#عکس_نجومی_روز
🗓 07 ژوئن 2019 برابر با 17 خرداد 1398.
📌 "سیاره مشتری در کنار سحابی پیپ"
🔖 این شبها، سیارهی پرنور #مشتری، در میان پهنهی ستارهخیز و پرسحابی رد #کهکشان_راهشیری قرار دارد.
به طوری که، تابش خیرهکنندهاش، در بالای این تصویر رنگی که توسط لنزهای تله از #مرکز_کهکشان_راهشیری گرفته شده، مشهود است.
این تصویر #ضدنور از، #سحابی_تاریک LDN 1773، که محدودهای معادل 20 درجهی مربع از آسمان را پوشش میدهد، با نام #سحابی_پیپ شناخته میشود؛
با دقت در این تصویر، دسته و کاسهی پیپ، به وضوح مشخص است.
#سحابی_پیپ، با فاصلهای معادل 450 هزار #سال_نوری از ما، بخشی از مجموعهی ابرهای تاریک کهکشانمان در محدودهی #صورت_فلکی_مارافسای (حوا) است که درونش، هستههایی چگال از گاز و غبار دارد که با فرو ریختن در خود، زمینه را برای تشکیل ستارگان جدید فراهم میآورد.
سیارهی #مشتری، با نزدیک شدن به مقابلهی خود (قرار گرفتن #زمین، درست در بین #سیاره و #خورشید) در تاریخ دوازدهم ژوئن (برابر با بیست و دوم خردادماه)، تنها 36 #دقیقهی_نوری از #زمین فاصله خواهد داشت.
طرفداران نشان کردن #سحابیهای_تاریک در آسمان، شاید بتوانند، در پایین سمت چپ تابش سیارهی #مشتری، #سحابی_تاریک_مار را بیابند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alain Maury,
Jean-Marc Mari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/LDN1773-Jupiter.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 07 ژوئن 2019 برابر با 17 خرداد 1398.
📌 "سیاره مشتری در کنار سحابی پیپ"
🔖 این شبها، سیارهی پرنور #مشتری، در میان پهنهی ستارهخیز و پرسحابی رد #کهکشان_راهشیری قرار دارد.
به طوری که، تابش خیرهکنندهاش، در بالای این تصویر رنگی که توسط لنزهای تله از #مرکز_کهکشان_راهشیری گرفته شده، مشهود است.
این تصویر #ضدنور از، #سحابی_تاریک LDN 1773، که محدودهای معادل 20 درجهی مربع از آسمان را پوشش میدهد، با نام #سحابی_پیپ شناخته میشود؛
با دقت در این تصویر، دسته و کاسهی پیپ، به وضوح مشخص است.
#سحابی_پیپ، با فاصلهای معادل 450 هزار #سال_نوری از ما، بخشی از مجموعهی ابرهای تاریک کهکشانمان در محدودهی #صورت_فلکی_مارافسای (حوا) است که درونش، هستههایی چگال از گاز و غبار دارد که با فرو ریختن در خود، زمینه را برای تشکیل ستارگان جدید فراهم میآورد.
سیارهی #مشتری، با نزدیک شدن به مقابلهی خود (قرار گرفتن #زمین، درست در بین #سیاره و #خورشید) در تاریخ دوازدهم ژوئن (برابر با بیست و دوم خردادماه)، تنها 36 #دقیقهی_نوری از #زمین فاصله خواهد داشت.
طرفداران نشان کردن #سحابیهای_تاریک در آسمان، شاید بتوانند، در پایین سمت چپ تابش سیارهی #مشتری، #سحابی_تاریک_مار را بیابند.
📸 تهیهکنندهی تصویر:
Alain Maury,
Jean-Marc Mari
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/LDN1773-Jupiter.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 19 ژوئن 2019 برابر با 29 خرداد 1398.
📌 "مرکز مغناطیسی کهکشان ما"
🔖 #میدان_مغناطیسی #مرکز_کهکشان_راهشیری به چه چیز شبیه است؟
برای این منظور، #رصدخانهی_سوفیای_ناسا، که توسط یک هواپیمای تغییریافتهی بوئینگ 747 حمل میگردد، با ابزاری به نام، HAWC+، از محدودهی مرکزی کهکشان، اقدام به تصویربرداری نمود.
این ابزار، میتواند، با استفاده از رصد نور #مادون_قرمز قطبیشدهای که توسط دنبالههایی از ذرات گرد و غبار در حال چرخش در راستای #میدان_مغناطیسی، ساطع میشود، خاصیت مغناطیسی آن ناحیه را نقشهبرداری کند.
هم اکنون، در #مرکز_کهکشان_راهشیری، یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم وجود دارد، که به بلعیدن گاز ستارههای نابودشده سرگرم است.
با این حال، نرخ جذب سیاهچالهی #کهکشان ما، در مقایسه با سیاهچالههای مرکزی #کهکشانهای_فعال، پایین بوده و سیاهچالهای نسبتاً آرام به حساب میآید.
دلیل این ادعا با توجه به این تصویر ویژه آنطور بیان میشود که، احتمالاً #میدان_مغناطیسی محیط، گازها را به سمت #سیاهچاله هدایت کرده و باعث تولید نور در اطراف آن میشود. و یا، گازها را با حفظ جهت چرخش، وادار به قرار گرفتن در #قرص_برافزایشی #سیاهچاله کرده، که منجر به افت فعالیت آن، هرچند موقتی، میگردد.
با بررسیهای بیشتر در این تصویر ویژه، که میتواند تلفیق سورئالی از هنر رنگآمیزی ایمپاستو و دانش #اخترفیزیک_رانشی باشد، میشود جزئیات بیشتری را از #میدان_مغناطیسی درون و بیرون حقلهی غبار اطراف #سیاهچالهی_مرکزی_کهکشان_راهشیری، با نام (کمان) قوس-اِی*، به دست آورد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
SOFIA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/MwCenter_SofiaHubble_1032.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 19 ژوئن 2019 برابر با 29 خرداد 1398.
📌 "مرکز مغناطیسی کهکشان ما"
🔖 #میدان_مغناطیسی #مرکز_کهکشان_راهشیری به چه چیز شبیه است؟
برای این منظور، #رصدخانهی_سوفیای_ناسا، که توسط یک هواپیمای تغییریافتهی بوئینگ 747 حمل میگردد، با ابزاری به نام، HAWC+، از محدودهی مرکزی کهکشان، اقدام به تصویربرداری نمود.
این ابزار، میتواند، با استفاده از رصد نور #مادون_قرمز قطبیشدهای که توسط دنبالههایی از ذرات گرد و غبار در حال چرخش در راستای #میدان_مغناطیسی، ساطع میشود، خاصیت مغناطیسی آن ناحیه را نقشهبرداری کند.
هم اکنون، در #مرکز_کهکشان_راهشیری، یک #سیاهچالهی_ابرپرجرم وجود دارد، که به بلعیدن گاز ستارههای نابودشده سرگرم است.
با این حال، نرخ جذب سیاهچالهی #کهکشان ما، در مقایسه با سیاهچالههای مرکزی #کهکشانهای_فعال، پایین بوده و سیاهچالهای نسبتاً آرام به حساب میآید.
دلیل این ادعا با توجه به این تصویر ویژه آنطور بیان میشود که، احتمالاً #میدان_مغناطیسی محیط، گازها را به سمت #سیاهچاله هدایت کرده و باعث تولید نور در اطراف آن میشود. و یا، گازها را با حفظ جهت چرخش، وادار به قرار گرفتن در #قرص_برافزایشی #سیاهچاله کرده، که منجر به افت فعالیت آن، هرچند موقتی، میگردد.
با بررسیهای بیشتر در این تصویر ویژه، که میتواند تلفیق سورئالی از هنر رنگآمیزی ایمپاستو و دانش #اخترفیزیک_رانشی باشد، میشود جزئیات بیشتری را از #میدان_مغناطیسی درون و بیرون حقلهی غبار اطراف #سیاهچالهی_مرکزی_کهکشان_راهشیری، با نام (کمان) قوس-اِی*، به دست آورد.
📸 تهیهکنندگان تصویر:
NASA,
SOFIA,
Hubble
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهدهی تصویر در ابعاد اصلی:
https://apod.nasa.gov/apod/image/1906/MwCenter_SofiaHubble_1032.jpg
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎