#پارک_لاله_اهواز در بلوار ساحلی شهر اهواز (مرکز #استان_خوزستان) و در کنار #رودخانه_کارون و مقابل #پارک_دولت_اهواز واقع شده‌است. به منظور استفاده بهينه از ساحل كارون و ایجاد امنیت و جلوگیری از بروز حوادث ناگوار سایت قایق‌سواری این پارک در سال ۱۳۹۲ به بهره‌برداری رسیده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته‌است.

#خوزستان #اهواز
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#عمارت_ماپار در خیابان خوانساری (فردوسی) جنوبی در شهر اهواز (مرکز #استان_خوزستان) بین تقاطع خیابان‌های جهانیان و کافی واقع شده است. بنای این عمارت مربوط به دوره پهلوی بوده و دارای تزئینات آجری است. وجود زیرزمین‌های سنگی، دو حیاط بزرگ در دو طرف ساختمان و طاق نماها و درهای چوبی از ویژگی‌های #سرای_ماپار به شمار می‌آید. این بنای تاریخی در آذر ماه سال ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و پس از مرمت و بازسازی از آن به عنوان مرکز آموزش هنرهای سنتی و کتابخانه استفاده می‌شود.

#خوزستان #اهواز #عمارت_ماپار_اهواز
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#عمارت_معین_التجار در خیابان کاوه غربی، در مجاورت پل سفید اهواز (مرکز #استان_خوزستان) و در بافت قدیمی شهر واقع شده است. این کاروانسرا و ساباط در دوره قاجار که کشتیرانی تجاری در رود کارون از خرمشهر به اهواز و بالعکس رونق یافته، توسط محمدتقی معین‌التجار بوشهری و با همکاری شخصی به نام محمدحسن‌خان سعدوالدوله بنا شده و بین سال‌های ۱۳۰۷ تا سال ۱۳۳۲ برای تخلیه بارهای کشتی‌های تجاری مورد استفاده قرار می‌گرفته است. پس از آن تا سال ۱۳۷۴ سرای مزبور به صورت غرفه غرفه و به عنوان انبار مورد استفاده قرار داشت تا اینکه در این سال بر اثر آتش‌سوزی بخش اعظم بنا از بین رفت و بیشتر ستون‌ها و سقف عمارت دچار آسیب‌دیدگی شدید شد. این بنای تاریخی در آبان ماه سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایرانبه ثبت رسید و پس از طی دوره مرمت و بازسازی طولانی سرانجام در نوروز ۱۳۹۳ به روی گردشگران بازگشایی شد.

#خوزستان #اهواز #عمارت_معین_التجار_اهواز
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#روستای_منگره در دهستان قیلاب (از توابع بخش الوار گرمسیری #شهرستان_اندیمشک در #استان_خوزستان) و در ۴۰ کیلومتری شمال اندیمشک واقع شده‌است. این روستای کوهستان از شمال و غرب به #کوه_چوونی و دورق، از مشرق به #کوه_باریک_آب و از جنوب به #کوه_چناره محدود می‌گردد. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان انار، بلوط، انگور، انجیر، چنار بوده و چشمه‌های آب بسیاری در این دره جاری می‌باشند.

#خوزستان #اندیمشک #منگره #منطقه_حفاظت_شده_منگره

instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#سد_دز بین سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۱ بر روی #رودخانه_دز در ۲۳ کیلومتری شمال شرقی #اندیمشک احداث و مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌است. احداث این سد منجر به ایجاد دریاچه‌ای در #بخش_شهیون (از توابع #شهرستان_درفول در #استان_خوزستان) در ۱۵ کیلومتری شمال شهر دزفول شده که به #دریاچه_شهیون مشهور است. وجود چند جزیره کوچک و بزرگ، که روی آنها انبوهی از درختان کُنار، کلخنگ، بید و بادام‌کوهی به چشم می‌خورد، جلوه خاصی به دریاچه بخشیده و زمینه مساعدی جهت انجام انواع ورزش‌های آبی مانند قایقرانی، اسکی و شنا را ایجاد نموده‌است. وسعت درياچه در فصل پرآبی حدود ۶۰ کیلومترمربع و عمق آن نيز حداکثر تا ۵۰ متر متغير می‌باشد. حیات‌وحش پیرامون دریاچه شامل پستانداران و پرندگانی چون روباه، خرگوش، تیهو، کبک و پرندگان دریایی است. دسترسی به دریاچه از جاده دزفول ـ شهیون بوده و پس از رسيدن به نزدیکی درياچه بايد تا جاده انحرافی آن طی مسير کرد. در قسمت مشخصی از کنار درياچه يک پارکينگ مناسب به همراه تعدادی قايق برای گردشگران در نظر گرفته شده‌است.

#خوزستان #دزفول #دریاچه_سد_دز #سد_دز
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#شهر_باستانی_جندی_شاپور (#گندی_شاپور یا #نیلاط) در محوطه‌ای به مساحت ۸ کیلومترمربع در مجاورت روستای اسلام‌آباد (از توابع #شهرستان_دزفول در #استان_خوزستان) و در ۱۲ کیلومتری شهر دزفول واقع شده است. بر اساس شواهد تاریخی بنای شهر به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی قوای ساسانی در نبرد ادسا بر والرین، امپراتور روم، و با به کارگیری اسرای رومی در سال ۲۶۰ میلادی همزمان با ساخت پل تاریخی دزفول بوده است. معماری شهر جندی‌شاپور تلفیقی از معماری تمدن‌های رومی و یونانی بوده که عبارت است از طرح مستطیل شهرسازی با خیابان‌های وسیع و مستقیم و چهارراه‌های منظم و کوچه‌های موازی که بناها نیز یک طبقه و گاهی دو و یا سه طبقه بوده‌اند. با تأسیس اولین دانشگاه جهان در جندی‌شاپور، شهر به تدریج به صورت یکی از مراکز علمی و پزشکی جهان آن روز درآمده و پس از حمله اعراب به ایران نیز اعتبار خود را تا قرون سوم و چهارم هجری حفظ نموده است. این محوطه تاریخی در شهریورماه سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#خوزستان #دزفول #جندی_شاپور #شهر_تاریخی_جندی_شاپور
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#آبشار_شوی (یا #تله_زنگ) در منطقه سردشت و در نقطه مرزی #شهرستان_دورود (از توابع #استان_لرستان) و #شهرستان_دزفول (در #استان_خوزستان) در بین کوه‌های سرتنگ و در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه‌آهن تله‌زنگ واقع شده‌است. مسیر دیگر برای دستیابی به آبشار از سمت #منطقه_شهیون در دزفول و بعد از گذر از روستای صالح‌آباد می‌باشد. این آبشار پس از بیرون آمدن غار از گردنه‌ای بلند به پایین و پس از عبور از کوه‌ها و دره‌های متعدد به #رودخانه_دز سرازیر می‌شود. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متر است. پوشش گیاهی اطراف این آبشار متنوع بوده شامل درختان بید، انجیر، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم و بلوط است. همچنین در این منطقه زیستگاهی غنی از حیات‌وحش با حیواناتی چون بزکوهی، پلنگ، خرس و سمندر ایرانی وجود دارد. بهترین زمان برای بازدید از این آبشار از اواخر اسفندماه تا اواخر اردیبهشت‌ماه است. در مسیر پیاده‌روی به سمت آبشار، بعد از عبور از دره سرتنگ دزفول، سه آبشار کوچک‌تر با ارتفاع بین ۵ تا ۲۰ متر قرار دارند که بر جاذبه‌های این منطقه می‌افزایند.

خوزستان #لرستان #دزفول #دورود #آبشار_تله_زنگ
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#تالاب_هورالعظیم (یا #هور_الهویزه) در ۳ كيلومتری شهر رفيع (مرکز #بخش_نیسان از توابع #شهرستان_هویزه در #استان_خوزستان) واقع شده و یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های ایران محسوب می‌شود. هورالعظیم در مساحتی بالغ بر ۱۱۸۰ کیلومترمربع بخشی از مرز ایران و عراق را تشکیل داده و حدود یک سوم این تالاب در ایران و مابقی آن در عراق قرار دارد. هورالعظيم تنها باقيمانده تالاب‌های بزرگ بين‌النهرين بوده و به لحاظ تنوع زيستی بسیار غنی می‌باشد. عمده منابع آبی از رودخانه‌های کرخه، نيسان و سابله تأمين می‌شود. تا قبل از جنگ ایران و عراق ده‌ها روستا و آبادی در حاشيه آن وجود داشت و این تالاب در اقتصاد خانوارهای این منطقه نقش زیادی ایفا می‌کرد. اما در طول جنگ و پس از آن تقريباً تمام روستاهای حاشیه تالاب از بين رفته‌است. بهترین مسیرهای دسترسی جاده طبر ـ شط علی و جاده شرکت نفت می‌باشند.

#خوزستان #هویزه #تالاب_هورالعظیم_خوزستان

instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#محوطه_تاریخی_کول_فرح در نزدیکی روستایی به همین نام در ۷ کیلومتری شمال شرقی ایذه (شهرستانی به همین نام در #استان_خوزستان) واقع شده و شامل نقوش برجسته سنگی متعلق به #دوره_ایلامی و بقايایی از محل زندگی آنها نظیر گورها، ساختمان‌ها، نقطه ديدبانی و كانال آب می‌باشد. محتوای کتیبه‌ها نشان می‌دهد اين محل نیایشگاه باستانی #ایزد_نارسينا (یکی از خدايان ايلام باستان) بوده است. در این منطقه شش مجموعه نگارکند سنگی و صخره‌ای شناسایی شده است که شامل کتیبه‌ای به خط ایلامی در دیواره شمالی تنگه، پیکره‌ای از فرمانروای کول فرح و تعداد دیگری سنگ‌نگاره صخره‌ای است. در یکی از تصاویر سنگی این نیایشگاه بیش از ۴۰۰ نفر در حال نیایش دیده می‌شوند. این محوطه تاریخی در دی ماه ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#خوزستان #ایذه #کول_فرح #کول_فره #نقش_برجسته #نقش_برجسته_کول_فرح
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#تالاب_میانگران در ۱.۵ کیلومتری شهر ایذه (مرکز شهرستانی به همین نام در شمال غربی #استان_خوزستان) و با مساحتی متغیر در حدود ۲۴۰۰ هکتار در جنوب غربی کوهپایه #زاگرس واقع شده‌است. تالاب فصلی بندون نیز در همسایگی این تالاب و در جاده ایذه ـ شهرکرد قرار دارد. این منطقه در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ به عنوان #پناهگاه_حیات_وحش_میانگران مورد حفاظت قرار گرفته و پوشش گیاهی غالب در آن شامل نیزار، گیاهان مرتعی، خارشتر، یونجه، شنبلیله، شتی و پاوکده می‌باشد. به دلیل نزدیکی به #محوطه_باستانی_ایذه (شامل #خونگ_اژدر، #کول_فرح، #یار_علیوند، #کمالوند، #قلعه_ک‍ژدم و غیره) این منطقه برای تبدیل شدن به جاذبه گردشگری طبیعی بسیار مستعد است. از مهم‌ترین گونه‌های جانوری در تالاب می‌توان تنجه، آنقوت، انواع اردک، خوتکا، فلامینگو، لک‌لک سفید و سیاه، باکلان، حواصیل خاکستری و غاز پیشانی سفید را نام برد.

#خوزستان #ایذه #اشکفت_سلمان #میانگران

instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#آبشارهای_توف_اسپید (یا #توف_سفید) در ۳۴ کیلومتری جنوب شرقی #شهرستان_ایذه (در #استان_خوزستان) در میان صخره‌هایی عظیم واقع شده‌اند. این آبشارها از ارتفاعات منطقه حفاظت شده #شالو_و_منگشت سرچشمه می‌گیرند و از طریق مسیر صعود به #قله_منگشت از #دره_شناز و گردوسون قابل دسترسی هستند. به دلیل اقلیم کوهستانی منطقه آب درون آبشارهای تف اسپید در فصل زمستان و سردشدن هوا یخ می‌زند و مناظر زیبایی را ایجاد می‌کند.

#خوزستان #ایذه
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#دشت_سوسن شامل دو دهستان در #بخش_سوسن (از توابع #شهرستان_ایذه در #استان_خوزستان) در ۱۵ کیلومتری شمال غربی این شهرستان واقع شده و یکی از جاذبه‌های طبیعی خوزستان به شمار می‌آید. عبور #رودخانه_کارون از میان این دشت، موجب پیدایش اراضی حاصلخیز در این ناحیه شده است. بهترین زمان برای گردشگری در این منطقه از نیمه زمستان تا نیمه بهار می‌باشد. تپه‌های باستانی، پل و برد گوری‌ها، قلعه‌های قدیمی، ویرانه‌های #جاده_اتابکی و #دریاچه_سد_عباسپور از دیگر جاذبه‌های گردشگری این منطقه محسوب می‌شوند.

#خوزستان #ایذه #دشت_سوسن_ایذه

instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#کتیبه_خونگ_اژدر در منطقه نوروزی در ۱۵ کیلومتری ایذه (مرکز شهرستانی به همین نام در #استان_خوزستان) واقع شده و شامل دو نقش‌برجسته حکاکی شده بر روی سنگ متعلق به دوره‌های تاریخی ایلامی و اشکانی است. نقش برجسته ایلامی به دلیل قدمت زیاد و فرسایش تدریجی تقریباً محو شده و احتمالاً بار عام در حضور یکی از پادشاهان ایلامی را به تصویر کشیده است. اما نگاره‌های نقش‌برجسته اشکانی واضح و قابل مشاهده می‌باشند؛ در این نقش‌برجسته تصویر یکی از حکام محلی به همراه بک موبد و دو نگهبان و همچنین دو کبوتر که یکی حلقه قدرت را دارد به نمایش درآمده است. این اثر تاریخی در سال ۱۹۶۱ توسط یک هیأت فرانسوی به ریاست #لویی_واندنبرگ کشف شده و پس از اتمام کاوش‌های باستان‌شناسی و تعیین حریم آن در سال ۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#خوزستان #ایذه #خونگ_اژدر #هونگ_بامیروند
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#کاخ_فیلیه در ابتدای #منطقه_شلمچه (از توابع #شهرستان_خرمشهر در #استان_خوزستان) واقع بوده و بنای آن در سال ۱۲۹۶ خورشیدی در زمینی با زیربنای ۷۸۸ متر مربع در مجاورت اروندرود و به دستور #شیخ_خزعل (حاکم وقت خوزستان) ساخته شده بود. کاخ فیلیه از جمله ساختمان‌های باشکوه دوران خود و از جمله تفریحگاه‌های مردم خرمشهر محسوب می‌شد. م‍ص‍‍ال‍ح به کار رفته در س‍‍اخ‍ت آن شامل آج‍ر و گ‍چ بوده و درب و پنجره‌های کاخ از چوب ساج و آبنوس ساخته شده و آینه‌کاری‌های سقف، داخل اتاق‌ها و ایوان‌های کاخ با تمثال شاهان قاجار مزین شده بود. این ب‍ن‍‍ای تاریخی در س‍‍ال ۱۳۵۵ بازسازی شد و به عنوان دانشکده علوم دری‍‍ای‍‍ی خرمش‍‍ه‍ر م‍ورد اس‍ت‍ف‍‍اده ق‍رار گ‍رف‍ت. اما بعد از انقلاب ق‍س‍م‍ت‌ه‍‍ای‍‍ی از کاخ فیلیه در اث‍ر موشک‌باران ارتش عراق در طی ج‍ن‍گ علیه ایران ت‍خ‍ری‍ب گردید. پ‍س از پ‍‍ای‍‍ان کاخ فیلیه در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. اما در ۱۶ آبان سال ۱۳۸۹ به دلایلی نامعلوم یک نهاد نظامی وابسته به سپاه پاسداران آنرا به طور کامل تخریب نمود.

#خوزستان #خرمشهر #فیلیه
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#تشکوه در فاصله ۶ كيلومتری #روستای_ماماتین (از توابع #شهرستان_رامهرمز در #استان_خوزستان) در ۳۵ كيلومتری شمال رامهرمز و در جاده رامهرمز ـ ابوالفارس به سمت رود زرد و بعد از #روستای_گنبدلران واقع شده‌است. دلیل شعله‌ور شدن صخره‌های این کوه، گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق به سطح است. گازهای هیدرکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور می‌کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون زده و شعله‌ور می‌شوند. در مجاورت تشکوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی‌توان آتش دیگری روشن کرد. این پدیده طبیعی نادر به جهت حفاظت و بهره‌برداری توریستی در سال ۱۳۹۰ توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده‌است.

#خوزستان #رامهرمز #ماماتین #كوه_آتش #تشکوه_رامهرمز_کوه_آتش
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#عمارت_امیر_سپهدار در روستای کیمه (از توابع شهرستان رامهرمز در #استان_خوزستان) واقع شده و از جمله باغ‌های حکومتی #دوره_قاجاریه است که به عنوان حاکم نشین استفاده می‌شده و با الگوبرداری از باغ‌های فرنگی آن دوران ساخته شده است. ساخت بنا به دستور محمدحسین‌خان سپهدار در سال ۱۲۸۳ خورشیدی انجام گرفته و دارای عمارت اندرونی، آرایه‌های باغ های ایرانی شامل چهارباغ عمارت سر در کوشک میانی حوض و جوی آب می باشد. عمارت اندرونی که همان کوشک میانی است در دو اشکوب همکف و زیرزمین بنا شده و محل کارهای حکومتی و دفتری بوده است. طبقه همکف عمارت شامل سرسرا، چهار اتاق و یک سفره‌خانه و دارای سقف‌های گنبدی از نوع چهاربخشی و طاق و زیرزمین شامل دو اتاق و یک سرسرا می‌باشد. پس از فوت محمدحسین‌خان سپهدار، یکی از کسبه بازار کیمه، به نام احمد صمیمی، عمارت را از بختیاری‌ها خرید و بعد از مرگ وی زمین محل عمارت به محمد صمیمی، به ارث رسید. این بنای تاریخی در شهریورماه ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
#خوزستان #رامهرمز #عمارت_صمیمی #باغ_صمیمی #عمارت_صمیمی_رامهرمز
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#تالاب_بامدژ در نزدیکی #روستای_بامدژ (از توابع #شهرستان_شوش در #استان_خوزستان) و در مسیر خط آهن اهواز ـ اندیمشک و در ۴۰ كيلومتری شمال غربی اهواز واقع شده‌است. اين زيستگاه آب شيرين (با ارتفاع ۲۵ متر از سطح دریا) ۴۰ كيلومترمربع وسعت داشته و عمده آب آن از رودخانه شاوور تأمين می‌شود. بالا بودن سطح آب‌های زيرزمينی، بافت سنگين خاک و فرو‌افتادگی منطقه، بارندگی و جريان‌های سيلابی زمستانی و آب برگشتی از زمين‌های كشاورزی از عوامل مهم پايداری اين تالاب محسوب می‌شوند. در حاشیه این تالاب ۱۳۴ گونه گياهی شناسایی شده که خارشتر، ترنجبين، شيرين‌بيان، خارپنبه، شاه‌تره، گل‌گاوزبان، پونه، كُنار، تاج‌خروس و نيزار از آن جمله‌اند. حيات‌وحش اين زيستگاه شامل بيش از ۴۰ گونه جاندار مانند روباه، شغال، گرگ، كفتار، سمور، خفاش، خارپشت، قورباغه، لاک‌پشت، مار، چكاوک، حواصيل، اردک و مرغابی و ماهيانی چون كپور، شيربت، حمری، بياح است که در تنظيم اكوسيستم بامدژ نقش دارند. با وجود تنوع زیستی در این تالاب، این منطقه تاکنون حفاظت شده و در فهرست آثار طبيعی ملی قرار نگرفته‌ است.

#خوزستان #شوش #بامدژ #تالاب_بام_دژ
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#کاخ_شاوور در ساحل غربی رودخانه‌ای به همین نام و مقابل #آرامگاه_دانیال_نبی در شهر شوش (مرکز شهرستانی به همین نام در #استان_خوزستان) واقع شده‌است. نخستین بار در سال ۱۳۴۷ به صورت اتفاقی هنگام عملیات عمرانی در کرانه غربی #رودخانه_شاوور و به فاصله تقریبی ۴۰۰ متری غرب تپه آپادانا بخشی از بنای مزبور کشف گردید. در کاوش‌های مشترک هیأت‌های باستان‌شناسی فرانسوی و ایرانی بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶ در این محوطه بقایای یک کاخ هخامنشی آشکار شد که به کاخ شاوور یا اردشیر دوم هخامنشی موسوم است. طی خاک‌برداری‌های انجام شده یک تالار ستون‌دار مربع شکل و بخش کوچکی از ملحقات آن آشکار شد که جمعاً دارای ۶۴ ستون است و به لحاظ معماری مشابه پایه ستون‌های کاخ آپادانای شوش می‌باشد. از كاخ شاوور چندین نقش برجسته از سنگ آهک به دست آمده که مشابه آنها در تپه‌های باستانی شوش و تخت‌جمشید هم دیده شده است. کاخ شاوور در تیرماه سال ۱۳۹۴ به همراه دیگر محوطه‌های تاریخی شهر شوش در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
#خوزستان #شوش #کاخ_شائور #کاخ_اردشیر
instagram.com/wikitour.ir
#wikitour

#عمارت_مستوفی در میدان باطنی و جنب مسجد مستوفی در بافت تاریخی شهر شوشتر (مرکز شهرستانی به همین نام در #استان_خوزستان) واقع شده و یکی از بناهای تاریخی دوره قاجاریه است. نقشه اولیه بنا متشکل از دو بخش داخلی و بیرونی است و در بخش بیرونی (که از سال ۱۳۷۴ به اداره میراث فرهنگی #شهرستان_شوشتر تغییر کاربری داده است) آن شاه‌نشین، هشتی، اتاق‌های پیرامون ورودی، اتاق‌های پذیرایی، نمای تزئینی و اتاق‌های دیگر ساخته شده‌است. تزئینات به کار رفته در معماری بنا شامل گچ‌بری‌های تزئینی، خوون چینی، کاربندی آجری و ریگ فرش بوده و در بخش شمال شرقی عمارت چند بادگیر قرار گرفته است. در ضلع شرقی نیز ایوانی وسیع به همراه سه بادگیر بزرگ ساخته شده و حوضی زیبا به صورت هشت‌ضلعی در بخش شرقی ساخته و حوضی کوچکتری در مرکز آن تعبیه شده‌ است. سطح این قسمت از حوض به وسیله‌ کلاه‌فرنگی زیبایی مستور شده و در قسمت شمال شرقی که به کوچه‌ای کم‌عرض راه دارد، ساباطی تعبیه شده که طول آن ۱۸ متر است. خانه مستوفی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

#خوزستان #شوشتر #عمارت_مستوفی_شوشتر
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour

#قلعه_سلاسل بخشی از سازه‌های آبی تاریخی شوشتر (مرکز شهرستانی به همین نام در #استان_خوزستان) است که شامل حیاط‌ها، سربازخانه‌ها، اصطبل‌ها، حمام‌ها، شبستان‌ها، برج‌ها، قورخانه، حرمسرا و قاپی‌های متعدد بوده و برخی از بناهای آن بر اساس مستندات تاریخی و مطالعات باستان‌شناسی به #دوره_ساسانیان تعلق دارند. این قلعه در دوره‌های تاریخی مختلف بارها مورد تخریب و بازسازی قرار گرفته و ویرانه‌های قابل مشاهده آن (شامل اتاق‌های زیرزمینی، شوادانها و کانال‌های داریون) مربوط به بازسازی‌های #دوره_قاجاریه می‌باشد که به دستور #نظام_السلطنه_مافی در سال ۱۳۰۷ انجام گرفته است. در دهه ۱۳۴۰ باقیمانده قلعه ویران شده و از مصالح به کار رفته در آن در احداث ادارات غله، دارایی، قند و شکر و دخانیات در قسمت غربی قلعه استفاده شده‌است. این بنای تاریخی در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته و نهایتاً با پیگیری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با عنوان یکی از زیرمجموعه‌های سیستم آبی تاریخی شوشتر در سال ۲۰۰۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است.

#خوزستان #شوشتر #قلعه_سلاسل_شوشتر #سازه_های_آبی_شوشتر
instagram.com/wikitour.ir
@wikitour