⭕️ #اولین_زنان_عکاس_ایران
🔺🔺#تاریخ_عکاسی در ایران 160 سال قدمت دارد . در کمتر از 3 سال از اختراع عکاسی در اروپا، دوربین عکاسی از طریق دربار قاجار وارد ایران شد.
حاکم بودن فضای سنتی و مذهبی بر اجتماع دوره ی قاجار سبب شده بود که زنان چهره خود را چه در بیرون و چه در محیط های داخلی همواره از نامحرمان پوشیده نگهدارند. به همین دلیل کمتر زنی حاضر بود در مقابل دوربین مردان نامحرم قرار گیرد زیرا از آن واهمه داشت که چهره اش توسط نامحرم چه در حین عکاسی و چه بعد از آن در عکس دیده شود .
به همین دلیل بنا به شرایط حاکم بر جامعه، عکاسان آماتور یا حرفه ای تنها از بستگان زن محرم خود عکس می گرفتند. مشهورترین این عکس ها متعلق به ناصرالدین شاه قاجار است.
در عکس مهد علیا مادر ناصرالدین شاه که در حدود 1290ه.ق توسط ناصرالدین شاه گرفته شده است؛مادر شاه با چهره ای که بر اثر مدت طولانی نوردهی، محو و ناواضح است، بر روی صندلی اشرفی نشسته و لباس هایی از مخمل و تافته بر تن و روسری راه راهی (چادرقد) بر سر دارد.
ناصرالدین شاه از پرکارترین عکاسان دوران خود محسوب می شود که با عکسبرداری ار محیط پیرامونش، گنجینه ای ارزشمند بر جای گذاشته است. شدت علاقه ناصرالدین شاه به عکاسی ،زنان حرمسرا را به تکاپوی آموزش این فن واداشت تا جایی که در آلبوم های ناصری کاخ گلستان چندین عکس از این زنان عکاس که به طور تفننی به عکاسی می پرداختند، دیده می شود. شاید نخستین عکاسان زن ایرانی را باید، زنان حرمسرای ناصرالدین شاه قاجار دانست.
برخی از بانوان ایرانی به ضرورت، عمل عکاسی را از مردان عکاس محرم خود مانند پدر،برادر و همسر خود آموختند و شروع به انجام عکاسی از چهره زنان کردند و اولین زنان عکاس، هر چند انگشت شمار به جرگه ی عکاسان مرد پیوستند و عکاسی به درون جامعه زنان ایرانی راه یافت.
نخستین زن ایرانی که نامش به عنوان اولین عکاس زن ایرانی به ثبت رسیده عزت ملک دختر امام قلی میرزا عمادالدوله پسر محمد علی میرزا دولت شاه فرزند فتحعلی شاه قاجار است که بعدها توسط ناصرالدین شاه لقب اشرف السلطنه به وی داده شد. اشرف السلطنه همسر محمد حسین خان اعتماد السلطنه وزیر انطباعات دور ناصری است که عکاسی را از شاهزاده سلطان محمد میرزا پسر عموی خود فراگرفته بود. یکی از مشهورترین عکس هایی که از او باقی مانده عکسی از ناصرالدین شاه است که این عکس بسیار مورد توجه شاه عکاس بود.
به جز اشرف السلطنه،میتوان از زنان خانواده معیرالممالک نام برد. دوست محمد خان معیر الممالک که در سن 10 سالگی با عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه ازدواج کرده بود در قسمتی از املاک شخصی خود باغ معیر عکاسخانه ای مجهز تدارک دیده بود که امکان عکسبرداری توسط زنان خانواده را فراهم کرده بود.
همینطور دو خواهر به نامهای فاطمه سلطان خانم (همسر میرزا حسین علی عکاس باشی) و عذرا خانم (همسر آقا یوسف عکاس باشی) فن عکاسی را از شوهران خود آموخته و عکاسی می کردند. به غیر از این خانم ها، در شیراز نیز دو خواهر به نام های حبیبه زمان و عزیزه جهان (دختران میرزا حسن عکاس باشی کازرونی) و بدرالسماء چهره نگار(همسر حبیب الله خان چهره نگار) عکاسی را نزد پدر و همسرانشان آموخته بودند و تمامی مراحل عکاسی، ظهور، رتوش و چاپ عکس را شخصاً انجام می دادند. همچنین از همسر و دختر آنتوان خان سوریوگین _ عکاس نامدار دوران #ناصرالدین_شاه تا #رضاشاه نیز باید نام برد.این زنان عکاس را می توان در زمره ی اولین دانش آموختگان فن عکاسی به طریقه ی سنتی یعنی کسب مهارت و یادگیری فن و صنعت از راه استاد و شاگردی درون فامیلی محسوب کرد.
⬅️ هر روز یک #مطلب_هنری در #پنجره_ها
#بدانیم_بهتر_است_تا_ندانیم
#امیرگلی_پور
#عکاسی
#سینما
#تئاتر
#باماباشید
🆔 @panjerehaa
🔺🔺#تاریخ_عکاسی در ایران 160 سال قدمت دارد . در کمتر از 3 سال از اختراع عکاسی در اروپا، دوربین عکاسی از طریق دربار قاجار وارد ایران شد.
حاکم بودن فضای سنتی و مذهبی بر اجتماع دوره ی قاجار سبب شده بود که زنان چهره خود را چه در بیرون و چه در محیط های داخلی همواره از نامحرمان پوشیده نگهدارند. به همین دلیل کمتر زنی حاضر بود در مقابل دوربین مردان نامحرم قرار گیرد زیرا از آن واهمه داشت که چهره اش توسط نامحرم چه در حین عکاسی و چه بعد از آن در عکس دیده شود .
به همین دلیل بنا به شرایط حاکم بر جامعه، عکاسان آماتور یا حرفه ای تنها از بستگان زن محرم خود عکس می گرفتند. مشهورترین این عکس ها متعلق به ناصرالدین شاه قاجار است.
در عکس مهد علیا مادر ناصرالدین شاه که در حدود 1290ه.ق توسط ناصرالدین شاه گرفته شده است؛مادر شاه با چهره ای که بر اثر مدت طولانی نوردهی، محو و ناواضح است، بر روی صندلی اشرفی نشسته و لباس هایی از مخمل و تافته بر تن و روسری راه راهی (چادرقد) بر سر دارد.
ناصرالدین شاه از پرکارترین عکاسان دوران خود محسوب می شود که با عکسبرداری ار محیط پیرامونش، گنجینه ای ارزشمند بر جای گذاشته است. شدت علاقه ناصرالدین شاه به عکاسی ،زنان حرمسرا را به تکاپوی آموزش این فن واداشت تا جایی که در آلبوم های ناصری کاخ گلستان چندین عکس از این زنان عکاس که به طور تفننی به عکاسی می پرداختند، دیده می شود. شاید نخستین عکاسان زن ایرانی را باید، زنان حرمسرای ناصرالدین شاه قاجار دانست.
برخی از بانوان ایرانی به ضرورت، عمل عکاسی را از مردان عکاس محرم خود مانند پدر،برادر و همسر خود آموختند و شروع به انجام عکاسی از چهره زنان کردند و اولین زنان عکاس، هر چند انگشت شمار به جرگه ی عکاسان مرد پیوستند و عکاسی به درون جامعه زنان ایرانی راه یافت.
نخستین زن ایرانی که نامش به عنوان اولین عکاس زن ایرانی به ثبت رسیده عزت ملک دختر امام قلی میرزا عمادالدوله پسر محمد علی میرزا دولت شاه فرزند فتحعلی شاه قاجار است که بعدها توسط ناصرالدین شاه لقب اشرف السلطنه به وی داده شد. اشرف السلطنه همسر محمد حسین خان اعتماد السلطنه وزیر انطباعات دور ناصری است که عکاسی را از شاهزاده سلطان محمد میرزا پسر عموی خود فراگرفته بود. یکی از مشهورترین عکس هایی که از او باقی مانده عکسی از ناصرالدین شاه است که این عکس بسیار مورد توجه شاه عکاس بود.
به جز اشرف السلطنه،میتوان از زنان خانواده معیرالممالک نام برد. دوست محمد خان معیر الممالک که در سن 10 سالگی با عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه ازدواج کرده بود در قسمتی از املاک شخصی خود باغ معیر عکاسخانه ای مجهز تدارک دیده بود که امکان عکسبرداری توسط زنان خانواده را فراهم کرده بود.
همینطور دو خواهر به نامهای فاطمه سلطان خانم (همسر میرزا حسین علی عکاس باشی) و عذرا خانم (همسر آقا یوسف عکاس باشی) فن عکاسی را از شوهران خود آموخته و عکاسی می کردند. به غیر از این خانم ها، در شیراز نیز دو خواهر به نام های حبیبه زمان و عزیزه جهان (دختران میرزا حسن عکاس باشی کازرونی) و بدرالسماء چهره نگار(همسر حبیب الله خان چهره نگار) عکاسی را نزد پدر و همسرانشان آموخته بودند و تمامی مراحل عکاسی، ظهور، رتوش و چاپ عکس را شخصاً انجام می دادند. همچنین از همسر و دختر آنتوان خان سوریوگین _ عکاس نامدار دوران #ناصرالدین_شاه تا #رضاشاه نیز باید نام برد.این زنان عکاس را می توان در زمره ی اولین دانش آموختگان فن عکاسی به طریقه ی سنتی یعنی کسب مهارت و یادگیری فن و صنعت از راه استاد و شاگردی درون فامیلی محسوب کرد.
⬅️ هر روز یک #مطلب_هنری در #پنجره_ها
#بدانیم_بهتر_است_تا_ندانیم
#امیرگلی_پور
#عکاسی
#سینما
#تئاتر
#باماباشید
🆔 @panjerehaa
#اولین_زنان_عکاس_ایران
#تاریخ_عکاسی در ایران 160 سال قدمت دارد . در کمتر از 3 سال از اختراع عکاسی در اروپا، دوربین عکاسی از طریق دربار قاجار وارد ایران شد.
حاکم بودن فضای سنتی و مذهبی بر اجتماع دوره ی قاجار سبب شده بود که زنان چهره خود را چه در بیرون و چه در محیط های داخلی همواره از نامحرمان پوشیده نگهدارند. به همین دلیل کمتر زنی حاضر بود در مقابل دوربین مردان نامحرم قرار گیرد زیرا از آن واهمه داشت که چهره اش توسط نامحرم چه در حین عکاسی و چه بعد از آن در عکس دیده شود .
به همین دلیل بنا به شرایط حاکم بر جامعه، عکاسان آماتور یا حرفه ای تنها از بستگان زن محرم خود عکس می گرفتند. مشهورترین این عکس ها متعلق به ناصرالدین شاه قاجار است.
در عکس مهد علیا مادر ناصرالدین شاه که در حدود 1290ه.ق توسط ناصرالدین شاه گرفته شده است؛مادر شاه با چهره ای که بر اثر مدت طولانی نوردهی، محو و ناواضح است، بر روی صندلی اشرفی نشسته و لباس هایی از مخمل و تافته بر تن و روسری راه راهی (چادرقد) بر سر دارد.
ناصرالدین شاه از پرکارترین عکاسان دوران خود محسوب می شود که با عکسبرداری ار محیط پیرامونش، گنجینه ای ارزشمند بر جای گذاشته است. شدت علاقه ناصرالدین شاه به عکاسی ،زنان حرمسرا را به تکاپوی آموزش این فن واداشت تا جایی که در آلبوم های ناصری کاخ گلستان چندین عکس از این زنان عکاس که به طور تفننی به عکاسی می پرداختند، دیده می شود. شاید نخستین عکاسان زن ایرانی را باید، زنان حرمسرای ناصرالدین شاه قاجار دانست.
برخی از بانوان ایرانی به ضرورت، عمل عکاسی را از مردان عکاس محرم خود مانند پدر،برادر و همسر خود آموختند و شروع به انجام عکاسی از چهره زنان کردند و اولین زنان عکاس، هر چند انگشت شمار به جرگه ی عکاسان مرد پیوستند و عکاسی به درون جامعه زنان ایرانی راه یافت.
نخستین زن ایرانی که نامش به عنوان اولین عکاس زن ایرانی به ثبت رسیده عزت ملک دختر امام قلی میرزا عمادالدوله پسر محمد علی میرزا دولت شاه فرزند فتحعلی شاه قاجار است که بعدها توسط ناصرالدین شاه لقب اشرف السلطنه به وی داده شد. اشرف السلطنه همسر محمد حسین خان اعتماد السلطنه وزیر انطباعات دور ناصری است که عکاسی را از شاهزاده سلطان محمد میرزا پسر عموی خود فراگرفته بود. یکی از مشهورترین عکس هایی که از او باقی مانده عکسی از ناصرالدین شاه است که این عکس بسیار مورد توجه شاه عکاس بود.
به جز اشرف السلطنه،میتوان از زنان خانواده معیرالممالک نام برد. دوست محمد خان معیر الممالک که در سن 10 سالگی با عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه ازدواج کرده بود در قسمتی از املاک شخصی خود باغ معیر عکاسخانه ای مجهز تدارک دیده بود که امکان عکسبرداری توسط زنان خانواده را فراهم کرده بود.
همینطور دو خواهر به نامهای فاطمه سلطان خانم (همسر میرزا حسین علی عکاس باشی) و عذرا خانم (همسر آقا یوسف عکاس باشی) فن عکاسی را از شوهران خود آموخته و عکاسی می کردند. به غیر از این خانم ها، در شیراز نیز دو خواهر به نام های حبیبه زمان و عزیزه جهان (دختران میرزا حسن عکاس باشی کازرونی) و بدرالسماء چهره نگار(همسر حبیب الله خان چهره نگار) عکاسی را نزد پدر و همسرانشان آموخته بودند و تمامی مراحل عکاسی، ظهور، رتوش و چاپ عکس را شخصاً انجام می دادند. همچنین از همسر و دختر آنتوان خان سوریوگین _ عکاس نامدار دوران #ناصرالدین_شاه تا #رضاشاه نیز باید نام برد.این زنان عکاس را می توان در زمره ی اولین دانش آموختگان فن عکاسی به طریقه ی سنتی یعنی کسب مهارت و یادگیری فن و صنعت از راه استاد و شاگردی درون فامیلی محسوب کرد.
⬅️ هر روز یک #مطلب_هنری در #پنجره_ها
#بدانیم_بهتر_است_تا_ندانیم
#امیر_گلی_پور
#مدرس_دانشگاه
#عکاسی
#سینما
#تئاتر
#باماباشید
🆔 @panjerehaa
#تاریخ_عکاسی در ایران 160 سال قدمت دارد . در کمتر از 3 سال از اختراع عکاسی در اروپا، دوربین عکاسی از طریق دربار قاجار وارد ایران شد.
حاکم بودن فضای سنتی و مذهبی بر اجتماع دوره ی قاجار سبب شده بود که زنان چهره خود را چه در بیرون و چه در محیط های داخلی همواره از نامحرمان پوشیده نگهدارند. به همین دلیل کمتر زنی حاضر بود در مقابل دوربین مردان نامحرم قرار گیرد زیرا از آن واهمه داشت که چهره اش توسط نامحرم چه در حین عکاسی و چه بعد از آن در عکس دیده شود .
به همین دلیل بنا به شرایط حاکم بر جامعه، عکاسان آماتور یا حرفه ای تنها از بستگان زن محرم خود عکس می گرفتند. مشهورترین این عکس ها متعلق به ناصرالدین شاه قاجار است.
در عکس مهد علیا مادر ناصرالدین شاه که در حدود 1290ه.ق توسط ناصرالدین شاه گرفته شده است؛مادر شاه با چهره ای که بر اثر مدت طولانی نوردهی، محو و ناواضح است، بر روی صندلی اشرفی نشسته و لباس هایی از مخمل و تافته بر تن و روسری راه راهی (چادرقد) بر سر دارد.
ناصرالدین شاه از پرکارترین عکاسان دوران خود محسوب می شود که با عکسبرداری ار محیط پیرامونش، گنجینه ای ارزشمند بر جای گذاشته است. شدت علاقه ناصرالدین شاه به عکاسی ،زنان حرمسرا را به تکاپوی آموزش این فن واداشت تا جایی که در آلبوم های ناصری کاخ گلستان چندین عکس از این زنان عکاس که به طور تفننی به عکاسی می پرداختند، دیده می شود. شاید نخستین عکاسان زن ایرانی را باید، زنان حرمسرای ناصرالدین شاه قاجار دانست.
برخی از بانوان ایرانی به ضرورت، عمل عکاسی را از مردان عکاس محرم خود مانند پدر،برادر و همسر خود آموختند و شروع به انجام عکاسی از چهره زنان کردند و اولین زنان عکاس، هر چند انگشت شمار به جرگه ی عکاسان مرد پیوستند و عکاسی به درون جامعه زنان ایرانی راه یافت.
نخستین زن ایرانی که نامش به عنوان اولین عکاس زن ایرانی به ثبت رسیده عزت ملک دختر امام قلی میرزا عمادالدوله پسر محمد علی میرزا دولت شاه فرزند فتحعلی شاه قاجار است که بعدها توسط ناصرالدین شاه لقب اشرف السلطنه به وی داده شد. اشرف السلطنه همسر محمد حسین خان اعتماد السلطنه وزیر انطباعات دور ناصری است که عکاسی را از شاهزاده سلطان محمد میرزا پسر عموی خود فراگرفته بود. یکی از مشهورترین عکس هایی که از او باقی مانده عکسی از ناصرالدین شاه است که این عکس بسیار مورد توجه شاه عکاس بود.
به جز اشرف السلطنه،میتوان از زنان خانواده معیرالممالک نام برد. دوست محمد خان معیر الممالک که در سن 10 سالگی با عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه ازدواج کرده بود در قسمتی از املاک شخصی خود باغ معیر عکاسخانه ای مجهز تدارک دیده بود که امکان عکسبرداری توسط زنان خانواده را فراهم کرده بود.
همینطور دو خواهر به نامهای فاطمه سلطان خانم (همسر میرزا حسین علی عکاس باشی) و عذرا خانم (همسر آقا یوسف عکاس باشی) فن عکاسی را از شوهران خود آموخته و عکاسی می کردند. به غیر از این خانم ها، در شیراز نیز دو خواهر به نام های حبیبه زمان و عزیزه جهان (دختران میرزا حسن عکاس باشی کازرونی) و بدرالسماء چهره نگار(همسر حبیب الله خان چهره نگار) عکاسی را نزد پدر و همسرانشان آموخته بودند و تمامی مراحل عکاسی، ظهور، رتوش و چاپ عکس را شخصاً انجام می دادند. همچنین از همسر و دختر آنتوان خان سوریوگین _ عکاس نامدار دوران #ناصرالدین_شاه تا #رضاشاه نیز باید نام برد.این زنان عکاس را می توان در زمره ی اولین دانش آموختگان فن عکاسی به طریقه ی سنتی یعنی کسب مهارت و یادگیری فن و صنعت از راه استاد و شاگردی درون فامیلی محسوب کرد.
⬅️ هر روز یک #مطلب_هنری در #پنجره_ها
#بدانیم_بهتر_است_تا_ندانیم
#امیر_گلی_پور
#مدرس_دانشگاه
#عکاسی
#سینما
#تئاتر
#باماباشید
🆔 @panjerehaa