سیاره و #خورشید) در تاریخ دوازدهم ژوئن (برابر با بیست و دوم خردادماه)، تنها 36 #دقیقهی_نوری از #زمین فاصله خواهد داشت.
طرفداران نشان کردن #سحابیهای_تاریک در آسمان، شاید بتوانند، در پایین سمت چپ تابش سیارهی #مشتری، #سحابی_تاریک_مار را بیابند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alain Maury,
Jean-Marc Mari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/LDN1773-Jupiter.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 07 ژوئن 2019 برابر با 17 خرداد 1398.
📌 "سیاره مشتری در کنار سحابی پیپ"
🔖 این شبها، سیارهی پرنور #مشتری، در میان پهنهی ستارهخیز و پرسحابی رد #کهکشان_راهشیری قرار دارد.
به طوری که، تابش خیرهکنندهاش، در بالای این تصویر رنگی که توسط لنزهای تله از #مرکز_کهکشان_راهشیری گرفته شده، مشهود است.
این تصویر #ضدنور از، #سحابی_تاریک LDN 1773، که محدودهای معادل 20 درجهی مربع از آسمان را پوشش میدهد، با نام #سحابی_پیپ شناخته میشود؛
با دقت در این تصویر، دسته و کاسهی پیپ، به وضوح مشخص است.
#سحابی_پیپ، با فاصلهای معادل 450 هزار #سال_نوری از ما، بخشی از مجموعهی ابرهای تاریک کهکشانمان در محدودهی #صورت_فلکی_مارافسای (حوا) است که درونش، هستههایی چگال از گاز و غبار دارد که با فرو ریختن در خود، زمینه را برای تشکیل ستارگان جدید فراهم میآورد.
سیارهی #مشتری، با نزدیک شدن به مقابلهی خود (قرار گرفتن #زمین، درست در بین #سیاره و #خورشید) در تاریخ دوازدهم ژوئن (برابر با بیست و دوم خردادماه)، تنها 36 #دقیقهی_نوری از #زمین فاصله خواهد داشت.
طرفداران نشان کردن #سحابیهای_تاریک در آسمان، شاید بتوانند، در پایین سمت چپ تابش سیارهی #مشتری، #سحابی_تاریک_مار را بیابند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alain Maury,
Jean-Marc Mari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/LDN1773-Jupiter.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 26 ژوئن 2019 برابر با 05 تیر 1398.
📌 "ابرهای شبتاب، ضدنور درختان افق و بازتاب آنها در آب"
🔖 گاهی اوقات، برخلاف آن که روی #زمین شب شده و تاریکی همهجا را فراگرفته، اما، هنوز آسمان روشن مانده است.
با چرخش #زمین و قرار گرفتن #خورشید در زیر #افق، #شفق، آسمان را فرا میگیرد؛ با آن که #خورشید غروب کرده، لکن، همچنان نورش توسط ابرها بازتاب میشود.
معمولاً، #غروب_خورشید، منظرهی زیبایی را شکل میدهد، اما، در اتفاقی غیر معمول، حتی با گذشت مدت زمان زیادی از غروب، هنوز هم ابرهای شبتابی که در ارتفاع بالا قرار دارند، نور #خورشید را به سمت #زمین روانه میکنند.
این ابرها، چنان کمنور هستند که در طی روزهای روشن #تابستان به راحتی دیده نمیشوند؛ لکن، میتوان با اندکی صبر، هنگامی که پس از غروب، نور #خورشید را بازتاب میکنند، آنها را مشاهده نمود.
#ابرهای_شبتاب، مرتفعترین ابرهای شناخته شدهای هستند که گمان میرود بخشی از ابرهای قطبی تشکیلشده در #میانسپهر (سومین لایهی تشکیلدهندهی #جو_زمین) باشند.
در این تصویر که حدوداً دو هفتهی گذشته گرفته شده، علاوه بر #ابرهای_شبتاب و بازتاب آنها در دریاچهای کوچک در شمال شهر زوولهی کشور هلند، نمای #ضدنور درختانی که در #افق قرار دارند نیز، ثبت شده است.
این #ابرهای_شبتاب غیر معمول، در سرتاسر شمال اروپا، همچنان قابل مشاهده خواهند بود.
با آن که در دههی گذشته، به اطلاعات زیادی در مورد #ابرهای_شبتاب دست یافتهایم، اما، چگونگی تشکیل و گسترش آنها، همچنان یکی از عناوین مهم تحقیقاتی به شمار میآید.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Peter Simmering
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/NoctilucentNetherlands_Simmering_5766.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 26 ژوئن 2019 برابر با 05 تیر 1398.
📌 "ابرهای شبتاب، ضدنور درختان افق و بازتاب آنها در آب"
🔖 گاهی اوقات، برخلاف آن که روی #زمین شب شده و تاریکی همهجا را فراگرفته، اما، هنوز آسمان روشن مانده است.
با چرخش #زمین و قرار گرفتن #خورشید در زیر #افق، #شفق، آسمان را فرا میگیرد؛ با آن که #خورشید غروب کرده، لکن، همچنان نورش توسط ابرها بازتاب میشود.
معمولاً، #غروب_خورشید، منظرهی زیبایی را شکل میدهد، اما، در اتفاقی غیر معمول، حتی با گذشت مدت زمان زیادی از غروب، هنوز هم ابرهای شبتابی که در ارتفاع بالا قرار دارند، نور #خورشید را به سمت #زمین روانه میکنند.
این ابرها، چنان کمنور هستند که در طی روزهای روشن #تابستان به راحتی دیده نمیشوند؛ لکن، میتوان با اندکی صبر، هنگامی که پس از غروب، نور #خورشید را بازتاب میکنند، آنها را مشاهده نمود.
#ابرهای_شبتاب، مرتفعترین ابرهای شناخته شدهای هستند که گمان میرود بخشی از ابرهای قطبی تشکیلشده در #میانسپهر (سومین لایهی تشکیلدهندهی #جو_زمین) باشند.
در این تصویر که حدوداً دو هفتهی گذشته گرفته شده، علاوه بر #ابرهای_شبتاب و بازتاب آنها در دریاچهای کوچک در شمال شهر زوولهی کشور هلند، نمای #ضدنور درختانی که در #افق قرار دارند نیز، ثبت شده است.
این #ابرهای_شبتاب غیر معمول، در سرتاسر شمال اروپا، همچنان قابل مشاهده خواهند بود.
با آن که در دههی گذشته، به اطلاعات زیادی در مورد #ابرهای_شبتاب دست یافتهایم، اما، چگونگی تشکیل و گسترش آنها، همچنان یکی از عناوین مهم تحقیقاتی به شمار میآید.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Peter Simmering
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/NoctilucentNetherlands_Simmering_5766.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎